Αγαπητέ Νικόλαε, σας ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση που με τιμά ανέλπιστα τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί αξιολογότεροι εμού γι' αυτήν. Δείτε πόσοι σας έβαλαν thanks: όλη η ψαλτική "αφρόκρεμα" του φόρουμ:wink: (το μεγαλύτερο μέρος της)
Για το μουσικό μέρος: έχω να πω ότι το άκουσα πέντε φορές και το χάρηκα. Υπάρχει προσωπικο ύφος και έχει και πολύ ενδιαφέρον, αν και η συγκεκριμένη εκτέλεση θα αρέσει περισσότερο σε όσους επιλέγουν μαθήματα τύπου Καραμάνη (όπως εγώ) και σε όσους επιτρέπουν δεξιοτεχνικά στοιχεία στην απόδοση του μέλους. Έχει αρκετά τέτοια ειδικά προς το τέλος. Και μου άρεσε που σε κείνη την κλασική δεξιοτεχνική θέση στο
Ανάστασιν, δεν βάλατε ύφεση στο πάνω Βου, όπως συνήθως γίνεται: καλύτερα γιατί με καθαρό Πα -Βου δίνεται ένα λαμπρό χρώμα στη λέξη. Η υψιφωνία βέβαια βοήθησε να αποδοθεί σωστά.
Υπάρχει προσωπικό ύφος. Είναι ωραίο που συνδυάζετε την παραδοσιακή τοποθέτηση της φωνής και την πολύ έμπειρη ερμηνεία των σημαδοφώνων με μια ιδιαίτερη εκφραστικότητα. Εκφραστικότητα που κάνει το μέλος ανάγλυφο, το κάνει τέτοιο που να μη σε κουράζει (το άκουσα 5 φορές, όπως είπα).
Σήμερα είχαν όρεξη οι ψάλτες του φόρουμ. Εϊναι ενδιαφέρον που ανέβηκε από τέσσερα εκλεκτά μέλη (ή μήπως κι άλλα
το δοξαστικό αυτό. (Δεν θα πω για του κ. Λιναρδάκη, που για κάποιοι λόγο δεν μου ανοίγει και βγάζει άγνωστο format...). Θα πω για τα άλλα. Ο Απόστολος Καλπακίδης το απέδωσε με τρόπο επιβλητικό, ο Αντώνης Μιχελουδάκης με τρόπο ησυχαστικό, κι εσείς τώρα με τρόπο που συνδυάζει και τα δύο....Κι αυτό γιατί υπάρχει μαστόρικη εναλλαγή από το διεσταλμένο στο συνεσταλμένο ύφος. Αυτό, απ' ό, τι κατάλαβα, οφείλεται σε δύο πράγματα: α) εναλλαγές του ρυθμού για να τονιστούν τα νοήματα, β) αυξομείωση της έντασης με ταυτόχρονη μεταλλαγή της χροιάς της φωνής ανάλογα με τον "δυναμισμό" του εκάστοτε κομματιού: συγκεκριμένα, όταν το μέλος πορεύεται προς κατάληξη, η φωνή μαλακώνει και εξασθενεί σαν να θέλει να αναπαυθεί εκφραστικά, ενώ όταν το μέλος κινείται ανοδικά στο οξύ τετράχορδο και ειδικά κατόπιν τροχού, όχι μονάχα η ένταση ανεβαίνει, αλλά και η φωνή αποκτά άλλο χρώμα (π.χ. στα σημεία
Λουκά / Πέτρω / διο και ονειδιζη / αλλ ο πάντα προς το του πλάσματος / τον άρτον κ.λπ.) που εμένα μου θυμίζει λίγο τη φωνή του Κυριαζή... (λίγο)
Σίγουρα από πολλούς δρόμους μαθητείας περάσατε και φτάσατε σε ώριμο σημείο και μακάρι να περάσετε κι από άλλους. Να μας ανεβάζετε πιο συχνά, εγώ μια φορά ωφελήθηκα.
Να σας δίνει ο Θεός δύναμη και ο μεθαύριο εορταζόμενος άγιος Πέτρος!
Και πάλι ευχαριστώ για την αφιέρωση.