Αγιορείτικο Ύφος

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Χριστός Ανέστη, Κατ΄αρχήν θα ήθελα να σας καλησπερίσω και να ευχηθώ κάθε καλό. Λυπούμαι πάρα πολύ εδώ και πολύ καιρό για τους πρόσκαιρους κατ΄εμέ χαρακτηρισμούς περί Αγγελοπουλικών, Αγγελιδικών δασκάλων των Βατοπαιδινών Πατέρων. Πήρα την απόφαση να μιλήσω μετά από πολύ καιρό και κυρίως γιατί την εν Άθω Ιερά και Σεβασμία Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου την επισκέπτομαι επί δέκα συναπτά έτη και ειλικρινά μου έχει κάνει εντύπωση η ταπείνωση των Πατέρων και ειδικά στο θέμα της ψαλτικής η οργανωμένη και με πρόγραμμα εκμάθησή της. Στην εν λόγω αυτή Ιερά Μονή η ενασχόληση με την ψαλτική τέχνη είναι προσευχή και υπακοή. Οι Πατέρες με το ταπεινό τους φρόνημα το οποίο εκφράζεται δια της αυτής ψαλμωδίας επιτυγχάνουν τελικά το σκοπό της Ψαλτικής που είναι ένας και μοναδικός, να δημιουργήσει την κατάνυξη στους πιστούς ώστε να προσεύχονται στην Παναγάπη , το Φως, την Αλήθεια, που είναι Πρόσωπο και που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Νομίζω πως κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε όπως ανέφεραν και άλλα μέλη του΄forum να απομονώνουμε την ψαλτική ως αυτούσια τέχνη και πρέπει να την κοιτούμε κάτω από το λειτουργικό πρίσμα. Τότε θα είμαστε ταπεινώτεροι στις αξιολογήσεις μας και στις κριτικές μας γιατί θα έχουμε ένα κοινό σκοπό. Όσον αφορά τους Αγγελοπουλικούς, τους Καραϊκούς, τους μεν και τους δε, ίσως συμφωνήσουμε ότι πολλοί από εμάς είμαστε ημιμαθείς και ότι ένα θεωρητικό 70 σελίδων δεν μας κάνει άξιους στον να κριτικάρουμε απροκάλυπτα και να διαγράφουμε συνάμα την αξία και την έρυνα και αφιέρωση κάποιου. Σεβόμενοι λοιπόν όσα προείπα θα πρέπει να μελετήσουμε περισσότερο. Προσωπικά πέρασα ωδείο που χρησιμοποιούσε το θεωρητικό του Μαργαζιώτη και του Ηλιόπουλου. Αργότερα ψάχνοντας γράφτηκα στο Ωδεία Φ.Νάκας με Θεωρητικό του Σίμωνα Καρά. Εκεί σε πολά θεωρητικά θέματα βρήκα απαντήσεις. Βέβαια θέλω να αναφέρω πως όλα αυτά τα θεωρητικά στηρίζονται πάντα στο Θεωρητικό του Χρυσάνθου ενός των τρίων διδασκάλων της νέας μεθόδου. Ένα πτυχίο, ένα δίπλωμα, ένα χαρτί δεν μας κάνει ικανούς να κριτικάρουμε ανυπόστατα. Πείτε μου τι εννοείτε Πατριαρχική σχολή. Εντυπωσιάστηκα όταν σε γενόμενη εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής με την Χορωδία του κ. Αγγελίδη παρουσιάστηκε ένας υπέργηρος 89 ετών ψάλτης δομέστικος του Ιακώβου του Ναυπλιώτου. Μήπως θα θέλατε να ακούσετε τις αναλύσεις, τις έλξεις που έκανε; Θέλετε να μου απαντήσετε γιατί έγινε σύγκλιση της πατριαρχικής μουσικής επιτροπής του 1881; Περιμένω την γνώμη σας και συνεχίζω... Μετά τιμής Βλάχος Νεκτάριος Πολύτεκνος εκπαιδευτικός Θεολόγος. Να είστε καλά

Χριστός ανέστη,

Αν τα πράγματα περί την μουσική στη λατρεία μας ήταν τόσο απλά όπως τα παρουσιάζεις, δε θα υπήρχε ούτε ψαλτολόγιο, ούτε ανάγκη για μουσική, θα αρκούσε ένα καρδιακό Κύριε, ελέησον, και εμείς ως δούλοι Θεού θα αγωνιζόμασταν. Καλώς ή κακώς ο κόσμος (κ ο αγιορείτικος) είναι συνθετότερος, και υπάρχει μεγάλη απόσταση από έναν άγιο ( Ιωάννη Κουκουζέλη), έναν σύγχρονο άγιο ( γερο-Παΐσιο), κι ένα φορέα παράδοσης (πχ διακο-Διονύση).

Το ζήτημα είναι επιστημονικό, και ιδεολογικό, και οι συγκρητισμοί είναι επικίνδυνοι.

Για του λόγου το αληθές παραπέμπω στην ιστορία του πράγματος σε σχέση με διαλόγους εντός του φόρουμ στους οποίους συμμετείχες και συ κάποτε, ρωτώντας ακριβώς τα ίδια περί επιτροπής κι αν τη γνωρίζει ή όχι ο γράφων...


http://analogion.com/forum/showthread.php?p=36294#post36294


http://analogion.com/forum/showthread.php?t=4885

http://analogion.com/forum/showthread.php?p=34337#post34337

http://analogion.com/forum/showthread.php?t=483


ΥΓ Μαρτυρεί έλλειψη διακρίσεως να επικαλούμαστε μόνο τον προσευχητικό χαρακτήρα της ψαλτικής, όπως και το αντίστροφο ασφαλώς είναι κι αυτό επικίνδυνο. Θυμηθείτε ότι οι μεγάλοι δάσκαλοι και εκτελεστές δε διακρίθηκαν για την αγιότητά τους ( ακόμη κ ο πολύς Χρύσανθος εκ Μαδύτων). Ο μόνος κριτής βεβαίως είναι ένας. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε αυτή την παράμετρο ώστε να ξέρουμε για το ποιό είναι το πραγματικό ζητούμενο εδώ.
Καιρός παντί πράγματι εξ άλλου!


Δ.
 
