Τι ακριβώς συνοψίσαμε και με τι στοιχεία; Η αιτιολογία του σεβασμού, ακόμη και αν δεν υφίστατο εξ αρχής, δεν παύει να περιγράφει την εφαρμοζόμενη πρακτική, ασχέτως αν γίνεται αυτό μόνο για λόγους αρμονίας (που προσωπικά δεν το πιστεύω). Ο Κεχαγιόπουλος συγκλίνει στις μαρτυρίες περί αποκρίσεως σε χαμηλότερη βάση, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε διαφορετικά, ακόμη και αν αποδίδει την πρακτική σε άλλα αίτια. Η πρακτική του Αστέρη, με την απόκριση στην ίδια βάση, δεν έχει τακμηριωθεί ως τώρα από κάποιο παλαιότερο κείμενο ή ηχογράφηση, οπότε πώς είστε τόσο βέβαιος ότι αποτελεί παλαιότερη παράδοση;