Και άλλη φορά έχω γράψει (και το ωραίο άρθρο του αειμνήστου π. Παγκρατίου Βατοπαιδινού το αναφέρει) ότι πολλοί εκ των παλαιών ψαλτών και ιερέων ναι μεν ήσαν ευσεβείς και φιλακόλουθοι
δεν είχαν όμως ιδιαίτερες γραμματικές γνώσεις και φυσικά λειτουργική παιδεία. Μια θεία μου αείμνηστος ήδη θεωρούσε τη στιγμή που ο ιερέας εκφωνούσε "τα άγια τοις αγίοις" ως μία εκ των ιερωτέρων στιγμών της Θ. Λειτουργίας (αν όχι την ιερώτερη, αφού όπως έλεγε "τώρα γίνονται τα άγια των αγίων"!) και έμεινε έκπληκτη με τη δική μου εξήγηση περί της σημασίας της εκφωνήσεως...
Φυσικά πρέπει να διατηρήσουμε την παράδοση, αλλά τη γνήσια παράδοση. Σε κάποιο χωριό που είχα εκκλησιαστεί παλαιότερα ο ιερέας μελίζοντας τον άγιο άρτο έλεγε "Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά" (αχ τι κάνουν αυτά τα μικρόφωνα στο ιερό!
). Δεν αμφιβάλλω για την ευλάβεια του αγαθού ιερέα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πρέπει να προσφέρουμε λογική λατρεία εν πνεύματι και αληθεία!