Last edited:

romfea

Μέλος
Τo αγιορειτικό ύφος είναι συνηφασμένο άρρηκτα με την βυζαντινή μουσική παράδοση χρησιμοποιώντας τα κλασσικά βιβλία, δουλεύοντας κλασσικές θέσεις με απλότητα και ταπείνωση.Καλό θα ήταν να το ακολουθούσαμε όλοι αυτό και πρώτιστα ολες οι Ιερές Μονές και δη του Όρους. Πατριαρχικές Σχολές για όσους δεν γνωρίζουνε υπήρξαν στο παρελθόν κυρίως τον 18ο-19ο αιώνα στην Πόλη,οι οποίες στήριξαν την παράδοση και την φύλαξαν αμόλυντη κατα το πλείστον, μακριά απο εξωτερικά πρώτυπα και νεωτερισμούς.Μια τέτοια είναι και η Γ'πατριαρχική σχολή το 1815 επί Κυρίλλου του Ζ' πατριαρχεύοντος η οποία εθέσπισε για ακόμη μια φορά την θεωρία των Τριών Διδασκάλων ως μια και μόνη ,άξια συνεχιστής της παραδόσεως.
 

nikosthe

Νίκος Θεοτοκάτος
Οι σχολες δεν ειναι βιομηχανιες που βγαζουν μηχανακια της ταδε μαρκας (πχ πατριαρχικος κτλ)που "παιζουν" πανομοιοτυπα. Τι παει να πει αγγελοπουλικος πατριαρχικος και αγιοριτικος, α να καταλαβω καποιες πολυ γενικες διαφοροποιησεις απο θεμα υφους και ειναι απολυτα λογικο αλλα μεχρι εκει...αλλωστε ολα αυτα αλλαζουν και ειναι τοσο εφημερα... το παν ειναι να υπαρχει σεβασμος, σοβαροτητα και πανω απ ολα προσευχητικη διαθεση την ωρα που ψελνουμε στο κατω κατω δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτα...

τα χερουβειμ και τα σεραφειμ αενάως δοξολογουντας το Θεο ποιας σχολής και ποιου υφους να ειναι άραγε? :rolleyes:
Μα γι' αυτές τις "πολύ γενικές διαφοροποιήσεις" γίνεται όλη η φασαρία: όταν κάποιος βασίζει το ψάλσιμό του στην παράδοση, δηλ. -πολύ απλά- σε κάτι που παρέλαβε και το οποίο πάλι ανατρέχει σε κάτι άλλο, χαρακτηρίζεις το ψάλσιμό του παραδοσιακό, όχι γιατί θα πρέπει και καλά να είναι κονσέρβα του προηγούμενου, αλλά απλώς γιατί σε παραπέμπει σ' αυτό και όντως "παίζει πανομοιότυπα": δεν καταλαβαίνω την ειρωνεία της έκφρασης: αυτό είναι που ονομάζουμε παράδοση. Ο Καράς λοιπόν δεν βάσισε ΠΟΥΘΕΝΑ το ψαλτικό του ύφος. Τα σύγχρονα αγιορείτικα στυλ Βατοπαιδίου και Σιμωνόπετρας, επίσης. Πού είναι λοιπόν η παράδοση;

Και όταν μιλάμε μουσικά και όχι θεολογικά, θα έλεγα ότι όχι, δεν είναι το παν η "σοβαρότητα και ο σεβασμός". Τέτοια έχουν και οι ρωσικές πολυφωνικές χορωδίες, τέτοια είχε και ο Σακελλαρίδης, τι σημαίνει αυτό, ότι θα τα εισάγουμε στη λατρεία μας; Φωνητικά, καλύτερα ασεβής Στανίτσας παρά ευσεβής Σακελλαρίδης. Θεολογικά, καλύτερα το δεύτερο. Εν τέλει, καλύτερα ευσεβής Στανίτσας...

Όσο για τα Χερουβείμ και Σεραφείμ, τι να πεις τώρα... Στη γη που κατοικούμε υπάρχουν έθνη, λαοί, παραδόσεις και το κάθε έθνος κρατά τις παραδόσεις του κι εμείς, εν μέσω συμπληγάδων (καραϊκών και αμανετζήδων) προσπαθούμε να κρατήσουμε τη δική μας παράδοση. Αυτό σου φαίνεται υπερβολικό;; Πότε φτάσαμε να είμαστε αγγελική πολιτεία και να καταργήσουμε σύνορα, παραδόσεις και τέτοιες συμβατικότητες και να είμαστε όλοι ένα;;
Είναι λογικό -και θα έλεγα επιβάλλεται- κάθε χορωδία και κάθε ψάλτης να μη μιμείται άλλους που θαυμάζει αλλά να προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό του ύφος.

Υ.Γ. Κι εμένα μ' αρέσουν τα cd των Βατοπαιδινών.
Συνάδελφοι έχετε μπερδέψει το δημιούργημα ενός ψάλτη που είναι βασισμένο στην παράδοση με το δημιούργημα που είναι βασισμένο μόνο και μόνο στον εαυτό του... Και οι δύο δημιουργούν κάτι καινούργιο, αλλά τα δημιουργήματα απέχουν παρασάγγας μεταξύ τους: και ο Ταλιαδώρος δημιούργησε ύφος, και ο Χρύσανθος και ο Στανίτσας. Ερωτώ: ήταν από του κεφαλιού τους; Το ύφος αυτό δεν έχει τα γνωρίσματα παραδοσιακού ψαλσίματος; Φυσικά και έχει, γι' αυτό άλλωστε οι ψάλτες αυτοί είναι τόσο αναγνωρισμένοι. Το παραδοσιακό ύφος δεν είναι κονσέρβα, αλλά ούτε και πουκάμισο, να το αλλάζεις όποτε θες. Για να φτάσεις όμως να δημιουργήσεις δικό σου ύφος, θα πρέπει πρώτα να έχεις μαθητεύσει σε δασκάλους παραδοσιακούς, να έχεις ψάλει όχι χρόνια αλλά δεκαετίες, να έχει ζυμωθεί στο πετσί σου η παράδοση και μετά να κάνεις κάτι δικό σου. Τα CD των Βατοπαιδικών και της Σιμωνόπετρας σε ποια ψαλτική παράδοση είναι βασισμένα;;

Προσέξτε:
α. Το ότι "έχουν το δικαίωμα να κάνουν κάτι δικό τους", στο αλλαλούμ που επικρατεί σήμερα κανείς δεν τους το αρνιέται. Ας το πουν λοιπόν δικό τους, ΟΧΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ. Οι Δανιηλαίοι πατέρες άραγε στο Α' Μουσικολογικό Συνέδριο αδίκως λοιπόν εξέστησαν και τα ονόμασαν αυτά "εκτός παραδόσεως";;

β. Το ότι "αυτά αρέσουν στον κόσμο" είναι πλέον φαιδρό επιχείρημα: στον κόσμο οτιδήποτε χορωδιακό και οργανωμένο σύνολο του βάλεις, θα σου πει ότι είναι καλό. Και τα πολυφωνικά και τα δυτικά καλά θα στα πει, και την ΕΛΒΥΧ καλή θα στην πει και τη χορωδία του Στανίτσα πάλι καλή θα στην πει. Το θέμα είναι ό,τι καινούργιο εμφανίζεται να μην το βλέπουμε απομονωμένο, αλλά σε σύγκριση με το παραδοσιακό. Σας ερωτώ κι εγώ: συγκρίνεται το αυθόρμητο ύφος των αγιορείτικων αγρυπνιών των Δανιηλαίων και το Θωμάδων με τις κονσέρβες του Βατοπαιδίου και της Σιμωνόπετρας;; Αν μου μιλήσετε θεολογικά και μου πείτε ότι "και οι δύο προσεύχονται", θα συμφωνήσω. Αν μου μιλήσετε ακουστικά και μου πείτε "και τα δύο ακούγονται καλά στο αυτί", θα συμφωνήσω. Αν μου μιλήσετε όμως από τη μεριά της παράδοσης και μου πείτε ότι "και τα δύο σου αφήνουν την ίδια αίσθηση και το ίδιο άρωμα μουσικής παράδοσης", όχι, ευχαριστώ δεν θα πάρω από το άνοστο δεύτερο αλλά μόνο από το αυθεντικό πρώτο. Κι επειδή εγώ με αυτό το κριτήριο ακούω κι όταν ακούω Δανιήλ αισθάνομαι αυτό το "κάτι", για το λόγο αυτό τέτοια καινοφανή ακούσματα με αφήνουν τελείως ασυγκίνητο...
 
