Laosynaktis
Παλαιό Μέλος
Ανεβάστε το, για να το σχολιάσουμε!
Βρήκα αυτό (από την σελίδα του Δ. Λέκκα):
http://www.psaltiri.org/index.php?option=com_sobi2&sobi2Task=sobi2Details&sobi2Id=1418&Itemid=
Ανεβάστε το, για να το σχολιάσουμε!
Και από Στανίτσα και από Παναγιωτίδη...
Στην άλλη ηχογράφηση, όπου παραπέμπει ο κ. Ζαγκανάς (ποιος ψάλλει
Πάντως ο Ναυπλιώτης ακούγεται να βάζει φθορά ΔΙ του δευτέρου στο "αφραστως" και να εκτελεί δεύτερο μέχρι την επόμενη κατάληξη "κυήσασα", ενώ το ίδιο κάνει ο Παναγιωτίδης μία λέξη πριν (φθορά ΔΙ του δευτέρου στο "αχρονον" και εκτελεί κι αυτός δεύτερο μέχρι την κατάληξη "κυήσασα").
Δεν νομίζω ότι είναι έτσι ακριβώς. Ο Παναγιωτίδης στο "άχρονον" κάνει ουσιαστικά τον Κε όχι Δι, αλλά Ζω του β΄ ήχου και καταβαίνει στον Γα (φυσικό) ως Δι και στον Πα ως Βου. Στο "αφράστως" κάνει κανονικά ό,τι και ο Ναυπλιώτης με τον Γα υψωμένο.
Περιμένω ανάλυση από τον Χάρη για την όμοια διφωνία του Παναγιωτίδη
Πιστεύετε πως στην εκτέλεση του Ναυπλιώτη αλλοιώνεται μόνο ένας φθόγγος;
Ακούστε κ τον Στανίτσα στο "αφράστως κυήσασα".
Έχετε υπόψιν κάποιο παράδειγμα;
Είναι όντως διαφωτιστική: δείχνει, εκ των υστέρων, το "σόλοικο" της επιλογής του Χουρμουζίου (που, όχι τυχαία, δεν επικράτησε).
SICΈχει προηγηθεί ολόκληρη συζήτηση αρκετά αναλυτικά για το τι ακούγεται και πως και από ποιόν. Δεν πόσταρα για να ξαναπώ τα ίδια! Την ταπεινή μου συμβολή και γνώμη κατέθεσα...
SIC (bis)Έχει προηγηθεί ολόκληρη συζήτηση αρκετά αναλυτικά, για τις φράσεις και την πορεία της μελωδίας στην κάθε φράση. Δεν πόσταρα για να ξαναπώ τα ίδια! Την ταπεινή μου συμβολή και γνώμη κατέθεσα...
WOW!Όπου την λύση για το πως ερμηνεύεται η γραπτή παράδοση να την δίνει η προφορική, ώστε με την σειρά μας να έχουμε τα εργαλεία για να ερμηνεύσουμε την γραπτή εκεί που δεν υπάρχει η προφορική, σε ανάλογες περιπτώσεις; Ολόκληρη η μουσική μας!!!!
Φτάνει που μερικοί το "βασάνισαν" περισσότερο (βλ. ανωτέρω)..Πού εύκολος και αβασάνιστος χαρακτηρισμός για την επιλογή στη γραφή ενός εκ των τριών εφευρετών της!!!!!
Αναμφιβολως !!! Εν παση περιπτωσει (οπως ηρεσκετο να λεγει ο μακαριστος) , εκ του προχειρου τα εψαλλε ολα ......!!!Αν έψαλλε ο μακαριστός Νικόδημος εκ στήθους τον ειρμό, νομίζω πως θα έλεγε πάνω κάτω ό, τι και ο Ναυπλιώτης. Στην συγκεκριμένη σειρά των ηχογραφήσεων όμως ο εκδότης-επιμελητής έβαλε τους εκτελεστές να ψάλλουν από συγκεκριμένα κείμενα ζητώντας τους να τα εκτελέσουν ελεύθερα μεν όπως είναι τα κείμενα δε. Και εδώ έχουμε ένα παράδειγμα του πως χωρίς έρευνα από το χαρτί μόνον δεν οδηγούμαστε σε ορθές ερμηνείες. Γιατί προφανώς ο μακαριστός, την ερμηνευτική αυθεντικότητα και δεινότητα του οποίου δεν αμφισβητεί νομίζω κανείς, δεν έκανε όλη αυτή την έρευνα που κάνουμε εμείς τώρα πριν ψάλλει το μέλος.
