Ἡ ἀναπλήρωση τῆς ἀκολουθίας τοῦ προφήτου ἐκ τοῦ ὁσίου Νικοδήμου (ὅπως ἔδειξε ὁ Παναγιώτης) ἔχει δημοσιευθεῖ στή ΣΥΜΒΟΛΗ τ. 2, σ. 33-37 (βλ. ἐδῶ), μέ ὑποσημειώσεις ἐπεξεργασίας τοῦ κειμένου ἐκ διαφόρων πηγῶν καί τυπική διάταξη τῆς ἀναπληρωθείσης.
Ὁ Συναξαριστής τοῦ ἁγίου ὡς θέμα ὑπάρχει στό Ψαλτολόγιον ἐδῶ, ὅπου ἡ on-line ἔκδοση στό #1 καί ἀπ᾿ ὅπου μποροῦμε (σέ μονοτονικό ἔστω) νά ἀντιγράψουμε τήν ἀναπλήρωση (ἐπιλέξατε 20 Ιουλίου καί στίς σημειώσεις ὁ σύνδεσμος). Ἡ διόρθωση πού ἐπισημαίνει ὁ Παναγιώτης ἤδη ἔχει γίνει σ᾿ αὐτή τήν ἔκδοση.
Ἐπισυνάπτω τήν ἀντιγραφή καί ἐπαφίεται σέ πρόθυμους νά τήν ἐπεξεργαστοῦν καί νά τήν μετατρέψουν σέ πολυτονικό.
Ὅπως γράφει ὁ Διονύσιος σύμφωνα μέ τό ΤΔ καί σέ κάποια ἄλλη ἔκδοση τίθεται ὡς προκείμενον μέν τό «Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ» μέ στίχο «Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου, καὶ ἐν τοῖς Προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε». Τό αὐτό ὅμως βλέπω καί στά ὑποδειχθέντα. Ἐνῶ ὁ Διονύσιος δημοσιεύει τό ἀντίθετο (ἀπό κάποια ἄλλη πηγή προφανῶς) καί παραθέτει καί ἄλλο στίχο σέ ὑποσημείωση «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθροὺς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου» πού βλέπει ἀλλοῦ.
π. Μάξιμος;118570 said:Ὅπως γράφει ὁ Διονύσιος σύμφωνα μέ τό ΤΔ καί σέ κάποια ἄλλη ἔκδοση τίθεται ὡς προκείμενον μέν τό «Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ» μέ στίχο «Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου, καὶ ἐν τοῖς Προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε». Τό αὐτό ὅμως βλέπω καί στά ὑποδειχθέντα. Ἐνῶ ὁ Διονύσιος δημοσιεύει τό ἀντίθετο (ἀπό κάποια ἄλλη πηγή προφανῶς) καί παραθέτει καί ἄλλο στίχο σέ ὑποσημείωση «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθροὺς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου» πού βλέπει ἀλλοῦ.
Στο σλαβονικό μηναίο, το οποίο έχει ακολουθία και με μικρό εσπερινό, το προκείμενο είναι "Σὺ ει ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ" και ο στίχος Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθροὺς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου
Ήχος β’ Οίκος του Εφραθά
Ου πυρ, ου συσσεισμός, ουχί σφοδρόν σε πνεύμα, αύρα λεπτή δε μάκαρ, ανέδειξε θεόπτην, Ηλία μεγαλώνυμε.
Στίχ. Μη άπτεσθε των χριστών μου ...
Αύρα τον εν λεπτή, ιδόντα Θεού δόξαν, ως ζηλωτήν Κυρίου, θεσπέσιον Προφήτην, υμνούμεν οι θεόφρονες.
Στιχ. Συ ιερεύς εις τον αιώνα ...
Σε ο Μονογενής, Υιός ο της Παρθένου, Θεός σεσαρκωμένος, παρέστησε τρισμάκαρ εν Θαβωρίω μάρτυρα.
Δόξα, και νυν. Θεοτοκίον. Παλαιόν
Δέσποινα αγαθή, τας αγίας σου χείρας, προς τον Υιόν σου άρον, τον φιλόψυχον Πλάστην, οικτειρήσαι τους δούλους σου.
Παρακλητικός Κανών Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου