Κυκλοφόρησε ο Α΄ τόμος (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος) από το τετράτομο «ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΝ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑΡΙΟΝ» στον οποίο περιέχονται Δοξαστικά των Δεσποτικών και Θεομητορικών εορτών, των εορταζομένων Αγίων του όλου ενιαυτού, του Τριωδίου, του Πεντηκοσταρίου, καθώς και τα Εωθινά, τα Δογματικά Θεοτοκία, και ορισμένα Απολυτίκια και Ιδιόμελα. Η μελοποίησή του από τον ιερομόναχο Θεοφάνη Βατοπαιδινό ήταν καθαρά λόγος λειτουργικός: η χρονική διάρκεια, η διατήρηση των μουσικών θέσεων και φράσεων των παλαιοτέρων και ο εμπλουτισμός των υπαρχόντων μελοποιημένων ακολουθιών με αυτές της Θεοτόκου, των Βατοπαιδινών και άλλων Αγίων που τιμώνται με την τέλεση αγρυπνιών ή πανηγύρεων στο Άγιον Όρος.
Στηρίχθηκε στις μεθόδους εκείνες που προηγήθηκαν στην μακραίωνη ψαλτική παράδοση, χωρίς την επιδίωξη νεωτερισμών και αλλοίωσης των παραδεδομένων, με την προσαρμογή τους στις παρουσιαζόμενες κυρίως λειτουργικές ανάγκες τόσο στο Άγιον Όρος όσο και στον κόσμο. Κύριο συνθετικό μέλημα της προσπάθειας αυτής ήταν η κατά το δυνατόν συντόμευση του αργού Δοξασταρίου με την εφαρμογή και προσαρμογή των αργών θέσεων σε συντομότερη μορφή χωρίς να χάνεται η συνέχεια, η ταυτότητα και η αναγνωρισιμότητά τους, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα το «πανηγυρικόν» των συνθέσεων με γνώμονα τα έργα των παλαιοτέρων διδασκάλων (Ιακώβου Πρωτοψάλτου και Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος) και την προϋπάρχουσα αγιορειτική μουσική παράδοση, προφορική και γραπτή (μέλη Ματθαίου και Σπυρίδωνος των Βατοπαιδινών).Όπως αναφέρει και στον Πρόλογό του ο π. Θεοφάνης: "Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στα δοξαστικά του Βαρέος ήχου. Αυτά τονίζονται σε Βαρύ από τον Γα σύμφωνα με τα περισσότερα μελοποιηθέντα δοξαστικά του Στιχηραρίου, αλλά και σε άλλους κλάδους του ήχου που εμφανίστηκαν σχετικά σε νεώτερη εποχή και τα οποία δεν ανήκουν στο παλαιό στιχηραρικό μέλος.....". Στηρίζει αυτή του την επιλογή στα γραφόμενα του Χρυσάνθου (το "Επίσημον" των μελοποιήσεων) και τόνισε μέλη σε Βαρύ από τον Ζω ύφεση, κατ' έμπνευση από τα δοξαστικά του Πέτρου Φιλανθίδου, σε Βαρύ από τον Ζω φυσικό, κατά το ύφος συνθέσεων Πέτρου Πελοποννησίου, Γεωργίου Κρητός, Διονυσίου Φωτεινού, Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος, Σπυρίδωνος Βατοπαιδινού κ.α. Και επισυνάπτει στο τέλος του Προλόγου του μουσικά παραδείγματα ανάλογων συνθέσεων.