Πατερ για ευφορια και μαλιστα αερων (βλεπε αεροδουλειες) δεν χαλασε ο κοσμος . Για εφορια να μην ... ''ευχομαστε'' .
1-1000 Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)
- Thread starter souldatos
- Start date
- Status
Πατερ για ευφορια και μαλιστα αερων (βλεπε αεροδουλειες) δεν χαλασε ο κοσμος . Για εφορια να μην ... ''ευχομαστε'' .
π. Δαβίδ
Γενικός συντονιστής
Στις γειτονικές (και κάπως πιο απομακρυσμένες) Βαλκανικές ομόδοξες χώρες υπάρχουν αρκετά νεαρά παιδιά τα οποία με μια στοιχειώδη παιδεία ψαλτικής από κάποια εκεί σχολή έχοντας ακούσει πολλές κασέτες (ή έχοντας δει πολλά βιντεάκια στο youtube! 
) то παίζουν φίρμες, συνθέτες κλπ (ενώ πχ δεν ξέρουν τους προλόγους ή ζορίζονται στις καταβασίες!)
Ένας λοιπόν εξ αυτών στη Σόφια έφερε να μου δείξει τα "έργα" του. Μη θέλοντας να φανώ αγενής αλλά ούτε και να τον αποθαρρύνω μίλησα με ευγένεια σε γενικἐς γραμμές. Επέμενε όμως να μου ψάλλει το υπ' αυτού διασκευασθέν "Σήμερον κρεμᾶται" (μάλλον από μέλος Γαϊτάνου). Στην εκκλησιαστική σλαβονική η λέξη "σήμερον" είναι μονοσύλλαβη και στη μελωδία που είχε αυτός υπόψη κάθε συλλαβή πήγαινε σε 2 χρόνους (σή-η-με-ε-ρο-ον). Ο εν λόγω "συνθέτης" λοιπόν επαναλάμβανε τη λέξη "днес" 6 φορές! Δυστυχώς δεν κατάφερα να συγκρατηθώ και έβαλα τα γέλια. Ίσως τώρα που το διαβάζετε δεν φαίνεται τόσο αστείο, φανταστείτε όμως να το ακούγατε!
) то παίζουν φίρμες, συνθέτες κλπ (ενώ πχ δεν ξέρουν τους προλόγους ή ζορίζονται στις καταβασίες!)Ένας λοιπόν εξ αυτών στη Σόφια έφερε να μου δείξει τα "έργα" του. Μη θέλοντας να φανώ αγενής αλλά ούτε και να τον αποθαρρύνω μίλησα με ευγένεια σε γενικἐς γραμμές. Επέμενε όμως να μου ψάλλει το υπ' αυτού διασκευασθέν "Σήμερον κρεμᾶται" (μάλλον από μέλος Γαϊτάνου
). Στην εκκλησιαστική σλαβονική η λέξη "σήμερον" είναι μονοσύλλαβη και στη μελωδία που είχε αυτός υπόψη κάθε συλλαβή πήγαινε σε 2 χρόνους (σή-η-με-ε-ρο-ον). Ο εν λόγω "συνθέτης" λοιπόν επαναλάμβανε τη λέξη "днес" 6 φορές! Δυστυχώς δεν κατάφερα να συγκρατηθώ και έβαλα τα γέλια. Ίσως τώρα που το διαβάζετε δεν φαίνεται τόσο αστείο, φανταστείτε όμως να το ακούγατε!Τις τελευταίες μέρες μου δίνονται πολλές ευκαιρίες για πειράγματα στο ψαλτήρι και βέβαια δεν τις αφήνω ανεκμετάλλευτες:
Χτες σε αγρυπνία κάποιος φίλος αντί να διαβάσει "εκ των επανισταμένων επ εμέ λύτρωσαί με" διάβασε "εκ των επαναστατημένων επ εμέ λύτρωσαί με". Οπότε γυρνάω και του λέω "Οι ενστάσεις γίναν επαναστάσεις! Πάντως, είσαι στο κλίμα των ημερών!".
Σήμερα σε τρισάγιο μετά τον εσπερινό, ένας ηλικιωμένος πρακτικός ψάλτης αντί να πει "πρέσβευε υπέρ του σωθήναι τας ψυχάς των δούλων σου" είπε "πρέσβευε υπέρ του σωθήναι τας ψυχάς ημών". Οπότε γυρνάω και του λέω "Κυρ Χρήστο να προσέχεις στο δρόμο τώρα που θα γυρνάς σπίτι"
Χτες σε αγρυπνία κάποιος φίλος αντί να διαβάσει "εκ των επανισταμένων επ εμέ λύτρωσαί με" διάβασε "εκ των επαναστατημένων επ εμέ λύτρωσαί με". Οπότε γυρνάω και του λέω "Οι ενστάσεις γίναν επαναστάσεις! Πάντως, είσαι στο κλίμα των ημερών!".
Σήμερα σε τρισάγιο μετά τον εσπερινό, ένας ηλικιωμένος πρακτικός ψάλτης αντί να πει "πρέσβευε υπέρ του σωθήναι τας ψυχάς των δούλων σου" είπε "πρέσβευε υπέρ του σωθήναι τας ψυχάς ημών". Οπότε γυρνάω και του λέω "Κυρ Χρήστο να προσέχεις στο δρόμο τώρα που θα γυρνάς σπίτι"
npapadimit
Νικόλαος Παπαδημητρίου - Πύργος
Από τους μύριους όσους παρατονισμούς, που έχω κι εγώ ακούσει, αναφέρω 2 και έπεται συνέχεια:
1. Αντί για "Απόστολοι εκ περάτων..." είπε "Αποστολή εκ περάτων..."
2. Αντί για "Αγγελικαί Δυνάμεις..." > "Αγγέλοι και Δυνάμεις..."
Είχα δε έναν μαθητή Ιερέα που έλεγε:
Ὑπέρι τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Δεν μπορούσα να τον διορθώσω με τίποτα, μα με τίποτα...
Ν.Κ.Π.
ΚΑΛΑΜΑΤΑ
1. Αντί για "Απόστολοι εκ περάτων..." είπε "Αποστολή εκ περάτων..."
2. Αντί για "Αγγελικαί Δυνάμεις..." > "Αγγέλοι και Δυνάμεις..."
Είχα δε έναν μαθητή Ιερέα που έλεγε:
Ὑπέρι τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Ὑπέρι τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμενε.
Δεν μπορούσα να τον διορθώσω με τίποτα, μα με τίποτα...
Ν.Κ.Π.
ΚΑΛΑΜΑΤΑ
koudounellis
Ευστράτιος Κουδουνέλλης
Λέει ο ιερέας και έσται τα ελη του μεγάλου Θεού......
Ο ψάλτης γέροντας ων του λέει : σιγά παπάμ γιμίσαμι κνουπ.
Ο ψάλτης γέροντας ων του λέει : σιγά παπάμ γιμίσαμι κνουπ.
Emmanouil Giannopoulos
Emmanouil Giannopoulos
πανηγύρι στον Άθωνα 20 χρόνια πριν, αριστερά ένας φίλος καλόγερος, Θεός 'χωρέστον, ψάλλει Αναβαθμούς, αλλά δεν τους ξέρει καλά και το Μηναίο είναι του 1700-κάτι με περίτεχνες συνθέσεις γραμμάτων και συλλαβών: ...καὶ τοῖς ἄθλοις καταστρέφονται μάρτυρες... ! Κόκκαλο ο γέροντας, έβαλε τις φωνές.
npapadimit
Νικόλαος Παπαδημητρίου - Πύργος
Σώσαι βουλόμενος, τον πλανηθέντα άνθρωπον, ουκ απηξίωσας δούλου μορφήν ενδύσασθαι, έπρεπε γάρ σοι τω Δεσπότη, και Θεώ, αναδέξασθαι τα ημών υπέρ ημών, συ γάρ βαπτισθείς σαρκί Λυτρωτά, της αφέσεως ηξίωσας ημάς, διό βοώμέν σοι. Ευεργέτα Χριστέ ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Ένας αείμνηστος γέρων κάποτε ειχε πει:
Σώσαι βουλομένος... ή καλύτερα βουλωμένος...
