Ένα διαφορετικό 'Ηδη βάπτεται.

Με την παρατήρηση ότι το νόημα της πρώτης πρότασης τελειώνει στο "παρά κριτών αδίκων", θέλησα να ακολουθήσω αυτή τη δομή.
Ακούστε το αποτέλεσμα και οι κρίσεις όπως πάντα δεκτές...
Χριστός Ανέστη!

Κύριε Γιάννου,

κάθε φορά που σας ακούω μου αρέσετε και πιο πολύ

μεγάλες στιγμές

ευτυχώς υπάρχει η τεχνολογία και η καταγραφή

ευχαριστώ

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ said:

Με την παρατήρηση ότι το νόημα της πρώτης πρότασης τελειώνει στο "παρά κριτών αδίκων", θέλησα να ακολουθήσω αυτή τη δομή.
Ακούστε το αποτέλεσμα και οι κρίσεις όπως πάντα δεκτές...
Χριστός Ανέστη!

Click to expand...

-Αγαπητε φίλε Νίκο.Ακουσα το κνυν Ηδη βάπτεται κάλαμος,που είπες,2 και 3 φορές.Απο πλευράς απόδοσης διαστημάτων,χρόνου,λεπτών σημείων κλπ,πάντα όπως σε ξέρω τόσα χρόνια,αφού έχουμε συνεργασθεί και εν ψαλτηρίοις,ά ψ ο γ ο ς.Περί του συγκεκριμένου ως νέας σύνθεσης ή σύντμησης,η καλωπισμού θέλω να μου στείλεις και το κείμενο-παρτιτούρα.Για να έχω πλήρη εικόνα.Ομως θα εκφράσω δημοσίως μερικές σκέψεις γιά το συγκεκριμένο κνύν.Υπάρχει η αρχική αργή στιχηραρική σύνθεση Ιακώβου του Πρωτ/λτου.Που βέβαια δεν ψάλλεται σήμερα από κανέναν στις κοσμικές εκκλησίες.Η μετα αυτήν σύντμηση[γιατί είναι σαφώς σύντμηση]που φέρεται ως του Ναυπλιώτη και που έχει ο Πρίγκος στην Μ.Εβδομάδα,κατά την γνώμη μου απαιτεί χορωδία.Βέβαια την έχουμε ψάλλει όλοι και μόνοι μας,και με 5-6 φίλους ή και με 1-2 ισοκράτες.Ακόμη και ο Αρχων στο Πατριαρχείο-με τον Δανιηλίδη αριστερά-σχεδόν μόνος του την λέει.Εγώ νομίζω ότι περιέκοπταν σιγά-σιγά το αργό του Ιακώβου μέσα στο Πατριαρχείο,από την εποχή Ραιδεστηνού-Βιολάκη-Ναυπλιώτη γιά λόγους συντομίας και έφτασε ως σήμερα όπως το είδαμε στην Μ.Εβδομάδα Πρίγκου.Ομως το συνηθίσαμε έτσι.Και δύσκολα ξεσυνηθίζετε.Ομως πιστεύω κάτι.Πρέπει αυστηρώς και διά ροπάλου στην εποχή που ζούμε να ψάλλουμε εκείνη την ώρα το σύντομο κνυν του Πέτρου Λαμπαδαρίου ή αυτό το σύντομο του Πρίγκου.Ας σκεφθούμε λίγο τους κατάκοπους πιστούς[όχι τους περιπατητές].Και κάτι τελευταίο. Επεκράτησε-και εγώ το έχω πεί ουκ ολίγες φορές-στο τελευταίο Ευαγγέλιο,να λέμε το ''Εις πολλά'' ή ''Δόξα Σοι'' σε τίποτα επάνω ΝΗ φωνασκόντας και αποτελειώνοντας τους αποκαμωμένους Χριστιανούς.Ακόμη και ο κλασικός υποτίθεται Περιστέρης στην Μητρόπολη αυτό έκανε.Εκείνη την ώρα λόγω υπερέντασης έχουμε ανοικτό λαρύγγι.Ομως ο Χριστός ειναι μπροστά μας-εσταυρωμένος-.Αυτά δεν αφορούν εσένα.Γενικά όμως έτσι έχει η κατάσταση την σήμερον ημέρα.Αυτά και αναμένω το κείμενο.