Μήπως θα θέλατε να ακούσετε τις αναλύσεις, τις έλξεις που έκανε; Θέλετε να μου απαντήσετε γιατί έγινε σύγκλιση της πατριαρχικής μουσικής επιτροπής του 1881; Περιμένω την γνώμη σας και συνεχίζω...

Ασφαλώς! Και θα θέλαμε ακόμη και ένα μικρό βιογραφικό γι' αυτόν τον ιεροψάλτη.
 

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Και το όνομά του ασφαλώς! Να σας θυμίσω ότι δομέστιχοι επί Ναυπλιώτη ήταν και οι: Κωνσταντίνος Πρίγγος, Δημήτριος Μαγούρης, Αναστάσιος Μιχαηλίδης, Νικόλαος Μαυρόπουλος ενώ μαθήτευσαν στο ύφος του οι: Γεώργιος Καρακάσης, Αλέκος Μουτάογλου, Σάββας Αβραμίδης, Γεώργιος Δάφας και άλλοι πολλοί. Σας αναφέρω ονόματα των οποίων ηχογραφήσεις μπορείτε να βρείτε και σε αυτό το forum. Όλοι αυτοί κάπου συγκλίνουν, στο σοβαρός, μεγαλοπρεπές και απέριττο Πατριαρχικό ύφος. Έλξεις όλοι έκαναν, όχι, όμως, με τον τρόπο που γίνονται απ' τη σχολή του Καρά και του Αγγελόπουλου! Ανεβάστε, όμως, κάτι για να έχουμε και ίδια πείρα για αυτά που λέτε.
 

ΝΗΠΑΒΟΥ

Χαρίλαος
... Αργότερα ψάχνοντας γράφτηκα στο Ωδεία Φ.Νάκας με Θεωρητικό του Σίμωνα Καρά. Εκεί σε πολά θεωρητικά θέματα βρήκα απαντήσεις. Βέβαια θέλω να αναφέρω πως όλα αυτά τα θεωρητικά στηρίζονται πάντα στο Θεωρητικό του Χρυσάνθου ενός των τρίων διδασκάλων της νέας μεθόδου.

Μόνο που αγαπητέ Νεκτάριε, ο Καράς τον έβγαλε ΑΧΡΗΣΤΟ τον Χρύσανθο....

Επίσης (σχετικά με σχόλια άλλων σε προηγούμενα posts) θεωρώ εντελώς άδικο στις όποιες ενστάσεις κατά των βατοπεδινών να εγείρεται το επιχείρημα περί προσευχής, ταπεινώσεως κλπ. Αυτό αγγίζει τα όρια της συκοφαντίας!!!!!!
Δηλαδή όποιος έχει αντίρρηση στο τρόπο του ψάλλειν των βατοπεδινών αυτό ισοδυναμεί με το ότι θέτει εν αμφιβόλω το ήθος τους????? ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!!!!

Όπως και τα επιχειρήματα του τύπου "στο κάτω κάτω προσευχόμενοι μοναχοί είναι" ας λείπουν.... Αν είναι έτσι γιατί δεν το λέμε αυτό και για τα pop-rock συγκροτήματα των προσευχόμενων Ευαγγελιστών και παραφυάδων τους?
ας ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΎΜΕ...
 

Αθωνίτης

Παλαιό Μέλος
Μα γι' αυτές τις "πολύ γενικές διαφοροποιήσεις" γίνεται όλη η φασαρία: όταν κάποιος βασίζει το ψάλσιμό του στην παράδοση, δηλ. -πολύ απλά- σε κάτι που παρέλαβε και το οποίο πάλι ανατρέχει σε κάτι άλλο, χαρακτηρίζεις το ψάλσιμό του παραδοσιακό, όχι γιατί θα πρέπει και καλά να είναι κονσέρβα του προηγούμενου, αλλά απλώς γιατί σε παραπέμπει σ' αυτό και όντως "παίζει πανομοιότυπα": δεν καταλαβαίνω την ειρωνεία της έκφρασης: αυτό είναι που ονομάζουμε παράδοση. Ο Καράς λοιπόν δεν βάσισε ΠΟΥΘΕΝΑ το ψαλτικό του ύφος. Τα σύγχρονα αγιορείτικα στυλ Βατοπαιδίου και Σιμωνόπετρας, επίσης. Πού είναι λοιπόν η παράδοση;

Και όταν μιλάμε μουσικά και όχι θεολογικά, θα έλεγα ότι όχι, δεν είναι το παν η "σοβαρότητα και ο σεβασμός". Τέτοια έχουν και οι ρωσικές πολυφωνικές χορωδίες, τέτοια είχε και ο Σακελλαρίδης, τι σημαίνει αυτό, ότι θα τα εισάγουμε στη λατρεία μας; Φωνητικά, καλύτερα ασεβής Στανίτσας παρά ευσεβής Σακελλαρίδης. Θεολογικά, καλύτερα το δεύτερο. Εν τέλει, καλύτερα ευσεβής Στανίτσας...

Όσο για τα Χερουβείμ και Σεραφείμ, τι να πεις τώρα... Στη γη που κατοικούμε υπάρχουν έθνη, λαοί, παραδόσεις και το κάθε έθνος κρατά τις παραδόσεις του κι εμείς, εν μέσω συμπληγάδων (καραϊκών και αμανετζήδων) προσπαθούμε να κρατήσουμε τη δική μας παράδοση. Αυτό σου φαίνεται υπερβολικό;; Πότε φτάσαμε να είμαστε αγγελική πολιτεία και να καταργήσουμε σύνορα, παραδόσεις και τέτοιες συμβατικότητες και να είμαστε όλοι ένα;;
Συνάδελφοι έχετε μπερδέψει το δημιούργημα ενός ψάλτη που είναι βασισμένο στην παράδοση με το δημιούργημα που είναι βασισμένο μόνο και μόνο στον εαυτό του... Και οι δύο δημιουργούν κάτι καινούργιο, αλλά τα δημιουργήματα απέχουν παρασάγγας μεταξύ τους: και ο Ταλιαδώρος δημιούργησε ύφος, και ο Χρύσανθος και ο Στανίτσας. Ερωτώ: ήταν από του κεφαλιού τους; Το ύφος αυτό δεν έχει τα γνωρίσματα παραδοσιακού ψαλσίματος; Φυσικά και έχει, γι' αυτό άλλωστε οι ψάλτες αυτοί είναι τόσο αναγνωρισμένοι. Το παραδοσιακό ύφος δεν είναι κονσέρβα, αλλά ούτε και πουκάμισο, να το αλλάζεις όποτε θες. Για να φτάσεις όμως να δημιουργήσεις δικό σου ύφος, θα πρέπει πρώτα να έχεις μαθητεύσει σε δασκάλους παραδοσιακούς, να έχεις ψάλει όχι χρόνια αλλά δεκαετίες, να έχει ζυμωθεί στο πετσί σου η παράδοση και μετά να κάνεις κάτι δικό σου. Τα CD των Βατοπαιδικών και της Σιμωνόπετρας σε ποια ψαλτική παράδοση είναι βασισμένα;;

