Έχει όντως επέλθει σε τέτοιο βαθμό η ομοιογενοποίηση του μουσικού αισθητηρίου τα τελευταία 30 περίπου χρόνια; Ή πρόκειται για ένα "κίνημα" με συγκεκριμένο ακροατήριο; Εάν κάποιος γνωρίζει την τρέχουσα κατάσταση στη Ρουμανία, ας μας ενημερώσει.
Ο συνθέτης είναι ο Δημήτριος Suceveanu, ο οποίος συνήθως κινείται επάνω τις παραδοσιακές γραμμές (στιλ Κυψέλη), εδώ όμως νεωτερίζει.Δεν θα έλεγα το ίδιο για το μέλος ως σύνθεση. Ανακατεμένες και πρωτόγνωρες θέσεις. Μεταφορές θέσεων από το χρώμα στο διάτονο κ.λπ. Και μη σωστή αντιστοίχιση θέσεων με συλλαβές, όπως π.χ. στο și-a-ce-rut, 4η γραμμή όπου η συλλαβή ce δεν χωράει στη καταληκτήρια θέση (στην παλαιά γραφή διπλή πεταστή με απόστροφο). Είναι μεγάλο θέμα η μεταφορά μελών σε άλλη γλώσσα από πλευράς τονισμού και συλλαβών.
Ναι αυτό ακριβώς είναι και το κείμενό του μοιάζει με το «Τον ήλιον κρύψαντα», αλλά με αρκετές διαφορές. Επομένως σε αυτό το στιχηρό ο Suceveanu δεν είχε κάποιο πρότυπο να ακολουθήσει. Ένα άλλο θέμα είναι ότι ο Suceveanu έγραψε μεν στη Ρουμανική, αλλά με κυριλλικό αλφάβητο το οποίο χρησιμοποιούνταν τω καιρώ εκείνω και επίσης με το κείμενο του καιρού εκείνου. Στη Ρουμανική εκκλησία οι μεταφράσεις άλλαξαν αρκετές φορές, βλ τη χρήση των λέξεων "morminte" και "mormânturi" για το 'μνήμασι' του Χριστός ανέστη, αναλόγως εποχής και περιοχής. Συνεπώς το κείμενο που ακούμε ίσως έχει διαφορές από αυτό της αρχικής σύνθεσης.Ο συνθέτης είναι ο Δημήτριος Suceveanu, ο οποίος συνήθως κινείται επάνω τις παραδοσιακές γραμμές (στιλ Κυψέλη), εδώ όμως νεωτερίζει.
Ήθελα να ρωτήσω για το στιχηρό. Αν το καταλαβαίνω σωστά, είναι για την περιφορά του Επιταφίου, όμως δεν είναι το «Τον ήλιον κρύψαντα», αλλά αρχίζει κάπως έτσι• «Δεύτε μακαρίζομεν τον Ιωσήφ τον αοίδιμον». Υπάρχει κάπου το Ελληνικό πρωτότυπο; Το κείμενο το έχει και το Σλαβονικό Τριώδιο, που είναι αναμφιβόλως η άμεση πηγή της Ρουμανικής εκδοχής.
Έχετε δίκαιο, αλλά στα τελευταία χρόνια αλλάξανε λίγο τα πράγματα. Οι νέοι άρχισαν και προσπαθούν να πλησιάσουν ή το Πατριαρχικό ύφος η το Αγιορειτικό.Χωρίς να είμαι ειδικός, ακούω διάφορες κινήσεις στη Ρουμανία. Πολύ έντονη η παρουσία της σχολής του Καρά, αλλά και η επίδραση του Θ. Βασιλικού είναι εμφανέστατη. Υπάρχει επίσης η Ρουμανική ωδειακή σχολή.