1001-2000 Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)

[π. Μάξιμος]

Οἱ ὄπισθεν μειδιοῦν..​

 

[domesticus]

Δεν είναι ευτράπελο αναλογίου αλλά γενικότερο σε ώρα ακολουθίας...
Μεγάλη Παρασκευή γέρων τις αρχιμανδρίτης συνηθίζει να δίνει οδηγίες προς... ναυτιλομένους... ή μάλλον προς τους ακολουθούντες τον Επιτάφιο... πριν από την περιφορά.
Βασική και κομβική φράση εδώ και χρόνια: "ΚΑΝΕΙΣ δεν θα περνά κάτω από τον Επιτάφιο. Ο Επιτάφιος δεν είναι... τούνελ!"
(και δίκιο έχει. Όπως επίσης δεν είναι αεροπλάνο. Ούτε διαμέρισμα. Ούτε τράπεζα. Και ούτω καθεξής.)

Γιατὶ ἔχει δίκιο; Εἰδικὰ τὸ περὶ τούνελ ... μᾶλλον ἐξυπνάδα μοῦ ἀκούγεται ...

 

[δημητρης γαλλος]

Οἱ ὄπισθεν μειδιοῦν..​

τον ευλογημενο......

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Επειδή έζησα το .. ευτράπελο, λέω να το συμπληρώσω με το συνημμένο ηχητικό ευτράπελο!!!
Αν θελήσει συντονιστής τις να διαγράψει το παρόν, ελεύθερα!!! Δεν θα ... αποχωρήσω από το φόρουμ
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:...

Χαίρε και ευλογημένη

Οι όπισθεν μειδιούν,

... για...

τον ευλογημένο

, και ο ... surer-ευλογημένος...
Σημείωση: Η κορύφωση του ... δράματος γίνεται στην τελική κατάληξη προς παύση, γιαυτό συνιστάται υπομονή ενός λεπτού και 20 δευτερολέπτων...

 

[δημητρης γαλλος]

Δικαιολογείτε..καλοκαίρι,ζέστη...

Ταπεινα φρονω,οτι ουτε ο αρχων πρωτοψαλτης Τσακ Νορις δεν πληρει ολες αυτες τις προυποθεσεις...

 

[PANROUST]

Ταπεινα φρονω,οτι ουτε ο αρχων πρωτοψαλτης Τσακ Νορις δεν πληρει ολες αυτες τις προυποθεσεις...

Ναι..χάνει στο ΓΑ κάτι ελάχιστα μόρια...

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Επειδή έζησα το .. ευτράπελο, λέω να το συμπληρώσω με το συνημμένο ηχητικό ευτράπελο!!!
Αν θελήσει συντονιστής τις να διαγράψει το παρόν, ελεύθερα!!! Δεν θα ... αποχωρήσω από το φόρουμ
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:... ... για..., και ο ... surer-ευλογημένος...
Σημείωση: Η κορύφωση του ... δράματος γίνεται στην τελική κατάληξη προς παύση, γιαυτό συνιστάται υπομονή ενός λεπτού και 20 δευτερολέπτων...

Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, σε τέτοιες περιπτώσεις τίθεται το δίλημμα, προτιμάς έναν τέτοιο ψάλτη κι ας τα ψάλλει όπως μπορεί ή είναι καλύτερα να διαβαστούν χύμα οι ψαλμωδίες;

 

[π. Μάξιμος]

Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, σε τέτοιες περιπτώσεις τίθεται το δίλημμα, προτιμάς έναν τέτοιο ψάλτη κι ας τα ψάλλει όπως μπορεί ή είναι καλύτερα να διαβαστούν χύμα οι ψαλμωδίες;

Τώρα τό δικό σου εἶναι εὐτράπελο...
Περισσότερες ἐξηγήσεις ἀπαγορεύονται.
Ὅ,τι ξέρει κι ὅ,τι καταλαβαίνει ὁ καθένας...:wink:

​

 

[gpsevdos]

Συνεβη στη Φλοριδα της Αμερικης, μερικα χρονια πριν
Μεγαλη Παρασκευη βραδυ, ηταν ωρα να βρει ο επιταφιος
απο την εκκλησια
ομως ο ιερεας βγενει εξω με λαμπαδα και ψελνει
"Δευτε λαβετε Φως.."

γρηγορα ο ψαλτης του Ναου τον Διορθωνει
"Αυριο ειναι αυτο πατερ μου..."

γελανε ακομα στη Φλοριδα...!!

