Suda

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀνθηρά
Adler number: alpha,2508
Translated headword: Fresh, flowering
Vetting Status: low
Translation:
Xenophon [writes]: "just as in music what is new and fresh is popular".[1]
"Birds which are useful and fresh we raise at home, while those we eat are not fresh."[2] Aristophanes in Acharnians [writes]: "you saw, o whole city, the smart man, the super-wise man, the sort of merchandise he can sell by having made peace; what is useful at home, and also things fit for eating warmed-up."[3]
Greek Original:
Ἀνθηρά: Ξενοφῶν: ὥσπερ ἐν τοῖς μουσικοῖς τὰ νέα καὶ τὰ ἀνθηρὰ εὐδοκιμεῖν. τῶν ὀρνέων τὰ μὲν χρήσιμα καὶ ἀνθηρὰ κατὰ τοὺς οἴκους ἀνατρέφομεν, τὰ δὲ μὴ ἀνθηρὰ ἐσθίομεν. Ἀριστοφάνης Ἀχαρνεῦσιν: εἶδες, ὦ πᾶσα πόλι, τὸν φρόνιμον ἄνδρα, τὸν ὑπέρσοφον, οἷον ἔχει σπεισάμενος ἐμπορικὰ χρήματα διεμπολᾶν: ὧν τὰ μὲν ἐν οἰκίᾳ χρήσιμα, τὰ δ' αὖ πρέπει χλιαρὰ κατεσθίειν.
Notes:
[1] Xenophon, Cyropaedia 1.6.38.
[2] From the explanatory scholion to the lines of Aristophanes about to be quoted.
[3] Aristophanes, Acharnians 971-5.

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀνθίσασθαι μουσικῆς
Adler number: alpha,2515
Translated headword: to cull musical flowers
Vetting Status: low
Translation:
[To cull flowers of music] and Cullers of musical flowers, those who have gathered the blossoms of music.
Greek Original:
Ἀνθίσασθαι μουσικῆς: καὶ Ἠνθισμένοι μουσικῆς, οἱ ἠθροικότες τὰ ἄνθη τῆς μουσικῆς.
Note:
Phrynichus, Praeparatio sophistica fr.221.
Keywords: botany; definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀντιγενίδης
Adler number: alpha,2657
Translated headword: Antigenides, Antigeneidas
Vetting Status: low
Translation:
Son of Satyros, Theban, musician, pipe-singer of Philoxenos. This man was the first to use Milesian shoes and he wore a yellow cloak in the Reveller. He wrote lyric poems.
Greek Original:
Ἀντιγενίδης, Σατύρου, Θηβαῖος, μουσικὸς, αὐλῳδὸς Φιλοξένου. οὗτος ὑποδήμασι Μιλησίοις πρῶτος ἐχρήσατο καὶ κροκωτὸν ἐν τῷ Κωμαστῇ περιεβάλλετο ἱμάτιον. ἔγραψε μέλη.
Notes:
"His activity seems to fall in the first third of the fourth century [BC], though some anecdotes place him in settings that lie well outside this span. [...] He is called the aulode - no doubt a mistake for "aulete" - of Philoxenos [the dithyrambist Ph. of Kythera, c.435-c.380 BC: see Phi,393]; perhaps it was he [= Antigeneidas] who had to accompany the chorus through the modulatory labyrinth of the Mysians. The same source records that he was the first to wear Milesian shoes, and that in the Reveller (another work of Philoxenus?) he wore a yellow cloak" (M.L. West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) p.367).
For further notes and bibliography on Philoxenos and the "new dithyramb" see Delta,1029, Kappa,2647, Alpha,1810, Sigma,1192.
References:
OCD3 pp.487 (s.v. dithyramb), 1006 (s.v. music §4).
RE2 vol.1.2400-1
Anderson, W.D. Music and Musicians in Ancient Greece (1994) pp.126-34
Barker. = pseudo-Plutarch, De Musica, translated in A. Barker (ed.) Greek Musical Writings I: The Musician and his Art
(1984) pp. 204-57, esp. notes, pp.236-40
Schlesinger, K. The Greek Aulos (1970) p.106
Keywords: biography; clothing; meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~

Αντιγενίδας
Αντιγενείδας, ή Αντιγενίδης (5ος/4ος αι. π.Χ.)· διάσημος αυλητής και συνθέτης από τη Θήβα, γιος του Διονυσίου. Θεωρούνταν ο αρχηγός της αυλητικής σχολής της Θήβας την εποχή του. Σύμφωνα με τη Σούδα, είχε προσληφθεί για λίγο καιρό ως αυλητής συνοδός του φημισμένου διθυραμβικού ποιητή Φιλόξενου (αυλωδός Φιλοξένου). Αναφέρεται ως καινοτόμος· η σχολή του και αυτός θεωρούνταν αντίπαλοι της σχολής του Δωρίωνα, άλλου πολύ γνωστού αυλητή της εποχής (Πλούτ. Περί μουσ. 1138Β, 21). Ηταν ένας από τους καλλιτέχνες που είχαν προσκληθεί στο συμπόσιο που δόθηκε με την ευκαιρία του γάμου του Αθηναίου ρήτορα και στρατηγού Ιφικράτη με την κόρη του βασιλιά της Θράκης Κότυ. Το συμπόσιο αυτό έγινε περίφημο για τις παράλογες υπερβολές του και χλευάστηκε από τον κωμικό ποιητή Αναξανδρίδη στον Πρωτεσίλαό του (Αθήν. Δ', 131Β, 7). Ο Αντιγενίδης είχε πολλούς οπαδούς και η σχολή του εξακολουθούσε να ακμάζει για πολύν καιρό μετά το θάνατό του. Γνωστή ήταν η περιφρόνηση του προς τα χειροκροτήματα του πλήθους· λέγεται ότι, όταν κάποτε άκουσε τις θορυβώδεις εκδηλώσεις του πλήθους για έναν αυλητή, είπε: "πρέπει νά' ναι κάτι πολύ κακό, αλλιώς το κοινό θα ήταν πιο φειδωλό στις επευφημίες του" (P. J. Burette, "Remarques sur le dialogue de Plutarque", Memoires de Litterature 1730, VII, CXLV, CXLIV, CXLIII).
Βιβλιογραφία: G. L. M. Dinse, De Antigenida Thebano musico, Βερολίνο 1856.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Αντιγενίδας