Ένας αείμνηστος γέρων κάποτε ειχε πει:
Σώσαι βουλομένος... ή καλύτερα βουλωμένος...
π. Βασίλειος Χλαμπάνης
Μέλος
Κάτι έγραψε παλαιότερα ο Ιωάννης Αχιλλιάς
Αν θέλετε, μπορώ να φέρω και σ' άλλους ήχους απηχήματα. Πάντα "άγια" όμως. Για να μη νομίζουν μερικοί μουσικολόγοι ότι τα ξέρουν όλα.
Αὐτό δέν ἦταν ἀπήχημα, ἀλλά ἀτύχημα.....
Επειδή σε άλλη στήλη, αναφέρθηκε "κάποια Ασωτεία", θέλω να Σας κάνω γνωστό, το όλο θέμα "Της Τράπεζας των Ασώτων".
Απολύθηκα από το Ναυτικό ( όπου υπηρέτησα σαν βατραχάνθρωπος ), στο τέλος του 1963. Γύρισε ο χρόνος και μπήκε το 1964 και έφθασε η Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου. Δεν είχα Αναλόγιο ακόμα και σκέφτηκα να πάω στην Αγ. Βαρβάρα στη Λυκόβρυση, να δώ τον Φίλο μου παπα - Θανάση Τσούμαρη.
Πήγα λοιπόν πρωί - πρωί, χαρήκαμε και οι δύο για την συνάντησή μας ύστερα από 2 1/2 χρόνια και με αγκάρεψε να ψάλλω, λόγω του ότι ο Πρωτοψάλτης του, είχε χειρουργηθεί με πολύποδα στις φωνητικές χορδές και απουσίαζε. Πράγματι έψαλλα, το ευχαριστηθήκαμε και οι δύο και στο τέλος για να τον πειράξω, του είπα : Άντε παπά και πολύχρονος.
Με κοίταξε περίεργα και με ρώτησε : Από πότε βρέ οι Θανάσηδες, εορτάζουν σήμερα ; Και του απάντησα γελώντας : Από τον καιρό που έγιναν παπάδες. Σήμερα λοιπόν Τελώνου και Φαρισαίου, εορτάζεται οι παπάδες, σαν Φαρισαίοι που είσαστε. Τότε - μου λέει - εφ' όσον εορτάζω, θα πρέπει να σε κεράσω.Πήγαμε λοιπόν απέναντι σ' ένα καφενεδάκι και ήπιαμε 23 καραφάκια ούζο ( Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω, ότι το στομάχι του Τσούμαρη, ΔΕΝ είχε πάτο. αλλά κι εγώ δεν πήγαινα πίσω ).Τελικά, με κάλεσε να ψάλλω ( εφ' όσον δεν είχα που να πάω ) και την επόμενη Κυριακή ( Ασώτου ).
Όταν τελειώσαμε, μου ευχήθηκε : Άντε και πολύχρονος. Στο ερωτιματικό βλέμμα μου, απάντησε : Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, εορτάζουν οι παπάδες, Κυριακή Ασώτου, είναι η σειρά των Ψαλτάδων, εφ' όσον έπονται του Κλήρου. Με τα πολλά, καταλήξαμε με 21 καραφάκια στο απέναντι καφενεδάκι. Πάνω που τα πίναμε και συζητάγαμε διάφορα, του είπα : Δε μου παπα - Θανάση, αυτό που κάνουμε τώρα οι δυό μας, δεν μπορούμε να το μεθοδεύσουμε και με μεγαλύτερη παρέα, να πίνουμε το κρασάκι μας, να λέμε τα δικά μας και να κάνουμε το κέφι μας ; Με κοίταξε και έλαμψαν τα μάτια του ( αυτό γινόταν ΠΑΝΤΑ όταν άκουγε για παρέες, κρασάκι και χαβαλέ ).
