Hristakis
Παμπάλαιο φθορικό μέλος
Αυτό είναι μουσικό?Mουσικό θέμα νομίζω ότι είναι κι αυτό κ συντονιστά.
Οι 2 όμως συγκεκριμένες Μονές, έχουν όχι αλώσει, αλλά ξεσαλώσει αυτήν την παράδοση.
Αυτό είναι μουσικό?Mουσικό θέμα νομίζω ότι είναι κι αυτό κ συντονιστά.
Οι 2 όμως συγκεκριμένες Μονές, έχουν όχι αλώσει, αλλά ξεσαλώσει αυτήν την παράδοση.
Σωστά όλα αυτά... πιστεύω πως εννοείτε οτι πρέπει να ειμαστε επιφυλακτικοί με τις κρίσεις μας... ΟΧΙ ομως να μην έχουμε και καθόλου κρίση... Όλα καλά δηλαδή... ειτε ειναι Σακελλαριδης, ειτε Στανιτσας είτε οτιδηποτε...
Mουσικό θέμα νομίζω ότι είναι κι αυτό κ συντονιστά.
Νομίζω καποιοι ανθρωποι εχουν το "δικαίωμα" να μπορούν να πουν κ μια κουβεντα παραπανω...
για μένα πάντως η γνώμη ενός καταξιωμένου ψάλτη μετρά ακόμα κι αν δε στηρίζει αυτά που λέει... δε θα συμφωνήσω απαραίτητα αλλά θα τη λάβω σοβαρά υπόψη
Δηλαδή, αν έλεγε ο Στανίτσας ότι ο τάδε δεν ψάλλει σωστά, δε θα του ζητούσα να μου το τεκμηριώσει κιολας...
την υπογραφη παντως ακόμα να την αλλαξεις...
μην την αλλαξεις ολη... τουλαχιστον αλλαξε το ονομα... Θρασυβουλος.................. ετσι αρχιζει
''Διαφορά, ἀνομοιότης, ἑτερότης, παραλλαγή, τὴν ἑνοειδῆ χάριν οὐ διεκώλυσεν''. (PG101,949) Αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Μεγάλου Φωτίου ἐξαίρουν τὴν ποικιλομορφία. Στὴν Ἐκκλησία δὲν χωροῦν οὔτε κινδυνολογίες αλλ' οὔτε καὶ Ἱερὲς Ἐξέτασεις. Καὶ ὅσον ἀφορᾶ στὸν τρόπο ψαλμωδίας, ὁ Μέγας Βασίλειος παρατηρεῖ: ''Οὐκ εἴ τις τῶ στόματι προφέρει τὰ τοῦ ψαλμοῦ ῥήματα, οὗτος ψάλλει τῶ Κυρίω, ἀλλ' ὅσοι ἀπὸ καρδίας καθαρᾶς ἀναπέμπουσι τὰς ψαλμωδίας ...'' (PG29,312C). Γιὰ τὸν Θεό, ὑπάρχει ἄραγε ἄλλο κριτήριο;
Ο Μέγας Βασίλειος λέει να είμαστε σαν τις μέλισσες και να παίρνουμε από όλα τα άνθη τα καλύτερα τους....όχι να έχουμε ένα άνθος και να το ξεζουμίζουμε....στην σημερινή εποχή που το "ύφος" δεν έχει πλέον όρια κρίνεται απαραίτητο το ρητό του Μεγ.Βασιλείου....όλοι οι παλαιοί έχουν το ωραίο και το όποιο "ύφος" τους...μπορούμε να ωφεληθούμε από όλους...εγώ ονειρεύομαι κάποτε την "επανασύνδεση" των "πατριαρχικών" και των "αγιορειτών"..
Mουσικό θέμα νομίζω ότι είναι κι αυτό κ συντονιστά.
Νομίζω καποιοι ανθρωποι εχουν το "δικαίωμα" να μπορούν να πουν κ μια κουβεντα παραπανω...
Αυτό είναι μουσικό?
Στο ως άνω ερώτημα.
Προτιμώ τους ψάλτες που δεν είναι επηρεάστηκαν από την αγωνιώδη προσπάθεια ενός ολόκληρου αιώνα, βασιλέων και οργανώσεων, να καθιερώσουν την ευρωπαική μουσική καταπολεμώντας την ελληνική μουσική.
Αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών είναι και το ευσεβίστικο άμουσο ύφος μερικών μονών που δυστυχώς τείνει να ονομασθεί "μοναστηριακόν" " και σεμνόν" γιατί αγνοούν μερικές συνοδείες ότι αυτό το θείο δώρο που λέγεται εκκλησιαστική μουσική σώθηκε μέχρι σήμερα από μοναχούς του Αγίου Όρους όπως αγνοούν επίσης τους Γιάννηδες ,τον Δαμασκηνό και τον Κουκουζέλη και θεωρούν μέγα συνεχιστή της παράδοσης τον άλλο Γιάννη τον Σακελαρίδη.