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπεκόμπασεν
Adler number: alpha,2994
Translated headword: Snapped off
Vetting Status: low
Translation:
In the Epigrams: "the string of the lyre gave a throaty crack and snapped off."[1]
Greek Original:
Ἀπεκόμπασεν: ἐν Ἐπιγράμμασι: βρόγχον τετριγυῖα λύρας ἀπεκόμπασε χορδά.
Note:
[1] Greek Anthology 6.54.5.
Keywords: meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπεπυδάρισα
Adler number: alpha,3033
Translated headword: I kicked up a mothon and cried cuckoo
Vetting Status: low
Translation:
Meaning I farted. A mothon [is] a sort of slavish dance. So "I cried cuckoo" [means] I danced the cordax.[1]
Greek Original:
Ἀπεπυδάρισα [Ἀριστοφάνης] μόθωνα περιεκόκκυσα: ἀντὶ τοῦ ἀπέπαρδον. μόθων δὲ εἶδος ὀρχήσεως φορτικῆς. περιεκόκκυσα οὖν κόρδακα ὠρχησάμην.
Notes:
The headword phrase is Aristophanes, Knights 697 (see web address 1 below) and the gloss from the scholia there.
[1] For the kordax see kappa 2071; for the mothon, mu 1187; and cf. also pi 1115.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: comedy; daily life; definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπερισάλπιγκτοι
Adler number: alpha,3045
Translated headword: not surrounded by the sound of trumpets
Vetting Status: low
Translation:
Without sound, unencompassed by sound.
Greek Original:
Ἀπερισάλπιγκτοι: ἀπεριήχητοι, ἀκατήχητοι.
Note:
Nominative plural(s).
Keywords: definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπεφρύγοντο
Adler number: alpha,3100
Translated headword: They were dried up
Vetting Status: low
Translation:
"They were dried up by pleasure and excited themselves wickedly against the melody and the composition."
"Finishing and wrapping up their nonsense, they were dried up by pleasure."
Greek Original:
Ἀπεφρύγοντο: οἱ δὲ ὑφ' ἡδονῆς ἀπεφρύγοντο πρός τε τὸ μέλος καὶ τὴν συνθήκην κακῶς ἑαυτοὺς ἐπιτρίβοντες. φληνάφους διαπλέκοντες καὶ ἀποπεραίνοντες ὑφ' ἡδονῆς ἀπεφρύγοντο.
Note:
Attributed by some to Eunapius, but Adler suggests Aelian. Cf. alpha 3474.
Keywords: historiography; history; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπηχημένον
Adler number: alpha,3191
Translated headword: Discordant, out of tune.
Vetting Status: low
Translation:
To be rejected [as bogus], different from the common sound.
Greek Original:
Ἀπηχημένον: ἀπόβλητον, ξένον τοῦ κατὰ πάντων ἤχου.
Note:
Unattested outside lexicography.
Keywords: definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀποδύντες
Adler number: alpha,3305
Translated headword: stripping off (clothes)
Vetting Status: low
Translation:
Meaning having stripped off. From the metaphor of athletes, who strip off their outer clothing, so that they may do the choral dance vigorously. Aristophanes [writes]: "but let us, stripping off, follow [him] with the anapaests."[1]
Greek Original:
Ἀποδύντες: ἀντὶ τοῦ ἀποδυσάμενοι. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἀθλητῶν, οἳ ἀποδύονται τὴν ἔξωθεν στολὴν, ἵνα εὐτόνως χορεύσωσιν. Ἀριστοφάνης: ἀλλ' ἀποδύντες τοῖς ἀναπαίστοις ἐπίωμεν.
Note:
[1] Aristophanes, Acharnians 627 (see web address 1 below for the text); the scholia on the line supply the material for the present entry.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: athletics; clothing; comedy; definition; imagery; meter and music; stagecraft

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπόκινος
Adler number: alpha,3354
Translated headword: apokinos, comic dance
Vetting Status: low
Translation:
A type of dance.
Greek Original:
Ἀπόκινος: εἶδος ὀρχήσεως.
Note:
Attested in fragments of Old Comedy (and metaphorically in Aristophanes, Knights 20): see LSJ s.v., where it is characterized as a "comic dance of an indecent nature". Cf. kappa 2071.
Keywords: comedy; definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~

Απόκινος
είδος ερωτικού χορού που χορευόταν από γυναίκες που κουνούσαν τη μέση τους. Πολυδ. (IV, 101): "Βακτριασμός δε και απόκινος και απόσεισις ασελγή είδη αρχήσεων εν τη οσφύος περιφορά" (ο βακτριασμός και ο απόκινος και η απόσεισις ήταν άσεμνα [αισχρά] είδη χορών, επειδή κουνούσαν γύρω [στριφογύριζαν] τη μέση). Τον απόκινο αναφέρει κι ο Αθήναιος (ΙΔ', 629C, 26): "την δ' απόκινον καλουμένην όρχησιν... ην και πολλαί γυναίκες ωρχούντο, ας και μακτροκτυπίας (ή μακτριστρίας) ονομαζομένας οίδα" (και [υπήρχε] ο χορός που ονομαζόταν απόκινος... τον οποίο χόρευαν πολλές γυναίκες που λέγονταν "μακτροκτυπίαι" [ή "μακτρίστριαι"], καθώς ξέρω). Πιο κάτω ο Αθήναιος (629F) συμπεριλαμβάνει τον απόκινο στους ασελγείς χορούς.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Απόκινος

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπόλλωνος ἄγαλμα
Adler number: alpha,3425
Translated headword: Apollo's statue
Vetting Status: low
Translation:
They make the statue of Apollo with a kithara[1] in his hands, symbolizing the sun, the harmony of everything: for mingling with the other stars it both produces and propagates.
Greek Original:
Ἀπόλλωνος ἄγαλμα: κιθάραν ἐπὶ χειρῶν πλάττουσι τοῦ Ἀπόλλωνος ἄγαλμα, οἱονεὶ τὸν ἥλιον, τὴν τοῦ παντὸς ἁρμονίαν: κιρνώμενος γὰρ τοῖς λοιποῖς ἀστράσι καὶ κτίζει καὶ ζῳογονεῖ.
Notes:
Scriptores originum Constantinopolitarum 153.3-6 Preger, anticipated at alpha 132.
[1] For the kithara see kappa 1590.
Keywords: art history; historiography; meter and music; mythology; philosophy; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπόσπονδον
Adler number: alpha,3542
Translated headword: Implacable
Vetting Status: low
Translation:
Inimical, hated.
Pisides: "Sending forth this implacable drink and all the sludge of foreign songs."[1]
Greek Original:
Ἀπόσπονδον: ἐχθρὰν, μισητήν. Πισίδης: ταύτην ἀφέντες τὴν ἀπόσπονδον μέθην καὶ πᾶσαν ἰλὺν ἀλλοφύλων ᾀσμάτων.
Note:
[1] George of Pisidia, Heracliadis iii acroaseos fr.39.
Keywords: definition; food; meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀπῳδὸν μέλος
Adler number: alpha,3663
Translated headword: Tuneless melody
Vetting Status: low
Translation:
One which is not pleasing.
One foreign to the tune.
Also [the nominative] apoidos, one which is dissonant, away from the song.
Greek Original:
Ἀπῳδὸν μέλος: τὸ μὴ ἀρέσκον. τὸ τῆς ᾠδῆς ἀλλότριον. καὶ Ἀπῳδός, ὁ κακόηχος, ὁ ἀπὸ τῆς ᾠδῆς.
Keywords: definition; dialects, grammar, and etymology; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

