Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ιεραύλης, αυλητής που έπαιζε κατά τις ιεροτελεστίες και τις θυσίες. Στα ελευσίνια μυστήρια ο ιεραύλης ήταν ο επικεφαλής της θρησκευτικής μουσικής και ο αρχηγός των υμνωδών.

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ιεροσαλπιγκτής, ο σαλπιγκτής κατά τις θυσίες. Ο Πολυδεύκης (IV, 86) γράφει: "ο δε επί τοις ιεροίς, ιεροσαλπιγκτής" και προσθέτει ότι "ιερός σαλπιγτής" είναι πιο κατάλληλη έκφραση.

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ίθυμβος, βακχικός χορός και τραγούδι· Πολυδ. IV, 104: "και ίθυμβοι επί Διονύσω" (και [ανάμεσα στους άλλους χορούς] οι ίθυμβοι προς τιμήν του Διονύσου). Ο Ησύχιος εξηγεί ότι ο ίθυμβος ήταν ένας "γελοιαστής" (γελωτοποιός). Στο Λεξικό του Φωτίου (έκδ. S. Α. Naber, 1864, Ι, 291): "ωδή μακρά και υπόσκαιος" (τραγούδι μακρό και χωρίς χάρη)

http://www.musipedia.gr/

Λεξικό του Φωτίου, έκδ. S. Α. Naber, 1864, Ι, 291

Ἴθυμβοσ: ὠδὴ μακρὰ καὶ ὑπόσκαιος.

ftp://ftp.logos.md/Biblioteca/In_Al...eek/Opere_din_Patrologia_Editia_Migne_(in lim
 
Last edited:
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ησύχιος εξηγεί ότι ο ίθυμβος ήταν ένας "γελοιαστής" (γελωτοποιός).'']

Γλῶσσαι
Ελληνικό λεξικό
Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεὺς

<ἴθυμβος>· γελοιαστής. καὶ τὸ σκῶμμα. ἀπὸ τῶν ἰθύμβων, ἅτινα
ποιήματα ἦν ἐπὶ χλεύῃ καὶ γέλωτι συγκείμενα. καὶ ᾠδὴ μακρὰ καὶ ὑπόσκαιος

http://el.wikisource.org/wiki/Γλώσσαι
 
Last edited:
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ιθύφαλλοι, οι επόπτες (έφοροι) στις τελετές του Διονύσου, που συνόδευαν την πομπή του φαλλού ντυμένοι με γυναικεία φορέματα. Έτσι λέγονταν και τα τραγούδια με χορό που εκτελούσαν κατά την πομπή. Η Σούδα καθορίζει: "ιθύφαλλοι· οι έφοροι Διονύσου και ακολουθούντες τω φαλλώ γυναικείαν στολήν έχοντες. Λέγεται δε φαλλός οτέ μεν το εντεταμένον αιδοίον και ποιήματα δε καλείσθαι, ά επί τω ισταμένω φαλλώ άδεται μετ' όρχήσεως" (ιθύφαλλοι· οι έφοροι του Διονύσου, που συνόδευαν το φαλλό ντυμένοι γυναικεία. Φαλλός λέγεται το τεντωμένο ανδρικό μόριο· και τα τραγούδια που τραγουδιόνταν με χορό στο τεντωμένο μόριο). Πρβ. Φώτ. Λεξ. Ι, 291 (έκδ. S. Α. Naber).

Ο Σήμος ο Δήλιος στο βιβλίο του Περί παιάνων (Αθήν. ΙΔ', 622Β, 16) διηγείται ότι οι ιθύφαλλοι κατά την είσοδό τους στο θέατρο φορούσαν μάσκες που παρίσταναν μεθυσμένους ανθρώπους, ήταν στεφανωμένοι, και είχαν πολύχρωμες χειρίδες (μανίκια)· χρησιμοποιούσαν χιτώνες μεσόλευκους (με άσπρες ραβδώσεις) και φορούσαν ταραντίνη ποδιά, που τους κάλυπτε ως τα σφυρά. Και αφού έμπαιναν σιωπηλοί, όταν έφταναν στο μέσο της ορχήστρας, απάγγελλαν στο κοινό: "ανάγετ' ανάγετ', ευρυχωρίαν ποιείτε τω θεώ· θέλει γαρ ο θεός... δια μέσου βαδίζειν" (υποχωρείτε, υποχωρείτε! κάνετε τόπο για το θεό· γιατί ο θεός θέλει να περάσει...).

