Πιστεύω πως το καλύτερο δοξαστάριο όλων των εποχών ακούει στη σειρά των Μουσικών Μηναίων του αείμνηστου δασκάλου Σίμωνος Καρά. Κυκλοφόρησαν για ένα μικρό διάστημα, μετά δεν είμαι σίγουρος για την συνέχεια, πάντως λογικά υπάρχουν κάποια σε καλές τιμές όπως βλέπουμε εδώ:
http://www.bestprice.gr/item/2153624700/moysikon-mhnaion-ianoyarioy
Το καλό με αυτά τα μουσικά μηναία είναι ότι πρόκειται για αντιγραφή κατά κάποιο τρόπο των κλασσικών βιβλίων, με εύληπτο τρόπο όμως και έτσι δεν ανακύπτει κανένα πρόβλημα δυσκολίας στην ανάγνωση αλλά ακριβώς το αντίθετο. Πρόκειται για τις γνωστές κλασσικές θέσεις, από Πέτρο Λαμπαδάριο, Μουσική Κυψέλη και για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή από Ιάκωβο. Όμως επειδή έχουν υψηλό κόστος δε τα έχω, παρά ελάχιστα, έτσι πέρα από αυτά χρησιμοποιώ τη Μουσική Κυψέλη του Στεφάνου Λαμπαδαρίου εκδόσεως πολυχρονάκη και μόνο τους δύο τόμους:
http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=179497 καθώς για Τριώδιο Μεγάλη Εβδομάδα και Πεντηκοστάριο έχω ήδη προμηθευτεί τα μουσικά βιβλία του Σ. Καρά, τα οποία εντάξει δε συγκρίνονται με οτιδήποτε άλλο έχει κυκλοφορήσει ποτέ. Είναι απλά κορυφή.
Πριν τη Μουσική Κυψέλη προσπάθησα να διαβάσω από του Κηλτζανίδου που αναφέρθηκαν παραπάνω, όμως στην πράξη ανακαλύπτεις πως δεν καλύπτουν τόσο μεγάλο εύρος εορτών όσο της Μουσικής Κυψέλης, οπότε η Μουσική Κυψέλη ή αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, τα Μουσικά Μηναία του Σ. Καρά είναι μονόδρομος για κάποιον που θέλει πραγματικά να έχει όλα τα δοξαστικά όλων μα εντελώς όλων των εορτών και σε σωστή κλασσική γραφή μακριά από επικύνδυνους νεωτερισμούς.
Κάποιες φορές, ιδίως παλιότερα αλλά καμιά φορά και τώρα αν δεν έχω το tablet προσπάθησα να ψάλω από του Καραμάνη τα βιβλία τα οποία συχνά πυκνά βρίσκει κανείς σε ναούς και υποτίθεται πως αποτελούν μια κάποια λύση για όποιον δεν έχει μαζί του δοξαστάριο. Όμως όσες φορές προσπάθησα στάθηκε αδύνατο να ψάλλω από αυτά τα βιβλία. Μπορεί οι χαρακτήρες να είναι οι ίδιοι, αυτοί που ξέρουμε της βυζαντινής μουσικής, όμως η πλοκή των χαρακτήρων και η απίστευτα συχνή τοποθέτηση δίγοργων τρίγοργων καθιστά το βιβλίο άχρηστο για όποιον δεν έχει μάθει να διαβάζει τη μοντέρνα αυτή γραφή της βυζαντινής μουσικής.
Τώρα σχετικά με αυτούς που ψάλλουν λέγοντας συνθέσεις της στιγμής, δηλαδή ότι τους έρχεται εκείνη την ώρα, και όχι έχοντας απομνημονεύσει κάποιες ήδη προϋπάρχουσες συνθέσεις κλασσικών κυρίως μελοποιών δε ξέρω. Πάντως έχω συναντήσει παλαιούς ψάλτες και άλλους που έζησαν σε μοναστήρια που έχουν κοιμηθεί πλέον και μου έλεγαν ότι όλη την εβδομάδα ήδη από το απόγευμα της Κυριακής σκεφτόντουσαν το δογματικό του ερχόμενου Σαββάτου ή κάποιο δοξαστικό εσπερινού ή αίνων μεγάλων εορτών και ήταν κατά κάποιο τρόπο το σημείο αναφοράς. Τώρα βλέπεις δυστυχώς μέχρι και οφικιάλιους άρχοντες πρωτοψάλτες που ψάλλουν συνθέσεις της στιγμής…