eadword: Ἀράβιος ἄγγελος
Adler number: alpha,3729
Translated headword: Arabian messenger
Vetting Status: low
Translation:
Menander in Dedicated Girl or Messenian Woman [uses the phrase].[1] From the proverb [about the] "Arabian piper". "So I started an Arabian pipe going"; it is applied to those who speak incessantly. Long ago, they say, free men did not learn to play the pipe because it was vulgar. But many of the slaves were barbarians and Arabians, about whom a proverb is said: "he plays the pipe for a drachma, but he stops for four."[2] Also "Arabian piper", [applied] to the unceasing. Kantharos in Medea [writes]: "strike up this dance on an Arabian kithara."[3]
The Arabians greatly surpassed the others in excellence; they used arrows the height of a man and, instead of using their hands, they stepped with the foot onto the string, drawing the bow into a circle.[4]
Greek Original:
Ἀράβιος ἄγγελος: Μένανδρος ἐν Ἀνατιθεμένῃ ἢ Μεσσηνίᾳ. παρὰ τὴν παροιμίαν, Ἀράβιος αὐλητής. Ἀράβιον ἆρ' ἐγὼ κεκίνηκα αὐλόν: τίθεται δὲ ἐπὶ τῶν ἀπαυστὶ διαλεγομένων. τὸ παλαιὸν δέ φασι τοὺς ἐλευθέρους μὴ μανθάνειν αὐλεῖν διὰ τὸ βάναυσον. τῶν δὲ ἀνδραπόδων τὰ πολλὰ εἶναι βάρβαρα καὶ Ἀράβια, ἐφ' ὧν ἐλέχθη παροιμία: δραχμῆς μὲν αὐλεῖ, τεγχάρων δὲ παύεται. καὶ Ἀράβιος αὐλητής, ἐπὶ τῶν ἀκαταπαύστων. Κάνθαρος Μηδείᾳ: κιθαρῳδὸν ἐξηγείρατε Ἀράβιον τὸν χορὸν τοῦτον. οἱ δὲ Ἀράβιοι ἀρετῇ πολὺ τῶν ἄλλων διαφέρουσιν: οἳ βέλεσιν ἀνδρομήκεσιν χρώμενοι, ἀντὶ τῶν χειρῶν τῷ ποδὶ ἐμβαίνοντες ἐς τὴν νεῦραν, κυκλοῦσι τὸ τόξον.
Notes:
[1] Menander fr.32 Kock.
[2] The word "four" is textually corrupt here but guaranteed by other citations. Cf. delta 1516 (end), tau 217.
[3] Kantharos fr.1 Kock.
[4] Quoted from epsilon 942.
Keywords: comedy; daily life; definition; military affairs; meter and music; proverbs

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀρίων
Adler number: alpha,3886
Translated headword: Arion
Vetting Status: low
Translation:
From Methymna,[1] a lyric poet, the son of Kykleus.[2] He was born in Olympiad thirty-eight.[3] Certain people recorded that he was even a pupil of Alkman.[4] He composed songs: Preludes to epic poems in two [books]. It is claimed also that he was the inventor of the tragic style and that he was the first to establish a chorus,[5] to sing a dithyramb, to provide a name for what the chorus sang[6] and to introduce satyrs speaking in verse.
[The name] retains [omega] also in the genitive.[7]
Greek Original:
Ἀρίων, Μηθυμναῖος, λυρικὸς, Κυκλέως υἱὸς, γέγονε κατὰ τὴν λη# Ὀλυμπιάδα. τινὲς δὲ καὶ μαθητὴν Ἀλκμᾶνος ἱστόρησαν αὐτόν. ἔγραψε δὲ ᾄσματα: προοίμια εἰς ἔπη #22β#. λέγεται καὶ τραγικοῦ τρόπου εὑρετὴς γενέσθαι καὶ πρῶτος χορὸν στῆσαι καὶ διθύραμβον ᾆσαι καὶ ὀνομάσαι τὸ ᾀδόμενον ὑπὸ τοῦ χοροῦ καὶ Σατύρους εἰσενεγκεῖν ἔμμετρα λέγοντας. φυλάττει δὲ καὶ ἐπὶ γενικῆς
Notes:
[1] On the E Aegean island of Lesbos.
[2] Cf. kappa 2643.
[3] 628-625 BCE. The words have also been interpreted to mean that "he flourished in Olympiad thirty-eight."
[4] For whom see alpha 1289, alpha 1290.
[5] Literally, "to set up a chorus". Pickard-Cambridge [p.97] translates "first composed a stationary chorus" and he notes on p.11 that "in late authors it means to 'make a chorus sing a stasimon'."
[6] Compare Herodotus 1.23 [web address 1]: Arion [Author, Myth] "was the first man we know to have composed the dithyramb and given it a name." According to Pickard-Cambridge [p.12 cf. Campbell pp. 11-12] the implication is that Arion made the chorus sing "a regular poem, with a definite subject from which it took its name," and not that Arion invented the name "dithyramb".
[7] The object 'omega' is an early editorial supplement omitted by Adler but incorporated by Bekker
References:
D.A.Campbell, Greek Lyric [LCL] v.3, pp. 1-2, 16-25.
O.Crusius , "Arion 5" in RE 2.1, cols.836-841.
R.A.S.Seaford, "Arion (2)" in OCD 3rd ed. p.158.
A.W.Pickard-Cambridge, Dithyramb, Tragedy and Comedy, 2nd ed. rev. T.B.L.Webster. Oxford, Clarendon Press, 1962, pp.10-12, 97-101.
Perseus Encyclopedia entry at web address 2.
Associated internet addresses:
Web address 1
Web address 2
Keywords: biography; chronology; dialects, grammar, and etymology; epic; meter and music; poetry; stagecraft; tragedy

