Τι να σας πω! Με τα κομμάτια της αγρυπνίας, ειδικά τα τελευταία, μας μεταφέρατε στο Άγιο Όρος, μας φωτίσατε τον ρυπωμένο κοσμικό νου. Αν ψέλνουν έτσι στον Παράδεισο, είναι ήδη σπουδαίο κίνητρο για να τον κερδίσουμε...
Γίνεται πολύς λόγος για σπάνιες ηχογραφήσεις, για μεγάλα ταλέντα, για αλησμόνητες «κόντρες, για «φωνάρες». Κι εγώ εντυπωσιάζομαι απ’ όλα αυτά πολλές φορές. (Πρόσφατα άκουγα τον Κυριαζή, πόσο ωραία ψέλνει). Αλλά όταν ακούς κάτι τέτοιο, νομίζεις πως όλα τ’ άλλα είναι, ας μην πω χοϊκά, θα πω όμως ότι είναι του κόσμου τούτου. Βέβαια, όλοι του κόσμου τούτου είμαστε. Απλά χρειαζόμαστε πού και πού να ανοίγουν τα στόρια για να μπει λίγο ουράνιο φώς….
Ευχαριστούμε, όποιον μας τα ανοίγει.