 

[PanagiotisK]

Μ. Τετάρτη, δεξής και αριστερός ψάλλουν στο δεξί αναλόγιο. Λένε τους

κανόνες από μουσικά σχετικά σύντομα και λόγω μη τελείας γνώσης κειμένου-μουσικών,

εκτοξεύονται κατά τόπους, διάφορα σαρδάμ, στη μουσική επάνω όμως.

Οι φίλτατοι ιεροψάλται μας είναι και ολίγον (έως πάρα πολύ) καλαμπουρτζίδες,

οπότε το γεγονός άρχισε να προκαλεί μικρομειδιάσματα. Έφθασε όμως και

η τραγική στιγμή όπου ο πρωτοψάλτης έκανε μια γερή παραποίηση του κειμένου

(σε αλλαγή σελίδας, κάτι τέτοιο) και ο αριστερός έκανε τον γνωστό ήχο

του πνιγμένου γέλιου που διαφεύγει από τη μύτη. Ε, αυτό ήταν... Για ένα

τουλάχιστον λεπτό είχανε σταματήσει και προσπαθούσαν να συγκρατήσουν

το γέλιο, ο παπάς με το δίκιο του απόρησε και βγαίνει και λέει, τι έγινε ρε παιδιά,

ο κόσμος απόρησε κι αυτός και με το δίκιο του... Ε, μετά βάλανε το κείμενο

σκέτο, από τη Μ. Εβδομάδα και συνεχίσαν...

Ηθικόν δίδαγμα: Αν είστε μόνο δυο και δεν έχετε βοηθό, ΜΗΝ κάνετε

βλακείες στο αναλόγιο. Ποτέ δεν ξέρετε, πότε θα σας πιάσει νευρικό γέλιο!

υ.γ. Δεξής ήμουν εγώ

υ.γ. 2 Συνέβη και σε άλλη περίπτωση (άλλος ναός ευτυχώς) και προτού

πάρουμε τη κάτω βόλτα, έτρεξα στο ιερό, ήπια λίγο νερό, μερικές βαθιές

ανάσες και σκεπτόμενος τη ψαλμωδία, κόπηκε το γέλιο... Ευτυχώς...!

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Σήμερα ήρθε ένα από τα παπαδάκια στο αναλόγιο και με ρωτάει: <<Τι ώρα λένε το Πάτερ ημών;>> Ήθελε να το πει μαζί με τ'άλλα παπαδάκια..Αγνές ψυχές..

 

[ybulbu]

Μ. Τετάρτη, δεξής και αριστερός ψάλλουν στο δεξί αναλόγιο. Λένε τους

κανόνες από μουσικά σχετικά σύντομα και λόγω μη τελείας γνώσης κειμένου-μουσικών,

εκτοξεύονται κατά τόπους, διάφορα σαρδάμ, στη μουσική επάνω όμως.

Οι φίλτατοι ιεροψάλται μας είναι και ολίγον (έως πάρα πολύ) καλαμπουρτζίδες,

οπότε το γεγονός άρχισε να προκαλεί μικρομειδιάσματα. Έφθασε όμως και

η τραγική στιγμή όπου ο πρωτοψάλτης έκανε μια γερή παραποίηση του κειμένου

(σε αλλαγή σελίδας, κάτι τέτοιο) και ο αριστερός έκανε τον γνωστό ήχο

του πνιγμένου γέλιου που διαφεύγει από τη μύτη. Ε, αυτό ήταν... Για ένα

τουλάχιστον λεπτό είχανε σταματήσει και προσπαθούσαν να συγκρατήσουν

το γέλιο, ο παπάς με το δίκιο του απόρησε και βγαίνει και λέει, τι έγινε ρε παιδιά,

ο κόσμος απόρησε κι αυτός και με το δίκιο του... Ε, μετά βάλανε το κείμενο

σκέτο, από τη Μ. Εβδομάδα και συνεχίσαν...

Ηθικόν δίδαγμα: Αν είστε μόνο δυο και δεν έχετε βοηθό, ΜΗΝ κάνετε

βλακείες στο αναλόγιο. Ποτέ δεν ξέρετε, πότε θα σας πιάσει νευρικό γέλιο!

υ.γ. Δεξής ήμουν εγώ

υ.γ. 2 Συνέβη και σε άλλη περίπτωση (άλλος ναός ευτυχώς) και προτού

πάρουμε τη κάτω βόλτα, έτρεξα στο ιερό, ήπια λίγο νερό, μερικές βαθιές

ανάσες και σκεπτόμενος τη ψαλμωδία, κόπηκε το γέλιο... Ευτυχώς...!