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αρίων
(περ. 625 π.Χ.-· μυθικο-ιστορικός λυρικός ποιητής. Γεννήθηκε στη Μήθυμνα της Λέσβου, κι ήταν γιος του Κυκλέα. Η ζωή του περιβάλλεται από θρύλους· ακόμα και η ύπαρξή του αμφισβητείται από Αλεξανδρινούς φιλόλογους. Η Σούδα δίνει τις ακόλουθες πληροφορίες: "Αρίων Μηθυμναίος λυρικός, γιος του Κυκλέα· έζησε στην 38η 'Ολυμπιάδα (γύρω στο 625 π.Χ.). Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι υπήρξε μαθητής του Αλκμάνα. Έγραψε τραγούδια, προοίμια σε δύο έπη. Λέγεται ότι ήταν ο δημιουργός του τραγικού τρόπου (στιλ) και ότι ήταν ο πρώτος που έστηνε το χορό και τραγουδούσε διθύραμβο, με σατύρους που εκφράζονταν έμμετρα". Ο Αρίων θεωρούνταν γενικά ο μεγαλύτερος κιθαρωδός της εποχής του· και άσκησε επίδραση στην ανάπτυξη του κιθαρωδικού νόμου. Ο Ηρόδοτος (Α', 23) λέει ότι ως κιθαρωδός ήταν "ουδενός δεύτερος", και του αποδίδει την εφεύρεση του διθυράμβου, τον οποίο δίδαξε στην Κόρινθο. Ο Ηρόδοτος (Α', 24) διηγείται επίσης τον γνωστό και χαριτωμένο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο ο Αρίων, επιστρέφοντας στην Κόρινθο από τη Σικελία, ρίχτηκε στη θάλασσα από πειρατές και σώθηκε από ένα δελφίνι. Ο Αρίων έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αυλή του τυράννου της Κορίνθου Περίανδρου (625-585 π.Χ.). Η Σούδα λέει ότι το όνομα του πατέρα του, Κυκλεύς, οφειλόταν στον "κύκλιο" χορό που έθετε ο Αρίων γύρω από το βωμό.
Βλ. Bergk PLG III, 79-81, ύμνος στον Ποσειδώνα με εγκώμιο στους "φιλόμουσους δελφίνες". Επίσης, Page PMG 507, απόσπ. 939.


Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀριστόξενος
Adler number: alpha,3927
Translated headword: Aristoxenos, Aristoxenus
Vetting Status: high
Translation:
Son of Mnesias (also known as Spintharos), authority on music, from Taras in Italy. Having taken up residence at Mantinea he became a philosopher, and on applying himself to music showed great talent for it, as a student of his father and of Lampros the Erythraian, then of Xenophilos the Pythagorean[1] and finally of Aristotle. He heaped insults on the lattermost after his death, because he left Theophrastus[2] as head of the school, although Aristoxenos himself had achieved great distinction among the students of Aristotle. And he flourished in the time of Alexander and the years following, so as to be around the 111th Olympiad[3] a contemporary of Dikaiarkhos of Messene.[4] He composed works on music and philosophy and history, and every aspect of culture. His books number 453.
Greek Original:
Ἀριστόξενος, υἱὸς Μνησίου, τοῦ καὶ Σπινθάρου, μουσικοῦ, ἀπὸ Τάραντος τῆς Ἰταλίας. διατρίψας δὲ ἐν Μαντινείᾳ φιλόσοφος γέγονε καὶ μουσικῇ ἐπιθέμενος οὐκ ἠστόχησεν, ἀκουστὴς τοῦ τε πατρὸς καὶ Λάμπρου τοῦ Ἐρυθραίου, εἶτα Ξενοφίλου τοῦ Πυθαγορείου καὶ τέλος Ἀριστοτέλους: εἰς ὃν ἀποθανόντα ὕβρισε, διότι κατέλιπε τῆς σχολῆς διάδοχον Θεόφραστον, αὐτοῦ δόξαν μεγάλην ἐν τοῖς ἀκροαταῖς τοῖς Ἀριστοτέλους ἔχοντος. γέγονε δὲ ἐπὶ τῶν Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν μετέπειτα χρόνων: ὡς εἶναι ἀπὸ τῆς ρια# Ὀλυμπιάδος, σύγχρονος Δικαιάρχῳ τῷ Μεσσηνίῳ. συνετάξατο δὲ μουσικά τε καὶ φιλόσοφα, καὶ ἱστορίας καὶ παντὸς εἴδους παιδείας: καὶ ἀριθμοῦ αὐτοῦ τὰ βιβλία εἰς υνγ#.
Notes:
b. c.370 BC. See generally Andrew Barker in OCD(3) pp.169-1170.
[1] Xenophilos of Khalkis, a student of Philolaos of Kroton.
[2] Theophrastus 11 no. 13 FHS&G.
[3] 336-333 BC.
[4] For whom see delta 1062. See also Dicaearchus 3 Mirhady.
References:
F. Wehrli, Die Schule des Aristoteles vol. 2 (Basel, 1945). [non-musical fragments]
H.S. Macran, The Harmonics of Aristoxenus (Oxford, 1902)
A. Barker, Greek Musical Writings (Cambridge, 1989)
Keywords: biography; chronology; historiography; meter and music; philosophy