Συμφωνήσαμε λοιπόν και από το 1965 άρχισαν τα τραπέζια των Ασώτων. Δυό - τρείς εβδομάδες πρίν, κανονίζαμε την παρέα, κλείναμε την ταβέρνα και μετά την Λειτουργία, πηγαίναμε και το στρώναμε. Όταν ήρθε και ο Στανίτσας, μου λέει : Δεν θα βάλουμε και το Θράσο ( έστι φώναζε τον Στανίτσα ) μέσα ; Και μπήκε. Και έλεγε ο παπα - Θανάσης, ότι είμαστε η Αγία Τριάδα των Ασώτων. Έλεγε : Εγώ είμαι ο Πατήρ ( επειδή είμαι και παπάς ), Ο Θράσος ο Υιός και ο Ιωαννίδης το Κω..παίδι.
Υ.Γ. Για να πιστείτε ότι είμαι ο εμπνευστής των συνεστιάσεων των Ασώτων, Σας πληροφορώ ότι παντρεύτηκα την Κυριακή του Ασώτου στις 25 Φεβρουαρίου του 1965 και ότι έγραψα και τον Ύμνο των Ασώτων, τον οποίον επισυνάπτω. Επίσης, έγω γράψει "ΚΡΑΣΟΚΑΤΑΝΤΚΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΣΩΤΩΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ" , και όταν λέω ολόκληρη,το εννοώ, Αρχίζει από το Θεός Κύριος και τελειώνει με Καλλοφωνικό στο Αντίδωρο, τον οποίον ανεβάζω κι αυτόν, για του λόγου το ασφαλές.
Αυτά, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Απολύθηκα από το Ναυτικό ( όπου υπηρέτησα σαν βατραχάνθρωπος ), στο τέλος του 1963. Γύρισε ο χρόνος και μπήκε το 1964 και έφθασε η Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου. Δεν είχα Αναλόγιο ακόμα και σκέφτηκα να πάω στην Αγ. Βαρβάρα στη Λυκόβρυση, να δώ τον Φίλο μου παπα - Θανάση Τσούμαρη.
Πήγα λοιπόν πρωί - πρωί, χαρήκαμε και οι δύο για την συνάντησή μας ύστερα από 2 1/2 χρόνια και με αγκάρεψε να ψάλλω, λόγω του ότι ο Πρωτοψάλτης του, είχε χειρουργηθεί με πολύποδα στις φωνητικές χορδές και απουσίαζε. Πράγματι έψαλλα, το ευχαριστηθήκαμε και οι δύο και στο τέλος για να τον πειράξω, του είπα : Άντε παπά και πολύχρονος.
Με κοίταξε περίεργα και με ρώτησε : Από πότε βρέ οι Θανάσηδες, εορτάζουν σήμερα ; Και του απάντησα γελώντας : Από τον καιρό που έγιναν παπάδες. Σήμερα λοιπόν Τελώνου και Φαρισαίου, εορτάζεται οι παπάδες, σαν Φαρισαίοι που είσαστε. Τότε - μου λέει - εφ' όσον εορτάζω, θα πρέπει να σε κεράσω.Πήγαμε λοιπόν απέναντι σ' ένα καφενεδάκι και ήπιαμε 23 καραφάκια ούζο ( Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω, ότι το στομάχι του Τσούμαρη, ΔΕΝ είχε πάτο. αλλά κι εγώ δεν πήγαινα πίσω ).Τελικά, με κάλεσε να ψάλλω ( εφ' όσον δεν είχα που να πάω ) και την επόμενη Κυριακή ( Ασώτου ).
Όταν τελειώσαμε, μου ευχήθηκε : Άντε και πολύχρονος. Στο ερωτιματικό βλέμμα μου, απάντησε : Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, εορτάζουν οι παπάδες, Κυριακή Ασώτου, είναι η σειρά των Ψαλτάδων, εφ' όσον έπονται του Κλήρου. Με τα πολλά, καταλήξαμε με 21 καραφάκια στο απέναντι καφενεδάκι. Πάνω που τα πίναμε και συζητάγαμε διάφορα, του είπα : Δε μου παπα - Θανάση, αυτό που κάνουμε τώρα οι δυό μας, δεν μπορούμε να το μεθοδεύσουμε και με μεγαλύτερη παρέα, να πίνουμε το κρασάκι μας, να λέμε τα δικά μας και να κάνουμε το κέφι μας ; Με κοίταξε και έλαμψαν τα μάτια του ( αυτό γινόταν ΠΑΝΤΑ όταν άκουγε για παρέες, κρασάκι και χαβαλέ ).
Συμφωνήσαμε λοιπόν και από το 1965 άρχισαν τα τραπέζια των Ασώτων. Δυό - τρείς εβδομάδες πρίν, κανονίζαμε την παρέα, κλείναμε την ταβέρνα και μετά την Λειτουργία, πηγαίναμε και το στρώναμε. Όταν ήρθε και ο Στανίτσας, μου λέει : Δεν θα βάλουμε και το Θράσο ( έστι φώναζε τον Στανίτσα ) μέσα ; Και μπήκε. Και έλεγε ο παπα - Θανάσης, ότι είμαστε η Αγία Τριάδα των Ασώτων. Έλεγε : Εγώ είμαι ο Πατήρ ( επειδή είμαι και παπάς ), Ο Θράσος ο Υιός και ο Ιωαννίδης το Κω..παίδι.
Υ.Γ. Για να πιστείτε ότι είμαι ο εμπνευστής των συνεστιάσεων των Ασώτων, Σας πληροφορώ ότι παντρεύτηκα την Κυριακή του Ασώτου στις 25 Φεβρουαρίου του 1965 και ότι έγραψα και τον Ύμνο των Ασώτων, τον οποίον επισυνάπτω. Επίσης, έγω γράψει "ΚΡΑΣΟΚΑΤΑΝΤΚΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΣΩΤΩΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ" , και όταν λέω ολόκληρη,το εννοώ, Αρχίζει από το Θεός Κύριος και τελειώνει με Καλλοφωνικό στο Αντίδωρο, τον οποίον ανεβάζω κι αυτόν, για του λόγου το ασφαλές.
Αυτά, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Μαρκος Στανιτσας
ταδε καλος
Καλημέρα σας
Στο τέλος της λειτουργίας λέει ο παπάς στον ψάλτη:
Ψάλε κάτι και του απαντά ο ψάλτης τι είμαι τζουκ μποξ;
Στο τέλος της λειτουργίας λέει ο παπάς στον ψάλτη:
Ψάλε κάτι και του απαντά ο ψάλτης τι είμαι τζουκ μποξ;
Κάποτε γινόταν Θεία Λειτουργία, στην οποία χοροστατούσε κάποιος δεσπότης (δε γνωρίζω ποιος). Ήταν μάλιστα 6 Αυγούστου (η εορτή της Μεταμορφώσεως). Έρχεται λοιπόν η ώρα του Ευαγγελίου. Ξεκινάει ο διάκονος να το διαβάζει. Σε κάποιο σημείο λέει το Ευαγγέλιο ''ποιήσωμεν τρεις σκηνάς''. Μόλις φτάνει ο διάκος σε αυτό το σημείο λέει: ''ποιήσωμεν τρία σκοινιά''. Τον διορθώνει ο ιερέας που ήταν δίπλα του, λέγοντας του: ''ποιήσωμεν τρεις σκηνάς''. Το ξαναδιαβάζει ο διάκος, κάνοντας πάλι το ίδιο λάθος. Του ψιθυρίζει πάλι ο ιερέας: ''ποιήσωμεν τρεις σκηνας''. Εκείνος το ξαναδιαβάζει, λέγοντας ξανά ''ποιήσωμεν τρία σκοινιά''. Τον ξαναδιορθώνει ο ιερέας. Ξαφνικά <<πετάγεται>> ο δεσπότης και λέει στο διάκο: ''Μην τον ακούς παιδάκι μου. Καλά το λες εσύ. Να φτιάξουμε τρία σκοινιά. Ένα για να κρεμάσουμε εσένα που δεν ξέρεις να διαβάζεις, ένα για εμένα που σε χειροτόνισα και ένα για το βουλευτή που με πίεσε να σε κάνω διάκονο''.
