Έχω αξιωθεί να ψάλλω, κατά καιρούς, με μουσικούς, με άμουσους, με ημιμαθείς (με την κυριολεξία του όρου - να ξέρουν λίγα απ' όλα), αλλά και με μουσικά αδιάφορους, συναδέλφους! Συμπερασματικά κρίνοντας, απ' αυτήν μου την εμπειρία, και σε σχέση με τις αιτιάσεις σας, θα 'λεγα τα εξής:
1). Οι καταλήξεις, όντως είναι συγκεκριμένες, σε κάθε ήχο, αλλά δεν πρόσεξες τη λέξη "κλειδί", που ανέφερα και είναι η μορφολογία!
Τις μαθαίνεις τις καταλήξεις, αλλά, μορφολογικά, θα πρέπει να τις κάνεις, ανάλογα με την κατ' έννοιαν σημασία του ποιητικού κειμένου, σε συγκεκριμένη "μουσική πρόταση", ώστε να σχηματίζεται "μουσική παράγραφος" με ολοκληρωμένο, μορφολογικά, νόημα! Τα μουσικά βιβλία μας τα δίνουν, όλα τα παραπάνω, έτοιμα, χωρίς να "ψαχνόμαστε αυτοσχεδιάζοντας"!
2). Ισχύει και εδώ, η αρμονία και η γνώση της μουσικής μορφολογίας, που ήδη στο 1) , έχω αναφέρει! Δεν "λύνω και δένω" τις φθορές, όπου με βολεύει, αλλά μελετημένα και στοχευμένα, σε συγκεκριμένες θέσεις και ανάλογα τι θέλω να τονίσω........................
3). Για το ήθος, επικαλέστηκα συγκεκριμένη κατηγορία χαρακτήρων, τους ποιοτικούς, οι οποίοι, κατά τη γνώμη μου, εάν εκτελεσθούν σωστά, προσδίδουν στο μέλος, το επιθυμητό και προσδοκώμενο ήθος!
Αφού το 'φερε η κουβέντα, θα λεγα μετά λύπης, ότι δεν εκτελούνται, όπως θα πρεπε, οι ποιοτικοί χαρακτήρες, ακόμα και από "μεγάλα Ιεροψαλτικά ονόματα" ή και χορωδίες! (έχω μιλήσει, στο παρελθόν, για "Ωδειακή - σολφεζική προσέγγιση της σημειογραφίας", θέλοντας να περιγράψω την παραπάνω κατάσταση)!
4). Για το χρόνο, εδώ και αν δεν έχω μιλήσει!
Δες μόνο, την πρότασή μου σε προγενέστερο μήνυμα και σχετικό θέμα, που αν και φαινόταν αστεία, κυριολεκτούσα:
"Εφοδιασμός με μετρονόμους, αυτών των συναδέλφων, που ηθελημένα ή αθέλητα, ψάλλουν, χρονικά, πιο ελεύθερα"..........................