Διονύσης Λαμπρόπουλος
Παλαιό μέλος
Να μία ωραία ερμηνεία που έχει ανέβει στο youtube
http://www.youtube.com/watch?v=trDe3kU60M4
http://www.youtube.com/watch?v=trDe3kU60M4
Όπως π.χ. πώς ένα τεριρέμ γίνεται ωραιότατο ζεϊμπέκικο; Ή ποιά είναι η επίδραση του ύφους του Βασίλη Καρά στην βυζαντινή μουσική;
δεν πρεπει να ξεγελιωμαστε παντα απο τη φωνη,την οποια σιγουρα διαθετει ο κ. Βασιλικος.Σε καμια περιπτωση δεν θα πηγαινα σ'αυτην την εκκλησια με τετοιο ψαλσιμο.
Γιώργος Μ.;64832 said:Αδελφέ, ας μείνει και μια καλή γεύση, για τον Θεό...
Όπως π.χ. πώς ένα τεριρέμ γίνεται ωραιότατο ζεϊμπέκικο; Ή ποιά είναι η επίδραση του ύφους του Βασίλη Καρά στην βυζαντινή μουσική;
δεν πρεπει να ξεγελιωμαστε παντα απο τη φωνη,την οποια σιγουρα διαθετει ο κ. Βασιλικος.Σε καμια περιπτωση δεν θα πηγαινα σ'αυτην την εκκλησια με τετοιο ψαλσιμο.
Πάντως νομίζω πως εδώ το αποδίδει άριστα και δεν παρατηρώ κάτι(απ' όσα ξέρω...)που θα μπορούσα να σχολιάσω αρνητικά.Εξάλλου ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του..
Αυτά τα λειτουργικά (τα επτάφωνα) τα είχα πετύχει live στον Άγιο Θωμά. Ήταν και ένας εξαιρετικός ιερέας - χάρμα ώτων .
Αντίστοιχος κίνδυνος τεκμηριωμένα ελλοχεύει κ όταν εμφανέστατα υποδεέστερες τεχνικά απαγγελίες, στα όρια του χύμα επιβάλλονται ως παραδοσιακές, λιτές, ενώ οι λόγοι μιας τέτοιας πρόκρισης φοβούμαι ότι είναι διαφορετικότεροι, και κατά βάσιν προτεσταντικής δυτικής νοησιαρχίας που απευθείας κανοναρχείται από ανατροφή λειψή κ ήκιστα ορθόδοξη, που κορυφώνεται μόνο μέχρι σε ευάριθμα αλήστου μνήμης ασματίδια!
Δ.
Διαφωνῶ φίλε Δημήτριε, οἱ ἐκφωνήσεις ἀπλὰ, χωρὶς παρφουμαρίσματα καὶ μελισματικὲς ἀναζητήσεις ἀποδίδουν ἱεροπρέπεια στὴν ἀκολουθία. Τώρα τὸ τὶ ἔχει ὁ καθένας στὸ κεφάλι του, ὅταν ἐπιλέγει μιὰ στρωτὴ ἐκτέλεση, χωρὶς πολλὰ πολλὰ μόνο Κύριος γνωρίζει, ἀλλὰ μὴν γενικεύεις ἤ τουλάχιστον ἔτσι φαίνεται. Ἄν ὄχι διόρθωσέ με, nema problema
Φίλτατε Δομέστιχε,
Η αντίρρησή μου έχει να κάνει με την επιβολή κάθε απλής εκφώνησης ως της μόνης παραδοσιακής και ιεροπρεπούς. Φυσικά και η κρίση μας είναι εντελώς πεπερασμένη, και ο μόνος καρδιογνώστης είναι ένας. Αντιδρώ όπως αντιδρώ και δε γενικεύω, και με την επιβολή κάθε μακαμότροπης επιτήδευσης που στοχεύει στην τέρψη ως δήθεν βυζαντινής και έντεχνης. Υπάρχει όμως και κάτι ενδιάμεσο που μπορεί να βιωθεί και να χωρέσει τη σημαντικότερη ίσως συμβολή των μουσικών των αιώνων μας ( εικοστού-εικοστού πρώτου), τις λεγόμενες συνθέσεις των Λειτουργικών που αν ξέρεις να τις αποδώσεις όχι μόνο δεν ακυρώνεις την κατάνυξη, αλλά την αναδεικνύεις και την ενισχύεις ώστε εναργέστατα να επιβεβαιώνεις ότι η ''ψαλμωδία είναι μέσον και ουχί σκοπός εν τη λατρεία'', όπως τόσο προσφυώς έλεγε ένας σοφός Επίσκοπος.
Δ.
Συνάδελφε ἐξ Ἑσπερίας,
Ἀποδέχομαι τὴν ἐξήγησή σου. Μόνη διαφωνία, ἡ ἀξιολόγηση τῶν Λειτουργικῶν. Χρειάζεται ὁ ψάλτης νὰ εἶναι πολὺ δοκιμασμένος καὶ ψαγμένος ὥστε νὰ μὴν ἀκυρώνει τὴν ἴδια τὴν λατρεία, ἐκτελῶντας τὰ λειτουργικά.
Γιατὶ μπορεῖ νὰ ξεκίνησαν μὲ σεμνὰ μέλη, γρήγορα ὅμως κατήντησαν τρόπος νὰ δικαιολογεῖ ὁ ψάλτης τὸ μεροκάματο. Καὶ κατὰ τὴν ἄποψή μου, αὐτὴ ἡ διαστρεβλωμένη ἐκτέλεση ἐπικρατεῖ σήμερα μὲ λίγες -δυστυχῶς-ἐξαιρέσεις.
Καὶ ἀκόμη αὐτὸ τὸ καταλογίζω ὡς παράπτωμα στοὺς μουσικοὺς τοῦ 20ου-21ου αἰ. Δὲν μπόρεσαν νὰ ξεδιαλύνουν τὶ ἁρμόζει καὶ τὶ ὄχι στὴν ἀκολουθία, κινούμενοι μὲ κοσμικὰ κριτήρια, καθ᾿ ὅτι ἐπαυσε καὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐλέγχει τὶ πρέπει νὰ ψάλλεται καὶ τὶ ὄχι, ὅπως γινόταν παλαιότερα.
Φίλε, αν περιηγηθείτε το φόρουμ θα δείτε ότι δεν συμβαίνει αυτό. Και για αγγελοπουλικά και για του Κυριαζή έχουν λεχθεί πάρα πολλά.Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί γίνεται τέτοια κριτική όταν ανεβαίνει κάποιο αξιόλογο κομμάτι του συγκεκριμένου πρωτοψάλτη(που έχει προσφέρει κιόλας)ενώ όταν ανεβαίνουν κομμάτια αγγελοπουλικά ή του Καρρά ή ακόμα και του Κυριαζή όλοι ποιούν την νήσσαν...
Να μία ωραία ερμηνεία που έχει ανέβει στο youtube
http://www.youtube.com/watch?v=trDe3kU60M4