Φίλε μου, σε μνημόσυνο ένας ηλικιωμένος ιερέας έβγαλε επιμνημόσυνο λόγο, με τόνο πολύ πομπώδη και γραφικό. Άλλο να σου το λέω και άλλο να τον ακούς. Δεν ήταν μόνο το πώς τα έλεγε αλλά και το τι έλεγε... Πάντως το νευρικό δεν άργησε να φουντώσει. Μετά την ακολουθία το κουβέντιαζα με ένα παλληκάρι που μπαίνει στο ιερό. Του λέω «άντε, εμείς δαγκωνόμασταν για να συγκρατηθούμε, εσείς μέσα, που δε φαίνεστε κιόλας, δε λυθήκατε στα γέλια; Μου απάντησε την εξής συμβουλή για να μη με πιάνουν τα γέλια, την οποία φυσικά μπορείς να εφαρμόσεις κι εσύ: «Γιάννη», μου λέει, «σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να σκέφτομαι τον εαυτό μου στον τάφο, την οικογένειά μου στον τάφο κι έτσι σοβαρεύω».
Για κάποιο λόγο αδιευκρύνιστο αυτό το τελευταίο μου φούντωσε περισσότερο νευρικό γέλιο από το προηγούμενο περιστατικό, το οποίο συγκράτησα μετά πολλής βίας μέχρι να βγω από το ναό.....

 

[PanagiotisK]

Φίλε μου, σε μνημόσυνο ένας ηλικιωμένος ιερέας έβγαλε επιμνημόσυνο λόγο, με τόνο πολύ πομπώδη και γραφικό. Άλλο να σου το λέω και άλλο να τον ακούς. Δεν ήταν μόνο το πώς τα έλεγε αλλά και το τι έλεγε... Πάντως το νευρικό δεν άργησε να φουντώσει. Μετά την ακολουθία το κουβέντιαζα με ένα παλληκάρι που μπαίνει στο ιερό. Του λέω «άντε, εμείς δαγκωνόμασταν για να συγκρατηθούμε, εσείς μέσα, που δε φαίνεστε κιόλας, δε λυθήκατε στα γέλια; Μου απάντησε την εξής συμβουλή για να με με πιάνουν τα γέλια, την οποία φυσικά μπορείς να εφαρμόσεις κι εσύ: «Γιάννη», μου λέει, σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να σκέφτομαι τον εαυτό μου στον τάφο, την οικογένειά μου στον τάφο κι έτσι σοβαρεύω».
Για κάποιο λόγο αδιευκρύνιστο αυτό το τελευταίο μου φούντωσε περισσότερο νευρικό γέλιο από το προηγούμενο περιστατικό, το οποίο συγκράτησα μετά πολλής βίας μέχρι να βγω από το ναό.....

H πρώτη μου σκέψη θα ήταν, τι στο καλό πάθανε και πήγανε όλοι στον τάφο χαχαχαχαχχαχα,

ήδη έχω πεθάνει στο γέλιο... ενώ δεν είναι και τόσο αστείο να έχουν πεθάνει όλοι.

(ακόμη γελάω εν τω μεταξύ)

Πρέπει να υπάρχουν ειδικές τεχνικές γιόγκα που τις ευφηύρε ο αγαπητός κ. Νόρρις,

για την καταπολέμηση του οξέως νευρικού γέλωτα. Ο οποίος σε πιάνει συνήθως

όταν δεν πρέπει. Θυμάμαι στο σχολείο πόσες φορές έκλαιγα από τα γέλια

τα οποία, μερικές φορές, συνοδεύονταν από φωνές και μια ωριαία...

 

[alexchrys]

Ωραία αυτά με τα νευρικά γέλια...
Γέρων τις αρχιμανδρίτης, κατεβαίνει να κάνει απόλυση της ακολουθίας των Παθών, στο σολέα, με πρόσωπο προς τον Εσταυρωμένο που έχει εκεί τοποθετηθεί. Η εκφώνηση γίνεται εμμελώς και δυνατά, με την προσμονή να ακουστεί το "Τον ευλογούντα..." . Ο δεξιός ψάλτης εν μέσω σχετικής αμηχανίας συγκαταβαίνει στο... κρυπτόμενο αίτημα.
Ο κεραυνός έρχεται μετά. Ενθουσιασμένος ο λειτουργός γυρνά και ευλογεί το εκκλησίασμα αρχιερατικά (και με τα δύο χέρια δηλαδή ) και ο γράφων ξεσπά σε γέλια , παρασέρνοντας και τους διπλανούς στο αναλόγιο, και τον πρωτοψάλτη ο οποίος πνίγεται περίπου στο "φύλαττε" και συνεχίζει με πολλή προσπάθεια.
Μες στην κατάνυξη, Μεγάλη Πέμπτη

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Σήμερα ήρθε ένα από τα παπαδάκια στο αναλόγιο και με ρωτάει: <<Τι ώρα λένε το Πάτερ ημών;>> Ήθελε να το πει μαζί με τ'άλλα παπαδάκια..Αγνές ψυχές..

