Σωστές οι παρατηρήσεις σου Δημήτρη, και μάλιστα θα προσθέσω ότι οι παραπάνω αναφορές πυροδοτούν φιλονικίες κάποιες φορές αφού κάποιοι ιερείς (κυρίως άγαμοι/μοναχοί) κόπτονται υπέρ των Μεσωδίων Καθισμάτων υπέρο ολοκλήρου του Κανόνος, των Τυπικών κλπ κλπ κλπ και βάλε να'χεις, αλλά παράλληλα θέλουν και 20' για το κήρυγμα, θέλουν να τελειώσουν και 10.00, οπότε αρχίζουν να εγκαλούν τον ψάλτη να κόψει το Χερουβικό στα 3 λεπτά, κλπ κλπ κλπ...
Ας επικεντρωθούμε όμως στο βιβλίο (μη με λέτε και γκρινιάρη....:d:d:d) Από πού να ξεκινούσαμε.... ;;;
Ξεκινώντας από τα θετικά.
Η πρώτη προσπάθεια Συστηματοποίησης του Τυπικού.
Για αυτό και καλείται Σύστημα κι όχι Τυπικόν αφού βασίζεται (στο τυπικόν του Οσίου Σάββα και) στο ΤΜΕ.
Όλες οι περιπτώσεις τόσο με το παλαιόν όσο και με το Νέον ημερολόγιον.
(Είναι φανερό ότι επιμένει και στο παλαιό ημερολόγιο με την "ελπίδα" αποκαταστάσεως και του Πασχαλίου...)
Εναλλακτικές λύσεις σε πολλά ζητήματα χωρίς να θεωρείται μια παράδοση μόνο ορθή. Λ.χ. Απόστιχα εορτών κλπ. ή Τυπικά v Αντίφωνα.
Αρνητικά:
Προσπάθεια "κάλυψης" της Ιεράς Συνόδου στο θέμα των "Ψευδοτυπικοαντιφώνων".
Υιοθέτηση νεωτέρων "Αντιφώνων" με κατ' εκλογήν στίχους.
Θα μπορούσε στο θέμα αυτό να προβάλει τις δύο ορθές παραδόσεις και μόνο και με προτάσεις για την προτίμηση της μιας ή της άλλης παραδόσεως. Δηλαδή από την μία τα Αντίφωνα και από την άλλη τα Τυπικά και τους Μακαρισμούς.
Φιλικά
Δημήτριος Καλπακίδης