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
(ιθύφαλλοι· οι έφοροι του Διονύσου, που συνόδευαν το φαλλό ντυμένοι γυναικεία. Φαλλός λέγεται το τεντωμένο ανδρικό μόριο· και τα τραγούδια που τραγουδιόνταν με χορό στο τεντωμένο μόριο). Πρβ. Φώτ. Λεξ. Ι, 291 (έκδ. S. Α. Naber).

Lexicon
ΛΕΞΕΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΔΙ' ΩΝ ΡΗΤΟΡΩΝ ΤΕ ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΕΞΩΡΑΪΖΟΝΤΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ
Φώτιος Θωμᾷ πρωτοσπαθαρίῳ καὶ ἄρχοντι τοῦ Λυκοστομίου φιλτάτῳ μαθητῇ χαίρειν.


Πρβ. Φώτ. Λεξ. Ι, 291, έκδ. S. Α. Naber


Ἰθύφαλλοι: οἱ ἐπίορκοι καὶ ἀκολουθοῦντες τῶ φαλλῶ γυναικείαν στολὴν ἔχοντες· λέγεται δὲ φαλλὸς ὁτὲ μὲν καὶ τὸ αἰδοῖον καὶ ποιήματα δὲ καλεῖσθαι ἃ ἐπὶ τῶ ἱσταμένω φαλλῶ ἄδεται. Ἰθύφαλλοι: οἱ τοὺς ἰθυφάλλους ἐν τῆ ὀρχήστρα ὀρχούμενοι· ποιήματα δέ τινα οὕτω λέγεται, τὰ ἐπὶ τῶ φαλλῶ ἀδόμενα· ἐλέγετο δὲ κυρίως ἰθύφαλλος τὸ ἐντεταμένον αἰδοῖον.

ftp://ftp.logos.md/Biblioteca/In_Al..._Editia_Migne_(in limba greaca)/Lexicon-1.pdf
 
Last edited:
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Σήμος ο Δήλιος στο βιβλίο του Περί παιάνων (Αθήν. ΙΔ', 622Β, 16) διηγείται ότι οι ιθύφαλλοι κατά την είσοδό τους στο θέατρο φορούσαν μάσκες που παρίσταναν μεθυσμένους ανθρώπους, ήταν στεφανωμένοι, και είχαν πολύχρωμες χειρίδες (μανίκια)· χρησιμοποιούσαν χιτώνες μεσόλευκους (με άσπρες ραβδώσεις) και φορούσαν ταραντίνη ποδιά, που τους κάλυπτε ως τα σφυρά. Και αφού έμπαιναν σιωπηλοί, όταν έφταναν στο μέσο της ορχήστρας, απάγγελλαν στο κοινό: "ανάγετ' ανάγετ', ευρυχωρίαν ποιείτε τω θεώ· θέλει γαρ ο θεός... δια μέσου βαδίζειν" (υποχωρείτε, υποχωρείτε! κάνετε τόπο για το θεό· γιατί ο θεός θέλει να περάσει...).'']

