Αγαπητέ Αντώνη, για το δεύτερο τραγούδι που μας έδωσες δεν έχω τίποτε να προσθέσω, είναι κατ' εμέ άρτιο σε όλους τους τομείς. Θερμά συγχαρητήρια. Τύφλα νάχει ο "Σπύνος" της Αμερικής (ξέρεις εσύ. Βρε ακόμη και που το γράφω στο ψυχρό πληκτρολόγιο γελάω)
.
Όσον αφορά στο πρώτο, αν και τα ριζίτικα δεν μου αρέσουν σαν είδος γενικά, λόγω μίας "βάρβαρης" λεβεντιάς που εκφράζουν για την προσωπική μου αισθητική, εντούτοις εδώ υπάρχουν χαρακτηριστηκά που το ομορφαίνουν πάρα πολύ.
Πρώτο, είναι η εισαγωγή η οποία χρειαζόταν κάποια επέκταση ακόμη για να βάλει τον ακροατή "στο νόημα" ακόμη περισσότερο. Γενικά στις εισαγωγές και τα ταξίμια θα σου πρότεινα να μην τσιγγουνεύεσαι ποτέ, αρέσουν και όχι άδικα, πάντα βέβαια με μέτρο.
Το ισοκράτημα δεν με χάλασε καθόλου, αν και ομολογουμένως η παράδοση των ριζίτικων απ' όσο ξέρω δεν το προβλέπει, αν έχεις στοιχεία που να το αναιρούν αυτό ως πιο έμπειρος, θα με ενδιέφεραν πολύ. Για τα δικά μου πάντως αυτιά το ίσο το γέμιζε όμορφα.
Πρόσεξε τον πρώτο σου τραγουδιστή να είναι πιο ακριβείς στα πατήματά του. Το χρώμα της φωνής του ταιριάζει με το ύφος πάντως, οπότε το casting που έκανες ήταν λίαν εύστοχο. Ο δεύτερος τραγουδιστής έχει πολύ Μουντάκη στην φωνή του! Που τον πέτυχες; Πολύ μου άρεσε!
Ο χορός θέλει λίγο δουλειά στο "δέσιμο" ακόμη. Το τελίωμά σας επίσης είναι πολύ όμορφο έτσι που σβήνει.
Πέραν των παραπάνω, η εκτέλεση αυτή ήταν από τα πιο έντεχνα ριζίτικα που έχω ακούσει σε ζωντανή ηχογράφηση. Νάσαι καλά και πάντα τέτοιες δουλειές να κάνεις.
Που και πότε θα τα πείτε αυτά να έρθουμε να σας ακούσουμε;