koudounellis
Ευστράτιος Κουδουνέλλης
Καλημέρα κ. Νίκο μας προλάβατε μολις το συζητούσαμε το πιο πάνω να είστε κάλά.
koudounellis
Ευστράτιος Κουδουνέλλης
.........
Last edited:
Τσακιτζής;25491 said:
Αγαπητοι Φιλοι
Ειναι αρχες της δεκαετιας του 80 , καλοκαιρι και ο Αρχωντας ειναι στο Ηρακλειο . Καποια μερα εξεδηλωσε την επιθυμια να παμε για μπανιο . Σημειωτεον οτι ο Αρχωντας τοτε ηταν υψος 1,92 και κοντα τα 200 κιλα . Εγω δεν ηξερα ακομη οτι ειχε υπηρετησει βατραχανθρωπος και σκεπτομαι : ''Αυτο
το κατασκευασμα θα επιπλει ή θα παει στον πατο ;'' . Ευτυχως ειχα αμαξι στα κυβικα του και τον παω σε μια ωραια παραλια λιγο εξω απο το Ηρακλειο (Παλιοκαστρο λεγεται λογω ενος παλαιου μικρου καστρου που υπαρχει) . Καθαρο βοτσαλακι στην ακτη , ωραια ταβερνακια κλπ . Μειονετημα : Μολις μπεις στην θαλασσα και προχωρησεις ενα μετρο , αρχιζουν αποτομα βαθεια νερα (απατα) . Γδυνεται λοιπον ο ''Θειος'' (ετσι τον λεω) και μενει με το μαγιο (ειχε υφασμα για να φτιασουν μαγιο 10 κοινοι θνητοι) . Εγω βλεπω το ''θειο του κορμι'' και θυμαμαι ιπποποταμο στην ξηρα και περιμενω να μπει μεσα για να αρχισω να γελαω . Μπαινει λοιπον ο ''θειος'' μεσα και αμεσως βουταει , βαζει μπρος τις τουρμπινες και εξαφανιζεται . Εμφανιζεται μετα απο αρκετο χρονο , καποιες δεκαδες μετρα απο την ακτη , συνεχιζωντας ακαθεκτος προς τα ανοιχτα . Κοκαλο εγω .
ΥΓ 1 : Οταν μετα απο πολυ ωρα γυρισε και βγηκε , του εξεφρασε την ''αμαρτια''
μου και τοτε μου ειπε οτι υπηρετησε ως βατραχανθρωπος (αν θυμαμαι καλα ηταν και εκπαιδευτης) κλπ .
Τι εφαγε και τι ηπιε μετα στο ταβερνακι ; Ακομα τα ξεπληρωνω στον ταβερνιαρη .
ΥΓ 2 : Ο υμνος των Ασωτων θυμιζει αρκετα το ''Ορη γλαυκα ..'' . Καπου το εχω ανεβασει .
Αρχωντα να εισαι καλα .
Last edited:
Είχα πάει μια Κυριακή σε ένα εκκλησάκι, όπου ο ψάλτης ήταν ηλικιωμένος (δεν ήξερε βυζαντινή μουσική). Ο ήχος της εβδομάδας ήταν ο πλάγιος του πρώτου. Ξεκινάει ο ψάλτης να πει το αναστάσιμο απολυτίκιο ''Τον συνάναρχον λόγον''. Ήθελε όμως και απήχημα! Λέει λοιπόν: ''Δι - Γα - Βου'' (απήχημα λέγετου) και ξεκινάει ''Τον συνάναρχον λόγον...''.