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes, livre XIV

Αθήν. ΙΔ', 622Β, 16

Σῆμος δ΄ ὁ Δήλιος ἐν τῷ περὶ Παιάνων ’οἱ αὐτοκάβδαλοι, φησί, καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττῷ σχέδην ἐπέραινον ῥήσεις. ὕστερον δὲ ἴαμβοι ὠνομάσθησαν αὐτοί τε καὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν. οἱ δὲ ἰθύφαλλοι, φησί, καλούμενοι προσωπεῖα μεθυόντων ἔχουσιν καὶ ἐστεφάνωνται, χειρῖδας ἀνθινὰς ἔχοντες· χιτῶσι δὲ χρῶνται μεσολεύκοις καὶ περιέζωνται ταραντῖνον καλύπτον αὐτοὺς μέχρι τῶν σφυρῶν. σιγῇ δὲ διὰ τοῦ πυλῶνος εἰσελθόντες, ὅταν κατὰ μέσην τὴν ὀρχήστραν γένωνται, ἐπιστρέφουσιν εἰς τὸ θέατρον λέγοντες· ἀνάγετ΄, εὐρυχωρίαν ποιεῖτε τῷ θεῷ· ἐθέλει γὰρ {ὁ θεὸς} ὀρθὸς ἐσφυδωμένος διὰ μέσου βαδίζειν. οἱ δὲ φαλλοφόροι, φησίν, προσωπεῖον μὲν οὐ λαμβάνουσιν, προσκόπιον δ΄ ἐξ ἑρπύλλου περιτιθέμενοι καὶ παιδέρωτος ἐπάνω τούτου ἐπιτίθενται στέφανον {τε} δασὺν ἴων καὶ κιττοῦ· καυνάκας τε περιβεβλημένοι παρέρχονται οἳ μὲν ἐκ παρόδου, οἳ δὲ κατὰ μέσας τὰς θύρας, βαίνοντες ἐν ῥυθμῷ καὶ λέγοντες· σοί, Βάκχε, τάνδε μοῦσαν ἀγλαίζομεν, ἁπλοῦν ῥυθμὸν χέοντες αἰόλῳ μέλει, καινάν, ἀπαρθένευτον, οὔ τι ταῖς πάρος κεχρημέναν ᾠδαῖσιν, ἀλλ΄ ἀκήρατον κατάρχομεν τὸν ὕμνον. εἶτα προστρέχοντες ἐτώθαζον οὓς {ἂν} προέλοιντο, στάδην δὲ ἔπραττον· ὁ δὲ φαλλοφόρος ἰθὺ βαδίζων καταπασθεὶς αἰθάλῳ.‘

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ιλαρωδός, ο τραγουδιστής εύθυμων και χαρούμενων τραγουδιών. Ήταν ένας σοβαρός καλλιτέχνης που στεφανωνόταν στους αγώνες. Ο Αθήναιος (ΙΔ', 621Β, 14) λέει: "Πιο σοβαρός από αυτούς τους ποιητές είναι ο ιλαρωδός, γιατί δεν κάνει άσεμνες κινήσεις· χρησιμοποιεί λευκό χιτώνα και είναι στεφανωμένος με χρυσό στεφάνι... συνοδεύεται, όπως ο αυλωδός , από έναν κιθαριστή , άνδρα ή γυναίκα· και το στεφάνι της νίκης προσφέρεται στον ιλαρωδό και τον αυλωδό, όχι όμως στον ψάλτη (κιθαριστή ή εκτελεστή έγχορδου οργάνου που παίζει με γυμνά δάχτυλα, χωρίς πλήκτρο), ούτε στον αυλητή ".

Κάποτε ο ιλαρωδός συγχεόταν λαθεμένα με τον σιμωδό, που εκτελούσε άσεμνα τραγούδια (βλ. λ. σιμωδία ).

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Αθήναιος (ΙΔ', 621Β, 14) λέει: "Πιο σοβαρός από αυτούς τους ποιητές είναι ο ιλαρωδός, γιατί δεν κάνει άσεμνες κινήσεις· χρησιμοποιεί λευκό χιτώνα και είναι στεφανωμένος με χρυσό στεφάνι... συνοδεύεται, όπως ο αυλωδός , από έναν κιθαριστή , άνδρα ή γυναίκα· και το στεφάνι της νίκης προσφέρεται στον ιλαρωδό και τον αυλωδό, όχι όμως στον ψάλτη (κιθαριστή ή εκτελεστή έγχορδου οργάνου που παίζει με γυμνά δάχτυλα, χωρίς πλήκτρο), ούτε στον αυλητή ".'']

