Κατὰ τὶς ἀγρυπνίες, δηλαδὴ τὶς Κυριακὲς (ΤΑΣ), καὶ τὶς ἡμέρες ποὺ ἔχουν ἀγρυπνία κατὰ τὸ ΤΑΣ, ὡς ἀναβαθμοὶ ψάλλονται τὰ «Πρὸς Κύριον…» (ιη’ κάθισμα-ψαλμοὶ 119-133, ἀπὸ τοὺς ὁποίους γεννήθηκαν τὰ τροπάρια τῶν ἀντιφώνων τῶν ἀναβαθμῶν, γιὰ νὰ ψάλλονται ὡς στιχηρά τους), τὰ ὁποία «Πρὸς Κύριον...», γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, σχολάζουν στὸν ἑπόμενο ἑσπερινό (Dmitrievskij τ. 1 σ. 229, χφφ. Μ. Λαύρας Γ-5, ΤΑΣ ιβ’ αἰῶνος φφ. 28v, 29v, Βατοπεδίου 1202 ΤΑΣ ιγ' αἰ. κ. ἄ).
Ὅταν εἰσήχθησαν οἱ κανόνες τὰ «Πρὸς Κύριον» μετέπεσαν σὲ ἕνα ἤ τρία ἀντίφωνα, κάθε ἕνα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦνταν ἀπὸ ἕνα ψαλμό-«ἀντίφωνο τῶν ἀναβαθμῶν» ποὺ στιχολογοῦνταν ἐξ ἡμισείας μὲ ἐφύμνιο τὸ α’ τροπάριο τοῦ ἀντίστοιχου σημερινοῦ «ἀντιφώνου τῶν ἀναβαθμῶν» καὶ ἐξ ἡμισείας μὲ τὸ β’ (χφ. Μόσχας Sevastianov 474 εὐχολόγιο ι’-ια’ αἰ. φφ. 219r-221r (π. Θ. Χριστοδούλου Ἡ νεκρώσιμη ἀκολουθία κατὰ τοὺς χφ. κώδικες ι’-ιβ’ αἰ. τ. 2 σσ. 65-68)), Δόξα, Καὶ νῦν. Ἁγίῳ πνεύματι... τοῦ ἴδιου ἀντιφώνου (βλ. Πηγές καὶ θεωρητικές μελέτες τυπικοῦ/Ἀρχέτυπες διατάξεις). Ἡ ἀντιστοιχία εἶναι: ἤχοι α’ καὶ πλ. α’: ψαλμοὶ 119-121 , β’ καὶ πλ. β’: 122-124 , γ’ καὶ βαρύς: 125-127 , δ’: 128-130 , πλ. δ’: 128-130 καὶ 132 .