Προσέξτε:
α. Το ότι "έχουν το δικαίωμα να κάνουν κάτι δικό τους", στο αλλαλούμ που επικρατεί σήμερα κανείς δεν τους το αρνιέται. Ας το πουν λοιπόν δικό τους, ΟΧΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ. Οι Δανιηλαίοι πατέρες άραγε στο Α' Μουσικολογικό Συνέδριο αδίκως λοιπόν εξέστησαν και τα ονόμασαν αυτά "εκτός παραδόσεως";;

β. Το ότι "αυτά αρέσουν στον κόσμο" είναι πλέον φαιδρό επιχείρημα: στον κόσμο οτιδήποτε χορωδιακό και οργανωμένο σύνολο του βάλεις, θα σου πει ότι είναι καλό. Και τα πολυφωνικά και τα δυτικά καλά θα στα πει, και την ΕΛΒΥΧ καλή θα στην πει και τη χορωδία του Στανίτσα πάλι καλή θα στην πει. Το θέμα είναι ό,τι καινούργιο εμφανίζεται να μην το βλέπουμε απομονωμένο, αλλά σε σύγκριση με το παραδοσιακό. Σας ερωτώ κι εγώ: συγκρίνεται το αυθόρμητο ύφος των αγιορείτικων αγρυπνιών των Δανιηλαίων και το Θωμάδων με τις κονσέρβες του Βατοπαιδίου και της Σιμωνόπετρας;; Αν μου μιλήσετε θεολογικά και μου πείτε ότι "και οι δύο προσεύχονται", θα συμφωνήσω. Αν μου μιλήσετε ακουστικά και μου πείτε "και τα δύο ακούγονται καλά στο αυτί", θα συμφωνήσω. Αν μου μιλήσετε όμως από τη μεριά της παράδοσης και μου πείτε ότι "και τα δύο σου αφήνουν την ίδια αίσθηση και το ίδιο άρωμα μουσικής παράδοσης", όχι, ευχαριστώ δεν θα πάρω από το άνοστο δεύτερο αλλά μόνο από το αυθεντικό πρώτο. Κι επειδή εγώ με αυτό το κριτήριο ακούω κι όταν ακούω Δανιήλ αισθάνομαι αυτό το "κάτι", για το λόγο αυτό τέτοια καινοφανή ακούσματα με αφήνουν τελείως ασυγκίνητο...

Θα συμφωνησω απόλυτα...και επιτρέψτε μου και κάποια σχόλια εκ των έσω...

Αυτο που κάνει εντύπωση και σαφήνει πραγματικά να φεὐγεις απτην αγρυπνία με άλλο αίσθημα που δεν περιγράφεται ειναι η απλότητα στο ψάλσιμο...λέγοντας απλότητα εννοω να μην δίνεις και τοσο μεγάλη σημασία στο μπάχαλο που τυχον να δημιουργηθει στον χορό σου απο τυχόν "περιστασιακούς" πατέρες που ήρθαν και αυτοι να συμψάλλουν και να συμπανηγυρίσουν....όποιος μπορει να το καταφέρει τοτε οντως αγγίζει το αγιορείτικο...γιατι αγιορειτικο κύριοι σημαίνει δύναμη, ζωντάνια, σεμνότητα, απλότητα, σεβασμός, αγάπη, στολισμένα ολα αυτα με προηγούμενη νηστεία, αγρυπνία "εις τα ίδια", ταπείνωση και μπόλικη νήψι και εγρήγορση κατα την διάρκεια της αγρυπνίας....όποιος νομίζεται οτι το καταφέρνει...ειτε λέγεται π.Δανιηλ, π.Θωμάς, Βατοπαιδινοι ή οποιος άλλος και λαικοί ακόμα...ε τοτε ναι, ψάλλει αγιορείτικα

Χριστός ανέστη
 

VlachosNektarios

Bλάχος Χ Νεκτάριος
ΝΗΠΑΒΟΥ;37552 said:
Μόνο που αγαπητέ Νεκτάριε, ο Καράς τον έβγαλε ΑΧΡΗΣΤΟ τον Χρύσανθο....

Πως είσαι τόσο σίγουρος για αυτό, θα ήθελες να μας το εξηγήσεις;
Τώρα αν παρ΄ελπίδα στεναχωρώ κάποιον σας ζητώ ταπεινά συγνώμη. Βρε παιδιά όμως θέλω να αναφέρω κάτι. Όταν πρωτοπήγα στα άλλα ωδεία με θεωρητικά Μαργαζιώτη, και Ηλιόπουλου, ρώτησα τους εκεί δασκάλους για την ενέργεια των σημαδιών: πεταστής, κεντημάτων, πεταστής με κλάσμα, κεντήματα με ολίγον, αντικένωμα, όλα τα έκαναν ίδια. Τις αναλύσεις κάθε σημαδιού τις πρωτοείδα στο Θεωρητικό του Καρά. Ο Καράς απ΄ότι γνωρίζω γυρνούσε με ένα μαγνητόφωνο σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στην Πόλη και ηχογραφούσε ψάλτες καθώς και παραδοσιακούς τραγουδιστές. Σίγουρα θα ψάλλετε όλοι από την μουσική κυψέλη του Στεφάνου, κάνετε και εσείς οι ίδιοι αναλύσεις της προφορικής παράδοσης. Τι σας ενοχλεί λοιπόν η πρόταση επαναφοράς αυτών των σημαδιών τα οποία όλοι ψάλλουμε; ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ που όλοι κοπτόμαστε και όλοι έχουμε χωριστεί σε σχολές. Είδατε πως η σύγκλιση της μουσικής επιτροπής αναφέρθηκε στο θέμα των έλξεων 67 χρόνια μετά την μεταρρύθμιση. Αν 67 χρόνια μετά υπήρξε κάποιο πρόβλημα φανταστείτε μετα από195;
 
Last edited:

