Πές μας πῶς τό σκέφτηκες καί τί ἀκριβῶς ζητᾶς — ἤθελες νά μάθεις.
Κι ἄν εἰρωνεύεσαι καί σέ στενοχωρήσαμε, σοῦ ζητᾶμε συγγνώμη!
Καθόλου δὲν εἰρωνεύωμαι, πάτερ. Ἀντίθετα, σᾶς εἶμαι ὑπόχρεος, ὁλονῶν, καὶ σᾶς εὐχαριστῶ ἀπὸ καρδιᾶς! Ἀναφέρθηκα στὸ ἀνέκδοτο καλοπροαίρετα,
αὐτοσαρκαζόμενος ὥς ἀφελὴς ποὺ προσδοκοῦσα κάτι περισσότερο - ἄλλο, χωρὶς νὰ ἔχω ὑπ' ὄψιν μου κι αὐτὴν τὴν μετάφραση (μιᾶς καὶ δὲν μπῆκα στὸν κόπο νὰ ψάξω).
Ζητῶ συγγνώμη ἂν ἐγὼ σᾶς στεναχώρησα, ἔστω καὶ ἄθελά μου.
Βασικά, ἤθελα τὴ μετάφραση γιὰ τὴ φράση, “Ἀπόστιχα τοῦ Ἑσπερινοῦ” γιὰ νὰ τὴ χρησιμοποιήσω ὥς τίτλο σὲ ποίημα ποὺ ἔγραψα καὶ ἐπιχειρῶ νὰ μεταφράσω.