ο αείμνηστος Στανίτσας είχε πει τα μύρια όσα
περί Καρά κ σημαδοφώνων-αναλύσεων.
Όπως είναι φυσικό, ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ, από μόδα,
από λατρεία στον Στανίτσα, από τυφλή υπακοή στο
δάσκαλό τους διαιωνίζουν την αντιπαλότητα.
Πολύ σωστή παρατήρηση! Και φυσικά δεν ισχύει μόνο για τον Στανίτσα αυτό αλλά και για πολλούς άλλους. Ο σωστός ερευνητής αν είναι συναισθηματικά δεμένος με το αντικείμενο της έρευνας δεν μπορεί να βγάλει αντικειμενικά συμπεράσματα.
Μπορώ να αναφέρω πολλά παραδείγματα, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι έτοιμος ο ψαλτικός κόσμος να απομυθοποιήσει τα είδωλά του.
Είναι και θέμα εγωισμού πολλές φορές. Σκέψου π.χ. ο Αγγελόπουλος να έκανε μία έρευνα (ή να έβγαιναν νέα στοιχεία στη φόρα) η οποία θα τον οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι το ύφος που εκφράζει δεν έχει καμμία σχέση με το παραδοσιακό ύφος της εκκλησιαστικής μουσικής. Πιστεύεις ότι θα έβγαινε ποτέ να πεί: "παιδιά σφάλλαμε εκεί και εκεί, αλλάζουμε πορεία"! Ούτε μία στο εκατομμύριο!
Η μόνη ελπίδα που μπορεί να υπάρξει στο μουσικολογικό ζήτημα είναι από τα νέα παιδιά, με οξυμένη αντίληψη και ανοιχτό μυαλό.