Βασίλης Κιαμηλίδης
Βασίλης Κιαμηλίδης
Παραθέτω την επί του ανωτέρω θέματος τοποθέτηση του κ. Γεωργίου Κωνσταντίνου Μιχαλάκη, την οποία ευελπιστώ να έγραψα με σωστά Ελληνικά, διότι η τοποθέτησή του είναι με Λατινικά γράμματα.Από τα δύο παραδείγματα που παρέθεσα εδώ, παίρνω το δεύτερο (το πιο "δύσκολο"), προσθέτω μια σελίδα ακόμη και επισημαίνω τις "τρίσημες" θέσεις (με την έννοια ότι το υπόλοιπο βγαίνει σε δίσημο). Πρόκειται για τρία βασικά σχήματα (επισημαίνονται με κόκκινο, μπλε και κίτρινο αντίστοιχα). Στην "κόκκινη" θέση ο ανιών φθόγγος (με γοργόν) μπορεί, ανάλογα και με τα συμφραζόμενα, να γράφεται με ολίγον, με κεντήματα ή να "υπονοείται" λόγω του ομαλού. Πρόκειται όμως για το ίδιο βασικό σχήμα (σε μία περίπτωση ο τελευταίος φθόγγος του σχήματος είναι ανιών, αντί για κατιών).
Με μαύρο σημειώνονται κάποιες περιπτώσεις όπου ο τρίσημος δεν σχετίζεται με συγκεκριμένη θέση, αλλά προκαλείται λόγω της διάρκειας ενός καταληκτικού φθόγγου (συνηθισμένο φαινόμενο). Αν προσθέσεις λ.χ. ένα χρόνο σε παύση, παύει να υφίσταται (δεν το προτείνω απαραίτητα, απλώς το σημειώνω).
Υπάρχουν επίσης και φράσεις, όπου μπορεί να έχεις είτε δύο τρισήμους, είτε τρεις δισήμους. Δύο τέτοιες έχω σημειώσει στη δεύτερη σελίδα με πράσινη έλλειψη. Γενικότερα, τα πράγματα δεν είναι πάντα μονοσήμαντα. Κάποτε είναι δυνατές περισσότερες λύσεις. Εάν όμως έχεις ως βάση μια σειρά από συγκεκριμένα σχήματα (εδώ βλέπουμε κάποια, υπάρχουν φυσικά και άλλα), επιτυγχάνεις τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια στον τρόπο μετρήματος.
Πάντα, βέβαια, βρίσκουμε και φράσεις που μας προβληματίζουν, όπως αυτή που επισημαίνεται με μαύρη έλλειψη στη δεύτερη σελίδα. Λογικά θέλει έναν τρίσημο πριν το φθόγγο με την απλή και το αντικένωμα (Πα-Νη-Πα-Βου). Και πάλι όμως φαίνεται παράξενη. Ας πουν και άλλοι συνάδελφοι τη γνώμη τους.
Ιδού "τι γίνεται" με την ΚΑΤΑΛΛΑΓΗΝ ΧΡΟΝΟΥ (τουτέστι, εις το τέλος ""ρυθμου""... όταν αλλάζει κάνει ΣΥΝΕΧΩΣ ""ρυθμόν"" το μέλος "γινεται" ΑΡΥΘΜΟΝ.
Ο ""εξάσιμος"" όπου παρουσιάζω "γινεται" ΕΝΤΟΣ του ΔΙΣΗΜΟΥ.
ΔΗΛΑΔΗ.... εάν θεωρήσω κάποιον ΔΙΣΗΜΟΝ "ΡΥΘΜΟΝ", θα έχω ΔΥΟ "ΙΣΟΔΙΑΡΚΕΣ" κρότους, έναν ισχυρόν και δεύτερον "ασθενήν".
Ας δώσωμεν μιαν διάρκειαν = 100 μονάδες (ας "υποθέσω" "ΧΙΛΙΟΣΤΑ" "δευτερολέπτου"... "τουτεστι" 1/20 δευτερολέπτου = 1/10 sec.)