Ο "κλασικός" Περιστέρης... Επ' αυτού ουδέν σχόλιον... Όσον αφορά τα υπόλοιπα αγαπητέ φίλε, σέβομαι την άποψή σου αλλά δεν την ασπάζομαι. Εγώ όσο θα ζω, θα λέω του Πρίγγου. Δε νομίζω ότι είναι δυνατόν να επιβληθεί μια ενιαία γραμμή για το τί θα ψάλουμε εκείνη την ώρα. Άλλωστε γι' αυτό υπάρχουν και τόσα βιβλία διαφορετικά. Φράσεις του τύπου "αυστηρώς και διά ροπάλου" δεν νομίζω ότι ταιριάζουν στην πρακτική της υμνολογίας μας. Άλλωστε όταν ήμουν μικρός και δεν ήξερα μουσική, περίμενα εναγωνίως να φτάσουμε στα απόστιχα να ακούσω από τον αριστερό ψάλτη το "Κύριε αναβαίνοντός σου" στη θαυμάσια αυτή σύνθεση που προανέφερα. Και δεν θα πω ότι όλοι οφείλουν να λένε το ένα ή το άλλο. Αναφέρομαι στην προσωπική μου προτιίμηση. Και το "Δόξα σοι Κύριε δόξα Σοι" στο οποίο πράγματι κάποιες φορές γίνονται υπερβολές, θέλει να δώσει έναν πιο πανηγυρικό τόνο από τα προηγούμενα απλά και λιτά "Δόξα τη μακροθυμία σου Κύριε δόξα Σοι", τα οποία διαβάζονται στις περικοπές οι οποίες αναφέρονται στα πάθη. Η 12η περικοπή είναι κατά κάποιον τρόπο προοίμιο της Αναστάσεως και διαβάζεται όπως γνωρίζουμε και μετά την περιφορά του Επιταφίου. Νομίζω αυτή η διαφοροποίηση δεν είναι κακό να δίνεται και μέσω της ψαλμωδίας.

Πολύ ωραία ερμηνεία,μονο που στο τέλος νομίζω (Δοξα σοι ο Θεός ) Ο Χρόνος εξασθένισε .Ευχαριστώ για το δικαίωμα " κριτικής".

Χριστός Ανέστη.

Εύχομαι ο αναστάς Ιησούς να μας ενδυναμώνει και να μας καθοδηγεί μέχρι "τερμάτων αιώνος".

Συμφωνώ με τον φίλο και Πρωτοψάλτη Παναγιώτη Τζανάκο. Οι ρυθμοί ζωής έχουν εντατικοποιηθεί κατά πολύ.

Το εκκλησίασμα έρχεται για να προσευχηθεί, οι περισσότεροι κατευθείαν από τις εργασίες τους, και μαζί με αυτούς πρωτίστως και εμείς. Διότι αν εμείς, οι ψάλτες, δεν προσευχόμαστε κατά την ώρα της ψαλμώδησης τότε το άκουσμα είναι κενό και ο κόσμος δεν προσεύχεται και αποχωρεί δίχως ψυχική αγαλλίαση.

Είναι θαυμάσια και λαμπρά τα αργά μέλη αλλά δίχως να πληρούνται συγκεκριμένες προυποθέσεις (συμψαλμώδηση 2 ή 3 ψαλτών, κατηρτισμένων ισοκρατών, χρόνου & ρυθμού, σωστή άρθρωση και τοποθέτηση της φωνής) το μέλος χάνει όλη την αίγλη του. Το μεγαλύτερο ποσοστό των πιστών δεν γνωρίζει καν τον μελουργό αλλά σίγουρα ακούει την εκτέλεση.

Άποψή μου είναι ότι, δεν θα χαρακτηριστούμε κακοί ψάλτες ψάλλοντας σύντομα μέλη και αποδίδοντάς τα με προσευχή και φόβο Θεού. Το μεγαλύτερο ποσοστό των πιστών δεν γνωρίζει καν τον μελουργό ή το είδος του μέλους. Σίγουρα όμως προσεύχεται και αγαλλιάζει με την σωστή μουσική και νοηματική εκτέλεση του κάθε ψαλλόμενου τροπαρίου.

Αρκετές φορές έχουμε γίνει μάρτυρες το εκκλησίασμα (π.χ. μητέρες με μωρά στην αγκαλιά, σεβάσμιοι γέροντες κλπ) να δυσανασχετεί όταν κληρικός υπερβαίνει κάποια λογικά χρονικά πλαίσια κυρήττοντας τον λόγο του Θεού.


Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω τον Παναγιώτη εδώ και 15 χρόνια, με την φράση "αυστηρώς και διά ροπάλου" σίγουρα εννοεί να μας διακατέχει η αίσθηση του μέτρου και της αυτοκυριαρχίας.

Σας ευχαριστώ για την καταννόηση.

Η αίσθηση του μέτρου και η αυτοκυριαρχία είναι όντως πολύ σημαντικοί παράγοντες στο ψάλλειν, όχι μόνον την Μ. Εβδομάδα, αλλά και άλλες "δύσκολες" περιόδους του ενιαυτού (π.χ. καλοκαιρινοί μήνες)
Τώρα, όσον αφορά στο δίλημμα << Αργό ή σύντομο "Ήδη βάπτεται" >> που φαίνεται να προκύπτει, δεν νομίζω πως (τηρουμένης της σωστής χρονικής αγωγής) η χρονική επιβάρυνση που προκύπτει από την ψαλμώδηση του "Αργού" είναι τόσο απαγορευτική. Αν βέβαια το ψάλλουμε με χρόνο Χερουβικού, ΟΚ, τότε ναι... Huston, we have a problem!!!
Εν τέλει, εναπόκειται στην κρίση του ψάλλοντος εκείνη την ώρα, ανάλογα με τις περιστάσεις το ποιο θα επιλέξει. Προσωπικά έχω ψάλλει και τα δυο, ανάλογα τις περιστάσεις. Δεν ειν' κακό...
Για να επανέλθουμε όμως, οφείλονται συγχαρητήρια στον κ. Γιάννου για την ωραία σε ύφος και διαστήματα ψαλμωδία και σύνθεσή του, καθώς και ευχαριστίες για όλα τα ωραία που μας προσφέρει εδώ από τη μεγάλη εμπειρία, το πλούσιο αρχείο και το περίσσευμα της καρδίας του.

Ευχαριστώ για τις εκφρασθείσες απόψεις σας και όλες είναι σεβαστές. Τα μέλη που ανεβάζω με το όνομά μου, θεωρώ πως δεν είναι καινά δαιμόνια, αφού είναι προσαρμογές ευρύτατα διαδεδομένων μουσικών γραμμών.
Στην συγκεκριμένη φετινή ηχογράφηση έχω στο πλάι μου τρεις φίλους, που και το γνωστό να έλεγα, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο (μέτριο) αφού δεν ήξεραν κανένα και προσπαθούσα να τους ... παρασύρω (νομίζω όχι στον όλεθρο και την ... καταστροφή).
Όσο για το τελευταίο "Δόξα Σοι Κύριε" η υψηλή βάση που σαφώς δεν πρέπει να είναι ... ουρλιαχτό, είναι μια παράδοση και έχει την σημασία ότι παρά την κόπωση έχουμε τη δύναμη να το ψάλλουμε εξ όλης της ψυχής και της καρδίας μας όπως ακριβώς και το Δύναμις Άγιος ο Θεός, μολονότι έχει ακουστεί 4-5 φορές.
Θα ανεβάσω και το μουσικό κείμενο σύντομα...

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ said:

Θα ανεβάσω και το μουσικό κείμενο σύντομα...

Click to expand...

Είναι από τις πρώτες μου προσπάθειες καταγραφής σε έναν παλαιό Η/Υ στον οποίο δεν είχαν εγκατασταθεί όλες οι γραμματοσειρές. Σήμερα το έφτιαξα λίγο οπτικά, αντικατέστησα μερικά απλά γοργά με παρεστιγμένα και στοίχισα το δεξιό μέρος γιατί ήταν ... αστοιχείωτο. Τώρα είναι ... στοιχειωμένο
Παναγιώτη, περιμένω τα οριστικά σου σχόλια καθώς και οιουδήποτε φίλου από το forum.

κ. Γιάννου. Είναι πολύ καλή η σύνθεσή σας. Πατάει πάνω σε κλασικές και νεώτερες γραμμές των μεγάλων δασκάλων. Ουσιαστικά πρόκειται για μιά αναπροσαρμογή των θέσεων με ομολογουμένως πετυχημένο αποτέλεσμα. Και η έκτασή του δε νομίζω οτι είναι μεγάλη. Η ακολουθίες ασφαλώς και δεν πρέπει να μακραίνουν υπερβολικά, συγχρόνως όμως θα πρέπει να έχουν μιά λογική χρονική ομοιογένεια. Θερμά συγχαρητήρια. καλή συνέχεια.
π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

......