Ευχαριστούμε, "δίψυχε"! Κάποιος (και) σε ενιαίο pdf;
Υγ. Ως προς το "ποστάρειν", φθινόπωρο γαρ..
Πραγματικά, εξαιρετικό βιβλίο.
Προσωπικά κατέβασα την "αφελξοποιημένη" έκδοση του Χάρη (τον ευχαριστούμε πολύ), στην οποία φαίνεται μια χαρά το κείμενο. Οι πτώσεις στον πλ. β' όντως φαίνονται καθαρά. Ένα άλλο θέμα είναι αν το μέλος αυτό από την παλαιά γραφή, εκτός από την αργή εξήγηση του Χουρμουζίου, μπορεί να εξηγηθεί και σύντομα. Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, ξέρω όμως ότι ο Καράς έχει κάνει πάρα πολλές σύντομες εξηγήσεις, οι οποίες αμφισβητούνται από πολλούς κατά πόσο μπορεί να γίνουν (όπως στο δοξαστάριο του Ιακώβου). Μπορεί κάποιος που έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο μέλος να μας πει αν είναι δυνατό να εξηγηθεί και σύντομα, όπως έκανε ο Καράς;Αγαπητέ Δημήτρη
Οι λεπτομέρειες διαστημάτων και έλξεων είναι άλλο ζήτημα. Το έχουμε συζητήσει, ας μην το ξαναπούμε. Το θέμα της ερώτησης εδώ ήταν προφανώς ότι το ψάλλει σε πλ. β΄και κατά συνέπειαν "πού το βρήκε αυτό γραμμένο". Το είχαμε συζητήσει κι αυτό παλαιότερα κι επειδή μερικοί νόμιζαν ότι Καράς έκανε "του κεφαλιού του" ως προς τις πτώσεις στον πλ. β', γι' αυτό ανάρτησα την εξήγηση του Χουρμουζίου , για να φανεί τί γίνεται.
Στις 602 σελίδες μουσικού κειμένου του α' τόμου, ο μόνος που έχω από τους 3 του Δωδεκαημ'ερου, έχει 5 παραπομπές στα περιεχόμενα, μόνο τις διαφορετικές ημέρες. Αναλυτικά περιεχόμενα είναι πολύ επώδυνο και χρονοβόρο να συγκροτήσω. Έχει μέλη από την Κυψέλη, το Δοξαστάριο του Κωνσταντίνου, την Αθωνιάδα, τον Ραιδεστινό, τον Βουδούρη, την Πανηγυρική του Ματθαίου Βατοπεδινού κλπ., όλα τα παραπάνω εκδεδομένα. Περιέχει, επίσης, κάποιες συνθέσεις και σύντομες εξηγήσεις του Καρά. Έχει και πολλά ανέκδοτα αρχαία μέλη, όπως και στο Δεκαπενταύγουστό του, όλα παρασημασμένα με τσιγγελάκια και έλξεις. Βρήκα τα παρακάτω, μπορεί όμως να μου διέφυγε και κανένα.
-«Σήμερον γεννάται», Χρυσάφου του Νέου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Σήμερον γεννάται», Παλαιού Στιχηραρίου, εξήγησις Γρηγορίου
-«Αυγούστου Μοναρχήσαντος», Χρυσάφου του Νέου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Αυγούστου Μοναρχήσαντος», Παλαιού Στιχηραρίου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Μάγοι Περσών Βασιλείς», Παλαιού Στιχηραρίου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Τα σύμπαντα σήμερον», Γερμανού Νέων Πατρών, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Τα σύμπαντα σήμερον», Παλαιού Στιχηραρίου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ», δίχορον, Ιωάννου του Κουκουζέλους, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Σώμα Χριστού», Ήχ. α', Μανουήλ Χρυσάφου, εξήγησις Χουρμουζίου
-«Χριστός γεννάται», αργό μάθημα Μπαλασίου Ιερέως, εξήγησις Χουρμουζίου
Ουψ! Λάθος. «Λύτρωσιν απέστειλε» εννοώ...Ευχαριστω.
"σωμα Χριστου" εννοουμε το κοινωνικο; και τι δουλεια εχει εκει;
ΥΓ που διατιθεται; και ποσο κοστιζει;
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν ξερεις το γιατι???????Εμένα μελετώντας όλα αυτά τα αρχαία μαθήματα μου γεννάται η απορία: Πως ο Καράς ενώ είδε το κατά περίπτωση τετράχορδο βου-κε του λεγέτου ήχου (πλαγίου δευτέρου διατονικού) και δεν το είδε εκεί που ισχύει πάντα! στον καθαρό χρωματικό β ήχο δηλαδή.
