Ο τίτλος είναι του ίδιου του Χουρμουζίου, όπως ο ίδιος ο κ. Νεοκλής είπε εξ' αρχής. Το αν είναι κακόηχος ή όχι είναι άλλο θέμα.
Γενικώς, υπάρχει μια τάση νεκρανάστασης παλαιοτέρων ορολογιών, απλώς επειδή είναι παλαιότερες. Ακόμα και αν εννοούν το ίδιο πράγμα. βλ. τώρα, "Ακολουθάριο" αντί "Μηνολόγιο" ή κάτι άλλο, "Δοξαστικάριον" αντί "Δοξαστάριον", "Γιακουμάκης Πρωτοψάλτης" αντί "Ιάκωβος Πρωτοψάλτης". Δεν πιστεύω ότι η παλαιότερη ορολογία είναι απαραίτητα και καλύτερη. Βέβαια και η αισθητική της κάθε γενιάς είναι διαφορετική (βλ. τι μουσική θεωρούσε ωραία ο πολύς κόσμος τώρα και τι παλαιότερα).
Δεν θέλω να καταλογίσω σκοπιμότητα (και αν καταλογίσω ποιος νοιάζεται...). Οι υπεύθυνοι της έκδοσης αυτής έπρεπε να πάρουν κάποιες αποφάσεις. Και μια από αυτές είναι: Ο Χουρμούζιος είπε ΑΚΟΛΟΥΘΑΡΙΟΝ. Εμείς τι να κάνουμε; Και αποφασίσανε για τους δικούς τους λόγους "Ακολουθάριον".
Ο Χουρμούζιος δεν ονόμασε τα εν λόγω χειρόγραφά του «Ακολουθάριον», αλλά έγραψε έναν μακροσκελή τίτλο: «Αρχή συν Θεώ αγίω των ακολουθιών των...».
Το όνομα Ακολουθάριον δεν είναι και τόσο άσχημο, εάν λάβει κανείς υπόψιν ότι με τον όρο «ακολουθία» εννοεί η εκκλησία μας συχνάκις όλες τις ακολουθίες που τελούνται στην γιορτή π.χ. κάποιου αγίου, δηλ. τα ειδικά κείμενα στον μικρό και τον μεγάλο εσπερινό, τον όρθρο και από την Θεία Λειτουργία αυτά τα κείμενα που αλλάζουν, όπως τα τυπικά, το αποστολικό και το ευαγγελικό ανάγνωσμα.
Βλπ. το κάτωθι επισυναπτόμενο πρωτοσέλιδο: «Ακολουθία του εν Αγίοις Πατρός ημών Διονυσίου...».
Οπότε «Ακολουθάριον» είναι η συλλογή όλων αυτών των Αγίων μέσα στο εκκλησιαστικό έτος.
Μία άλλη απορία που έχω είναι:
Μήπως θα έπρεπε να ονομάζεται «Ακολουθ
ιάριον», όπως λέμε «αλληλουιάριον», αν και υπάρχει παράλληλα και το «αλληλουάριον».