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Πως είσαι τόσο σίγουρος για αυτό, θα ήθελες να μας το εξηγήσεις;
Τώρα αν παρ΄ελπίδα στεναχωρώ κάποιον σας ζητώ ταπεινά συγνώμη. Βρε παιδιά όμως θέλω να αναφέρω κάτι. Όταν πρωτοπήγα στα άλλα ωδεία με θεωρητικά Μαργαζιώτη, και Ηλιόπουλου, ρώτησα τους εκεί δασκάλους για την ενέργεια των σημαδιών: πεταστής, κεντημάτων, πεταστής με κλάσμα, κεντήματα με ολίγον, αντικένωμα, όλα τα έκαναν ίδια. Τις αναλύσεις κάθε σημαδιού τις πρωτοείδα στο Θεωρητικό του Καρά. Ο Καράς απ΄ότι γνωρίζω γυρνούσε με ένα μαγνητόφωνο σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στην Πόλη και ηχογραφούσε ψάλτες καθώς και παραδοσιακούς τραγουδιστές. Σίγουρα θα ψάλλετε όλοι από την μουσική κυψέλη του Στεφάνου, κάνετε και εσείς οι ίδιοι αναλύσεις της προφορικής παράδοσης. Τι σας ενοχλεί λοιπόν η πρόταση επαναφοράς αυτών των σημαδιών τα οποία όλοι ψάλλουμε; ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ που όλοι κόπτονται και όλοι έχουν χωριστεί σε σχολές.
Δοκιμάστε για ένα μήνα να ακούτε μόνο Πολίτες ή Θεσσαλονικείς ή Αγιορείτες. Μετά δοκιμάστε να βάλετε να ακούσετε Καρά ή Αγγελόπουλο. Θα καταλάβετε μόνος σας τη διαφορά. Και, να είστε σίγουρος, πως τις ενέργειες των σημαδιών θα τις συναντήσετε σε όλους τους παραδοσιακούς δασκάλους πηγαίες, με μέτρο και με ποικιλία, διαφορετικές σε κάθε περίπτωση ανάλογα με το είδος του κομματιού, σε σημεία που γίνονται οι συγκεκριμένες αναλύσεις από παράδοση και όχι ψεύτικες, φτιαχτές, κονσερβοποιημένες. Αν δεν απέχετε για ένα διάστημα ώστε να καθαρίσει το αυτί από τα ακούσματα εκείνα δεν πρόκειται να κατανοήσετε τα λεγόμενά μας.
 

VlachosNektarios

Bλάχος Χ Νεκτάριος
Αν δεν απέχετε για ένα διάστημα ώστε να καθαρίσει το αυτί από τα ακούσματα εκείνα δεν πρόκειται να κατανοήσετε τα λεγόμενά μας.

Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι. . Πάντως σας ευχαριστώ πολύ. Σας έχω στείλει προσωπικό μήνυμα.
 

Λάμπρος Λιασής

Παλαιό Μέλος
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να μην ξαναγράψω για το συγκεκριμμένο θέμα, γιατί πάντα θα υπάρχει ο αντίλογος και δεν υπάρχει κανένας μα κανένας απολύτως λόγος να καθόμαστε και να σχολιάζουμε τους πατέρες τη στιγμή που εμείς όλοι μας "αλανίζουμε" στον κόσμο, ενώ αυτοί προσεύχονται για μας, ούτε επίσης για άτομα που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μουσική με κίνητρο καθαρά και μόνο την αγάπη προς αυτήν, ενώ εμείς είμαστε σαν τους πετεινούς (αναφέρομαι και στον εαυτό μου) που μόλις ακούσουμε κάτι ή διαβάσουμε κάτι, πεταγόμαστε χωρίς περισυλλογή να το φωνάξουμε για να μας προσέξουν, χωρίς να σκεφτούμε αν αυτό θα οφελέσει ή αν αυτό είναι σωστό ή άξιο αναφοράς. Τα πιο κάτω που θα γράψω τα αναφέρω ως μία τελευταία προσπάθεια για να δείξω ότι η μουσική είναι αυτή που είναι για ένα και μόνο σκοπό, για να προσευχηθούμε. Αναφέρω ξανά ότι ως η απόλυτη Θρησκεία της αγάπης και της ελευθερίας έχουμε την επιλογή να ακούσουμε ότι μας αναπαύει. Αυτή η εγωστική τάση που έχουμε όλοι μας να καπιλευόμαστε την παράδοση και να προσπαθούμε να πείσουμε όλους ότι εμείς είμαστε σωστοί, δεν ξέρω αν ανήκει στο Ορθόδοξο φρόνημα. Απόλυτος είναι μόνο ο Θεός, τίποτα άλλο. Εδώ μπήκε στον παράδεισο ο ληστής και οι πόρνες, μην ακούσουμε και μεις κάποτε το "Ουαι ημίν γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριτές"

1) Για το ύφος και την παράδοση ποιος μπορεί να μιλήσει, όταν παντού υπάρχουν επιρροές, αναγκαστικά λόγω της επίδρασης του χώρου και του χρόνου? ποιος μας εγγυάται ότι ο Ναυπλιώτης έψαλλε όπως οι προκατόχοι του. Ο Πρίγγος έψαλλε διαφορετικά, ο Στανίτσας διαφορετικά κ.ο.κ. Εμείς έχουμε το πλεονέκτημα της ηχητικής καταγραφής και μπορούμε πολύ εύκολα να σχολιάζουμε και να κρίνουμε. Δηλαδή με την ίδια λογική η μουσική έφτασε αναλλοίωτη μέχρι τον 20 αιώνα και μετά κάποιοι κακόβουλοι (Καράς κτλ)προσπάθησαν να την αλλοιώσουν? Ποιος μπορεί να μας αποδείξει ότι δεν αλλοιώθηκε - εμπλουτίστηκε πάρα πολλές φορές στο παρελθόν? Γιατί χρησιμοποιούμε ως κριτήριο πάντα τη φωνή 3-4 φωνητικών "ταλάντων", ενώ η μουσική διαδόθηκε από πάμπολλους αφανείς και μη διδασκάλους?
Ούτε από το Στανίτσα, ούτε από τον Φιρφιρή, ούτε από το Ναυπλιώτη διαδόθηκε ΜΟΝΟ η μουσική. Εμείς όλοι που ψέλνουμε καθημερινά, τη μεταφέρουμε σωστά?
Κάποια στιγμή επιστρέφοντας για διακοπές στο ναό των παιδικών μου χρόνων, προσπάθησα ως "γνώστης" στις παρακλήσεις του 15Αυγούστου να πώ εξαποστειλάριο του Στανίτσα για να "διδάξω" τον κόσμο που είχε μάθει του Σακκελαρίδη, από τις γενιές όλων των ιεροψαλτών του ναού. Μετά την παράκληση, όλοι, μικροί και μεγάλοι, μου είπαν: "μια χαρά τα έλεγες παιδί μου, γιατί μας χάλασες το τέλος" ποια είναι η παράδοση και ποιος είναι ο συνεχιστής της? εγώ που εγωιστικά έφερα το "ορθο", "πατριαρχικό", άκουσμα ή ο κόσμος που δεκαετίες προσευχόταν και αναπαυόταν με κάτι διαφορετικό?


