Όλα όσα εκφράζονται εδώ, αποτελούν προσωπικές απόψεις, δεν είναι ανάγκη να επιβληθούν σε κανέναν. Και ένας αρχιμουσικός της Κινέζικης μουσικής έχει μουσική παιδεία και μάλιστα τεράστια. Αυτό του επιτρέπει να συνθέτει Βυζαντινό εκκλησιαστικό μέλος; Αυτό που εν πολλοίς λέγεται στο θέμα αυτό είναι, ότι ακριβώς από ανθρώπους όπως ο κ. Πέττας, περιμένουμε και οι νεώτεροι να ακούσουμε και να μάθουμε. Όταν λοιπόν αυτός που θα έπρεπε να έχουμε για πρώτυπο, παρατυπεί σε βασικά γνωρίσματα της λογικής του βυζαντινού μέλους που ξέρουμε σήμερα και μάλιστα σε σημείο που ο καθένας με μικρότερη μουσική παιδεία αποκτά την δυνατότητα να τον κρίνει, αντί να παραδειγματιστεί και να μαθητεύσει, δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την ωραία εικόνα ενός σωστού μουσικού - διδασκάλου της ψαλτικής ή τουλάχιστον δεν μπορούμε να την διατηρήσουμε στο συγκεκριμένο του έργο.
Ένας πρακτικός ψάλτης στο χωριό που διακονώ είχε προβλήματα υγείας, που τον ανάγκασαν να μείνει στο κρεβάτι τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος. Σήμερα που με είδε, μου είπε ότι παρακολούθησε την Κασσιανή για την οποία κάνουμε λόγο. Αν και ο άνθρωπος αυτός είναι συνηδειτοποιημένος και έχει την αυτογνωσία να κρίνει ότι είναι ένας εμπειρικός ψάλτης και μάλιστα πολύ μετριόφρων και λάτρης της καλής ψαλμωδίας, πραγματικά δεν θέλετε να ξέρετε πως σχολίασε αυτό που άκουσε. Καλό είναι να αυτοχαϊδευόμαστε και να δοξάζουμε εαυτούς και αλλήλους, αλλά ακόμη καλύτερα είναι να συμβαίνει αυτό, όταν το έργο που επιτελούμε σέβεται τους θεσμούς και τους κανόνες της τέχνης μας.
Να ξεκαθαρίσουμε κάποια στιγμή, ότι θεσμός και κανόνας δεν είναι ο Πρίγγος και ο Ναυπλιώτης σαν πρόσωπα, αλλά αυτά που υπηρετούσαν. Απλά αυτοί που άφησαν διαχρονικό έργο , είναι αυτοί που σεβάστηκαν τους θεσμούς και το δήλωσαν με το έργο και την εγκράτειά τους και όχι κάνοντας τρέλες. Όταν κάποιος αυτοκαλείται θεσμός ή του φερόμαστε σαν θεσμό, το πράγμα πιστεύω ότι μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο και τα μοιραία αποτελέσματα μίας τέτοιας επικίνδυνης τακτικής, τα ακούμε ή τα διαβάζουμε σε περιπτώσεις όπως η επισύναψη του 1ου μηνύματος.
Και μία τελευταία άποψη για την τάση νεωτερισμού αυτού του είδους. Εδώ δεν ξέρουμε τι κάνουν η βαρεία, η πεταστή, το ψηφιστόν, το αντικένωμα, η διπλή, το ολίγον, το κλάσμα και άλλα που καλύτερα να μην αναφέρω, έχουμε αρχίσει να συνθέτουμε και σε άλλους ήχους, διότι έχουμε κορεστεί από την πολλή μουσική που ξέρουμε. Ε ρε Πέτρος και Δανιήλ που μας χρειάζονται...
Υ.Γ. Πάντα σαν προσωπικές απόψεις των οποίων την ευθύνη όπως αναφέρουν και οι κανόνες του forum, παίρνει ο γραφέας τους και μόνο.