Ο ΔΙΣΗΜΟΣ αποτελείται από
100 + 100 == 200 μονάδες
Εάν "βαλομεν" συνεπτυγμένον κατά το "ΗΜΙΣΙ" (1/2) (cut time) , έχομεν
(50 + 50) + (50 + 50)
Εάν "βαλομεν" "συνεπτυγμενον" κατά το ΕΝ ΕΚΤΟΝ (1/6) έχομεν
(200/ 6) + ((200/ 6) + (200/ 6) + (200/ 6) + (200/ 6) + (200/ 6)
"τουτεστιν" ΕΞΗ "ισοδιαρκες" μονάδες
Τώρα, εάν τα ΤΡΙΑ νεύματα της "ανάλυσης" (ΙΣΟΝ, ΟΛΙΓΟΝ, ΕΛΑΦΡΟΝ) τα απονέμομεν ΟΥΤΟΣ
ΙΣΟΝ (200/ 6) + (200/ 6) + (200/ 6) === 100
ΟΛΙΓΟΝ, (200/ 6) === 34
ΕΛΑΦΡΩΝ : (200/ 6) + (200/ 6) ==== 66
Η ΓΡΑΦΗ τοιαύτης αναπαραστάσεως είναι ΔΥΣΚΟΛΟΣ, και "καταμοιραζει" το ΔΕΥΤΕΡΟΝ μερών του μέτρου....
Το ΑΡΘΡΟΙΣΜΑ πάντως το ΠΡΩΤΟΥ μέρους = 100 + 34 = 134 μονάδες :::
ΠΑΡΑΤΗΡΩΜΕΝ ότι τείνει προς την ΧΡΥΣΗΝ ΤΟΜΗΝ (0,618 x 200) τι σχολικής διαρκειας του ΜΕΤΡΟΥ:
123,6 και 76,4
Ούτος λοιπόν, ο διαδοχικώς αυξανόμενος "καταχωρισμός" εις συνεπτυγμένον ξεκινώντας από το "ΗΜΙΣΙ" και περνώντας από το 1/6 του μέτρου μας δίδει ΣΥΝΟΛΟΝ διαρκειας των δυο proton "σημαδοφώνον" ως προ το τρίτον το οποια ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ, σε κάποια στιγμή, την ΧΡΥΣΗΝ τομήν.
Η γραφή τοιαύτης ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΣ είναι ΑΧΡΗΣΤΟΣ διότι ΕΠΙΒΕΒΑΡΥΜΕΝΗ.. ούτος ΓΡΑΦΟΜΕΝ "ΙΣΟΔΙΑΡΚΙΝ" δίσημον all'"εκτελουμεν" "ΕΠΙΒΡΑΝΔΥΝΣΕΙΣ" και ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΕΙΣ αι οποίαι δημιουργούν ΝΕΟ "ρυθμόν", και όπου το σύνολον διαρκειας του ΠΡΩΤΟΥ "σημαδοφώνου" εκ τον ΔΥΟ του "δίσημου" "ρυθμου" ΔΕΝ παραμένει πλέον "ΙΣΟΔΙΑΡΚΕΣ".
1/2 + 1/2 = 100 + 100
2/3 + 1/3 == 133 + 67
2/4 + 1/4 = 100 + 100
3/4 + 1/4 = 150 + 50
3/5 + 2/5 = 120 + 80
3/6 + 3/6 = 100 + 100
4/6 + 2/6 = 133 + 67
4/7 + 3/7 = 114 + 86
5/7 + 2/7 == 142 + ...
200
4/7 3/7 114 86 4/7 2/7 114 57
5/8 3/8 125 75 3/4 1/4 150 50
5/9 4/9 111 89 2/3 1/3 133 67
3/5 2/5 120 80 7/10 3/10 140 60
6/11 5/11 109 91 7/11 4/11 127 73
7/12 5/12 117 83 2/3 1/3 133 67
7/13 6/13 108 92 8/13 5/13 123 77
Ο πλησιέστερος τις χρυσής τομής είναι bebais μπεμπές ο 1/8 με 5/8 και 3/8, το οποιον είναι ΔΥΣΚΟΛΟΝ προς γκράφειν
ΟΥΤΟΣ, ΓΡΑΦΟΜΕΝ ΔΙΣΗΜΟΝ "ισοδιαρκήν" "ισοχρονον" , all "εκτελουμεν" σχεδόν "ΟΚΤΑΣΙΜΟΝ" "ΑΝΙΣΟΧΡΟΝΟΝ", τουτέστι "ΑΝΙΣΟΔΙΑΡΚΗ" ΕΝΤΟΣ τον ίδιον πλαισίων ολικής διαρκειας.
Τούτο ονομάσετε και ""υποσκαζον"".
"υστερον" ΚΑΘΕ συνόλου "υποσκαζοντος" ΜΕΤΡΟΥ (τα τρία μετρα εν τη παρούση περιπτώσει), εισάγεται πολλάκις ΜΟΝΟΣΗΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ διά την ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΝ του μέλους εις τον "δίσημον"...