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes, livre XIV

Αθήναιος, ΙΔ', 621Β, 14

ὃ δ΄ ἀποστεγάσας τὸ τρῆμα τῆς ὄπισθε λαύρης, διὰ δενδροφόρου φάραγγος ἐξέωσε βροντὴν ἠλέματον, ὁκοίην ἀροτὴρ γέρων χαλᾷ βοῦς. (p.14) σεμνότερος δὲ τῶν τοιούτων ἐστὶ ποιητῶν ὁ ἱλαρῳδὸς καλούμενος. οὐδὲ γὰρ σχινίζεται· χρῆται δ΄ ἐσθῆτι λευκῇ ἀνδρείᾳ καὶ στεφανοῦται χρυσοῦν στέφανον, καὶ τὸ μὲν παλαιὸν ὑποδήμασιν ἐχρῆτο, ὥς φησιν ὁ Ἀριστοκλῆς, νῦν δὲ κρηπῖσιν. ψάλλει δ΄ αὐτῷ ἄρρην ἢ θήλεια, ὡς καὶ τῷ αὐλῳδῷ. δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ, οὐ τῷ ψάλτῃ οὐδὲ τῷ αὐλητῇ. ὁ δὲ μαγῳδὸς καλούμενος τύμπανα ἔχει καὶ κύμβαλα καὶ πάντα τὰ περὶ αὐτὸν ἐνδύματα γυναικεῖα· σχινίζεται δὲ καὶ πάντα ποιεῖ τὰ ἔξω κόσμου, ὑποκρινόμενος ποτὲ μὲν γυναῖκας {καὶ} μοιχοὺς καὶ μαστροπούς, ποτὲ δὲ ἄνδρα μεθύοντα καὶ ἐπὶ κῶμον παραγινόμενον πρὸς τὴν ἐρωμένην. φησὶ δὲ ὁ Ἀριστόξενος τὴν μὲν ἱλαρῳδίαν σεμνὴν οὖσαν παρὰ τὴν τραγῳδίαν εἶναι, τὴν δὲ μαγῳδίαν παρὰ τὴν κωμῳδίαν. πολλάκις δὲ οἱ μαγῳδοὶ καὶ κωμικὰς ὑποθέσεις λαβόντες ὑπεκρίθησαν κατὰ τὴν ἰδίαν ἀγωγὴν καὶ διάθεσιν. ἔσχεν δὲ τοὔνομα ἡ μαγῳδία ἀπὸ τοῦ οἱονεὶ μαγικὰ προφέρεσθαι καὶ φαρμάκων ἐμφανίζειν δυνάμεις.

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ιμαίος, δημοτικό τραγούδι των μυλωνάδων. Ο ιμαίος αναφέρεται στον Αθήναιο (ΙΔ', 618, 10), ανάμεσα σε άλλα δημοτικά τραγούδια, με αυτά τα λόγια: "ιμαίος, η επιμύλιος καλούμενη [ωδή], ήν περί τους αλέτους ήδον" (ιμαίος, το λεγόμενο επιμύλιο τραγούδι, που το τραγουδούσαν κατά το άλεσμα [με τις μυλόπετρες]). Επίσης, ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος (Αθήν. ΙΔ', 619Β, 10) γράφει: "ιμαίος, ωδή μυλωθρών" (ίμαιος, τραγούδι των μυλωνάδων).
Ο Πλούταρχος (Επτά Σοφών Συμπόσιον 157D-E, 14) έχει διασώσει τους στίχους ενός ρεφραίν από ένα χαριτωμένο τραγούδι της Μυτιλήνης, της εποχής του Αλκαίου και της Σαπφώς :

"Άλει, μύλα, άλει
και γαρ Πίττακος αλεί
μεγάλας Μυτιλάνας βασιλεύων".
(Άλεθε, μύλε, άλεθε,
γιατί κι ο Πιττακός αλέθει,
της μεγάλης Μυτιλήνης ο κυβερνήτης).