Είχα πριν χρόνια ένα βιβλίο του Σακελλαρίδη και θυμάμαι ότι είχε και μερικά μαθήματα βυζαντινά. Αναλύσεις τρίγοργα. κλπ.Θα μου επιτρέψεις ωστόσο να σε ρωτήσω εάν έχεις διαβάσει συνθέσεις του Σακελλαρίδη (π.χ. δοξαστικά) ή απλά θεωρείς την πολυφωνική μουσική ανεξαρτήτως συνθέτη (Πολυκράτης, Ρούγκας, Χατζηαποστόλου, Γιαννίδης) ως μουσική κατά το σύστημα Σακελλαρίδη.
κ.Ιωαννίδη, νομίζω ότι το θέμα δεν είναι αυτό που είπατε, αλλά ο τρόπος που το είπατε.Εάν η συνέχιση μιάς Παράδοσης 1000 και πλέον ετών, πάνω στην απόδοση των Εκκλησιαστικών Ύμνων, δεν είναι Μουσικό θέμα, τότε παρακαλώ, δώστε μας εσείς έναν προσδιορισμό του τι εννοείτε μουσικά θέματα, ώστε να μην ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα πιστεύω σας !!!
Είχα πριν χρόνια ένα βιβλίο του Σακελλαρίδη και θυμάμαι ότι είχε και μερικά μαθήματα βυζαντινά. Αναλύσεις τρίγοργα. κλπ.
Αρα κάπου αργότερα προτίμησε την ευρωπαική.
Το βασικότερο είναι ότι απομακρύνεται από τις γραμμές και το ύφος που μας παρέδωσαν εδώ κι αιώνες οι κλασικοί.
Κατόπιν έρχεται η πολυφωνία.
Αγαπητέ Παναγιώτη, μιλάς επιστημονικά.Νομίζω ότι εξ επιστημονικής επόψεως είναι καλύτερο να γράφουμε με στοιχεία. Εγώ μπορώ να γράψω την άποψή μου για το βιβλίο "Λειτουργία" του Αθ. Καραμάνη ή "Μικρά Οκτώηχος" του π. Δοσιθέου ή "Ιερά Υμνωδία" του Ι. Σακελλαρίδη επειδή τα έχω στη βιβλιοθήκη μου, τα έχω χρησιμοποιήσει κλπ. Δέχομαι σχόλια του τύπου "το δοξαστικό των Κεκραγαρίων της Εορτής του Ευαγγελισμού από τον Σακελλαρίδη έχει αυτές τις ατέλειες" όχι όμως γενικά και ατεκμηρίωτα. Ατυχώς (και δεν αναφέρομαι προσωπικώς σε σας) πολλοί μέμφονται τον Σακελλαρίδη αγνοώντας το έργο του και στηριζόμενοι στο κάτι άκουσα, κάπου το είδα κλπ. Αυτό όμως δεν είναι δίκαιο.
Αν υπέργραψε η Γιαννάκου είναι εντάξει.Τουλάχιστον ο Σακελλαρἰδης ήταν "τυπικώς" εντάξει: το πιο γνωστό βιβλίο του εξεδόθη με έγκριση Ι. Συνόδου και Υπουργείου Παιδείας.
Ευχαριστώ.
για την τέχνη τους:
Ναυπλιώτης (μεγαλοπρεπής)
Πρίγγος (γλυκύς και μεγαλοπρεπής)
Μιχαηλίδης (εκκλησιαστικός και σοβαρός)
Δανιηλίδης (εκκλησιαστικός και σοβαρός)
Μπρούσαλης Στέφανος (εκκλησιαστικός και σοβαρός)
Μαυρόπουλος π. Νικόλαος (εκκλησιαστικός και σοβαρός)
για τη φωνή (και την τέχνη τους βέβαια):
Στανίτσας (άριστος τεχνίτης και φωνή)
Σφήκας (υπέροχη φωνή και τεχνίτης)
για το προσευχητικό ύφος τους:
π. Δοσίθεος (τεχνικότατος και γλυκύς)
π. Δανιήλ (παρορμητικός και υποβλητικός)
π. Αλέξιος Ξενοφωντινός (αναστάσιμος)
Εμμανουηλίδης (γλυκύς και κατανυκτικός)
και φυσικά πολλούς άλλους, η ειδωλολατρική λίστα είναι μακριά