Deacon
Παλαιό Μέλος
Κανείς δεν απέδωσε κάποιου είδους "θεοπνευστία" στον Πέτρο... Και κανείς δεν επεκτάθηκε στο σύνολο του έργου του. Μιλάμε για στιχηράριο εδώ. (Παρένθεση: Όταν μιλάμε με μουσικά επιχειρήματα καλό είναι να μη κάνουμε εκτιμήσεις για το πώς σκέφτονται οι άλλοι και για το ποιες είναι οι αφετηρίες τους, ούτε να γίνεται δίκη προθέσεων. Γιατί αν γίνει αυτό και από τις δύο πλευρές της συζήτησης θα μπερδευτούν τα πράγματα...).
Και δεν είναι ανάγκη να βλέπουμε παντού "διορθώσεις"... Το Νέο Στιχηράριο οικοδομείται πάνω σε βασικές αρχιτεκτονικές του Ειρμολογίου του 17ου αι. έχοντας ως αφετηρία των σύντομη απόδοση του Αναστασιματαρίου της ιδίας περιόδου (κάποια στιγμή θα γίνουν σχετικές δημοσιεύσεις και από μένα, αλλά νομίζω ότι και ο Κ. Φωτόπουλος ετοιμάζει κάτι σχετικό). Λογικό είναι η σύντομη (χύμα) απόδοση στιχηραρικών μελών να αναζητά γνώριμες και καθιερωμένες δομές από προϋπάρχοντα είδη και να παρουσιάζει αρχικά κάποιου είδους "ανωριμότητα", με την έννοια ότι διατηρούνται κάποιοι αρχαϊσμοί που αποβάλλονται στην συνέχεια κ.λπ. Καλό είναι να δεί κανείς τις εξηγήσεις που έχει κάνει ο Φωτόπουλος σε μέλη εκ του Αναστασιματαρίου Δανιήλ για να διαπιστώσει αυτό που λέω (π.χ. ατελείς καταλήξεις του πλ β' στον Γα κ.λπ.). Συνεπώς, συστηματοποίηση και τελειοποίηση υπάρχει, όχι διόρθωση.
Όσον αφορά δε στις "διορθώσεις" των έργων του Πέτρου από τους διαδόχους του, μιλώντας πάντα για το Νέο Στιχηράριο, θέτω στην συζήτηση άλλη μια παράμετρο: Τα "Πατριαρχικά" λεγόμενα Κεκραγάρια (τα εκ παραδόσεως) είναι πιο κοντά στην δομή των συντόμων Κεκραγαρίων του Πέτρου, παρά στις εκδοχές των επομένων, π.χ. Βυζαντίου κ.λπ. τόσο από μουσικής απόψεως, όσο και από απόψεως χωρισμού των μουσικών μέτρων. Και μάλιστα, υπάρχει μια συγγένεια που μόνο με γνώσεις πάνω στην παλαιά σημειογραφία μπορεί να αποκαλυφθεί με σαφήνεια. Κλασική περίπτωση το Κεκραγάριο του α' ήχου.
Και δεν είναι ανάγκη να βλέπουμε παντού "διορθώσεις"... Το Νέο Στιχηράριο οικοδομείται πάνω σε βασικές αρχιτεκτονικές του Ειρμολογίου του 17ου αι. έχοντας ως αφετηρία των σύντομη απόδοση του Αναστασιματαρίου της ιδίας περιόδου (κάποια στιγμή θα γίνουν σχετικές δημοσιεύσεις και από μένα, αλλά νομίζω ότι και ο Κ. Φωτόπουλος ετοιμάζει κάτι σχετικό). Λογικό είναι η σύντομη (χύμα) απόδοση στιχηραρικών μελών να αναζητά γνώριμες και καθιερωμένες δομές από προϋπάρχοντα είδη και να παρουσιάζει αρχικά κάποιου είδους "ανωριμότητα", με την έννοια ότι διατηρούνται κάποιοι αρχαϊσμοί που αποβάλλονται στην συνέχεια κ.λπ. Καλό είναι να δεί κανείς τις εξηγήσεις που έχει κάνει ο Φωτόπουλος σε μέλη εκ του Αναστασιματαρίου Δανιήλ για να διαπιστώσει αυτό που λέω (π.χ. ατελείς καταλήξεις του πλ β' στον Γα κ.λπ.). Συνεπώς, συστηματοποίηση και τελειοποίηση υπάρχει, όχι διόρθωση.
Όσον αφορά δε στις "διορθώσεις" των έργων του Πέτρου από τους διαδόχους του, μιλώντας πάντα για το Νέο Στιχηράριο, θέτω στην συζήτηση άλλη μια παράμετρο: Τα "Πατριαρχικά" λεγόμενα Κεκραγάρια (τα εκ παραδόσεως) είναι πιο κοντά στην δομή των συντόμων Κεκραγαρίων του Πέτρου, παρά στις εκδοχές των επομένων, π.χ. Βυζαντίου κ.λπ. τόσο από μουσικής απόψεως, όσο και από απόψεως χωρισμού των μουσικών μέτρων. Και μάλιστα, υπάρχει μια συγγένεια που μόνο με γνώσεις πάνω στην παλαιά σημειογραφία μπορεί να αποκαλυφθεί με σαφήνεια. Κλασική περίπτωση το Κεκραγάριο του α' ήχου.