«πρὸς [τὸ/τοῖς] σὺν αὐτῷ τοῦ Ἀβραὰμ κόλποις ἐνθαλπόμενοι βοᾶν» Ιδιόμελον ΣΤ΄ Κατανυκτικού (Θαυμαστὴ)

[neoklis]

Ἀδελφοί, χαίρετε!

Συνεχίζουμε καὶ τελειώνουμε μὲ τὸ ἕβδομο καὶ τελευταῖο ἰδιόμελον: «Θαυμαστὴ τοῦ Σωτῆρος» τῆς Ε' Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν. Γενικὰ ἰσχύει ὅτι ἔγραψα καὶ στὸ πρῶτο μήνυμά μου· στὴν συλλογὴ αὐτὴν βρῆκα καὶ προσέθεσα καὶ τὸ ἰδιόμελον τοῦ Δημητρίου Βυζαντίου.

Εὐχαριστῶ ἅπαντας γιὰ τὰ καλὰ σχόλια καὶ τὴν θερμὴ ὑποδοχή.

Τὸ ἐργο ἀφιερώνεται στὸν ἀείμνηστο Διδάσκαλο καὶ Πρωτοψάλτη κ. Λυκοῦργο Ἀγγελόπουλο, ὁ ὁποῖος ἐνέπνευσε καὶ ἐμπνέει καὶ θὰ ἐμπνέει παντοιοτρόπως...
Εἴη τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ αἰώνιον!!!

Σε κάποια από τα κείμενα γράφεται "προς το συν αυτώ.." και σε κάποια "προς τοις συν αυτω...". Είναι κάποιο οπωσδήποτε λάθος; Η δεύτερη εκδοχή απαντάται και στο Τριωδιο του Θρ. Στανιτσα

 

[π. Μάξιμος]

Σε κάποια από τα κείμενα γράφεται "προς το συν αυτώ.." και σε κάποια "προς τοις συν αυτω...". Είναι κάποιο οπωσδήποτε λάθος; Η δεύτερη εκδοχή απαντάται και στο Τριωδιο του Θρ. Στανιτσα

«τὸ σὺν αὐτῷ» ἀπαντᾶται στό Τριῴδιον, ἀλλά πρέπει νά εἶναι «τοῖς κόλποις τοῦ Ἀβραάμ, σὺν αὐτῷ (Λαζάρῳ)»· ἤ «πρὸς τὸ βοᾶν σὺν αὐτῷ» ;

 

[MTheodorakis]

«ὥς τε σὺν αὐτῷ τοῦ Ἀβραὰμ κόλποις ἐνθαλπομένους βοᾷν»

(χφ. Σινὰ 735 τριῴδιο ι’ αἰ. φ. 92v).



«πρὸς τὸ σὺν αὐτῷ τοῦ Ἀβραὰμ κόλποις ἐνθαλπόμενοι βοᾷν»

(χφφ. τριῴδια Σινὰ 755 ι’ αἰ. φ. 116v, Σινὰ 736 τοῦ ἔτους 1028 φ. 187v, Reg. gr. 59 ια’ αἰ. φ. 76r, Vat. gr. 2118 ια’ αἰ. φ. 88v, Σινὰ 742 τοῦ ἔτους 1099 φ. 83v).

 

[π. Μάξιμος]

Μάλιστα· «πρὸς τὸ βοᾶν σὺν αὐτῷ» εἶναι !

 

[neoklis]

Άρα και τα δύο μπορεί να είναι σωστά από γραμματική (νοηματική) άποψη;

 

[π. Μάξιμος]

Άρα και τα δύο μπορεί να είναι σωστά από γραμματική (νοηματική) άποψη;

Νομίζω, ὅτι ἡ σύνταξη μέ τό ἔναρθρο ἀπαρέμφατο εἶναι πιό ἰσχυρή. Ἄλλωστε αὐτό μόνον ἀπαντᾶται.
Μπορεῖ κάποιος νά παρασύρεται καί νοηματικά (ὅπως ἐγώ προηγουμένως) ἀπό τή δοτική «κόλποις», ἀλλά στή σύνταξη μέ τήν πρόθεση εἶναι «πρὸς τὸ βοᾶν».

 

[π. Μάξιμος]

Η δεύτερη εκδοχή απαντάται και στο Τριωδιο του Θρ. Στανιτσα

Καί στόν Βουδούρη.
Ὁπότε μόνον σέ μουσικά ἀπαντᾶται τό «τοῖς» (μέχρι ἀποδείξεως τοῦ ἐναντίου )