Κακό πράγμα η απομόνωση...
Εμένα μελετώντας όλα αυτά τα αρχαία μαθήματα μου γεννάται η απορία: Πως ο Καράς ενώ είδε το κατά περίπτωση τετράχορδο βου-κε του λεγέτου ήχου (πλαγίου δευτέρου διατονικού) και δεν το είδε εκεί που ισχύει πάντα! στον καθαρό χρωματικό β ήχο δηλαδή.
Κακό πράγμα η απομόνωση...
Ἤ ἀκόμα, πῶς καὶ δὲν πρόσεξε καὶ αὐτὸς καὶ ὅλοι οἱ μέχρι τώρα μελετητὲς τῶν κωδίκων αὐτῶν, ἕνα φαινόμενο ποὺ παρουσιάζεται μέσα ἀπὸ τὰ "τερτίπια" τῆς ὅμοιας διφωνίας: νὰ ταυτίζονται τὰ διαστήματα ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ τοῦ νεχέανες (σκληρὸ χρῶμα) μὲ τὰ ΓΑ#-ΔΙ-ΚΕ-ΖΩ τοῦ διατόνου. Ὅπου βέβαια, τὸ ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρον στὴν παραχορδή αὐτὴ εἶναι, τὸ ὅτι γίνονται σταθεροί οἱ μεσαῖοι φθόγγοι τοῦ τετραχόρδου: ΔΙ-ΚΕ τοῦ διατόνου, σὲ ἀντιστοιχία ΒΟΥ-ΓΑ τοῦ σκλ. χρώματος (ἐπιέβδομος μείζων ~ 14 τμ.), καὶ κινούμενοι οἱ τῶν ἄκρων τοῦ τετραχόρδου: ΓΑ (δίεση ἤ καλύτερα μὲ ἕλξη πρὸς τὸν ΔΙ)-ΖΩ τοῦ διατὸνου, σὲ ἀντιστοιχία ΠΑ-ΔΙ τοῦ σκλ. χρώματος. Ὅπου ὁ μὲν Γα ἔχει κινητικότητα πρὸς τὰ κάτω (πρὸς τόν φυσικὸ), ὁ δε ΖΩ πρός τὰ πάνω (βλ. συνημμένο ἀπόσπασμα). Τὸ φαινόμενο αὐτὸ, παρατηρεῖται συχνότατα στὰ "'ἀρχαῖα" μαθήματα τὼν χρωματικῶν ἤχων Β' καὶ πλ. Β'. Tὸ εἴχαμε δεῖ καὶ σὲ ἕνα "Νῦν αἱ δυνάμεις" τοῦ Βαμβουδάκη, ποὺ εἶχε ἀνεβάσει ὁ κ. Γιάννου (ὅπου ἡ φθορὰ τοὺ ΖΩ διατονικοῦ μπήκε στὸν ΔΙ τοῦ πλ. Β' καὶ λύθηκε στὸν ΒΟΥ ὡς σταθερό φθόγγο), καὶ φυσικὰ δὲν ἐξηγεῖται μὲ τὰ διαστήματα τῆς Ἐπιτροπῆς (πολλῷ δὲ μᾶλλον τοῦ Καρᾶ).
Μόλις σᾶς ἀποκάλυψα καὶ τὸ θέμα ποὺ ἑτοιμἀζω γιὰ ἕνα ἑπόμενο Συνέδριο! :wink:
Χάρης
Ἀνεβάστε καὶ κανένα ἀρχαῖο ἠχητικὸ ...
....Το ίδιο μέλος βάσει συγκερασμού επι 64ET (χρυσή τομή).
http://www.youtube.com/watch?v=JvPS-c4_NLg
και
http://graeca.canto.ru/upload/Montr...u_Chrysaphous_Chourmouziou_Vox_Prima_RVRB.mp3
και η επεξεργασία για το πρόγραμμα ΜΕΛΩΔΟΣ κάτωθι.
