π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Μέ ρώτησαν τί σημαίνει τό ὄνομα Μηνᾶς.
Κι ἐγώ ἀπάντησα.
«Καλή ἐρώτηση. Ἄν καί Αἰγύπτιος, ἡ ρίζα τοῦ ὀνόματος πρέπει νά εἶναι ἐλληνική μην- καί στά λατινικά maen- mēn-.
Ἄν προέρχεται ἀπό σκέτο τό μόριο μήν, πού σημαίνει ἀλήθεια, πράγματι (οὐ μήν ἀλλά) πρέπει νά σημαίνει· ὁ ἀληθινός.
Ἀλλά εἶναι καί ἡ μήνη = σελήνη (μηνίσκος, ὅταν γίνεται σάν δρεπάνι) πού τότε σημαίνει· ὁ τῆς σελήνης, τήν ὁποίαν παρατηροῦσαν καί θεοποιοῦσαν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ἀστρολόγοι κλπ.. Εἶναι καί ὁ μῆνας, στή δημοτική βέβαια (ἀρχ. μήν), πού πρέπει νά προέρχεται ἀπό τήν μήνη = σελήνη.
Εἶναι καί ἡ μῆνις (δωρικῶς μᾶνις) = ὀργή, θυμός, πού τότε θά σημαίνει τόν ὀργισμένο.
Οἱ λατινικές ρίζες εἶναι ἀπό τά ἑλληνικά καί ἔχουν τίς ἴδιες σημασίες. Τό ae εἶναι καί αι στά ἐλληνικά, ὅπως μαινάς καί μαίνομαι.
Αὐτά σκέφθηκα καί ἔψαξα λίγο τά λεξικά ἑλληνικά καί λατινικά. Δέν ρώτησα κάποιον, ἄν μάθω περισσότερα θά σοῦ πῶ.
Στήν Αἴγυπτο τό Ελ-αλα-μέιν (ἄν τό γράφω καλά) ἔχει σχέση μέ τόν ἅγιο Μηνᾶ (ἀπ᾿ ὅ,τι ξέρω)».
Αὐτά ἀπάντησα.
Τώρα, ἔβαλα καί τή λέξη στό Λεξικό πού ἀνέβασε ὁ Γιῶργος καί μοῦ βγάζει οὐσιαστικό θηλυκοῦ γένους· ἡ μηνάς -άδος = μήνη, ἡ σελήνη.
Μποροῦν οἱ φιλόλογοι τοῦ φόρουμ νά βοηθήσουν περισσότερο;
Εἶναι καλό νά γνωρίζουμε τήν σημασία τῶν ὀνομάτων μεγάλων μας ἀγίων. Ἡ ὅποια σημασία ἐνός ὀνόματος, δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν βίο καί τήν πολιτεία ἐνός ἁγίου, πού τό εἶχε, προερχόμενος μάλιστα ἀπό εἰδωλολατρική οἰκογένεια. Δέν κάνει τόν ἅγιο τό ὄνομα.
Εὐχαριστῶ
Κι ἐγώ ἀπάντησα.
«Καλή ἐρώτηση. Ἄν καί Αἰγύπτιος, ἡ ρίζα τοῦ ὀνόματος πρέπει νά εἶναι ἐλληνική μην- καί στά λατινικά maen- mēn-.
Ἄν προέρχεται ἀπό σκέτο τό μόριο μήν, πού σημαίνει ἀλήθεια, πράγματι (οὐ μήν ἀλλά) πρέπει νά σημαίνει· ὁ ἀληθινός.
Ἀλλά εἶναι καί ἡ μήνη = σελήνη (μηνίσκος, ὅταν γίνεται σάν δρεπάνι) πού τότε σημαίνει· ὁ τῆς σελήνης, τήν ὁποίαν παρατηροῦσαν καί θεοποιοῦσαν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ἀστρολόγοι κλπ.. Εἶναι καί ὁ μῆνας, στή δημοτική βέβαια (ἀρχ. μήν), πού πρέπει νά προέρχεται ἀπό τήν μήνη = σελήνη.
Εἶναι καί ἡ μῆνις (δωρικῶς μᾶνις) = ὀργή, θυμός, πού τότε θά σημαίνει τόν ὀργισμένο.
Οἱ λατινικές ρίζες εἶναι ἀπό τά ἑλληνικά καί ἔχουν τίς ἴδιες σημασίες. Τό ae εἶναι καί αι στά ἐλληνικά, ὅπως μαινάς καί μαίνομαι.
Αὐτά σκέφθηκα καί ἔψαξα λίγο τά λεξικά ἑλληνικά καί λατινικά. Δέν ρώτησα κάποιον, ἄν μάθω περισσότερα θά σοῦ πῶ.
Στήν Αἴγυπτο τό Ελ-αλα-μέιν (ἄν τό γράφω καλά) ἔχει σχέση μέ τόν ἅγιο Μηνᾶ (ἀπ᾿ ὅ,τι ξέρω)».
Αὐτά ἀπάντησα.
Τώρα, ἔβαλα καί τή λέξη στό Λεξικό πού ἀνέβασε ὁ Γιῶργος καί μοῦ βγάζει οὐσιαστικό θηλυκοῦ γένους· ἡ μηνάς -άδος = μήνη, ἡ σελήνη.
Μποροῦν οἱ φιλόλογοι τοῦ φόρουμ νά βοηθήσουν περισσότερο;
Εἶναι καλό νά γνωρίζουμε τήν σημασία τῶν ὀνομάτων μεγάλων μας ἀγίων. Ἡ ὅποια σημασία ἐνός ὀνόματος, δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν βίο καί τήν πολιτεία ἐνός ἁγίου, πού τό εἶχε, προερχόμενος μάλιστα ἀπό εἰδωλολατρική οἰκογένεια. Δέν κάνει τόν ἅγιο τό ὄνομα.
Εὐχαριστῶ