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αριστόξενος
(375 / 360 π.Χ.-· φιλόσοφος και θεωρητικός της μουσικής. Γεννήθηκε στον Τάραντα (απ' όπου το επώνυμό του Ταραντίνος) και πέθανε στην Αθήνα. Υπήρξε η πιο σημαντική μορφή στο χώρο της θεωρίας της μουσικής στην αρχαία Ελλάδα και άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση σ' αυτό τον τομέα· στους αρχαίους χρόνους ήταν γενικά γνωστός ως "ο Μουσικός". Κατά τη Σούδα, την κύρια πηγή πληροφοριών για τη ζωή του, ο Αριστόξενος έζησε, κατά και μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γύρω στην 111η Ολυμπιάδα (περ. 333 π.Χ.). Ο πατέρας του λεγόταν Μνησίας (γνωστός και ως Σπίνθαρος) και ήταν μουσικός από τον Τάραντα· αυτός υπήρξε και ο πρώτος δάσκαλός του στη μουσική. Συνέχισε τις σπουδές του με τον Λάμπρο τον Ερυθραίο στη Μαντινεία, όπου πέρασε ένα μέρος της νεότητάς του. Γύρισε κατόπι στην Ιταλία και σπούδασε με τον πυθαγόρειο φιλόσοφο Ξενόφιλο τον Χαλκιδέα, με τον οποίο συνδέθηκε με φιλία. Ταξίδεψε αργότερα στην Κόρινθο, όπου έμεινε για λίγο και συναντήθηκε με τον εξόριστο τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο. Τελικά έγινε μαθητής του Αριστοτέλη στο Λύκειο, στην Αθήνα. Φαίνεται ότι κέρδισε μια σημαντική θέση ανάμεσα στους μαθητές του Αριστοτέλη και έλπιζε πως θα οριζόταν διάδοχος του. Όταν όμως ο Θεόφραστος ορίστηκε επικεφαλής του Λυκείου, ο Αριστόξενος, βαθιά απογοητευμένος, χρησιμοποίησε ασεβή γλώσσα, εναντίον του νεκρού Δασκάλου του (Σούδα: "εις ον [Αριστοτέλη], αποθανόντα ύβρισε, διότι κατέλιπε της σχολής Θεόφρατον, αυτού [Αριστοξένου] δόξαν μεγάλην εν τοις ακροαταίς του Αριστοτέλους έχοντος").
Ο Αριστόξενος υπήρξε πολυγραφότατος· τα βιβλία του, μουσικά, φιλοσοφικά, ιστορικά κτλ. φτάνουν, κατά τη Σούδα, τα 453: "συνετάξατο δε μουσικά τε και φιλόσοφα και ιστορίας και παντός είδους παιδείας· και αριθμούνται αυτού τα βιβλία εις υνγ'". Ανάμεσα στα βιβλία του τα ακόλουθα είναι μουσικά: 1. Αρμονικά στοιχεία, σε τρία βιβλία, από τα οποία διασώθηκε το μεγαλύτερο μέρος (βλ. πιο κάτω). 2. Ρυθμικά στοιχεία· ένα σημαντικό μέρος τους σώθηκε (βλ. πιο κάτω). 3. Περί μουσικής. 4. Περί μελοποιίας. 5. Περί τόνων. 6. Περί της μουσικής ακροάσεως. 7. Περί του πρώτου χρόνου. 8. Περί οργάνων ή Περί αυλών και οργάνων. 9. Περί αυλών τρήσεως. 10. Περί αυλητών. 11. Περί τραγικής ορχήσεως. 12. Ένα έργο απ' όπου προέρχεται το ρυθμικό απόσπασμα του Οξύρυγχου. Τα περισσότερα από αυτά τα βιβλία έχουν χαθεί, άλλα γνωρίζουμε αποσπάσματά τους από τις συχνές αναφορές του Πλουτάρχου, του Αθήναιου, του Πορφυρίου και άλλων συγγραφέων. Πολύτιμες λεπτομέρειες των θεωρητικών του αρχών και της διδασκαλίας του βρίσκονται κυρίως στην Εισαγωγή του Κλεονείδη και στο βιβλίο του Αριστείδη Κοϊντιλιανού Περί μουσικής, και, μερικά στην Αρμονική Εισαγωγή του Γαυδέντιου και στην Εισαγωγή Τέχνης Μουσικής του Βακχείου του Γέροντα.
Τα Αρμονικά Στοιχεία ή Αρμονικών Στοιχείων βιβλία τρία έχουν εκδοθεί πολλές φορές. ο τίτλος αυτός συναντάται στα περισσότερα χειρόγραφα, αλλά καθώς υποστηρίζουν διάφοροι μελετητές δεν αφορά και τα τρία βιβλία. Το πρώτο ανήκει στις Αρχές (Αρχαί) και μόνο το δεύτερο και το τρίτο στα Στοιχεία, που είναι μεταγενέστερη εργασία του Αριστόξενου. 1. Πρώτη έκδοση των Αρμονικών Στοιχείων έγινε το 1542 από τον Αντώνιο Γκογκαβίνο σε λατινική μετάφραση χωρίς το ελληνικό κείμενο (Ant. Gogavino Graviensi, Aristoxeni musici antiquissimi, Βενετία 1542, σσ. 7-45). 2. Πρώτη έκδοση του ελληνικού κειμένου με σχόλια, μαζί με τον Νικόμαχο και τον Αλύπιο, από τον Ολλανδό φιλόλογο Ιωάννη Μεούρσιο (1579-1639): Johannes Meursius, Aristoxenus, Nicomachus, Alypius, auctores musici antiquissimi, Lugduni, έκδ. L. Elzevir, 1616· ο Αριστόξενος βρίσκεται στις σσ. 3-59 και οι Σημειώσεις στις σ. 125 κε. 3. Νέα επιμελημένη έκδοση του ελληνικού κειμένου με λατινική μετάφραση από τον Γερμανό ή Δανό ιστορικό της μουσικής Marc Meibom στην περίφημη έκδοσή του (Marcus Meibomius, Antiquae musicae auctores septem, graece et latine, Amsterdam 1652· ο Αριστόξενος στον πρώτο τόμο, σσ. 1-74). 4. Το ελληνικό κείμενο με γερμανική μετάφραση και ένα Συμπλήρωμα με τα Αποσπάσματα για το Ρυθμό εκδόθηκε από τον Παύλο Marquard το 1868 (Paulus Marquardius, De Aristoxeni Tarentini Elementis Harmonicis, Βερολίνο 1868, σσ. XXXVII-415. Παράρτημα με τα Ρυθμικά Στοιχεία, σσ. 409-415). 5. Γαλλική μετάφραση, χωρίς το ελληνικό κείμενο, από τον Κάρολο-Αιμίλιο Ruelle στα 1870 (Elements Harmoniques d'Aristoxene, traduits pour la premiere fois par Charles-Emile Ruelle, Παρίσι 1870). Η μετάφραση στηρίχτηκε στο ελληνικό κείμενο της έκδ. Meibom. 6. Το ελληνικό κείμενο με αγγλική μετάφραση, σημειώσεις, εισαγωγή και πίνακα των ελληνικών λέξεων από τον Henry S. Macran (Αριστόξενου Αρμονικά Στοιχεία, The Harmonics of Aristoxenus, Οξφόρδη 1902). 7. Μια τελευταία αξιόλογη έκδοση του ελληνικού κειμένου με Σχόλια, Μαρτυρίες (Testimonia) κτλ. από τη Rosetta da Rios (Aristoxeni Elementa Harmonica, Ρώμη 1954). Είναι γνωστά και έχουν σωθεί πολλά χειρόγραφα των Στοιχείων (βλ. Η. S. Macran, σσ. 90-91 και R. da Rios, σσ. 3-4).
Τα Ρυθμικά Στοιχεία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στη Βενετία από τον Morelli το 1785. Κατόπι, με μια γερμανική μετάφραση από τον Feussner (Hanau, 1850), τον P. Marquard (1868· βλ. πιο πάνω, αρ. 4) και τον R. Westphal (Aristoxenus von Tarent, Melik und Rhythmik II, Λιψία 1893). Η πιο αυθεντική και πλήρης μελέτη για τον Αριστόξενο που έχει γίνει ως σήμερα είναι του Louis Laloy, Aristoxene de Tarente, disciple d'Aristote et la Musique de I'Antiquite, Παρίσι 1904, με ένα πολύτιμο Λεξιλόγιο (Lexique d'Aristoxene) στο τέλος. Βλ. επίσης FHG II, 269-292 διάφορα αποσπάσματα από τον Αριστόξενο (ιδιαίτερα στις σσ. 285-288, Musica Fragmenta).
Πρόσθετη βιβλιογραφία: W. L. Mahne, Diatribe de Aristoxeno philosopho, Amsterdam 1793. Ch. E. Ruelle, "Etude sur Aristoxene et son ecole", Rev. Arch. 14 (1858), σσ. 413-422, 528-555. R. Westphal, Aristoxenos von Tarent, Melik und Rhythmik des classischen Hellenentums, I-II, Λιψία 1883-1893. C. v. Jan, Realencyclopaedie, Pauly-Wissowa (1896), II, στήλη 1057 κ.ε. R. P. Winnington-Ingram, "Aristoxenus and the Intervals of Greek Music", Cl. Qu. 26 (1932), σσ. 195-208. Κ. Schlesinger, "Further Notes on Aristoxenus and Musical Intervals", Cl. Qu. 27 (1933), σσ. 88-96. Fritz Wehrli, Die Schule des Aristoteles, Aristoxenos, Heft II (a) Aristoxenos Texte, (β) Kommentar, Βασιλεία 1945.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Αριστόξενος