ΝΓ
Ο σκοπός των διαφορετικών μαρτυριών και των φθορών στον πλάγιο του δευτέρου και στον δεύτερο είναι να ορίσουν ποιο σύστημα ακολουθείται. Με τον έσω θεματισμό(φθορά δευτέρου) και τις ανάλογες μαρτυρίες δεικνύεται πορεία κατά το δια τριών σύστημα (όμοια διφωνία) όπερ σημαίνει ανά τρεις φθόγγους δύο ακριανοί εστώτες(σταθεροί) και ένας μη εστώς(κινούμενος). Με τον έξω θεματισμό (φθορά πλαγίου του δευτέρου) δεικνύεται πορεία κατά το δια πέντε σύστημα και σχηματισμό διαζευγμένων τετραχόρδων. Αυτό σημαίνει ότι οι εστώτες φθόγγοι είναι σε κάθε τετράχορδο δύο, και 2 οι κινούμενοι. Η βασική κλίμακα που ακολουθείται και στις δύο περιπτώσεις πολλές φορές είναι η ίδια, η μαλακή χρωματική δηλαδή της όμοιας διφωνίας. Λόγω όμως της κίνησης των μη εστώτων φθόγγων στην δεύτερη περίπτωση προς τους εστώτες δημιουργείται η σκληρή χρωματική κλίμακα του πλαγίου του δευτέρου.
Σημείωση: τα αργά αρχαία παπαδικά μέλη του πλαγίου του δευτέρου πολλές φορές φαίνεται να ακολουθούν το δια τριών σύστημα μάλλον παρά το δια τεσσάρων ή το δια πέντε και χρησιμοποιούν επίσης τον έξω θεματισμό (φθορά πλαγίου του δευτέρου) .
Δηλαδή πιο σωστά, ειδικά για τον μελωδό που δεν μπορείς να κουνήσεις τους φθόγγους με έλξη, είναι τα διαστήματα του Συμεωνίδη
9-12-9-12 για την όμοια διφωνία του δευτέρου
και 8-14-8 για τα τετράχορδα πλαγίου δευτέρου και νενανο
Η κλίμακα της χρυσής τομής( 8-13-8-13...), που έχω προτείνει στο συνέδριο, είναι ο μέσος όρος των άνω προτάσεων κι αν χρησιμοποιηθεί μόνη της τόσο στον κύριο όσο και στον πλάγιο του δευτέρου και νενανο δεν νομίζω το άκουσμα να μας ξενίσει.
Σαφῶς ἔτσι εἶναι, τἄχω πεῖ κι ἐγὼ, πρέπει νὰ μᾶς καταλαβαἰνῃ ὄλος ὁ ψαλτικὸς κόσμος. Στὴν 72άρα κλίμακα, ἀκόμα καὶ ἕνα δεκαδικό νὰ χρησιμοποιήσῃς ὅλοι ἀντιλαμβάνονται ἀμέσως τὸ διάστημα. Ἐνῶ ἅμα πῇς λ.χ. 154 cents ἤ 7 τμ. τῆς τούρκικης (μερκατορικῆς) 53άρας, οἱ μισοί ἤ δὲν θὰ καταλάβουν ἤ θὰ ἀργήσουν κάνοντας ὐπολογισμοὺς καί θὰ προτιμήσουν ἔνα ἄλλο θέμα: μὲ τὸ ζόρι πᾶμε νὰ καταντήσουμε τὶς θεωρητικὲς συζητήσεις "ἐλιτίστικες";ΥΓ Γεώργιε χρησιμοποιώ 72 τμήματα κι όχι cents για τους εξής λόγους
α) Τα έχει συνηθίσει ο κόσμος
β) είναι μικροί αριθμοί και ευκολομνημόνευτοι
Τό γ) ποῦ πῆγε;;;δ) Δεν πιστεύω....
Ἀκόμα κι ἄν διαφωνοῦν κάποιοι μὲ αὐτὸ τὸ τελευταῖο καὶ τὴν ἀκριβῆ σημασία τῶν ὅρων γεροφωνία-μισηφωνία, ἠ οὐσία ἔτσι εἶναι. Μέχρι τὸν Χρύσανθο, τὰ διαστήματα δὲν προσδιορίζονταν ἐπακριβῶς, ἐνῶ στὴν παλαιά μέθοδο, ὡς γνωστόν, συχνότατα βάσει τῶν θέσεων καί χωρὶς φθορὲς, χρησιμοιποῦνταν τὸ ἔνα ἤ τά ἄλλο γένος....ότι οι κλίμακες της ψαλτικής είναι στανταρισμένες ώστε να χρειάζονται την ακρίβεια των cents διότι οι φθόγγοι όλοι κινούνται και αλλάζει η θέση τους λόγω ψυχοακουστικής.
ε)Για το τελευταίο οι παλαιοί δεν χρησιμοποιούσαν καθόλου αριθμούς παρά μόνο αν το διάστημα είναι μικρό ή μεγάλο σε σχέση με το γειτονικό του (γεροφωνία-μισιφωνία)
Γένοιτο!ΥΓ2 Να μπεί ο Γεώργιος ξανά στο φόρουμ! είναι σπαστικό να συνενοούμαστε μέσω e-mail και φορουμ..