[
ΥΓ. Γιά τό νόημα πρβλ. Γεν. γ΄ 22-24.[/INDENT]
Γένεσις γ΄
22 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν· καὶ νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ φάγῃ καὶ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. 23 καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη. 24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
Δεν έχω Π. Διαθήκη με ερμηνεία (το απόσπασμα από τον π. Leo) αλλά όπως το καταλαβαίνω, τα Χερουβίμ από τότε φύλαγαν την είσοδο του Παραδείσου με φλογίνη ρομφαία "στρεφομένη", δίκοπη, όπως μας είπε ο π. Μάξιμος, κατά διαταγή του Κυρίου, η οποία (διαταγή) τώρα, με τη Γέννηση του Κυρίου μας, αίρεται και πλέον έχουμε πρόσβαση και κοινωνούμε της τρυφής του Παραδείσου.
Ωραίο!!!
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι για τη φλογίνη ρομφαία: συμβολίζει κάτι αυτόνομα; Κυρίως με παραξένεψε διότι την μεταχειρίζεται ως Αντικείμενο και μάλιστα "έμψυχο", ισότιμο συντακτικά με τα Χερουβίμ, αφού λέει "διέταξε τα Χερουβίμ και την φλογίνη ρομφαία την στρεφομένη να φυλάττουν το δρόμο του ξύλου της ζωής".