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀριφράδης
Adler number: alpha,3940
Translated headword: Ariphrades
Vetting Status: low
Translation:
This man was reviled for always associating with women. He was a cithara-player.[1] Aristophanes [writes]: "Now Ariphrades is a rascal. But he even wants it [that way]; he is not just a rascal - for [otherwise] I would not even have heard of him - or an utter knave, but he even invented something [new in the way of vice]. For [he dirties] his own tongue with shameless pleasures."[2] That is, the member and the seed of a man. Ariphrades, Polymnestos and Oionichos [were] doers of unspeakable things. And Polymnesteian [poems], too, were mocked for shamefulness.[3] "If someone is not very much on guard against such a man, he will never drink from the same cup with us."[4] And again: "Ariphrades, stop acting foolish."[5]
Greek Original:
Ἀριφράδης: οὗτος λοιδορεῖται ἀεὶ γυναιξὶ συνών. κιθαρῳδὸς δὲ ἦν. Ἀριστοφάνης: Ἀριφράδης ἐστὶ μὲν πονηρός. ἀλλὰ τοῦτο μὲν καὶ βούλεται: ἔστι δ' οὐ μόνον πονηρός, οὐ γὰρ οὐδ' ἂν ᾐσθόμην, οὐδὲ παμπόνηρος, ἀλλὰ καὶ προσεξεύρηκέ τι. τὴν γὰρ αὐτοῦ γλῶτταν αἰσχραῖς ᾖδον. τουτέστι τὸ αἰδοῖον τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ σπέρμα. Ἀριφράδης δὲ, Πολύμνηστος καὶ Οἰώνιχος ἀρρητοποιοί. καὶ Πολυμνήστεια καὶ αὐτὴ κωμῳδεῖται ἐπ' αἰσχρότητι. εἴ τις οὖν τοιοῦτον ἄνδρα μὴ σφόδρα φυλάττεται, μή ποτ' ἐκ τοῦ αὐτοῦ μεθ' ἡμῶν πίεται ποτηρίου. καὶ αὖθις: Ἀρίφραδες, παῦσαι ληρῶν.
Notes:
Cf. pi 1988.
[1] From the scholia to Aristophanes, Ecclesiazusae 129: see below.
[2] Aristophanes, Knights 1281-4 (see web address 1 below for the text). Comment from the scholia there now follows. What Ariphrades allegedly (here and elsewhere) invented was cunnilingus: see J.Henderson, The Maculate Muse (New Haven 1975) p.185, #389.
[3] The chorus in Knights has gone on to mention these. Polymnestos of Kolophon was a musician and poet of the C7 BC.
[4] Aristophanes, Knights 1288-9. See web address 1 below.
[5] Aristophanes, Ecclesiazusae 129. See web address 2 below. (R.G.Ussher ad loc. is unconvinced that this is the same man, thirty years after the earlier allusions.)
Associated internet addresses:
Web address 1
Web address 2
Keywords: biography; comedy; ethics; gender and sexuality; meter and music; poetry; women

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἁρμάτειος τροχός, Ἁρμάτειος
Adler number: alpha,3967
Translated headword: Chariot wheel
Vetting Status: low
Translation:
Also "chariot nome" [harmateios nomos], and "chariot tune" [harmateion melos], from harma ["chariot"].
Greek Original:
Ἁρμάτειος τροχός, Ἁρμάτειος δὲ νόμος, καὶ Ἁρμάτειον μέλος, ἀπὸ ἅρματος.
Note:
After the headword, which is not followed up, the subject of this entry switches to music. The "chariot nome" (played on the aulos) is mentioned by Plutarch, Moralia 335A and 1133A, and the "chariot tune" is an intrusive stage-direction (which generated a scholion) in Euripides, Orestes 1384.
Reference:
M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) pp.217 n.65 and (esp.) 339.
Keywords: athletics; dialects, grammar, and etymology; military affairs; meter and music; science and technology; tragedy

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αρμάτιος
(και αρμάτειος) νόμος· αυλητικός νόμος εκτελούμενος σε μάχη με πολεμικά άρματα ή σε αρματοδρομία, με σκοπό να εμπνεύσει τον ενθουσιασμό σ' αυτούς που λάβαιναν μέρος. Λέγεται πως καθιερώθηκε πρώτα από τον πρώτο Όλυμπο· ο Πλούτ. (Περί μουσ. 1133Ε, 7) λέει: "τον δε καλούμενον αρμάτιον νόμον λέγεται ποιήσαι ο πρώτος Όλυμπος". Πιο κάτω ο Πλούτ. (ό.π.) αναφέρεται στον αρμάτιο νόμο λεπτομερέστερα.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Αρμάτιος

