Στὸ βιβλίο τοῦ Βιγιωτὼ (
https://books.google.gr/books?id=JUv0AAAAMAAJ&printsec=frontcover&dq=villoteau+musique+grecque&hl=el&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=villoteau musique grecque&f=false), ποὺ εἶχε ἀκολουθήσῃ τὴν ἀποστολὴ τοῦ Ναπολέοντα στἠν Αἴγυπτο ἂν κατάλαβα καλἀ καἰ κατέγραψε τὴν μουσικὴ τῶν διαφόρων ἐκεῖ ἐθνοτήτων - τὸ ἀντίστοιχο τῆς ἀποστολῆς ποὺ βρῆκε τὴν πέτρα τῆς Ῥοζέττας ἀπόπου ὁ Σαμπολιὸν ἀποκρυπτογράφησε τὰ ἱερογλυφικά. Ἑκει πᾶνε μὲ τὸν σύντροφό του καὶ ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν δραστήρια ἑλλ. κοινότητα καὶ ζητοῦν νὰ μάθουν τὴν μουσική τους. Τοὺς πᾶνε σὲ μιὰ ἐκκλησία καὶ ἀκοῦν μέχρι τέλους
δύο ψάλτες - ποὺ ΔΕΝ τοὺς ἀρέσουν ἢ μᾶλλον τοὺς ξενιζει πῶς ψέλνουν -πάντως βλέπουν ὅτι ἐνῷ ὁ ἕνας ψέλνει, ὁ ἄλλος κρατάει τὸ ἴσον καὶ νιώθουν ὅτι ὁ ἱσοκρατητής σὰν νὰ κρατάει τὸν ἄλλον ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῆς τονικῆς - λέει συνέχεια τὸν ἴδιο φθόγγο - καὶ κάθε φορὰ ποὺ ὁ "σολίστ" πάει νὰ ξεφύγῃ τὸν ἐπαναφέρει στὴν τάξη. Μετὰ τοὺς λένε ὅτι ὑπάρχουν βιβλία καὶ τοὺς δίνουν μιὰ Παπαδικὴ τοῦ 17ου αἰώνα. Καὶ τέλος παίρνουν γιὰ δάσκαλο τὸν πρωτοψάλτη τῆς Ἀλεξανδρείας Γαβριὴλ καὶ αὐτὸς ἐπιμένει στὸ πρῶτο μάθημα καὶ τοὺς μαθαίνει νὰ κρατοῦν τὸ ἴσο, ὑποτονθορίζοντας - κάτι ποὺ τοὺς δημιουργεῖ νευρικὸ γέλιο. Δηλαδὴ ὁ ὑποτονθορισμὀς εἶναι αὐτὸ ποὺ λέγεται στὰ ἀγγλ. drone, τὸ ἴδιο κάνουν οἱ ἱνδοὶ μουσικοὶ μὲ τὸν ῥ. Σανκάρ (καὶ ἄλλοι λαοί) - ὁ καθένας μἐ τὀ ὄργανό του, σὲ μᾶς, μὲ τὴν... μύτη. Τοὺς λένε ὅτι ὁ κάθε ψάλτης μὲ τόνομα εῑναι σἐ θέση νἀ αὐτοσχεδιάσῃ πάνω σὲ ἕναν δοσμένο ἦχο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ τί εἶναι καταγεγραμμένο στὸ βιβλίο.
Τί συνάγω. Δὲν ὑπάρχει ἡ λογικὴ τοῦ ἀκομπανιαμέντου, περισσότερο ὁ ψάλτης συνοδεύει τὸ "ἴσον" παρὰ τὸ ἀντίθετο δυτικό - ὅπως στὰ παραπάνω κομμάτια - ὑπάρχει μιὰ διαλεκτική, ἴση σχέση μεταξὺ ἱσοκράτη καὶ ψάλτη - ἡμιαυτοσχεδιαστῆ. Πρβλ. τὸ χαρακτηριστικὸ στιγμιότυπο μὲ σεβασμὸ στοὺς ἐμφανιζομένους, μακαρῖτες καὶ μή.