Ἐδῶ, http://nmnovice.blogspot.com:80/2010/01/blog-post.html, μιὰ μελέτη τοῦ πατρὸς Νικολάου Μέζη ἀφιερωμένη στὰ δεύτερα πληρωτικὰ τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
καί ὅτι αὐτά εἶναι τῆς προαναφορᾶς, ἤτοι τά α΄.Παρενεβλήθησαν δε κατ' επίδρασιν εκ της λειτουργίας των Προηγιασμένων, εν τή οποία, περιλαβούση σχεδόν πάσαν την προαναφοράν
δέν εἶναι σίγουρο ὅτι"Και του διακόνου ποιούντος την μέσην ευχήν, επεύχεται ο ιερεύς᾿ Ο Θεός ημών..."
διότι ὁ Τρεμπέλας καί Ἰ. Κογκούλης, Χ. Οἰκονόμου, Π. Σκαλτσῆς, ἀναφέρουν τά «διακονικά δίπτυχα» ὡς ἐπικρατέστερη ἐκδοχή, τά ὁποῖα καταργήθηκαν (ὅπως ἔχει ἀναφερθεῖ σέ ἄλλο θέμα τοῦ Ψαλτολογίου).Η "μέση ευχή" αντιστοιχεί προφανώς στα β' πληρωτικά της λειτουργίας του Χρυσοστόμου
Εὐχαριστοῦμε κ. Μάρκελλε, ἀλλά δέν μπορεῖ νά γίνει διάλογος καί νά ἀπαντήσουμε, καθ᾿ ὅσον ὁ π. Νικόλαος ἔχει ἀποχωρήσει ἀπό τό φόρουμ. Σέ ἄλλο φόρουμ, τό ὁποῖο ἔχει μιά εἰδική «ταυτότητα», συμπλέον μέ κάποιες ἀπόψεις κάποιων, τό ἔχει παρουσιάσει μόνος του.
Ὁ π. Νικόλαος, παρά τήν ἀδελφική μας ἀγάπη, ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι συμπορεύεται μέ κάποιες ἀπόψεις κάποιων (αὐτό ἦταν κι ὁ λόγος πού ἀπεχώρησε), δέν εἶναι ἀπροκατάληπτος καί τό ἄρθρο του αὐτό, βέβαια, δέν ἀναφέρεται μόνον στά β΄ πληρωτικά.
Ὑπάρχει σαφής διαφορά (gr καί net μέ com) τήν ὁποίαν ἔχομεν κρίσιν νά διακρίνωμεν καί δέν ἐπιθυμοῦμεν νά ἀναλύσωμεν διά τήν εἰρήνην τῶν καρδιῶν μας.π. Μάξιμε,
Ποῖος εἶπεν ὑμᾶς ὅτι ὅσοι συμμετέχουν εἰς τινα «φόρουμ» συμβαδίζουν ἀπαραιτήτως εἰς τὰς ἀπόψεις των καθ' ὁλοκληρίαν ἢ κατὰ τὸ ἥμισυ κτλ.; Συμβαίνει τοιοῦτο εἰς αὐτὸ τοῦτο τὸ «Ψαλτολόγιον»;
ἐπιστρέφουσιν εἰς τόν κατήγορον, διότι οὐδόλως τοιοῦτόν τι συνέβη.διασύρετε ἀσυστόλως, ἀδιακρίτως τε καὶ ἀδίκως
Ὁ π. Νικόλαος, παρά τήν ἀδελφική μας ἀγάπη, ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι συμπορεύεται μέ κάποιες ἀπόψεις κάποιων (αὐτό ἦταν κι ὁ λόγος πού ἀπεχώρησε), δέν εἶναι ἀπροκατάληπτος καί τό ἄρθρο του αὐτό, βέβαια, δέν ἀναφέρεται μόνον στά β΄ πληρωτικά.
Ἄς μή τό ἀναλύσουμε, ἀγαπητέ Κώστα —διότι μπορεῖ νά ἀναλυθεῖ ὁ λόγος— καί ἄς μή τό συνεχίσουμε.π. Μάξιμε ευλόγησον αλλά ο λόγος που απεχώρησε -αν θυμάμαι καλά- δεν ήταν αυτός.
Κατά τ' άλλα, απροκατάληπτος δεν είναι κανείς μας, δυστυχώς ή ευτυχώς.
Ὑπάρχει σαφής διαφορά (gr καί net μέ com) τήν ὁποίαν ἔχομεν κρίσιν νά διακρίνωμεν καί δέν ἐπιθυμοῦμεν νά ἀναλύσωμεν διά τήν εἰρήνην τῶν καρδιῶν μας.
π. Μάξιμος;66407 said:Ἄς μή τό ἀναλύσουμε, ἀγαπητέ Κώστα —διότι μπορεῖ νά ἀναλυθεῖ ὁ λόγος— καί ἄς μή τό συνεχίσουμε.