Τουλάχιστον αυτός ο ψάλτης δεν γνώριζε μουσική...
Αμ, ο άλλος (πτυχιούχος και χοράρχης
) που έκανε απήχημα δευτέρου ήχου Γα-Δι, δηλαδή νε..ε. Κανονικός πρώτος ήχος δηλαδή.Είχε πάει μια φορά ένας πολύ γνωστός, ξακουστός και καλός ιεροψάλτης στην Αγγλία. Εκεί, επισκέφτηκε έναν ορθόδοξο ναό. Πάει λοιπόν στον πρωτοψάλτη, ο οποίος γνώριζε μουσική, αλλά όχι πολύ καλα, και τον ρωτάει ευγενικά εάν μπορεί να βοηθήσει. Εκείνος με <<μισή καρδιά>> τον δέχτηκε. Αρχίζει το ''Θεός Κύριος'' και λέει όλους τους στίχους μόνος του. Βγαίνει ύστερα από λίγο ο ιερέας στην ωραία πύλη και του κάνει σήμα να δώσει και στον άλλο να πει κάτι. Μόλις του έδωσε και τον άκουσε, κατάλαβε ότι ήταν καλύτερός του. Έτσι βγάζει το ''Αναστασηματάριο'' για να τον μπερδέψει (μεχρί τότε τα έλεγαν όλα απ΄ έξω). Αφού είδε πως ο άλλος ήταν πάλι καλύτερός του και δεν κατάφερε να τον μπερδέψει, κλείνει αμέσως το βιβλίο νευριασμένος και το βάζει στη θέση του.
npapadimit
Νικόλαος Παπαδημητρίου - Πύργος
Κάποτε πήγε ένας μεγάλος Πρωτοψάλτης σε έναν άλλο μεγάλο Πρωτοψάλτη.
Συστήνεται: Δείνα .... Πρωτοψάλτης Ι.Ν. τάδε
τον κοιτάζει καλά - καλά ο δεύτερος και του λέει:
Χαίρω πολύ, πήγαινε στο Ιερό να βάλεις ένα ράσο και έλα να κάνεις ισοκράτημα...
Ονόματα δε λέμε, εννοείται!
Συστήνεται: Δείνα .... Πρωτοψάλτης Ι.Ν. τάδε
τον κοιτάζει καλά - καλά ο δεύτερος και του λέει:
Χαίρω πολύ, πήγαινε στο Ιερό να βάλεις ένα ράσο και έλα να κάνεις ισοκράτημα...
Ονόματα δε λέμε, εννοείται!
npapadimit
Νικόλαος Παπαδημητρίου - Πύργος
Αν το θυμάται ο Πέτρος το επιβεβαιώνει:
Χαιρετισμοί στον Άγιο Θωμά (1992-93 περίπου)
Λένε το "Τη Υπερμάχω" σύντομο και είναι στο στίχο "εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον".
Εκεί στο "...κινδύνων..." ο Πάτρας κάνει μια περίεργη υφεσούλα και αντί να συνεχίσει ο Βασιλικός (...ίνα κράζω σοι ...) λέει από το μικρόφωνο:
Χιώτικο ήταν αυτό;;;;
και κοπήκαμε (Αγρινιώτικο) στα γέλια ...
Χαιρετισμοί στον Άγιο Θωμά (1992-93 περίπου)
Λένε το "Τη Υπερμάχω" σύντομο και είναι στο στίχο "εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον".
Εκεί στο "...κινδύνων..." ο Πάτρας κάνει μια περίεργη υφεσούλα και αντί να συνεχίσει ο Βασιλικός (...ίνα κράζω σοι ...) λέει από το μικρόφωνο:
Χιώτικο ήταν αυτό;;;;
και κοπήκαμε (Αγρινιώτικο) στα γέλια ...
Last edited:
- Status