Και κάτι σχετικό με τα του Αγγελίδη, Βατοπεδίου κτλ. Ποιος είδε και ποιος αξιολόγησε το γεγονός ότι μία μονή οργανώθηκε και ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη της μουσικής, των χειρογράφων, διατηρεί ένας απίστευτο αρχείο ηχητικό κτλ. Ότι και αν λέγεται για τους λοιπούς αγιορείτες και το αν κατηγορούν ή όχι τη συγκεκριμμένη μονή να παραθέσω τα εξής:

- γιατί συνεχίζουν να συμψάλλουν στις αγιορείτικες ακολουθίες. Αν τα πράγματα ήταν τόσο τραγικά γιατί δεν σταμάτησαν την επικοινωνία, όπως έγινε και με την Μονή Εσφιγμένου.
- γιατί πολλοί αγιορείτες συμβουλέυονται τους συγκεκριμμένους μοσικολόγους της Σχολής του κ. Αγγελόπουλου, παρόλο που όπως λέγεται τους κατηγορούν
- γιατί κάποιοι αγιορείτες έχουν εκδόσει ηχογραφήσεις για τις μονές ή τα ησυχαστήρια τους και μαζί με αυτούς, συμμετέχουν - είτε επώνυμα είτε ανώνυμα - οι γνωστοί μουσικόδιδάσκαλοι?


Γίνεται μία προσπάθεια - σε όλα τα cd που εκδίδει ο κ. Αγγελίδης - να παρουσιαστούν και να ηχογραφηθούν μαθήματα ανέκδοτα, τα οποία λαμβάνονται από χειρόγραφα για να γίνουν γνωστά στον κόσμο. Ποιος αξιολογεί την σπουδαία αυτή προσπάθεια της χορωδιακής απόδοσης και ποιος το τολμά αυτό?

Θα παραθέσω πιο κάτω ένα ερασιτεχνικό βιντεάκι από τις πρόβες της χορωδίας του κ. Αγγελίδη που τράβηξα με το κινητό μου, όπου παρευρίσκεται ο κ. Μαφίδης.
Ο κ. Μαφίδης γεννήθηκε το 1920 στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1927 μέχρι το 1932 υπηρέτησε σαν κανονάρχος στον Πατριαρχικό ναό με πρωτοψάλτη τον Ιάκωβο Ναυπλιώτη. Ακολούθως υπήρξε δομέστιχος και λαμπαδάριος του Ιωάννη Παλάσση, ο οποίος ήταν μαθητής του Νηλέα Καμαράδου. Πως γίνεται αυτός ο άνθρωπος να παρευρίσκεται στις πρόβες κάποιου ο οποίος είναι τόσο "επικύνδινος και αιρετικός", χωρίς καμία μα καμία χρηματική ή άλλη ανταλλαγή? Την συναυλία στο Μέγαρο παρακολούθησε και μάλιστα με ιδιαίτερα εγκωμιαστηκά σχόλια και ο Άρχων Λαμπαδάριος Βασίλειος Εμμανουηλίδης. Πλάνήθηκε και αυτός?
Έχω στα χέρια μου πάμπολλά ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα από αγιορείτες και από Κωνσταντινοπολίτες, που σε στιγμές καθημερινής κουβέντας, άλλα λένε σε σχέση με τη φημολογία που κυκλοφορεί. Δυστυχώς δεν έχω ευλογία να τα ανεβάσω, αλλιώς θα τα ανέβαζα όλα. Και δεν έχω ευλογία με το δικαιολογητικό ότι "και όλα αν τα ανεβάσεις, αυτός που θέλει να πιστεί θα το έκανε έτσι κι αλλιώς, δεν θα ωφελέσουν περισσότερο από το να εγείρουν αντίλογο και έριδες" Και αυτό φαίνεται και από τα video που κυκλοφορούσε η Μονή Βατοπεδίου, εδώ και μία δεκατία με τον Κάρολο της Άγγλίας, που ενώ σκοπό είχαν να δείξουν τη χάρη της Παναγίας και του Αγίου Όρους, κάποιοι τα εκμεταλεύτηκαν στις μέρες μας προωθώντας το γνωστό σκάνδαλο.
Έπίσης υπάρχουν σχόλια και για όλους όσους κόπτονται σήμερα για τη διαδοχή του πατριαρχικού ή του αγιορείτικού ύφους τα οποία δεν νομίζω ότι θα οφελέσουν κανένα παρόλο που είναι αρκετές φορές πολύ καυστικά

Κλείνοντας αναφέρομαι ξανά στο πιο κάτω ερασιτεχνικό βιντεάκι. Γιατί ο κ. Αγγελίδης να προσκαλέσει τον κ. Μαφίδη και γιατί αυτός να έρθει?
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ευχαριστώ
 

Attachments

  • Μαφίδης Κωνσταντίνος.zip
    2.2 MB · Views: 117

VlachosNektarios

Bλάχος Χ Νεκτάριος
Λάμπρος Λιασής;37562 said:
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να μην ξαναγράψω για το συγκεκριμμένο θέμα, γιατί πάντα θα υπάρχει ο αντίλογος και δεν υπάρχει κανένας μα κανένας απολύτως λόγος να καθόμαστε και να σχολιάζουμε τους πατέρες τη στιγμή που εμείς όλοι μας "αλανίζουμε" στον κόσμο, ενώ αυτοί προσεύχονται για μας, ούτε επίσης για άτομα που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μουσική με κίνητρο καθαρά και μόνο την αγάπη προς αυτήν, ενώ εμείς είμαστε σαν τους πετεινούς (αναφέρομαι και στον εαυτό μου) που μόλις ακούσουμε κάτι ή διαβάσουμε κάτι, πεταγόμαστε χωρίς περισυλλογή να το φωνάξουμε για να μας προσέξουν, χωρίς να σκεφτούμε αν αυτό θα οφελέσει ή αν αυτό είναι σωστό ή άξιο αναφοράς. Τα πιο κάτω που θα γράψω τα αναφέρω ως μία τελευταία προσπάθεια για να δείξω ότι η μουσική είναι αυτή που είναι για ένα και μόνο σκοπό, για να προσευχηθούμε. Αναφέρω ξανά ότι ως η απόλυτη Θρησκεία της αγάπης και της ελευθερίας έχουμε την επιλογή να ακούσουμε ότι μας αναπαύει. Αυτή η εγωστική τάση που έχουμε όλοι μας να καπιλευόμαστε την παράδοση και να προσπαθούμε να πείσουμε όλους ότι εμείς είμαστε σωστοί, δεν ξέρω αν ανήκει στο Ορθόδοξο φρόνημα. Απόλυτος είναι μόνο ο Θεός, τίποτα άλλο. Εδώ μπήκε στον παράδεισο ο ληστής και οι πόρνες, μην ακούσουμε και μεις κάποτε το "Ουαι ημίν γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριτές"