Ο Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας (7ος/6ος· αι. π.Χ.), υπήρξε κυβερνήτης (αισυμνήτης, εκλεγμένος άρχων) της Μυτιλήνης για δέκα χρόνια.

Σημείωση: ιμαίος ονομάστηκε από τη λέξη ιμαλίς, η οποία, καθώς εξηγείται στον Αθήναιο (ΙΔ', 618D, 10), στους Δωριείς σήμαινε το "νόστο" και τα "επίμετρα των αλέτων" ("νόστος", το προϊόν του αλέσματος).

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Αθήναιο (ΙΔ', 618, 10), ανάμεσα σε άλλα δημοτικά τραγούδια, με αυτά τα λόγια: "ιμαίος, η επιμύλιος καλούμενη [ωδή], ήν περί τους αλέτους ήδον" (ιμαίος, το λεγόμενο επιμύλιο τραγούδι, που το τραγουδούσαν κατά το άλεσμα [με τις μυλόπετρες]). '']

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm

Αθήναιο ΙΔ', 618, 10

’ἱμαῖος ἡ ἐπιμύλιος καλουμένη, ἣν παρὰ τοὺς ἀλέτους ᾖδον, ἴσως ἀπὸ τῆς ἱμαλίδος. ἱμαλὶς δ΄ ἐστὶν παρὰ Δωριεῦσιν ὁ νόστος καὶ τὰ ἐπίμετρα τῶν ἀλεύρων.

~~~~~~~

[''Επίσης, ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος (Αθήν. ΙΔ', 619Β, 10) γράφει: "ιμαίος, ωδή μυλωθρών" (ίμαιος, τραγούδι των μυλωνάδων).'']

Αθήν. ΙΔ', 619Β, 10

Ἀριστοφάνης δ΄ ἐν Ἀττικαῖς φησιν Λέξεσιν· ’ἱμαῖος ᾠδὴ μυλωθρῶν·

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Πλούταρχος (Επτά Σοφών Συμπόσιον 157D-E, 14) έχει διασώσει τους στίχους ενός ρεφραίν από ένα χαριτωμένο τραγούδι της Μυτιλήνης, της εποχής του Αλκαίου και της Σαπφώς :

"Άλει, μύλα, άλει
και γαρ Πίττακος αλεί
μεγάλας Μυτιλάνας βασιλεύων".
(Άλεθε, μύλε, άλεθε,
γιατί κι ο Πιττακός αλέθει,
της μεγάλης Μυτιλήνης ο κυβερνήτης).'']

PLUTARQUE OEUVRES MORALES

ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΟΦΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ.

Επτά Σοφών Συμπόσιον 157D-E, 14

» Ἐπιστήσαντος δὲ τοῦ λόγου τὸ συμπόσιον ὁ μὲν Θαλῆς ἐπισκώπτων εὖ φρονεῖν ἔφη τὸν Ἐπιμενίδην ὅτι μὴ βούλεται πράγματα ἔχειν ἀλῶν τὰ σιτία καὶ πέττων ἑαυτῷ, καθάπερ Πιττακός. « ἐγὼ γάρ, » εἶπε, « τῆς ξένης ἤκουον ᾀδούσης πρὸς τὴν μύλην, ἐν Ἐρέσῳ γενόμενος, ἄλει, μύλα, ἄλει· καὶ γὰρ Πιττακὸς ἄλει μεγάλας Μυτιλάνας βασιλεύων. »

http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/banquet.htm.
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ιοβάκχεια, ένα φεστιβάλ στην Αττική προς τιμήν του Ιοβάκχου Διονύσου. Πρόκλ. (Χρηστομ. 16): "Ήδετο δε ιόβακχος εν εορταίς και θυσίαις Διονύσου, βεβαπτισμένος πολλώ φρυάγματι" (Ο ιόβακχος τραγουδιόταν σε γιορτές και θυσίες του Διονύσου, με πολύ ποτό και κραυγές).

