Όντως, θυμίζει Φιλανθίδη (και μόνον!). Πρόκειται περί καλής προσπάθειας, που ελάχιστοι θα φθάσουν στο σημείο να την επιχειρήσουν. Πόσο μάλλον να πετύχουν και αυτό το αποτέλεσμα. Προσωπικά, πιστεύω ότι οι συνθέσεις του Φιλανθίδου αποτελούν ένα ιδιαίτερο είδος μελοποιίας (όπως τόνισε ο κ. Μπουσδέκης). Οι γραμμές που παρουσιάζει ήταν καινοφανείς στην εποχή του. Για του πιστούς στην αυθεντική και αξεπέραστη μελοποιία του Ιακώβου και των υπολοίπων μεγάλων μουσουργών είναι καινοφανείς και σήμερα. Επειδή όμως σήμερα πολλοί παρουσιάζουν συνθέσεις αμιμήτως χειρότερες από αυτές του Φιλανθίδου, θα πρέπει να τον θεωρούμε πρότυπο, υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν είναι το πρώτο πρότυπο. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια.
Υ.Γ.: Υπάρχει ένας παρατονισμός στο τέλος. Εκεί που το μέλος πίπτει στον κάτω Κε.