1) Για το ύφος και την παράδοση ποιος μπορεί να μιλήσει, όταν παντού υπάρχουν επιρροές, αναγκαστικά λόγω της επίδρασης του χώρου και του χρόνου? ποιος μας εγγυάται ότι ο Ναυπλιώτης έψαλλε όπως οι προκατόχοι του. Ο Πρίγγος έψαλλε διαφορετικά, ο Στανίτσας διαφορετικά κ.ο.κ. Εμείς έχουμε το πλεονέκτημα της ηχητικής καταγραφής και μπορούμε πολύ εύκολα να σχολιάζουμε και να κρίνουμε. Δηλαδή με την ίδια λογική η μουσική έφτασε αναλλοίωτη μέχρι τον 20 αιώνα και μετά κάποιοι κακόβουλοι (Καράς κτλ)προσπάθησαν να την αλλοιώσουν? Ποιος μπορεί να μας αποδείξει ότι δεν αλλοιώθηκε - εμπλουτίστηκε πάρα πολλές φορές στο παρελθόν? Γιατί χρησιμοποιούμε ως κριτήριο πάντα τη φωνή 3-4 φωνητικών "ταλάντων", ενώ η μουσική διαδόθηκε από πάμπολλους αφανείς και μη διδασκάλους?
Ούτε από το Στανίτσα, ούτε από τον Φιρφιρή, ούτε από το Ναυπλιώτη διαδόθηκε ΜΟΝΟ η μουσική. Εμείς όλοι που ψέλνουμε καθημερινά, τη μεταφέρουμε σωστά?
Κάποια στιγμή επιστρέφοντας για διακοπές στο ναό των παιδικών μου χρόνων, προσπάθησα ως "γνώστης" στις παρακλήσεις του 15Αυγούστου να πώ εξαποστειλάριο του Στανίτσα για να "διδάξω" τον κόσμο που είχε μάθει του Σακκελαρίδη, από τις γενιές όλων των ιεροψαλτών του ναού. Μετά την παράκληση, όλοι, μικροί και μεγάλοι, μου είπαν: "μια χαρά τα έλεγες παιδί μου, γιατί μας χάλασες το τέλος" ποια είναι η παράδοση και ποιος είναι ο συνεχιστής της? εγώ που εγωιστικά έφερα το "ορθο", "πατριαρχικό", άκουσμα ή ο κόσμος που δεκαετίες προσευχόταν και αναπαυόταν με κάτι διαφορετικό?


Και κάτι σχετικό με τα του Αγγελίδη, Βατοπεδίου κτλ. Ποιος είδε και ποιος αξιολόγησε το γεγονός ότι μία μονή οργανώθηκε και ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη της μουσικής, των χειρογράφων, διατηρεί ένας απίστευτο αρχείο ηχητικό κτλ. Ότι και αν λέγεται για τους λοιπούς αγιορείτες και το αν κατηγορούν ή όχι τη συγκεκριμμένη μονή να παραθέσω τα εξής:

- γιατί συνεχίζουν να συμψάλλουν στις αγιορείτικες ακολουθίες. Αν τα πράγματα ήταν τόσο τραγικά γιατί δεν σταμάτησαν την επικοινωνία, όπως έγινε και με την Μονή Εσφιγμένου.
- γιατί πολλοί αγιορείτες συμβουλέυονται τους συγκεκριμμένους μοσικολόγους της Σχολής του κ. Αγγελόπουλου, παρόλο που όπως λέγεται τους κατηγορούν
- γιατί κάποιοι αγιορείτες έχουν εκδόσει ηχογραφήσεις για τις μονές ή τα ησυχαστήρια τους και μαζί με αυτούς, συμμετέχουν - είτε επώνυμα είτε ανώνυμα - οι γνωστοί μουσικόδιδάσκαλοι?


Γίνεται μία προσπάθεια - σε όλα τα cd που εκδίδει ο κ. Αγγελίδης - να παρουσιαστούν και να ηχογραφηθούν μαθήματα ανέκδοτα, τα οποία λαμβάνονται από χειρόγραφα για να γίνουν γνωστά στον κόσμο. Ποιος αξιολογεί την σπουδαία αυτή προσπάθεια της χορωδιακής απόδοσης και ποιος το τολμά αυτό?

Θα παραθέσω πιο κάτω ένα ερασιτεχνικό βιντεάκι από τις πρόβες της χορωδίας του κ. Αγγελίδη που τράβηξα με το κινητό μου, όπου παρευρίσκεται ο κ. Μαφίδης.
Ο κ. Μαφίδης γεννήθηκε το 1920 στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1927 μέχρι το 1932 υπηρέτησε σαν κανονάρχος στον Πατριαρχικό ναό με πρωτοψάλτη τον Ιάκωβο Ναυπλιώτη. Ακολούθως υπήρξε δομέστιχος και λαμπαδάριος του Ιωάννη Παλάσση, ο οποίος ήταν μαθητής του Νηλέα Καμαράδου. Πως γίνεται αυτός ο άνθρωπος να παρευρίσκεται στις πρόβες κάποιου ο οποίος είναι τόσο "επικύνδινος και αιρετικός", χωρίς καμία μα καμία χρηματική ή άλλη ανταλλαγή? Την συναυλία στο Μέγαρο παρακολούθησε και μάλιστα με ιδιαίτερα εγκωμιαστηκά σχόλια και ο Άρχων Λαμπαδάριος Βασίλειος Εμμανουηλίδης. Πλάνήθηκε και αυτός?
Έχω στα χέρια μου πάμπολλά ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα από αγιορείτες και από Κωνσταντινοπολίτες, που σε στιγμές καθημερινής κουβέντας, άλλα λένε σε σχέση με τη φημολογία που κυκλοφορεί. Δυστυχώς δεν έχω ευλογία να τα ανεβάσω, αλλιώς θα τα ανέβαζα όλα. Και δεν έχω ευλογία με το δικαιολογητικό ότι "και όλα αν τα ανεβάσεις, αυτός που θέλει να πιστεί θα το έκανε έτσι κι αλλιώς, δεν θα ωφελέσουν περισσότερο από το να εγείρουν αντίλογο και έριδες" Και αυτό φαίνεται και από τα video που κυκλοφορούσε η Μονή Βατοπεδίου, εδώ και μία δεκατία με τον Κάρολο της Άγγλίας, που ενώ σκοπό είχαν να δείξουν τη χάρη της Παναγίας και του Αγίου Όρους, κάποιοι τα εκμεταλεύτηκαν στις μέρες μας προωθώντας το γνωστό σκάνδαλο.
Έπίσης υπάρχουν σχόλια και για όλους όσους κόπτονται σήμερα για τη διαδοχή του πατριαρχικού ή του αγιορείτικού ύφους τα οποία δεν νομίζω ότι θα οφελέσουν κανένα παρόλο που είναι αρκετές φορές πολύ καυστικά

Κλείνοντας αναφέρομαι ξανά στο πιο κάτω ερασιτεχνικό βιντεάκι. Γιατί ο κ. Αγγελίδης να προσκαλέσει τον κ. Μαφίδη και γιατί αυτός να έρθει?
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ευχαριστώ
Κύριε Λιασή σας ευχαριστώ με βγάλατε από τον κόπο να μιλήσω για τον κ. Μαφίδη ο οποίος παρεπιπτόντως ήταν καταπληκτικός στην εν λόγω εκδήλωση.
 
Last edited:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
...Την συναυλία στο Μέγαρο παρακολούθησε και μάλιστα με ιδιαίτερα εγκωμιαστηκά σχόλια και ο Άρχων Λαμπαδάριος Βασίλειος Εμμανουηλίδης. Πλάνήθηκε και αυτός?
...