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Πρόκλ. (Χρηστομ. 16): "Ήδετο δε ιόβακχος εν εορταίς και θυσίαις Διονύσου, βεβαπτισμένος πολλώ φρυάγματι" (Ο ιόβακχος τραγουδιόταν σε γιορτές και θυσίες του Διονύσου, με πολύ ποτό και κραυγές).'']

Hēphaistiōnos Encheiridion peri metrōn kai poiēmatōn By Hephaestion, Thomas Gaisford, Proclus, ...

Πρόκλ., Χρηστομ. 16

http://books.google.com/books?pg=PA...lt&id=uOffAAAAMAAJ&ots=6I71-hYXLs&output=text
 

Attachments

  • ιοβ.png
    24.6 KB · Views: 0
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ίουλος, (α) ύμνος στη Δήμητρα.
Κατά τον Σήμο τον Δήλιο (Αθήν. ΙΔ', 618D-E, 10) ίουλοι και ούλοι ήταν τα δεμάτια του κριθαριού, καθώς και τα προϊόντα. Ίουλοι επίσης λέγονταν ύμνοι προς τη Δήμητρα, που επονομαζόταν Ιουλώ. ’λλα ονόματα για τον ίδιο ύμνο ήταν δημήτρουλος και καλλίουλος .

(β) ίουλος ονομαζόταν από μερικούς το τραγούδι των εριουργών. Πρβ. Τρύφων (Αθήν. ΙΔ', 618D, 10).

http://www.musipedia.gr/
 
Z

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Κατά τον Σήμο τον Δήλιο (Αθήν. ΙΔ', 618D-E, 10) ίουλοι και ούλοι ήταν τα δεμάτια του κριθαριού, καθώς και τα προϊόντα. Ίουλοι επίσης λέγονταν ύμνοι προς τη Δήμητρα, που επονομαζόταν Ιουλώ. ’λλα ονόματα για τον ίδιο ύμνο ήταν δημήτρουλος και καλλίουλος .

(β) ίουλος ονομαζόταν από μερικούς το τραγούδι των εριουργών. Πρβ. Τρύφων (Αθήν. ΙΔ', 618D, 10).'']

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes, livre XIV

Αθήν. ΙΔ', 618D, 10
Αθήν. ΙΔ', 618D-E, 10

καὶ ᾠδῆς δὲ ὀνομασίας καταλέγει ὁ Τρύφων τάσδε· ’ἱμαῖος ἡ ἐπιμύλιος καλουμένη, ἣν παρὰ τοὺς ἀλέτους ᾖδον, ἴσως ἀπὸ τῆς ἱμαλίδος. ἱμαλὶς δ΄ ἐστὶν παρὰ Δωριεῦσιν ὁ νόστος καὶ τὰ ἐπίμετρα τῶν ἀλεύρων. ἡ δὲ τῶν ἱστουργῶν ᾠδὴ αἴλινος, ὡς Ἐπίχαρμος ἐν Ἀταλάνταις ἱστορεῖ
ἡ δὲ τῶν ταλασιουργῶν ἴουλος.‘ Σῆμος δ΄ ὁ Δήλιος ἐν τῷ περὶ Παιάνων φησί· ’τὰ δράγματα τῶν κριθῶν αὐτὰ καθ΄ αὑτὰ προσηγόρευον ἀμάλας· συναθροισθέντα δὲ καὶ ἐκ πολλῶν μίαν γενόμενα δέσμην οὔλους καὶ ἰούλους· καὶ τὴν Δήμητρα ὁτὲ μὲν Χλόην, ὁτὲ δὲ Ἰουλώ. ἀπὸ τῶν οὖν τῆς Δήμητρος εὑρημάτων τούς τε καρποὺς καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς εἰς τὴν θεὸν οὔλους καλοῦσι καὶ ἰούλους.‘ δημήτρουλοι καὶ καλλίουλοι. καὶ πλεῖστον οὖλον οὖλον ἵει, ἴουλον ἵει ἄλλοι δέ φασιν ἐριουργῶν εἶναι τὴν ᾠδήν.

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm
 
You must log in or register to reply here.
Top