Ταυτόχρονον.Υγ. Τω μηνί Οκτωβρίω ετους δισχιλιοστού και ογδόου ενθάδε ταύτα εγράφοντο κ εγένοντο
Κατ᾿ ἀρχάς ἀποφαίνεσαι μέ ὑποθέσεις: «Νομίζουμε, ὅτι -καίτοι δὲν ἀναγράφεται στὴν διάταξιν- καὶ οἱ ἐπαναλαμβανόμενες ἕξ δεήσεις41 πρὸ τοῦ Πάτερ ἡμῶν: Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, ..., Ἄγγελον εἰρήνης, ..., μέχρι Χριστιανὰ τὰ τέλη, ..., εἶναι διὰ ὅμοιον λόγον, διὰ νὰ καλύψουν τὸν χρόνον τῆς Μυστικῆς Εὐχῆς· Σοὶ παρακατατιθέμεθα...».Οἱ αἰτήσεις αὐτές, εἶναι γιὰ νὰ καλύψουν τὸν χρόνο τῆς Μυστικῆς Εὐχῆς, ὅπως συμβαίνει καὶ ἀλλοῦ. Βλ. τὸ ἄρθρο μου,...
Κατ᾿ ἀρχάς ἀποφαίνεσαι μέ ὑποθέσεις: «Νομίζουμε, ὅτι -καίτοι δὲν ἀναγράφεται στὴν διάταξιν- καὶ οἱ ἐπαναλαμβανόμενες ἕξ δεήσεις41 πρὸ τοῦ Πάτερ ἡμῶν: Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, ..., Ἄγγελον εἰρήνης, ..., μέχρι Χριστιανὰ τὰ τέλη, ..., εἶναι διὰ ὅμοιον λόγον, διὰ νὰ καλύψουν τὸν χρόνον τῆς Μυστικῆς Εὐχῆς· Σοὶ παρακατατιθέμεθα...».
Δέν εἶναι τόσο μεγάλη ἡ εὐχή. Ἀρκοῦν οἱ προτεινόμενες ἀπό τά νέα Ἱερατικά.
Τό πρόβλημα εἶναι, ἄν δέν ὑπάρχει διάκονος.
Σημ. Πάντως ἡ διακονική παρακέλευση «Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι...» εἶναι ἐπεξήγηση / ὑπομνηματισμός / ἀναδίπλωση τῆς εὐχῆς «Σοὶ παρακατατιθέμεθα ... εἰς Πνεύματος Ἁγίου κοινωνίαν ...» καί δέν ἕπεται αὐτῆς.
1ον. Δέν ἀπάντησες (πού εἶναι καί τό θέμα) ἄν ἀρκοῦν οἱ προτεινόμενες ἀπό τά νέα Ἱερατικά διακονικές παρακελεύσεις γιά τήν «μυστική» ἀνάγνωση τῆς εὐχῆς.
2ον. Δέν ἀπάντησες, τί γίνεται ὅταν δέν λειτουργεῖ διάκονος. Τί κάνει ὁ ἱερεύς;
Ὅσο γιά τήν τοποθέτηση τῶν εὐχῶν πρό τῶν ἐκφωνήσεων (καί πρακτική τοῦ Φουντούλη), ἔχω προσωπική ἀντίθετη ἄποψη γιά κάποιες περιπτώσεις, πού τήν ἔχω γράψει σέ ἄρθρο μου, στό περιοδικὸ «Συμβολή», τεῦχος 13, σ. 6-7, καί κάπου ἐδῶ, ὅτι π.χ. ἡ ἀπάντηση στό Ὀρθοί· μεταλαβόντες, εἶναι ἡ εὐχή Εὐχαριστοῦμεν.
Αὐτό δέν σημαίνει τήν μή εἰς ἐπήκοον ἐκφορά τῆς ἱερατικῆς εὐχῆς.
Μέ παρουσία διακόνου, ἀναγκαστικά τήν ἐκφέρουμε εἰς ἐπήκοον πρό τοῦ Καὶ καταξίωσον. Ἐκτός καί ἄν τόν ἔχουμε ἐκπαιδεὐσει.
Νά πῶ καί κάτι τελευταῖο (πού μᾶλλον τό ἔχω ξαναγράψει)· κάποια Κυριακή εἴχαμε καί συλλειτουργό ἔναν ἐπισκέπτη κληρικό, καί τοῦ ἔδωσα νά ἐκφέρει εἰς ἐπήκοον τήν εὐχή Σοὶ παρακατατιθέμεθα.
Δέν ἤξερε νά τήν διαβάσει!!!
Κατάλαβε, λοιπόν, ὅτι ἡ δῆθεν μυστική ἀνάγνωση, καταλήγει στή μή ἀνάγνωση!!!
Ἔχω μαρτυρία εὐλαβοῦς διακόνου, πού μοῦ εἶπε, ὅτι ὁ ἱερεύς καμμία εὐχή δέν διάβαζε!!!
Αὐτά, ἐντός καί ἐκτός θέματος.
Ἀναμένω τίς ἀπαντήσεις σου σέ αὐτά πού δέν ἀπάντησες!
Οἱ αἰτήσεις αὐτές, εἶναι γιὰ νὰ καλύψουν τὸν χρόνο τῆς Μυστικῆς Εὐχῆς, ὅπως συμβαίνει καὶ ἀλλοῦ.
Ἐκεῖ κατάντησε ἡ Θεία Λειτουργία σύμφωνα μὲ τοὺς πρό/μετά Β’ Βατικάνειους νεωτερισμοὺς τῶν ἡμερῶν μας: Νὰ ἐξετάζονται οἱ παραδοσιακοὶ Ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου εἰς τὴν ἀνάγνωσιν τῶν Εὐχῶν. Κρίμα. Μὰ οἱ Εὐχὲς εἶναι Μυστικές παραδοσιακά. Εἶναι προσευχὴ οἱ Εὐχές, ὄχι ἀνάγνωσις Ἐγκυκλίου.