Πού περιέχεται το αργό "Χριστός ανέστη" του Χρυσάφη, γιατί δεν έχει τύχει να το συναντήσω;
(είχα υποψιαστεί ότι μια τέτοια εκδοχή θα μπορούσε να υπάρχει και αυτό το επιβεβαιώνει)
Κύριε Αρβανίτη,
περιέχεται στα χειρόγραφα του Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος της ΕΒΕ.
Με εκτίμηση,
Ευχαριστώ! Συγγνώμη για την επιμονή, αλλά θα μπορούσες να πεις και τον τόμο (στιχηράριο...κλπ);
- Όπως οι περισσότεροι θα γνωρίζετε, το αργόν "Χριστός Ανέστη" του Πέτρου Λαμπαδαρίου, είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό του Παναγιώτη του νέου Χρυσάφη. Όμως, ο μεν Χρυσάφης τοποθετεί ύφεση διατηρώντας το διατονικόν γένος, ο δε Πέτρος την φθορά του μαλακού χρώματος (έσω θεματισμός). Μη γνωρίζοντας αν έχει αναρτηθεί στο παρελθόν το μέλος του Χρυσάφη, συνημμένα το παραθέτω.
- Όσον αφορά την απόδοση της μελοποίησης του Πέτρου, από την στιγμή που τίθεται η φθορά του μαλακού χρώματος και μέχρι το μέλος να επανέλθει στο διατονικόν γένος, ακολουθεί την πορεία, τα διαστήματα και τις μαρτυρίες του μαλακού χρώματος. Υπάρχουν πάρα πολλά ακούσματα που το επιβεβαιώνουν. Συνεπώς, υπάρχει ταύτιση κειμένου και απόδοσης.
- Είναι στην διακριτική ευχέρεια του μελοποιού, πόσο μάλλον του Πέτρου με τέτοια δεινή μελοποιητική ικανότητα, να καθορίσει τόσο την γραμμή όσο και την πορεία του μέλους.
- Όπως ορθά διατυπώθηκε, ο Χουρμούζιος στον εν λόγω ειρμό, τοποθετεί ατζέμ και εμμέσως πλην σαφώς ταυτίζεται με το μέλος του Ιωάννου Πρωτοψάλτου. Όμως, στην επιφαλίδα εκτός της φράσης "Καταβασίαι, ψαλλόμεναι αντί του του άξιον εστίν... κλπ", υπάρχει και άλλη μία: "Καλλωπισμός Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος". Ενδεχομένως, ο Χουρμούζιος να θεωρεί ότι η αντικατάσταση του έσω θεματισμού με ατζέμ σε συνδυασμό με την την πορεία του ήχου που συναπάγεται από την συγκεκριμένη φθορά, προσδίδει τον καλλωπισμό που εκείνος επιθυμεί.
- Περίπτωση τυπογραφικού λάθους δεν νομίζω να υπάρχει, διότι θα είχε διορθωθεί στις μεταγενέστερες εκδόσεις.
- Ενδεχομένως, όπως στην περίπτωση του "Χριστός ανέστη", στην οποία ο Πέτρος Λαμπαδάριος διαφοροποιείται από τις προγενέστερες μελοποιήσεις, το ίδιο να επιθυμεί και για τον ειρμό "Σε την υπέρ νουν".
Μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις:
1) Τις φθορές ή τις υφέσεις στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν τις τοποθετεί ο Πέτρος ή ο Χρυσάφης ο νέος αντίστοιχα, αλλά ο μεταγραφέας, δηλ. ο Χουρμούζιος, προσπαθώντας να προσδιορίσει σαφέστερα τον τρόπο εκτέλεσης.
2) Στο "Σε την υπέρ νουν" ο Πέτρος σίγουρα διαφοροποιείται από την παλαιότερη παράδοση, αφού στο Ειρμολόγιο του Μπαλασίου δεν υπάρχει η χαρακτηριστική επιμονή του μέλους στη διφωνία Γα-Κε. Δεν διευκρινίζει όμως εάν το θέλει Γα - Ζω ύφεση ή Γα δίεση - Ζω.
3) Το αργό "Χριστός ανέστη" δεν είναι του Πέτρου (ο ίδιος πιθανώς το εξήγησε), αλλά το "αρχαίον", πιθανότατα σε καλλωπισμό Χρυσάφη του νέου (όπως και τα "παλαιά κεκραγάρια", που στην πραγματικότητα είναι σε καλλωπισμό Χρυσάφη).
4) Το γιατί ο Χουρμούζιος, όταν μεταγράφει από τον Χρυσάφη βάζει ύφεση στον Ζω και Γα φυσικό, ενώ όταν μεταγράφει το ίδιο μέλος από την εξήγηση του Πέτρου βάζει στην αρχή φθορά δευτέρου, είναι ένα ερώτημα της ίδιας κλάσεως με το γιατί το "Σε την υπέρ νουν" το μεταγράφει μια έτσι και μια αλλοιώς.
Καλησπέρα...
Με όλον το σεβασμό,πιθανόν να γράφω αυτήν την απάντηση, πιθανόν και να μην τη γράφω...Αλλά μάλλον η οθόνη του υπολογιστή στην περίπτωση μου και οι γραπτές πηγές , στην περίπτωση των κειμένων για τα οποία γίνεται ο διάλογος άλλα λενε...Πιθανόν να πατάω και στο φεγγάρι....Όμως ούτε ο Χρυσάφης είμαι ούτε ο Χουρμούζιος είστε για να γνωρίζετε αν και πώς και πόσο καλλωπίστηκε....
Ευχαριστώ....
Μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις:
1) Τις φθορές ή τις υφέσεις στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν τις τοποθετεί ο Πέτρος ή ο Χρυσάφης ο νέος αντίστοιχα, αλλά ο μεταγραφέας, δηλ. ο Χουρμούζιος, προσπαθώντας να προσδιορίσει σαφέστερα τον τρόπο εκτέλεσης.
2) Στο "Σε την υπέρ νουν" ο Πέτρος σίγουρα διαφοροποιείται από την παλαιότερη παράδοση, αφού στο Ειρμολόγιο του Μπαλασίου δεν υπάρχει η χαρακτηριστική επιμονή του μέλους στη διφωνία Γα-Κε. Δεν διευκρινίζει όμως εάν το θέλει Γα - Ζω ύφεση ή Γα δίεση - Ζω.
3) Το αργό "Χριστός ανέστη" δεν είναι του Πέτρου (ο ίδιος πιθανώς το εξήγησε), αλλά το "αρχαίον", πιθανότατα σε καλλωπισμό Χρυσάφη του νέου (όπως και τα "παλαιά κεκραγάρια", που στην πραγματικότητα είναι σε καλλωπισμό Χρυσάφη).
4) Το γιατί ο Χουρμούζιος, όταν μεταγράφει από τον Χρυσάφη βάζει ύφεση στον Ζω και τον Γα φυσικό, ενώ όταν μεταγράφει το ίδιο μέλος από την εξήγηση του Πέτρου βάζει στην αρχή φθορά δευτέρου, είναι ένα ερώτημα της ίδιας κλάσεως με το γιατί το "Σε την υπέρ νουν" το μεταγράφει μια έτσι και μια αλλοιώς.