Κι ο ... Παπαδάκης, τί είπε στο ... παπαδάκι που εκπροσωπούσε τα ... παπαδάκια;

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Κι ο ... Παπαδάκης, τί είπε στο ... παπαδάκι που εκπροσωπούσε τα ... παπαδάκια;

Του είπα κατά τις 9 η ώρα το λένε το Πάτερ ημών.. (αλλά για να το σιγουρέψω) του είπα μετά να πάει να ρωτήσει και τον Παπά!!!

Τελικά το είπαν εν ενί στόματι τα Παπαδάκια!!

 

[vaiacum]

Την Κυριακή των Βαϊων φέτος, την ώρα που πλησίαζε το "Πάτερ Ημών", έρχεται γνωστός μου με το 4χρονο εγγονάκι του, και μού ζητάει να το πει ο πιτσιρικάς. Του χαμηλώνω το μικρόφωνο και ξεκινάει ΜΕ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ να το λέει. Στο τέλος, όλο το εκκλησίασμα άκουσε: "ΑΛΛΑ ΡΥΣΑΙ ΗΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΑΑΑ"

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Και μιας και αναφέραμε για το Πάτερ ημών από παιδάκια να κι ένα κοριτσάκι στην Ύδρα που το λέει τόσο ωραία από στήθους φυσικά!! Βέβαια δεν ανήκει στα ευτράπελα αλλά στις όμορφες στιγμές του αναλογίου!!

https://www.facebook.com/photo.php?v=10151653491732439&set=vb.632832438&type=2&theater

 

[Μελωδός]

Ψάλλαμε φέτος σε αγρυπνία με τον δεξιό μου και φίλο Στάθη Αγραπίδη και την προηγούμενη το βράδυ τα είχαμε ψιλοκοπανήσει στο σπίτι του (θιασώτες του Παναγιωτίδη γαρ). Την ώρα λοιπόν της Δοξολογίας και προς το τέλος της ένιωσα τον λαιμό μου ξεραμένο οπότε παρήγγειλα σε ένα παπαδάκι να μου φέρει λίγο νερό. Φθάνοντας λοιπόν στο Άγιος ο Θεός της Δοξολογίας βλέπω από την πόρτα του Ιερού το παπαδάκι να βγαίνει κρατώντας ένα ποτήρι με την επιγραφή: "Ρετσίνα Μυρτώ Μαλαματίνα". Το ατυχές ήταν ότι και ο Στάθης το παρατήρησε οπότε έχουμε και λέμε: Επί 3 ολόκληρα λεπτά τα πάντα στο Ναό είχαν σταματήσει, εγώ με το Στάθη γελούσαμε στο ψαλτήρι και ο παππάς χτυπιόταν στην Αγία Τράπεζα από τα γέλια!!!!

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Ψάλλαμε φέτος σε αγρυπνία με τον δεξιό μου και φίλο Στάθη Αγραπίδη και την προηγούμενη το βράδυ τα είχαμε ψιλοκοπανήσει στο σπίτι του (θιασώτες του Παναγιωτίδη γαρ). Την ώρα λοιπόν της Δοξολογίας και προς το τέλος της ένιωσα τον λαιμό μου ξεραμένο οπότε παρήγγειλα σε ένα παπαδάκι να μου φέρει λίγο νερό. Φθάνοντας λοιπόν στο Άγιος ο Θεός της Δοξολογίας βλέπω από την πόρτα του Ιερού το παπαδάκι να βγαίνει κρατώντας ένα ποτήρι με την επιγραφή: "Ρετσίνα Μυρτώ Μαλαματίνα". Το ατυχές ήταν ότι και ο Στάθης το παρατήρησε οπότε έχουμε και λέμε: Επί 3 ολόκληρα λεπτά τα πάντα στο Ναό είχαν σταματήσει, εγώ με το Στάθη γελούσαμε στο ψαλτήρι και ο παππάς χτυπιόταν στην Αγία Τράπεζα από τα γέλια!!!!

Τελικά τα παπαδάκια είναι για όλες τις <<δουλειές>>!!!