...μήπως να περιμέναμε πρώτα να επανεκδοθεί; Θα έχει αρκετές εκπλήξεις μαθαίνω, αλλά δεν μπορώ (χωρίς άδεια) να αποκαλύψω. Και μετά το σχολιάζουμε δεόντως...
Δεν το σχολίασα, άλλωστε δεν μπορεί κάποιος να σχολιάσει κάτι που ακόμη δεν υπάρχει. Ούτε βιάστηκα να πω κάτι. Απλά κατέθεσα προβληματισμό και στοιχεία, τα οποία (σ' ότι αφορά τον βασικό συνεργάτη του Πρίγγου και εκδότη των βιβλίων του κυρ Αβραάμ) μπορούν να τα επιβεβαιώσουν και άλλοι πολλοί. Υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί στο γεγονός ότι ο Πρίγγος δεν ήθελε, και γι'αυτό δεν εξέδωσε, Λειτουργία; Εσείς κ. Ζάχαρη θα θέλατε μετά τον θάνατό σας (σαν τα ψηλά βουνά να ζήσετε, παράδειγμα δίνω) να εκδοθεί κάτι που εσείς δεν θέλατε να το δείτε τυπωμένο; Είναι ψέματα ότι αυτά τα μέλη δεν ψάλθηκαν ποτέ στον πατριαρχικό ναό;
Μακάρι μια ψαλτική έκδοση να έχει εκπλήξεις και όχι "εκπλήξεις". Από τις δεύτερες έχει γεμίσει ο κόσμος, καιρός να αυξηθούν αυτά που μας εκπλήσουν ευχάριστα. Πάντως η βούληση του δημιουργού (Πρίγγου) δεν αλλάζει, δυστυχώς ή ευτυχώς, τώρα πια.
Να κάνουμε και καμιά πρόταση: Τι θα λέγατε για έναν τίτλο
Καταγραφές Κων/νου Πρίγγου ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων; Δεν θα ήταν πιο τίμιο; Και να συμπεριληφθούν απομαγνητοφωνήσεις από ό,τι έψαλλε στο πατριαρχείο. Δεν θα ήταν μια προσφορά; Πρόχειρες σκέψεις...
Έχω στα χέρια μου εδώ και πολλά χρόνια ογκώδη τόμο τέτοιων καταγραφών από τον αείμνηστο θείο μου, καθαρογραμμένες και έτοιμες για δημοσίευση από εκείνον, αντιγραφές από πρωτότυπα χφφ. του Πρίγγου. Εάν κανείς κινηθεί εμπορικά υπάρχουν τρόποι...
Δεν είναι αυτό όμως το κίνητρό μας, έτσι δεν είναι; Συμφωνούμε λοιπόν ότι πρώτο μέλημά μας είναι η προαγωγή της λογικής λατρείας, της κατάνυξης και της ενσυνείδητης συμμετοχής, ειδικά στο μυστήριο της Θ. Λειτουργίας. Και ο σεβασμός της θέλησης ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια. Έχουμε πεδίο σε άλλα θέματα, ευρύ.
Κάτι ακόμη: αναμφισβήτητα, μεγάλα χαρίσματα θαυμάζονται πολύ, και δίκαια. Και όταν κατανύσουν και βοηθούν στην προσευχή, ακόμη περισσότερο. Οι αείμνηστοι Πρίγγος και Στανίτσας είχαν αρκετά αναπτυγμένη αυτή την δυνατότητα. Έψαλλαν όμως πάντα έτσι, ή το ατέλειωτο χάρισμα και ίσως τα λόγια των γύρω τους, τους οδήγησε πολλές φορές και σε μια άλλη προσέγγιση; Οι άνθρωποι που τους έζησαν, οι ηχογραφήσεις που διαθέτουμε, μιλούν, ο καθένας ας κρίνει, αλλά μετά από πολύ τριβή και μελέτη. Η τιμή στους ανθρώπους αυτούς είναι δεδομένη, αλλά και η πορεία του καθενός μας σύμφωνα με τις επιταγές της πνευματικής ζωής, ατομική ευθύνη, αλλά και ευθύνη γι'αυτούς που υπάρχουν και μας βλέπουν ως παράδειγμα και γι' αυτούς που έρχονται.
Πατριαρχική δεν είναι εκείνη η εγκύκλιος που λέει ότι η εκκλ. ημών μουσική έχει "τὸ μεγαλοπρεπὲς ἐν τῇ ἁπλότητι, τὸ τερπνὸν ἐν τῇ εὐρυθμίᾳ καὶ τὸ σεμνὸν ἐν τῇ μετὰ ταπεινότητος, ἠρεμίας καὶ κατανύξεως καθαρᾷ, εὐκρινεῖ, ἀπερίττῳ καὶ ἐμμελεῖ ψαλμωδία"; Ακούστε, δεν θέλω να βάλω καινά δαιμόνια, συγκρίνετε όμως κάποια δοξαστικά του Τριωδίου, του, πατριαρχικού επίσης, Στανίτσα (τα οποία τα έψαλλα -όσο μπορούσα βέβαια- όταν είμουν νέος, τώρα όμως...) με τις επιταγές της εγκυκλίου αυτής. Και με τα παλαιότερα δοξαστικά των πατριαρχικών εκδόσεων. Και τις διάφορες εκδόσεις που τιτλοφορούνται ότι περιέχουν την πατριαρχική παράδοση.
Παλαιά το πατριαρχείο είχε επιτροπές και ήλεγχε τις μουσικές εκδόσεις. Αρκετές απορρίφθηκαν ή αποδοκιμάστηκαν. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλιώς: όλοι παίρνουν γράμματα επιδοκιμασίας-προμετωπίδες στα βιβλία τους, από επισκόπους και πατριάρχες, προλόγους, κ.λπ. Με τα κριτήρια του Βιολάκη, του Ευστράτιου Παπαδόπουλου, του Ναυπλιώτη, του Πρωγάκη, κ.λπ. πόσες απ' αυτές τις εκδόσεις θα ήταν εγκεκριμένες;
Και τέλος πάντων έχουμε δύο βιβλία του Πρίγγου ενόσο ζούσε. Τα επανεκδώσαμε και κρίνονται, καλά κάναμε. Γιατί να βγει κάτι που εκείνος δεν το ήθελε; Πρέπει οπωσδήποτε μέσα στον ορυμαγδό του "επληθύνθη ο λόγος" να προσθέσουμε κι εμείς κάτι τέτοιο; Δεν θα αποτελέσει έκπληξη για την ψυχούλα του και η ευγενέστερη διάθεσή μας να εκπλήξουμε ευχάριστα το φιλόμουσο κοινό; Συναισθηματικός ο λόγος; Ίσως, αλλά βασισμένος σε στοιχεία και σε διαίσθηση. Ξέρετε, όπως λέει και κάποιος γνωστός και σεβαστός, υπάρχει μια σιωπή εκκωφαντικότερη από πολλά μεγάφωνα. Επιτέλους εμείς οι ψάλτες ας σιωπήσουμε και λίγο, πολλά είπαμε, ειδικά μιλώντας αντί άλλων που οριστικά δεν είναι ανάμεσά μας.
Και δίνω το καλό παράδειγμα...
Καλά ψαλσίματα
Ε.Γ.
Υ.Γ. Τώρα βλέπω και του κ. Νίκου το μήνυμα. Νομίζω συμφωνούμε.