Εξαρτάται την ερώτηση που απευθύνετε στον κύριο Βασίλη. Αν τον ρωτήσετε όμως αν αυτό το όντως ωραίο χορωδιακό άκουσμα είναι και παραδοσιακό η απάντησή του είναι όχι (έχω συχνή επικοινωνία με τον κύριο Εμμανουηλίδη και τον έχω ρωτήσει ουκ ολίγες φορές )
 

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
Αγαπητέ φίλε Νεκτάριε μια που είσαι και θεολόγος, θα σου απαντήσω πολύ σύντομα με όρους θεολογικούς.Ο Καρράς προσπάθησε να συστηματοποιήσει την μουσική περίπου όπως και η Δυτική θεολογία που όλα θέλει να τα έχει ορθολογικά και συστηματικά δηλαδή σχολαστικά εξ ου και ο σχολαστικισμός.Εμείς εδώ όπως ξέρεις ,στην ορθόδοξη θεολογία , απεχθανόμαστε τον σχολαστικισμό γιατί αποτρέπει απο την βιωματικη εμπειρία και οδηγεί στον ευσεβισμό και ηθικισμό.Ετσι λοιπόν και στην μουσική πρέπει να διαφυλάξουμε τις διαφορετικές εκφρασεις και όχι να καταγράψουμε μια απο αυτές όπως προσπάθησε να επιβάλλει ο Καρράς και σήμερα οι επιγονοί του.Ετσι διασφαλίζεται η ποικιλομορφία και ο βιωματικός χαρακτήρας της ,κάτι που μας κάνει και πιο ταπεινούς αφού μόνο έτσι μπορούμε να ακούσουμε και να εκτιμήσουμε και το διαφορετικό ψάλσιμο.Αλλοίμονο αν αποκτήσουμε στρατιωτική πειθαρχία στην μουσική μας.Ευχαριστώ
 

Λάμπρος Λιασής

Παλαιό Μέλος
Εξαρτάται την ερώτηση που απευθύνετε στον κύριο Βασίλη. Αν τον ρωτήσετε όμως αν αυτό το όντως ωραίο χορωδιακό άκουσμα είναι και παραδοσιακό η απάντησή του είναι όχι (έχω συχνή επικοινωνία με τον κύριο Εμμανουηλίδη και τον έχω ρωτήσει ουκ ολίγες φορές )

Ερώτηση: η χορωδία του κ. Αγγελίδη έχει το ίδιο άκουσμα με τη χορωδία του Σ. Καρά ή του Λ. Αγγελόπουλου? ή μήπως στις πρόβες ακούμε ομαδικώς Καρά για να εμπεδώσουμε τα διαστήματα? ή μήπως είναι όλοι χωρίς διδάσκαλο και αυτοδίδαχτοι. ή μήπως ο κ. Αγγελίδης δίνει στους μαθητές του για να ακούν ηχογραφήσεις του Καρά και όχι των αγιορείτών και των πατριαρχικών? ή μήπως όλοι πρωτοξεκίνησαν στη σχολή Καρά? ή μήπως οι αναλύσεις και τα διαστήματα είναι "κονσερβοποιημένα"?
το ότι προσκαλούνται αγιορείτες ή πατριαρχικοί ψάλτες, λέει κάτι. Κανείς δεν λέει ότι ο Καράς ή ο Αγγελίδης είναι η παράδοση. Αλλά ποιος είναι η παράδοση 100%. Όλοι προσπαθούμε να γίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο φορείς της παράδοσης.
 

VlachosNektarios

Bλάχος Χ Νεκτάριος
Αγαπητέ φίλε Νεκτάριε μια που είσαι και θεολόγος, θα σου απαντήσω πολύ σύντομα με όρους θεολογικούς.Ο Καρράς προσπάθησε να συστηματοποιήσει την μουσική περίπου όπως και η Δυτική θεολογία που όλα θέλει να τα έχει ορθολογικά και συστηματικά δηλαδή σχολαστικά εξ ου και ο σχολαστικισμός.Εμείς εδώ όπως ξέρεις ,στην ορθόδοξη θεολογία , απεχθανόμαστε τον σχολαστικισμό γιατί αποτρέπει απο την βιωματικη εμπειρία και οδηγεί στον ευσεβισμό και ηθικισμό.Ετσι λοιπόν και στην μουσική πρέπει να διαφυλάξουμε τις διαφορετικές εκφρασεις και όχι να καταγράψουμε μια απο αυτές όπως προσπάθησε να επιβάλλει ο Καρράς και σήμερα οι επιγονοί του.Ετσι διασφαλίζεται η ποικιλομορφία και ο βιωματικός χαρακτήρας της ,κάτι που μας κάνει και πιο ταπεινούς αφού μόνο έτσι μπορούμε να ακούσουμε και να εκτιμήσουμε και το διαφορετικό ψάλσιμο.Αλλοίμονο αν αποκτήσουμε στρατιωτική πειθαρχία στην μουσική μας.Ευχαριστώ
Έχετε καταλάβει λάθος όσον αφορά το πρόσωπό μου.
 

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
Έχετε καταλάβει λάθος όσον αφορά το πρόσωπό μου.
Αν σε εχω μπερδέψει με άλλον δηλ αν δεν είσαι θεολόγος ζητώ συγνώμη.Κατά τα άλλα εγώ έγραψα για τον Καρρά και για αυτά που νομίζω ότι ήθελε να πράξει
 

VlachosNektarios

Bλάχος Χ Νεκτάριος
Αν σε εχω μπερδέψει με άλλον δηλ αν δεν είσαι θεολόγος ζητώ συγνώμη.Κατά τα άλλα εγώ έγραψα για τον Καρρά και για αυτά που νομίζω ότι ήθελε να πράξει
Όχι κύριε Μιχελουδάκη δεν κάνατε λάθος στην επαγγελματική μου ιδιότητα, μα όπως και εσείς είπατε νομίζετε πως ο Καράς ήθελε... Και για να ξεκαθαρίσω κάτι επειδή κουράστηκα να ακούω εγώ είμαι του ενός, ή του τάδε ή του δείνα.. αποφάσισα να ψάξω όσο μπορώ μόνος (με τη βοήθεια όλων βέβαια) να σχηματίσω μια άποψη που θα έρχεται μετά από επιστημονική έρευνα
 

kostaeri

Μπουσδέκης Κώστας
Έχω στα χέρια μου πάμπολλά ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα από αγιορείτες και από Κωνσταντινοπολίτες, που σε στιγμές καθημερινής κουβέντας, άλλα λένε σε σχέση με τη φημολογία που κυκλοφορεί. Δυστυχώς δεν έχω ευλογία να τα ανεβάσω, αλλιώς θα τα ανέβαζα όλα. Και δεν έχω ευλογία με το δικαιολογητικό ότι "και όλα αν τα ανεβάσεις, αυτός που θέλει να πιστεί θα το έκανε έτσι κι αλλιώς, δεν θα ωφελέσουν περισσότερο από το να εγείρουν αντίλογο και έριδες"

έχει ξανασυζητηθεί το θέμα...
Είπαμε, υπάρχει και η διάκριση στους πατέρες...
Έχουμε κι εμείς ντοκουμέντα με τ' ανάποδα!!! Ποια είναι τα σωστά???
Δεν πάει έτσι...
 
Top