Αγαπητοί αδελφοί, λόγω του σχεδιασμού δημιουργίας ενός αναστασιματάριου κατά τα πρότυπα της πατριαρχικής παραδόσεως (...) ετοίμασα ένα δείγμα (τον Εσπερινό του Πρώτου Ήχου) που επισυνάπτω. Θα ήθελα, για να υπάρχει μία πιστότητα στην γραφή (...) αλλά και πληρότητα στα κείμενα ώστε το εγχειρίδιο να έχει πρακτική χρήση στο αναλόγιο, τις γνώμες σας (δημόσια) για τον ορθότερο τρόπο μεταφοράς στο χαρτί, καθώς και ιδέες για άλλα βοηθήματα (πέραν του βασικού). Κάποιες εκ των απαντήσεών μου στις όποιες παρατηρήσεις σας, ίσως σταλούν με προσωπικό μήνυμα για ευνόητους λόγους. Εάν και εφόσον καταλήξουμε κάπου στην όλη φιλοσοφία του τρόπου γραφής, το ολοκληρωμένο έργο θα επιδέχεται διορθώσεων που τυχών προκύψουν από τον νέο αλλά συχνά εμφανιζόμενο δαίμων του πληκτρολογίου...
Ἀγαπητὲ κ. Τσακίρογλου, ἤδη μὲ τὸν ὄρθρο τῶν Κυριακῶν ποὺ ἐπεξεργάζεσαι προσφέρεις πολλὰ στοὺς συναδέλφους ἱεροψάλτες. Μὲ τὴν νέα δημιουργία σου, τὴν ὁποία βλέπω ἄρχισες νὰ ὑλοποιεῖς, ἔχω τὴν γνώμη ὅτι θὰ προσφέρεις ἀκόμη περισσότερα.
Δική μου ταπεινὴ γνώμη.
Ἀναστασιματάρια ὑπάρχουν πολλὰ ἄλλα καλὰ καὶ ἄλλα καλύτερα, καὶ αὐτὰ σὰν ἐργαλεῖα πληροῦν κάποιες ἀνάγκες τῶν ἱεροψαλτῶν καὶ τῶν μαθητῶν, ἄρα ἡ προσθήκη ἑνὸς τέτοιου ἐργαλείου θὰ γεμίσει τὴν βιβλιοθήκη καὶ μικρὰ ἡ ὠφέλεια. Ὅμως ἡ δημιουργία ἑνὸς ρεαλιστικότερου ἐργαλείου, (παρακάτω θὰ γίνω πιὸ σαφής), θὰ εἶναι πολὺ πιὸ χρήσιμο καὶ ἴσως καταστεῖ ἀπαραίτητο βοήθημα γιὰ τὸν ψάλλοντα.
Ρεαλιστικότερο, ἐννοῶ τὸ χρησιμότερο.
Ἐγὼ προσωπικὰ θὰ προτιμοῦσα νὰ ὑπάρχει ἐνσωματωμένο τὸ ἀπαραίτητο κείμενο ἀπὸ τὸ τυπικό. Γιὰ παράδειγμα ἀναφέρω: Ὅταν παραθέτεις τὸ "Κύριε ἐκέκραξα" νὰ μπαίνει σὰν παράθεση ἢ στὶς ὑποσημειώσεις πότε ψάλλεται. Δηλαδὴ μετὰ ἀπὸ τὴν ἐκφώνηση τοῦ ἱερέως...κ.λ.π. Ἐπίσης ὅταν παραθέτεις τὸ σύντομο "Κύριε ἐκέκραξα" νὰ ὑπάρχει ἡ σημείωση, πότε λέγεται τὸ "ἀργό" καὶ πότε τὸ σύντομο.
Στὶς ἀγρυπνίες, ὡς γνωστόν, ψάλλονται τὰ ἀνοιξαντάρια ! ἠ ὁ "μακάριος ἀνήρ". Καλὸ θὰ ἦταν ἀπὸ ἐκεῖ νὰ ἀρχίσεις, ὥστε νὰ ἀποφεύγονται τὰ πολλὰ βοηθήματα, καὶ ὅλα νὰ ὑπάρχουν σὲ ἕνα. Καὶ ἡ φιλοσοφία τῆς νέας σου δημιουργίας ἂς μὴν παραβλέπει αὐτὸ τὸ στοιχεῖο.
Νομίζω οἱ παρατηρήσεις τοῦ κ. Συμεωνίδη εἶναι εὔστοχες, καὶ ἐν μέρει συμφωνῶ, ἀλλὰ τὸ ἔργο αὐτὸ ἐπεκτείνεται καὶ ἀποκτᾶ μέγεθος ποὺ καλὸ εἶναι γιὰ τὸ γραφεῖο, ἀλλὰ ὄχι πρακτικὸ ἐργαλεῖο γιὰ τὸ ἀναλόγιο. Εἶναι στὴν διακριτικὴ εὐχέρεια τοῦ συγγραφέα τί θὰ διαλέξει.
Πάντως τὰ θερμά μου συγχαρητήρια. Ἤδη τὸ ἔργο σου εἶναι τελειωμένο κατὰ τὸ ἥμισυ, ἐὰν ἀληθεύει ὁ κανόνας "ἡ ἀρχὴ τὸ ἥμισύ του παντός"
Αὐτὲς οἱ πρόχειρες σκέψεις μου, μίας καὶ ἐσὺ τὸ ἀποζήτησες,
Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
Ἀθανάσιος Μπακαλούδης