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἁρμονίαν
Adler number: alpha,3977
Translated headword: harmony
Vetting Status: low
Translation:
The string being well and skilfully [positioned] in the melodies of songs.[1]
Harmony follows upon things which are fitted together [hêrmosmenois], for it is necessary that there be strings, and then that they be stretched in such a way, and thus harmony ensue. [Harmony] does not fight with things that are fitted together, but holding thus it follows so that it might hold the things which are fitted together.[2] Harmony is a sounding-together [sumphonia] of the strings. Discord [anarmostia] is the sickness and weakness and ugliness of a living body, of which the sickness is the asymmetry of the elements, the weakness [is the asymmetry] of the more similar [parts], and the ugliness [is the asymmetry] of the organs.[3] Harmony is an order or composition of things which have been combined. It is said in two ways. According to the one meaning [it is] the composition of bodies, whenever it is set up in such a way that it is not able to be infused with another thing, whether a rock or some one of the related heavy bodies. And from these things we transfer the word "harmony" to the ratio of combined things, such as in mixtures or in things concerning music. For we say that the ratio of combined things is one and one half to one, or one and a third to one, or some other [fraction] of the composites according to the metaphor of harmony. According to the other meaning,[4] harmony is said for juxtaposition, since these things are more familiar to us. Neither composition nor well-ordered admixture, then, create the soul.[5] So it is necessary [to use this word] for the efficient causes and the sort of substance, that is to say, its property. For bronze resonates in one way and iron in another and lead in another, and wood [in another]. Therefore "harmonicas"[6] are accustomed to be furnished from different substance, so that they might perfect harmony by the difference of their resonances. For harmony of very mixed things is the union of people with divergent opinions. Therefore [it is] impossible for a sound to happen when there is only one [entity].[7]
Harmonies are also said [to be] the nailed-together parts of furniture. "With the harmonies gaping." But these [are] figurative expressions. Aristophanes.[8]
Greek Original:
Ἁρμονίαν: τὸ εὖ καὶ ἐπισταμένως εἶναι τὴν νευρὰν ἐν τοῖς κρούμασι τῶν ᾀσμάτων. ὅτι ἡ ἁρμονία ἐπιγίνεται τοῖς ἡρμοσμένοις: δεῖ γὰρ εἶναι τὰς χορδάς, εἶτα τοιῶσδε ἐπιταθῆναι, καὶ οὕτως ἐπιγενέσθαι τὴν ἁρμονίαν. οὐ μάχεται δὲ τοῖς ἡρμοσμένοις, ἀλλ' ἕπεται οὕτως ἔχουσα, ὡς ἂν ἔχῃ τὰ ἡρμοσμένα. ἔστι δὲ ἁρμονία συμφωνία τῶν χορδῶν. ἀναρμοστία δέ ἐστι τοῦ ἐμψύχου σώματος νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ αἶσχος, ὧν τὸ μὲν ἀσυμμετρία ἐστὶ τῶν στοιχείων ἡ νόσος, τὸ δὲ τῶν ὁμοιοτέρων ἡ ἀσθένεια, τὸ δὲ τῶν ὀργανικῶν τὸ αἶσχος. ἁρμονία δέ ἐστι λόγος τῶν μιχθέντων ἢ σύνθεσις. λέγεται δὲ διχῶς. κατὰ α# μὲν λόγον ἡ σύνθεσις τῶν σωμάτων, ὅταν οὕτως παρατεθῇ, ὡς μὴ δύνασθαι ἄλλον ἐμβληθῆναι μεταξὺ λίθον ἤ τι τῶν συγγενῶν βαρέων σωμάτων. ἐκ δὲ τούτων μεταφέρομεν τὸ τῆς ἁρμονίας ὄνομα καὶ ἐπὶ τὸν λόγον τῶν μεμιγμένων, οἷον ἔν τε τοῖς κεκραμένοις καὶ ἐν τοῖς κατὰ μουσικήν. τὸν γὰρ λόγον τῶν μιχθέντων τὸν ἡμιόλιον ἢ τὸν ἐπίτριτον ἤ τινα ἄλλον λέγομεν ἐκ τῶν συνθέτων κατὰ μεταφορὰν ἁρμονίαν. κατὰ α# δὲ λόγον ἡ ἁρμονία ἐπὶ τῆς παραθέσεως λέγεται, ἐπειδὴ γνωριμωτέρα ἡμῖν ἐστιν. οὔτε σύνθεσιν οὖν οὔτε μίξιν εὔλογον ποιεῖν τὴν ψυχήν. ἐπὶ οὖν τῶν ποιητικῶν δεῖ καὶ ποιᾶς ὕλης, ἤγουν οὐσίας. ἄλλως γὰρ χαλκὸς ἠχεῖ καὶ ἄλλως σίδηρος καὶ ἄλλως μόλυβδος καὶ ξύλον. διὸ καὶ τὰ ὀψόβαφα εἰώθασιν ἐκ διαφόρου κατασκευάζειν ὕλης, ἵνα τῇ διαφορᾷ τῶν ἀπηχήσεων τὴν ἁρμονίαν ἀποτελέσωσιν. ἡ γὰρ ἁρμονία πολυμιγέων ἐστὶ καὶ δίχα φρονεόντων ἕνωσις. διὸ καὶ ἀδύνατον ἑνὸς ὄντος γενέσθαι ψόφον. ἁρμονίαι δὲ λέγονται καὶ τὰ συμπησσόμενα τῶν κραββάτων μέρη. τῶν ἁρμονιῶν διαχασκουσῶν. τροπικῶς δὲ τὰ ποιήματα. Ἀριστοφάνης.
Notes:
[1] From the scholia to Aristophanes, Knights 994, where the headword appears (in the accusative case, as again here).
[2] Ioannes Philoponus, commentary on Aristotle, de Anima 142.6-16.
[3] Ioannes Philoponus, commentary on Aristotle, de Anima, 145.1-4.
[4] The transmitted text actually says "first" again.
[5] Ioannes Philoponus, commentary on Aristotle, de Anima, 148.4-18, 25-31.
[6] opsobapha (omicron 1085), also oxubapha, were chimes constructed from saucers made of different materials which were hit with a small wooden hammer. Cf. delta 1155, and see generally M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) p.128.
[7] Ioannes Philoponus, commentary on Aristotle, de Anima, 358.10-16.
[8] Aristophanes, Knights 533 (see web address 1 below for the text); cf. eta 199. The line which follows the quoted passage is from the scholia there.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: comedy; definition; dialects, grammar, and etymology; imagery; meter and music; philosophy; science and technology

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~

Αρμονία
(από το ρ. αρμόζω, ή αττ. αρμόττω)· γενική σημασία της λέξης: σύνδεση, συναφή. Επίσης, άρθρωση, αρμός, σημείο της σύνδεσης δύο αντικειμένων· ακόμα, μέσο προς συναρμογή (βλ. Ομ. Οδ. ε 248, 361 κτλ.· ως σημείο σύνδεσης: "αι των λίθων αρμονίαι", Διόδ. Σικ. 2, 8). Ανάμεσα σε άλλα σήμαινε και τη σωστή αναλογία (ή σύμμετρη διάταξη) των μερών ενός συνόλου μεταξύ τους (Δημ., LSJ).
Στη μουσική, εκτός από το "ταίριασμα" (συμφωνία ήχων), σύμφωνα με τους παλιούς θεωρητικούς (ή Αρμονικούς, που ο Αριστείδης Κοϊντιλιανός τους ονομάζει "οι πάνυ παλαιότατοι" Περί Μουσικής, Mb 21, R.P.W.-I. 18), σήμαινε την ογδόη και τη διαφορετική διάταξη των φθόγγων μέσα στην ογδόη ή μέσα σ' ένα σύστημα με τα μέρη του συνδεμένα έτσι που να σχηματίζουν ένα τέλειο σύνολο. Αυτή ήταν, κατά τον Αριστόξενο, η σημασία που έδιναν στον όρο αυτό οι Αρμονικοί πριν από την εποχή του. Βλ. Αρμ. Στοιχ. II, 36, 30 Mb: "αλλά περί αυτών μόνον των επτά οκτάχορδων, ά εκάλουν αρμονίας, την επίσκεψιν εποιούντο" (αλλά αυτοί [δηλ. οι πριν από την εποχή του Αρμονικοί, "οι προ ημών", όπως έλεγε,] περιόριζαν την προσοχή τους μονάχα στα επτά οκτάχορδα, που ονόμαζαν αρμονίες). Επίσης, συγγραφείς του 5ου και του 4ου αι. π.Χ., ανάμεσα στους οποίους ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και ο Ηρακλείδης Ποντικός, χρησιμοποιούσαν τον όρο αρμονία με την ίδια σημασία. Ο Πλάτων (Πολ. Ι', 617Β) λέει: "εκ πασών οκτώ ουσών [χορδών, φωνών] μίαν αρμονίαν ξυμφωνείν" (από όλες τις οκτώ [χορδές] μια αρμονία σχηματίζεται). Ο Αριστοτέλης (Πολιτ. Δ', 3, 1290Α) επίσης λέει: "είναι το ίδιο επίσης στην περίπτωση των αρμονιών, καθώς λένε μερικοί· και υπάρχουν δύο είδη, η δωρική και η φρυγική· όλα τα άλλα συστήματα εντάσσονται στον δωρικό ή τον φρυγικό τύπο" ("ομοίως δ' έχει και περί τας αρμονίας, ως φασί τινες..." κτλ.). Ο Ηρακλείδης Ποντικός στο τρίτο βιβλίο του Περί μουσικής (Αθήν. ΙΔ', 624C, 19) μιλά για τις τρεις "ελληνικές αρμονίες", τη δωρική, την αιολική και την ιωνική (αποκλείοντας τη φρυγική και τη λυδική ως ξένες), κατ' αναλογία προς τις τρεις ελληνικές φυλές.
Οι αρμονίες που αναφέρονται από τους παραπάνω συγγραφείς, καθώς και από άλλους, είναι οι ακόλουθες επτά (οκτάχορδοι τύποι), όπως είναι γενικά αποδεκτές:
1. Μιξολυδική (Μιξολυδιστί) si-si 2. Λυδική (Λυδιστί) do- 3. Φρυγική (Φρυγιστί) re-re 4. Δωρική (Δωριστί) mi-mi 5. Υπολυδική (Υπολυδιστί) fa-fa 6. Ιωνική, Υποφρυγική (Ιαστί, Υποφρυγιστί) sol-sol 7. Αιολική, Υποδωρική (Αιολιστί, Υποδωριστί) la-la
ή Δωριστί mi-mi Φρυγιστί re-re Λυδιστί do-do Μιξολυδιστί si-si Αιολιστί, Υποδωριστί la-la Ιαστί, Υποφρυγιστί sol-sol Υπολυδιστί fa-fa
Αυτά τα ονόματα δεν ήταν πάντα τα ίδια, αλλά διέφεραν από τη μια εποχή στην άλλη και από τον ένα συγγραφέα στον άλλο. Στην εποχή του Αριστόξενου και κατόπιν ο όρος αρμονία χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά με τη σημασία "εναρμόνιο γένος", μαζί με τον όρο εναρμόνιος (Αρμ. Στοιχ. Ι, 2, 23 κτλ.· Κλεον. Εισ. C. v. J. 3, 181, Mb 3). Μετά την εποχή του Αριστόξενου, ο όρος διαπασών αντικατέστησε τον όρο αρμονία σε πολλά κείμενα (Κλεον. Εισ. και Βακχ. Εισ. C.ν.J. 197 και 308, αντίστοιχα: "του δε δια πασών είδη εστίν επτά", δηλ. επτά είδη αρμονίας). Ο όρος αρμονία χρησιμοποιούνταν καμιά φορά και με τη σημασία "μουσική" γενικά.
Βλ. τα λ. αρμογή, άρμοσις, ηρμοσμένος, τόνος.
Βιβλιογραφία. Ανάμεσα στις πολλές μελέτες που έχουν γραφεί πάνω στο θέμα "αρμονία", μπορούν να αναφερθούν οι ακόλουθες, κατά χρονολογική σειρά: D. Β. Monro, The Modes of Ancient Greek Music, Οξφόρδη 1894· ιδιαίτερα, σσ. 47-65, §§ 21-25. R. P. Winnington-Ingram, Mode in Ancient Greek Music, Cambridge 1936. G. Reese, Music in the Middle Ages, Νέα Υόρκη 1940, σ. 38 κ.ε. Μ. I. Henderson, "The Growth of the Greek αρμονία", Classical Quarterly 36, 1942, σσ. 94-103. Kurt Sachs, The Rise of Music in the Ancient World, East and West, Νέα Υόρκη 1943, σσ. 216-238. Μ. Ι. Henderson, "The Growth of Ancient Greek Music", The Music Review IV, 1, 1943, σσ. 4-13. Matthew Shirlaw, "The Music and Tone-Systems of Ancient Greece", The Music Review IV, 1, 1943, σσ. 14-27. Matthew Shirlaw, "The Music and Tone-Systems of Ancient Greece", Music and Letters 32, 1943, σσ. 131-139. Kathleen Schlesinger, "The Harmonia, Creator of the Modal System of Ancient Greek Music", The Music Review V, 1944, σσ. 7-39 και 119-141. Antoine Auda, Les gammes musicales, Ixelles (Βέλγιο) 1947· ιδιαίτερα, σσ. 49-77. Ο. J. Gombosi, "Key, Mode, Species", Journal of the American Musicological Society 4, 1951, σσ. 20-26. J. Chailley, "Le mythe de modes grecs", Acta Musicologica 28, 1956, σσ. 137-163. Martin Vogel, "Enharmonic der Griechen", ORPHEUS Schriftenreihe zu Grundfragen der Musik 3 και 4, Dusseldorf 1963. Riemann, Musik Lexikon, Sachteil 1967, βλ. τα λ. "Harmonia" και "Systema teleion", σσ. 361 και 929 αντίστοιχα.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Αρμονία

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ἀρχαῖον τὸ κιθαρίζειν
Adler number: alpha,4073
Translated headword: Playing the box-lyre [is] old-fashioned
Vetting Status: low
Translation:
That is, worthy of no account, silly, senseless.
Greek Original:
Ἀρχαῖον τὸ κιθαρίζειν: τουτέστιν οὐδενὸς λόγου ἄξιον, ληρῶδες, ἀνόητον.
Notes:
Aristophanes, Clouds 1357 (see web address 1 below), with comment from the scholia there.
For the fundamental distinction between the box-lyre - the kithara - and the various kinds of bowl-lyre, see M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) pp.48-70.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: comedy; definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl