Suda

[Zambelis Spyros]

Headword: Θαργήλια
Adler number: theta,49
Translated headword: Thargelia
Vetting Status: low
Translation:
A festival of Artemis and of Apollo. [There is] also a month [called] Thargelion.[1] And the pot full of seeds of the sacred mash; for they used to boil in it to the god the first-fruits of the crops which had appeared, named from heating [θέρειν ] the earth [γῆ ], which is the same as the sun. Choruses took place in it [the festival]. And [sc. there is a saying] "A Thargelia of good things."[2]
Greek Original:
Θαργήλια: ἑορτὴ Ἀρτέμιδος καὶ Ἀπόλλωνος. καὶ μὴν Θαργηλιών. καὶ ὁ τῶν σπερμάτων μεστὸς χύτρος ἱεροῦ ἑψέματος. ἥψουν δ' ἐν αὐτῇ ἀπαρχὰς τῷ θεῷ τῶν πεφηνότων καρπῶν, ὀνομαζόμενον ἀπὸ τοῦ θέρειν τὴν γῆν, τὸν αὐτὸν ὄντα τῷ ἡλίῳ. ἵσταντο δὲ ἐν αὐτῇ καὶ χοροί. καὶ ἀγαθῶν Θαργήλια.
Notes:
[1] See also theta 50.
[2] Similarly glossed in Photius, Hesychius, and other lexica. (The saying, for which cf. generically theta 60, is not in the paroemiographers.)
Keywords: agriculture; botany; chronology; daily life; definition; dialects, grammar, and etymology; food; meter and music; proverbs; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θαργήλια
Αρχαία αθηναϊκή γιορτή προς τιμήν του του Απόλλωνα, στις 6 και 7 Θαργηλιώνος (γενέθλια μέρα του θεού). Ετυμολογείται ειτε ως "θάργηλος": "χύτρα ἐστὶν ἀνάπλεως σπερμάτων" ([[Ησύχιος|Ησύχιος]]) είτε ως "θάργηλος ἄρτος": ψωμί ζυμωμένο από τους πρώτους καρπούς (Αθήναιος "Δειπνοσοφ." Γ', 114). Την 1η μέρα γινόταν η καθαρτήρια (εξιλαστήρια) θυσία, στην οποία θυσιάζονταν 2 καταδικασμένοι σε θάνατο "ἐπί φαρμακείᾳ" (άντρας και γυναίκα). Τους φορούσαν στο λαιμό στεφάνι από σύκα και τους οδηγούσαν με συνοδεία αυλού σε συγκεκριμένο τόπο έξω από την πόλη, όπου τους θυσίαζαν καίγοντας τα πτώματα. Την πορεία των καταδίκων συνόδευε μελωδία αυλού, ο "κραδίης νόμος" ([[Ησύχιος|Ησύχιος]]: "νόμον τινά ἐπαυλοῦσι τοῖς ἐκπεμπομένοις φαρμακοῖς κράδαις καὶ θρίοις ἐπιρραβδιζομένοις")` γι' αυτό και ο εκάστοτε φαρμακός λεγόταν "κραδησίτης". Τη 2η μέρα γίνονταν μουσικοί αγώνες ανδρών-παίδων, με επιμέλεια του άρχοντα (Αριστοτέλης "Αθην. Πολιτ". 56, 3). Στις 7 Θαργηλιώνος περιέφεραν πανηγυρικά τους πρώτους καρπούς και την ειρεσιώνη.

Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Θέσπις
Adler number: theta,283
Translated headword: Thespis
Vetting Status: high
Translation:
A name of a citharode.[1] Aristophanes [writes]: 'he never stops dancing all night those old dances with which Thespis competed.'[2]
Greek Original:
Θέσπις: ὄνομα κιθαρῳδοῦ. Ἀριστοφάνης: ὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεται τἀρχαῖ' ἐκεῖν', οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο.
Notes:
[1] A player of the kithara, or box-lyre; see kappa 1590, and generally M.L.West, Ancient Greek Music (O.U.P., 1992) pp.48-56. But in fact Aristophanes (next note) is referring to the celebrated tragedian Thespis (theta 282), not to a homonymous citharode. See MacDowell p.322.
[2] Aristophanes, Wasps 1478-1479 [MacDowell] (see web address 1), with comment from the scholia there.
Reference:
Aristophanes, Wasps, edited with introduction and commentary by Douglas M. MacDowell, O.U.P., 1971.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: biography; comedy; daily life; meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~

Θέσπις
Αθηναίος ποιητής και "μουσουργός" του 6ου π.Χ. αι., θεωρούμενος ως ο θεμελιωτής της αττικής τραγωδίας. Γεννήθηκε στο δήμο Ικαρίας (της Αιγηίδος φυλής) και εισήγαγε στη διονυσιακή λατρεία την "υπόκρισιν", δηλαδή την παρεμβολή μεταξύ των χορευτών (ή "δραματικών ορχηστών" που μετείχαν στις διονυσιακές τελετουργίες) ενός προσώπου που διηγόταν "εν μιμήσει" τα μυθικά γεγονότα. Η εξέλιξη του είδους έφερε το διάλογο του "υποκριτού" με τον "ηγέτη του χορού", διαμορφώνοντας την τραγωδία. Συγκεκριμένα, πολύ πριν την εποχή του Θέσπιδος, όταν (κατά τους ψαλλόμενους διθυράμβους γύρω από το βωμό του Διονύσου) ο χορός κουραζόταν, προκειμένου να ξεκουραστεί ("ὑπέρ τοῦ διαναπαύεσθαι τὸν χορόν": Διογένης Λαέρτιος βιβλ. ΙΙΙ, 56), κάποιος (αποκαλούμενος ελεός) ανέβαινε στο τραπέζι δίπλα στο βωμό και από 'κεί διελεγόταν προς τον χορό ή μάλλον παρενέβαλλε στα χορικά άσματα μονωδίες "εκ του προχείρου". Πρώτος ο Θέσπις (περί το 536 π.Χ.) όχι μόνο αντικατέστησε τις "εκ του προχείρου" μονωδίες με άλλες έτοιμες "εκ των προτέρων", αλλά ανέβασε στο τραπέζι "δασκαλεμένο" υποκριτή, που υποδυόταν πολλά πρόσωπα. Έτσι έγινε ο "Πατέρας του Θεάτρου". Επειδή το όνομά του δεν αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς της περιοπής ενός Ηρόδοτου, ενός Θουκιδίδη, ενός Ξενοφώντος ή του "παντεπόπτη" Αριστοτέλη, ορισμένοι υποστήριξαν πως "Θέσπις" δεν υπήρξε ποτέ και πως το όνομά του "εφευρέθηκε" από την ομηρική "θέσπιν ἀοιδήν" ("Οδυσσεια" Α') κι ακόμα, πως η Ικαρία έγινε πατρίδα του για να τον συνδέσουν με τον Ικάριο (τον μυθικό αμπελουργό που πρωτοδέχτηκε τον Διόνυσο-Βάκχο στην Αττική). Όμως όλοι αυτοί ξεχνούν ότι "περί Θέσπιδος" δεν μιλούν μόνο οι μεταγενέστεροι συγγραφείς της ελληνιστικής Εποχής, αλλά μνημονεύεται και από τον Αριστοφάνη ("Σφήκες" 1478)...Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι, θέλουμε δε θέλουμε, να δεχτούμε ότι ο μεγαλύτερος "θεατράνθρωπος" της Ιστορίας ήταν Αθηναίος, λεγόταν Θέσπις, και ο "Δεκάλογος" που ακολουθεί, θα μας δείξει τα ...πρωτοφανή καλλιτεχνικά του κατορθώματα: α) Ανακάλυψε το τραγικό είδος και δημιούργησε το τραγικό άσμα (Διοσκορίδης, Πλούταρχος, Κλήμης, Ευάνθιος), β) έγινε ο επινοητής του "προλόγου" και της "ρήσεως" (διεξοδικό επεισόδιο) γ) Έγραψε ή αυτοσχεδίασε τα έργα: "Ἆθλα Πελίου ἥ Φόρβας", "Ἱερεῖς", "Ἄλκηστις", "Πενθεύς", και "Ἠϊθεοι" (τα υπόλοιπα, κατά τον Αριστόξενο, θεωρούνται νόθα), δ) Επινόησε πρώτος τους "σατύρους" (Σούδα), ε) Χορογραφούσε ο ίδιος τα έργα του (Αθήναιος), στ) Καθιέρωσε τον "πρώτο Υποκριτή" (Διογένης Λαέρτιος), ζ) Έπαιζε ο ίδιος στα έργα του (Πάριο Χρονικό), η) Μακιγιάριζε το πρόσωπό του με φυσικές χρωστικές ουσίες και κατόπιν κατασκεύασε μάσκες από πανί, όντας ο εισηγητής του "προσωπείου" (Σούδα), θ) Κέρδισε την πρώτη του νίκη γύρω στα 536-534 (στις Διονυσιακές εορτές που είχε θεσπίσει ο Πεισίστρατος) και πήρε για βραβείο έναν τράγο (Πάριο Χρονικό, Σούδα), ι) Περιόδευε με το θίασό του ανά τους δήμους της Αττικής χρησιμοποιώντας αμάξια (το γνωστό "`Αρμα Θέσπιδος") και εγκαινιάζοντας τις "καλλιτεχνικές τουρνέ" (Οράτιος)... Όλα αυτά έγιναν φυσικά σε αρκετά παλιά εποχή, γιατί ο γέρο-Σόλων πρόλαβε να προσάψει στην "ανατέλλουσα" θεατρική τέχνη (που συμπορευόταν με την "καριέρα" του νεαρού Θέσπιδος) το ότι βασίζεται στο ψέμα (Πλούταρχος)...


Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001

http://www.musipedia.gr/wiki/Θέσπις

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Θίασος
Adler number: theta,378
Translated headword: band, company, troop
Vetting Status: low
Translation:
Band. Also [sc. attested is] θιασώτης ["thiasos-member"].
Aristophanes [writes]: "for the company of Muses is here, making music in the master's house."[1]
"He had a exceedingly large band of actors and dancers about him."[2]
Greek Original:
Θίασος: χορός. καὶ Θιασώτης. Ἀριστοφάνης: ἐπιδημεῖ γὰρ θίασος Μουσῶν ἔνδον μελάθρων τῶν δεσποσύνων μελοποιῶν. θίασόν τε μίμων καὶ κορδακιστῶν περὶ αὑτὸν μάλα πλῆθος εἶχε.
Notes:
See also theta 379, theta 380, theta 381.
[1] Aristophanes, Thesmophoriazusae 40-42; cf. epsilon 3792.
[2] Aelian fr.273 Hercher.
Keywords: biography; comedy; definition; dialects, grammar, and etymology; meter and music; stagecraft

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θίασος
Ως γνωστόν, ο Πεισίστρατος οργάνωσε και καθιέρωσε τα Μεγάλα Διονύσια, τα κατ’ αγρούς Διονύσια, τα Λήναια και τα Ανθεστήρια. Επειδή όμως οι ευγενείς είχαν δικό τους ιερατείο --τους «οργεώνες»-- προκειμένου να τελεστεί η διονυσιακή λατρεία, θεσμοθετήθηκε τότε νέο ιερατείο που ονομάστηκε «θίασος»· τα δε μέλη του «θιασώται».


Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Θίασος
Adler number: theta,379
Translated headword: thiasos, chorus, troop
Vetting Status: low
Translation:
A sacred chorus.[1]
Also [sc. attested is] θιασώτης , a chorus-member.[2]
From θεῖν , which is [to say] θύειν ["to sacrifice"]. The chorus [is so-called] from coming together; for running [is called] θέειν ; or from being possessed by a god [ἐνθουσιθᾶν ]. Hence θιασῶται [are] properly the attendants of Dionysus.[3]
"Come dancing into the holy thiasotai.". They say this, not συνθιασῶται ["fellow-thiasotai"].[4]
In the Epigrams: "the turning rhombus which spurs on the Bacchic chorus."[5]
Greek Original:
Θίασος: ἱερὸς χορός. καὶ Θιασώτης, ὁ χορευτής. ἀπὸ τοῦ θεῖν, ὅ ἐστι θύειν. ὁ δὲ χορὸς ἀπὸ τῆς συνελεύσεως: θέειν γὰρ τὸ τρέχειν: ἢ ἀπὸ τοῦ ἐνθουσιᾶν. ὅθεν θιασῶται κυρίως οἱ περὶ τὸν Διόνυσον. ἐλθὲ χορεύσων ὁσίους ἐς θιασώτας. οὕτω λέγουσιν, οὐ συνθιασώτας. ἐν Ἐπιγράμμασι: στρεπτὸν Βασσαρικοῦ ῥόμβον θιάσοιο μύωπα.
Notes:
[1] cf. scholion on Aristophanes, Thesmophoriazusae 41. See also theta 378, theta 380.
[2] Similarly glossed by Hesychius, Photius, other lexica, and a scholion on Aristophanes, Frogs 327.
[3] cf. Etymologicum Magnum 449.56.
[4] Aristophanes, Frogs 326-7 with scholion.
[5] Greek Anthology 6.165.1; cf. rho 223, sigma 1193.
Keywords: comedy; definition; dialects, grammar, and etymology; meter and music; poetry; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Θρεττανελώ
Adler number: theta,475
Translated headword: Threttanelo
Vetting Status: high
Translation:
Sound of a cithara. For they say that Philoxenus the dithyramb poet or tragedian wrote The Love of the Cyclops for Galatea; and then that he said the word threttanelo in the epigram[1] in imitation of a sound of the cithara. For there he brings on the Cyclops playing the cithara and making Galatea blush. So when the chorus said, "How happy I am!"[2] the slave also said, "I also will want to dance, and to accompany that music with my voice."[3] For the cithara when played with a plectrum makes a noise like this, threttanelo, threttanelo.
Greek Original:
Θρεττανελώ: ἦχος κιθάρας. Φιλόξενον γὰρ τὸν διθυραμβοποιὸν ἢ τραγῳδιοδιδάσκαλόν φασι γράψαι τὸν ἔρωτα τοῦ Κύκλωπος, τὸν ἐπὶ τῇ Γαλατείᾳ. εἶτα κιθάρας ἦχον μιμούμενον ἐν τῷ ἐπιγράμματι τοῦτο εἰπεῖν τὸ ῥῆμα, θρεττανελώ. ἐκεῖ γὰρ εἰσάγει τὸν Κύκλωπα κιθαρίζοντα καὶ ἐρεθίζοντα τὴν Γαλάτειαν. ἐπεὶ οὖν ἔφη ὁ χορός, ὡς ἥδομαι, ἔφη καὶ ὁ οἰκέτης, κἀγὼ βουλήσομαι χορεύειν: καὶ ἅμα ἀναφωνεῖν τὸ μέλος ἐκεῖνο. ἡ γὰρ κιθάρα κρουομένη τοιοῦτον μέλος ποιεῖ, θρεττανελώ, θρεττανελώ.
Notes:
The mimetic word θρεττανελό (sic: with a final omicron; only here with omega) imitates the sound made by the cithara (kappa 1590) played with the plectrum. For similar mimetic or mimic words see tau 518 (τήνελλα ) and epsilon 2807; and cf. English tantara for a flourish of the trumpet or bugle.
The entry follows the scholia to Aristophanes' Plutus 290. At that point in the comedy Aristophanes appears to be parodying a dithyramb by Philoxenus of Cythera (OCD3 1172; phi 393, sigma 1192) in the "new style", often subject to pastiche and parody by Aristophanes and other comic poets (delta 1029, kappa 2647, alpha 1810, phi 761, delta 1650, beta 488, with notes, references and bibliography). The citations here attributed to a chorus and to a house-slave, are probably from the dithyramb (see notes 2 and 3) and are discussed as fragments of Philoxenus' Cyclops by D.L. Page, Poetae Melici Graeci frs. 819-20, and D. A. Campbell, Greek Lyrics (Loeb edn.), vol.5 pp.160-63.
[1] The phrase 'in the epigram' seems here to have an unusual sense, perhaps describing the word's position outside the grammatical structure of the sentence, "in parenthesis", or a short poem within the dithyramb. Otherwise, it is simply in error.
[2] This exclamation begins Aristophanes, Plutus 288 (see web address 2 for the Greek text and 3 for an English translation), where the Chorus expresses their joy at news announced by Carion, Chremylus's slave, and their wish to dance for joy. Carion responds at 290 with the first words of the citation in Suda, but continues quite differently (see web addresses 4-5 for the Greek and 6-7 for the translation). Carion says he wants to copy the Cyclops dancing (a notoriously indecent dance: cf. Euripides' Cyclops) and (as in Philoxenus) playing the cithara, θρεττανελό . The text in Aristophanes is therefore probably a parody (or, in Eustathius's happier term, a paralalia 'writing alongside') of lines written by Philoxenus in his dithyramb Cyclops, from which the Suda entry gives these extracts.
[3] The phrase containing the infinitive ἅμα ἀναφωνεῖν , 'to accompany that melody with my voice', corresponds to nothing in the scholia or in the comedy, and is probably based on the text of Philoxenus. Its sequences of short syllables resemble the unusual degree of metrical resolution in the other fragment of his Galatea (on whom see gamma 22 and OCD3 620) from the scholia here (see fr. 819 Page and Campbell).
Associated internet addresses:
Web address 1,
Web address 2,
Web address 3,
Web address 4,
Web address 5,
Web address 6
Web address 7
Keywords: comedy; definition; meter and music; mythology; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Θυμέλη
Adler number: theta,556
Translated headword: altar, stage, orchestra
Vetting Status: low
Translation:
For aulos-playing.[1]
"Often flourishing on orchestras (θυμέλῃσι ) and stages (σκηνῇσι ) the curving Acharnian ivy covered his hair."[1]
Prokopios [writes]: "... from a mother [who was] one of those who prostituted herself on the stage (θυμέλῃ ) ..."[2]
Greek Original:
Θυμέλη: ἡ αὐλητική. πολλάκις ἐν θυμέλῃσι καὶ ἐν σκηνῇσι τεθηλὼς βλαισὸς Ἀχαρνίτης κισσὸς ἔρεψε κόμαν. Προκόπιος: μητρὸς δὲ τῶν τινος ἐν θυμέλῃ πεπορνευμένων.
Notes:
For this headword see already theta 555
[1] cf. generally alpha 4438, alpha 4447.
[2] Greek Anthology 7.21.3-4; cf. alpha 4677 and beta 327.
[3] Procopius, Secret History 1.11: about Antonina, wife of Belisarius. Quotations from this passage continue at mu 306 and epsilon 165.
Keywords: biography; botany; comedy; definition; gender and sexuality; historiography; meter and music; poetry; religion; stagecraft; tragedy; women

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ὑμεναίων
Adler number: upsilon,104
Translated headword: of wedding-songs
Vetting Status: low
Translation:
Of marriage hymns.[1]
"For a Lydian wedding-song is sung for them."[2]
"[This tomb holds] the charming Alkman, the swan who sang wedding-songs, who made music worthy of the Muses."[3]
Greek Original:
Ὑμεναίων: γαμικῶν ὕμνων. Ὑμέναιος γὰρ ἐκείνων Λυδὸς ᾄδεται. τὸν χαρίεντ' Ἀλκμᾶνα, τὸν ὑμνητῆρ' ὑμεναίων, κύκνον, τὸν Μουσῶν ἄξια μελψάμενον.
Notes:
[1] Genitive plural, from the second quotation below.
[2] Perhaps Aelian (so Adler).
[3] Greek Anthology 7.19.1-2, quoted already at kappa 2656. On Alcman, see alpha 1289.
Keywords: daily life; definition; gender and sexuality; meter and music; poetry; women
Translated by: Catharine Roth on 26 October 2003@11:27:11.

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~~~~~~

Υμέναιος
γαμήλιο ή επιθαλάμιο τραγούδι. Tο εκτελούσαν φίλοι που συνόδευαν τη νύφη από το πατρικό της σπίτι στο σπίτι του γαμπρού. Ησύχ. : "Υμεναίων· γαμικών ασμάτων, μέλος ωδής" (υμέναιοι· γαμήλια τραγούδια· μελωδίες). Βλ. επίσης Αθήν. ΙΔ', 619Β, 10. Η γαμήλια μελωδία παιζόταν και στον αυλό, ιδίως το μόναυλο. Πολυδ. (IV, 75): "αυλεί δε ο μόναυλος μάλιστα τον γαμήλιον" (το γαμήλιο τραγούδι παίζεται κυρίως με το μόναυλο). Ο Αναξανδρίδης στο Θησαυρό (Αθήν. Δ', 176Α, 78) αναφέρει: "αναλαβών ηύλουν τον υμέναιον" (πήρα το μόναυλο και έπαιξα το γαμήλιο τραγούδι).
Βλ. επίσης το λ. γαμήλιον.


Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Υμέναιος

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ὑμνοπόλος
Adler number: upsilon,118
Translated headword: minstrel
Vetting Status: low
Translation:
Someone occupied with hymns.
“Many mothers of minstrels.”[1] [This is said] about Alcman[2] the lyric poet.
Greek Original:
Ὑμνοπόλος: ὁ περὶ τοὺς ὕμνους ἀναστρεφόμενος. πολλαὶ μητέρες ὑμνοπόλων. περὶ Ἀλκμᾶνος τοῦ λυρικοῦ.
Notes:
Cf. the scholia in Nicander, Alexipharmaca 629 for a similar gloss on the noun ὑμνοπόλος .
[1] Quoted from Greek Anthology 7.18.6; cf. lambda 784.
[2] alpha 1289, alpha 1290.
Keywords: biography; definition; meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ὑμνῳδία
Adler number: upsilon,119
Translated headword: hymn-singing
Vetting Status: low
Translation:
and hymn-singer.
Greek Original:
Ὑμνῳδία: καὶ Ὑμνῳδός.
Notes:
The first of these cognate headword is glossed in Orion [Author, Myth], Etymologicum as a hymn set to music, ὕμνος μετ’ ᾠδῆς .
cf. Hesychius s.v. ᾠδή .
Keywords: Christianity; dialects, grammar, and etymology; meter and music; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ὑπάτη
Adler number: upsilon,165
Translated headword: topmost; ultimate
Vetting Status: low
Translation:
A musical note/string, producing a deep/heavy sound.[1]
“When he slipped into the ultimate sickness, and an inevitable end, he saw something visible to his excellence; and he stuck his sword in his innards”.[2]
Greek Original:
Ὑπάτη: χορδὴ μουσική, βαρὺν φθόγγον ἀποτελοῦσα. νοῦσον ὅτ' ἐς ὑπάτην ὠλίσθανε, τέρμα τ' ἄφυκτον, εἶδεν ἀριστείην ἐμφανὲς εἰς ἰδίην: πῆξε δ' ὑπὸ σπλάγχνοισιν ἑὸν ἔγχος.
Notes:
[1] The headword itself and the gloss given to it here sound incompatible but are not. See LSJ s.v. ('the highest of the three strings ... but the lowest in pitch') and esp. M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) 64, with 219-220.
[2] An approximation of Greek Anthology 7.233.3-5.
Keywords: definition; medicine; meter and music; poetry


~~~~~~~~~~~~~

Υπάτη
(=υψίστη)· η πιο χαμηλή νότα ή χορδή· ονομαζόταν έτσι (υπάτη σήμαινε υψίστη), γιατί τοποθετούνταν στο πιο μακρινό άκρο των χορδών. Ο Αριστείδης λέει: "υπάτη δε υπάτων, ότι του πρώτου τετραχόρδου πρώτη τίθεται· το γαρ πρώτον ύπατον εκάλουν οι παλαιοί" (η υπάτη υπατών ήταν η πρώτη νότα του πρώτου τετράχορδου [του χαμηλότερου], γιατί οι αρχαίοι έλεγαν ύπατο το πρώτο).

Βλ. λ. ονομασία.

Πηγές
Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Υπάτη
http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ὑπὸ πῆχυν κρατεῖς
Adler number: upsilon,559
Translated headword: you hold under your fore-arm.
Vetting Status: low
Translation:
“It is clearly Nemesis,[1] of whom we sing in accompaniment to the lyre: ‘Unnoticed you move near the foot, you make a proud neck to bend, you always hold life under your fore-arm.’”[2]
Greek Original:
Ὑπὸ πῆχυν κρατεῖς: ἡ δὲ Νέμεσις σαφῶς ἐστι, περὶ ἧς πρὸς λύραν ᾄδομεν: λήθουσα δὲ πὰρ πόδα βαίνεις, γαυρούμενον αὐχένα κλίνεις, ὑπὸ πῆχυν ἀεὶ βιοτὰν κρατεῖς.
Notes:
[1] On the goddess Nemesis see also alpha 523, nu 162, nu 163, rho 33; and see LSJ s.v. πῆχυς , V.2, for her connection with that word.
[2] From Synesius, Letter 95 (235b Hercher). He in turn, both here and already at nu 163, slightly misquotes -- for κρατεῖς read μετρεῖς ("you measure") -- Mesomedes (mu 668) fr.3.8-11 Heitsch.
Reference:
Heitsch, E. (ed.), Die griechischen Dichterfragmente der römischen Kaiserzeit, I, Göttingen 1961, pp. 25-32
Keywords: imagery; meter and music; poetry; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ξιφισμός
Adler number: xi,74
Translated headword: swordplay
Vetting Status: high
Translation:
A figure from the so-called emmeleia.[1]
Greek Original:
Ξιφισμός: σχῆμα ἐκ τῆς ἐμμελείας καλουμένης.
Notes:
See also xi 73.
[1] "A tragic dance": LSJ s.v. II (web address 1), and cf. epsilon 971, epsilon 972.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: definition; military affairs; meter and music; tragedy

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~~~~~

Ξιφισμός
χορός του σπαθιού. Πολυδ. (IV, 100): "εκαλείτο δε τι και ξιφισμός" (και [ένα είδος χορού] ονομαζόταν ξιφισμός). Ο Ησύχιος και ο Αθήναιος θεωρούν τον ξιφισμό σχήμα (φιγούρα) χορού. (Ησ.: "σχήμα ορχηστικόν της λεγομένης εμμελείας ορχήσεως"· πρβ. Αθήν. ΙΔ', 629F, 27.) Το ρήμα ξιφίζω σήμαινε χορεύω το χορό του σπαθιού· ενώ ο Ησύχιος λέει: "ξιφίζειν· ανατείνειν την χείρα και ορχείσθαι" (ξιφίζω· σηκώνω το χέρι και χορεύω). Ίσως "σηκώνω το χέρι, κρατώντας το σπαθί και χορεύω".

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Ξιφισμός

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ξυλυφίων
Adler number: xi,98
Translated headword: xylophone
Vetting Status: high
Translation:
As applied to soft twigs, when we bend and release them.[1] [Note] that Diokles of Athens first invented music in clay saucers in earthenware pots, which he struck with a twig.[2]
Greek Original:
Ξυλυφίων: οἷον ἐπὶ τῶν ἁπαλῶν ξυλυφίων, ὅταν κάμψαντες ἀφῶμεν αὐτά: ὅτι Διοκλῆς ὁ Ἀθηναῖος πρῶτος εὗρε τὴν ἐν τοῖς ὀξυβάφοις ἁρμονίαν ἐν ὀστρακίνοις ἀγγείοις, ἅπερ ἔκρουεν ἐν ξυλυφίῳ.
Notes:
Although "xylophone" is an irrestible translation for this percussion instrument, the resonating part of a xylyphion, as described here, was not actually wood at all. See generally West (below) p.128, with p.127.
[1] From gamma 468.
[2] From delta 1155. (There too the actual idiom, an odd one, is "in" a twig.)
References:
M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992).
OCD(3) p.470, 'Diocles(2)'.
Keywords: biography; botany; chronology; meter and music; science and technology; trade and manufacture

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ξυναυλία
Adler number: xi,116
Translated headword: pipe-concert
Vetting Status: high
Translation:
A kind of aulos-playing in harmony, a singing to the aulos performed by two.
Greek Original:
Ξυναυλία: αὔλησίς τις σύμφωνος, ὑπὸ δύο περαινομένη αὐλῳδία.
Notes:
Cf. xi 117, sigma 1449. Similarly glossed by Hesychius and Photius; mentioned in Aeschylus, Sophocles, Aristophanes, and elsewhere.
For auloi see generally M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) pp.81-109, inc. 103-4 on the standard practice of playing them in pairs (which is not what the Suda is talking about here).
Keywords: definition; meter and music

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ξυναυλίαν
Adler number: xi,117
Translated headword: pipe-concert
Vetting Status: high
Translation:
Fellowship. That is, "let us lament together."[1] It is called ξυναυλία whenever two aulos-players play the same thing.[2] Or when a cithara and an aulos play together.[3] Hymns to the gods are called "nomoi."[4]
Greek Original:
Ξυναυλίαν: κοινωνίαν. τουτέστιν ὁμόσε ἀποδυρώμεθα. ξυναυλία δὲ καλεῖται, ὅταν δύο αὐληταὶ τὸ αὐτὸ λέγωσιν. ἢ ὅταν κιθάρα καὶ αὐλὸς συμφωνῇ. νόμοι δὲ καλοῦνται οἱ εἰς θεοὺς ὕμνοι.
Notes:
[1] Referring to Aristophanes, Knights 9: cf. xi 118. Both entries derive from the scholia on the line.
[2] Cf. xi 116.
[3] For the kithara see kappa 1590.
[4] Cf. nu 473, nu 478.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: comedy; definition; meter and music; poetry; religion

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ξυναυλίαν πενθήσωμεν, Οὐλύμπου νόμον
Adler number: xi,118
Translated headword: Let us bewail a xynaulia, a nomos of Olympus
Vetting Status: high
Translation:
Olympus was an aulos-player, a pupil of Marsyas and equally unfortunate through his music.[1] [Aristophanes is saying:] so just as Olympus invented the joint playing of auloi, let us too bewail likewise and as if with a single voice. In our lamentation let us imitate the joint aulos-playing of Olympus. This Olympus used to compose nomoi for the aulos in Phrygia. He also wrote nomoi of lamentation.
Greek Original:
Ξυναυλίαν πενθήσωμεν, Οὐλύμπου νόμον: Ὄλυμπος αὐλητὴς γέγονε, Μαρσύου μαθητὴς καὶ αὐτὸς δυστυχήσας διὰ μουσικήν. καθάπερ οὖν Ὄλυμπος εὗρε τὸ συναυλεῖν, καὶ ἡμεῖς ὅμοια καὶ ὥσπερ ἀπὸ μιᾶς φωνῆς ὀδυρώμεθα. μιμησώμεθα ἐν τῷ θρηνεῖν συναυλίαν Ὀλύμπου. οὗτος δὲ ὁ Ὄλυμπος ἐν Φρυγίᾳ τοὺς αὐλητικοὺς νόμους ἐποίει. ἔγραψε δὲ καὶ θρηνητικοὺς νόμους.
Notes:
The headword phrase comes from Aristophanes, Knights 9 (but cited with πενθήσωμεν rather than κλαυσώμεν ), and scholiastic comment on it follows. See also xi 116, xi 117.
[1] For the satyr Marsyas and his fate see OCD(3) p.930.
Reference:
M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992) pp.330-1 and index s.v. Olympus.

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ζαμβύκη
Adler number: zeta,15
Translated headword: zambuke, zambuca
Vetting Status: high
Translation:
A musical instrument.
Greek Original:
Ζαμβύκη: μουσικὸν ὄργανον.
Note:
See under sigma 73. (The present entry's z- version of the word is unattested outside lexicography.)
Keywords: definition; meter and music; science and technology

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

 

[Zambelis Spyros]

Headword: Ζυγός
Adler number: zeta,187
Translated headword: yoke, rank, crossbar, bench, balance, cross-strap, the constellation of Libra
Vetting Status: low
Translation:
In the Tactica [a zugos is] means the mass [of troops deployed] side by side with each other.[1] A seat for rowers.[2] What is placed upon animals.[3] Also the bench in a hull [sc. of a ship]. [4] In musical instruments, the crosspiece [sc. of a lyre].[5] The instrument that judges equivalences.[6] Also the claws of Scorpio in the sky.[7] And the ζυγοτρυτάνη [is] what measures the weight [8]. Also the cross strap rounding the lateral fingers in sandals. [9]
Aristophanes writes: “the cross strap [zugos] presses the ring”.[10]
Greek Original:
Ζυγός: ἐν τοῖς Τακτικοῖς τὸ ἐκ παρεστηκότων ἀλλήλοις πλῆθος. ἐρετικὴ καθέδρα. τὰ τοῖς ζῴοις ἐπιτιθέμενα. καὶ τὸν ζυγὸν ἐν θαλάμῳ. τῶν μουσικῶν ὀργάνων ὁ πῆχυς. τὸ τὰς ἰσότητας διακρῖνον σκεῦος. καὶ αἱ χηλαὶ τοῦ ἐν οὐρανῷ Σκορπίου. καὶ ἡ ζυγοτρυτάνη δὲ στάσιμον. καὶ ὁ περικείμενος ἱμὰς τοῖς δακτύλοις πλαγίοις ἐπὶ τῶν σανδαλίων. Ἀριστοφάνης: τὸ δακτυλίδιον πιέζει τὸ ζυγόν.
Notes:
With the exception of the final Aristophanic quotation and a slight modification in a phrase (see n.8), this entry is taken almost entirely from Photius, Lexicon delta58.
[1] As in zeta 179 and kappa 542, the definition is taken from a military "tactics" text. (As in zeta 179, see: Onomasticon Tacticon 26; Aelianus Tacticus, Tactica 7; and Asclepiodotus, Tactica.)
[2] A definition widely attested in different lexicographic sources, from where Photius may have excerpted it. In Aelius Herodianus, De prosodia catholica 3.1.140, we have: ἔστι δὲ ζυγὸς καὶ κάθεδρα τῶν ἐρεσσόντων ; “the ζυγός is also the seat for rowers”, and in a scholion to Sophocles, Ajax 249 we have: “ζυγός means three things: the plate of a balance, the seat, and the yoke of the animals”. See also, likewise, a scholion to Homer, Iliad 20.246: “for ζυγά are the seats for rowers”.
[3] This is considered the main meaning of this term, and is attested in different lexicographic sources. See e.g. Apion Grammaticus, Fragmenta de glossis homericis 74.239, as the first of three definitions. In a scholion to Homer, Iliad 5.730 we have: “Ζυγός : what is put on the neck of horses”; and in a scholion (scholia recentiora) to Aristophanes, Clouds 745 is to be found: ”Ζυγός is what oxen are submitted to, and by that they draw the chariot”.
[4] See already n.2.
[5] In Apion Grammaticus, Fragmenta de glossis homericis 74.239: “Ζυγος : … And in relation to the lyre”. In a scholion (scholia vetera) to Homer, Iliad 187 we have: “the crosspiece of the lyre where the κολλαβοί are placed; this is the name of the pegs to which the strings are fastened”.
[6] For ζυγός “balance” and ισότης “equality”, see e.g. Gennadius Scholarius, Grammatica 2.441: “balance, means the law and the equality”.
[7] On Libra and Scorpio see e.g. Teucer Astrologus, De duodecim signis 7.204: συνήντηκε Ζυγὸς ἀπὸ τῶν τοῦ Σκόρπιου χηλῶν ; “Libra appears starting from the claws of Scorpio”.
[8] Slightly different from the original: καὶ ἡ ζυγοτρυτάνη: τρυτάνη δὲ τὸ στάσιμον ; “and the zugotrutanê: trutanê is what measures the weight”, which is clearer than in the Suda. The term ζυγοτρυτάνη is attested here and in Photius, the main source (see the introductory note).
For the coincidence of ζυγός with τρυτάνη cf. tau 1105; Hesychius, Lexicon tau1570; and the scholia to Demosthenes 5.26: “τρυτάανη is the whole balance [ζυγός ], the scales are the plates where we put what is to be weighed”.
In the scholia to Lyicophron, Alexandra 270 we find a more detailed description of the part of the balance, and, according to that, the τρυτάνη could not mean, at least during a certain age, the whole balance but a part of it: “Now τάαλαντον is the flat, laminated part of the balance, where we place the things to be weighed, the τρυτάνη , which is also named σταχάνη , the entire rod of the balance on both sides of which there are the plates or scales. Properly speaking the τρυτάνη is the strap of the rod of the balance”. Which is confirmed by Eustathius, Commentarii ad Homeri Iliadem 1.301: “properly speaking, the τρυτάνη is a part of the ζυγός … And the ζυγός itself takes its name from the part, upon which the already-mentioned πλάστιγγες hang”.
[9] This is a phrase that Photius could have taken fom Hesychius, Lexicon zeta196: “also the cross strap round the fingers in the sandals”, which has perhaps its origin in the scholia to Aristophanes, Lysistrata 417: “ζυγός is the name of the cross strap that rounds women's sandals passing through fingers”.
[10] Aristophanes, Lysistrata 417.
Keywords: clothing; comedy; daily life; definition; dialects, grammar, and etymology; military affairs; meter and music; religion; science and technology

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

~~~~~~~

Ζυγός
(αρσ.) και [[ζυγόν|ζυγόν]] (ουδ.)· το εγκάρσιο ξύλο που ένωνε στο πάνω μέρος τα δύο κέρατα ή πήχεις της κιθάρας, λύρας, φόρμιγγας κτλ. Το [[ζυγόν|ζυγόν]] είχε σχήμα σχεδόν κυλινδρικό και ήταν κατασκευασμένο από πυξάρι. Επάνω του στερεώνονταν οι κόλλαβοι (ή κόλλοπες, κλειδιά), που χρησίμευαν στο τέντωμα και το κούρδισμα των χορδών. Βλ. λ. λύρα.

Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999

http://www.musipedia.gr/wiki/Ζυγός

 

[Zambelis Spyros]

Μουσιπαιδεία

αναζήτηση :
Σούδα

βρέθηκε 173 φορές σε 109 σελίδες

Σούδα
Σε μια σημείωση μετά τον τίτλο αναφέρεται: "Το παρόν βιβλίον Σουΐδα ή Σούδα · οι δε συνταξάμενοι τούτο, άνδρες σοφοί· Εύδημος ρήτωρ, Ελλάδιος επί Θεοδοσίου του νέου· Ευγένιος ... έχει συλλεγεί από έναν άγνωστο συγγραφέα και ότι το όνομα Σουίδας προήλθε από το όνομα Σούδα της συλλογής. Έχουν γίνει πολλές εκδόσεις της Σούδας, από τις οποίες παρατίθενται οι ...

Διαγόρας
Κατά τη Σούδα Σούδα , ήταν σκλάβος που αγοράστηκε από τον φιλόσοφο Δημόκριτο τον Αβδηρίτη για δέκα χιλιάδες δραχμές ... του ιδέες· διασώθηκε με τη φυγή. Σύμφωνα με μια παράδοση, πνίγηκε σε ναυάγιο, ενώ η Σούδα Σούδα λέει πως εγκαταστάθηκε και πέθανε στην Κόρινθο.

Φρύνιχο και τους λοιπούς δραματουργούς της εποχής. Αν μάλιστα πιστέψουμε Σούδα , ότι συναγωνίστηκε και τον Σοφοκλή ... είναι γνωστή μόνο η «Αλόπη» --Παυσανίας, «Αττικά» Ι) και κέρδισε 13 νίκες

Κινύρα
Σούδα στη λ. κινύρα ("κινύρα· κινυρόμεθα, κινυρομένη")


Αριστόξενος
(Σούδα: "εις ον Αριστοτέλη , αποθανόντα ύβρισε, διότι κατέλιπε της σχολής Θεόφρατον, αυτού Αριστοξένου δόξαν μεγάλην εν τοις ακροαταίς του Αριστοτέλους έχοντος")

Ίβυκος
Η Σούδα διηγείται ότι πήγε στη Σάμο και πέρασε λίγον καιρό στην αυλή του Πολυκράτη (532-523 π.Χ ... συνέθεσε επινίκιον επινίκια και εγκώμιον εγκώμια . Ο μύθος για το θάνατό του είναι γνωστός από τη Σούδα και άλλες πηγές: ο Ίβυκος σκοτώθηκε από ληστές κοντά στην Κόρινθο

Λάσος
ο Ερμιονεύς γεννήθηκε το 548/545 περίπου π.Χ. (κατά την 58η Ολυμπιάδα αναφέρει η Σούδα ) στην Ερμιόνη της Αχαΐας. Σημαντική μορφή στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής μουσικής και σοφιστής μεγάλης φήμης. ... ο Έρμιππος στο έργο του Περί των σοφών αναγνωρίζει 17, μαζί και τον Λάσο. Η Σούδα , από την άλλη, αναφέρει ότι μερικοί τον κατέτασσαν στους επτά σοφούς αντί του Περίανδρου.

Στησίχορος
(632-556 π.Χ.)· σύμφωνα με τη Σούδα , γεννήθηκε την 37η Ολυμπιάδα (632 π.Χ.) στην Ιμέρα (από όπου και η επωνυμία Ιμεραίος) και πέθανε την 57η Ολυμπιάδα (556 π.Χ.) στην ... να στέκεται ακίνητος και να τραγουδά την επωδό μετά τη στροφή και την αντιστροφή ( Σούδα : "ότι πρώτος κιθαρωδία χορόν έστηκε"). Η Σούδα στο βιογραφικό σημείωμα του Στησίχορου αναφέρει ότι, "αφού έψεξε την Ελένη της Τροίας ...

Θέσπις
Επινόησε πρώτος τους "σατύρους" (Σούδα),
Καθιέρωσε τον "πρώτο Υποκριτή" ... χρωστικές ουσίες και κατόπιν κατασκεύασε μάσκες από πανί, όντας ο εισηγητής του "προσωπείου" (Σούδα)


Κόριννα η Ταναγραία
... . Κόρη των Αχελωοδώρου-Προκρατίας και μαθήτρια της Μυρτίδος (Μύρτιδος, κατά τη Σούδα ). Αναφέρεται ότι νίκησε τον Πίνδαρος Πίνδαρο 5 φορές ( ) σε λυρικούς αγώνες ( Σούδα ). Η ίδια πηγή μας πληροφορεί ότι επονομαζόταν και «Μυία» και ότι συνέθεσε 5 τόμους με λυρικούς νόμους και επιγράμματα. Διακρίθηκε για την απλότητα των ...

Λάμπρος ο Ερυθραίος
Κατά τις πηγές Σούδα), υπήρξε ακροατής του και ο μέγιστος των θεωρητικών, ο Αριστόξενος .


Λάσος
Γεννήθηκε κατά την 58η Ολυμπιάδα (558-555 π.Χ.). Κατά τη Σούδα επίσης, υπήρξε και ο πρώτος που έγραψε θεωρητικό μουσικό έργο, θεωρούμενος για τούτο ως ο ιδρυτής της μουσικής επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα.

Αισχύλος
Ο Αισχύλος έγραψε, κατά τη Σούδα , 90 δράματα·

Αλκμάν
Σύμφωνα με τη Σούδα , γεννήθηκε στη Μεσσόα (μέρος της Σπάρτης, κατά τον Στράβωνα), αλλά γενικά πιστευόταν ότι γεννήθηκε στις Σάρδεις της Λυδίας, στη ... . Η Σούδα δίνει ως εποχή του την 27η Ολυμπιάδα, δηλ. 672-668 π.Χ., και ότι έζησε ...

Αρίων
Η Σούδα δίνει τις ακόλουθες πληροφορίες: "Αρίων Μηθυμναίος λυρικός, γιος του Κυκλέα· έζησε στην 38η 'Ολυμπιάδα ... ζωής του στην αυλή του τυράννου της Κορίνθου Περίανδρου (625-585 π.Χ.). Η Σούδα λέει ότι το όνομα του πατέρα του, Κυκλεύς, οφειλόταν στον " κύκλιος κύκλιο "

Διοκλής
... οποίο, κατά τη Σούδα , αποδιδόταν η επινόηση μιας αρμονία (σειράς από νότες) που παραγόταν από μια σειρά οστράκινων αγγείων, όταν τα χτυπούσαν με ένα μικρό ξύλινο ραβδί. Η Σούδα αποδίδει, κατά λάθος, την εφεύρεση αυτή στον κωμικό Διοκλή (5ος αι. π.Χ.).


Ευριπίδης
Η Σούδα λέει ότι "γεννήθηκε την ημέρα που οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες" (στη Σαλαμίνα), δηλαδή το 480 ... άλλα δράματά του. Κέρδισε πέντε φορές σε δραματικούς αγώνες, από τους οποίους τον ένα μεταθανάτια (Σούδα).

Θάμυρις
Ήταν ο όγδοος επικός ποιητής πριν από τον Όμηρο (''Σούδα'') και έζησε στην αυλή του Εύρυτου, βασιλιά της Οιχαλίας.

Μελανιππίδης
πέθανε ίσως γύρω στο 414-413 π.Χ. ( Σούδα )

Μόθων
Σούδα : "μόθωνες· είδος χορού". Μόθων σήμαινε άνθρωπο αισχρό, ανήθικο· Σούδα : "ο φορτικός και άτιμος, και είδος αισχράς και δουλοπρεπούς ορχήσεως και φορτικής".


Μουσαίος
Η Σούδα αναφέρει έναν άλλο Μουσαίο, τον Θηβαίο, γιο του Θάμυρις Θάμυρι , που ήταν συνθέτης τραγουδιών (μελοποιός) πολύ πριν από τον Τρωικό πόλεμο.


Οξύβαφοι
Η Σούδα στο λ. "Διοκλής" γράφει: "...τούτον δε φασιν ευρείν και την εν τοις οξυβάφοις ... πάνω στους οξύβαφους, καμωμένους από οστράκινα αγγεία, χτυπώντας τα μ' ένα μικρό ξύλινο ραβδί). Η Σούδα κατά λάθος αποδίδει την εφεύρεση αυτή στον κωμικό Διοκλή, αντί στον μουσικό Διοκλής Διοκλή .

Πρατίνας
Κατά τη Σούδα , έγραψε 50 δραματικά έργα, από τα οποία 32 σατυρικά (Σάτυροι), έργα που αποτελούν μια δική του θεατρική καινοτομία. Κέρδισε, επίσης, μια φορά στους αγώνες ( Σούδα ).

Σοφοκλής
Η Σούδα επίσης αναφέρει ότι ο Σοφοκλής ονομαζόταν μέλισσα για τη γλυκύτητα ("Μέλιττα δια το γλυκύ").

Ωλήν
Η Σούδα και ο Ησύχιος τον αποκαλούν Δυμαίο ή Υπερβόρειο (από τον μακρινό Βορρά) ή Λύκιο (από τη Λυκία)· η Σούδα προτιμά το επίθετο Λύκιος, γιατί, ήρθε από την πόλη Ξάνθο της Λυκίας.

Δικαιογένης
Αναφέρεται στη Σούδα Σούδα και από τον Αρποκρατίωνα.


Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς
Επίσης διασώθηκαν απανθίσματα από τη "Μουσική Ιστορία", τόσο στη Σούδα όσο και στον Φώτιο (από τον Ρούφο, κώδικας 161).

Διονύσιος ο Ίαμβος
Κατά τη Σούδα , ήταν δάσκαλος του Αριστοφάνης

Ίακχος
ακχος, όπως και ο θεός ( Σούδα )


Κιννύρα
η δε Σούδα την παρομοιάζει προς την κιθάρα και την ετυμολογεί


Κόριννα η Θεσπία
Αρχαία λυρική ποιήτρια άγνωστης εποχής, που την έλεγαν «Κορινθία». Συνέθεσε λυρικούς νόμους ( Σούδα ).


Κόριννα η «νεωτέρα»
Αρχαία λυρική ποιήτρια, καταγόμενη από τη Θήβα. Την ονόμαζαν και «Μυία» (Σούδα ).


Μουσαίος εκ Θηβών
Σύμφωνα με τη Σούδα , πρόκειται για μυθικό αοιδό και μελοποιό, που ήταν γιος του Θάμυρις Θάμυρι και έζησε πολύ πρίν τον Τρωικό πόλεμο.


Πολυδεύκης Ιούλιος
Η Σούδα Σούδα αποδίδει στον Πολυδεύκη την πατρότητα και άλλων συγγραμμάτων,


Πρατίνας ο Φλιάσιος
Κατά τη Σούδα , συνέθεσε 18 τραγωδίες και 32 σατυρικά δράματα και υπορχήματα.

Ριανός ο Κρης
Κατά τη Σούδα Σούδα και τον Στέφανο Βυζάντιο, καταγόταν από τη Βήνη Γορτύνης (Βένι Αμαρίας Νομού Ρεθύμνης).

Φιλόξενος o Eυλυτίδου
Ο Φιλόξενος συνέθεσε 24 διθυράμβους ( Σούδα )

Χόρευσις
Όρχηση, σύμφωνα με τη Σούδα

Χορός εκκλησιαστικός
Κατά τη Σούδα Σούδα οι Χοροί των εκκλησιών πρωτοδιαιρέθηκαν στα δύο επί Κωνσταντίου (του γιού του Μ. Κων/νου) και Φλαβιανού επισκόπου Αντιόχειας.

Αγάθων
κατά τη Σούδα , ήταν μαλακή (απαλή) και ηδονική, ούτε χαλαρή, ούτε πικρή, αλλά συγκερασμένη και πάρα πολύ ευχάριστη ("Αγαθώνειος αύλησις· η μαλακή και εκλελυμένη· ή η μήτε χαλαρά, μήτε πικρά, αλλ' εύκρατος και ηδίστη ...

... (5ος/4ος αι. π.Χ.)· διάσημος αυλητής και συνθέτης από τη Θήβα, γιος του Διονυσίου. Θεωρούνταν ο αρχηγός της αυλητικής σχολής της Θήβας την εποχή του. Σύμφωνα με τη Σούδα , είχε προσληφθεί για λίγο καιρό ως αυλητής συνοδός του φημισμένου διθυραμβικού ποιητή Φιλόξενος Φιλόξενου (αυλωδός Φιλοξένου). Αναφέρεται ως καινοτόμος· η σχολή του και αυτός θεωρούνταν αντίπαλοι της σχολής του ...

Απωδός
Η Σούδα ερμηνεύει τη λέξη: "ο κακόηχος, ο από της ωδής" (ο κακόηχος, εκείνος που είναι έξω από την ωδή, τον τόνο)· απωδόν μέλος το μη αρέσκον" (το δυσάρεστο).

Αργάς
Κατά τη Σούδα ο Αργάς ήταν συνθέτης ανιαρών (κακών) και δύσκολων (ή όχληρών) νόμων ("Αργάς τούνομα ποιητής ων νόμων πονηρών και αργαλέων").

Αρμογή
Σούδα στο λ. "αρμογή". Βλ. τα λ. αρμονία , άρμοσις , ηρμοσμένος .


Άσμα
Σούδα : "άσμα· το μέλος, η ωδή"


Άφωνος
Σούδα (στο λ. "Κόννου ψήφος"): "ο δε Κόννος λυρωδός ήν, ως τινες φασίν, των αφώνων".

Βαυκάλημα
Η Σούδα λέει: "τιθηνείσθαι μετ' ωδής τα παιδία" (αποκοιμίζω τα παιδιά με τραγούδι)·

Βυκάνη
Η Σούδα λέει απλά: "όργανον μουσικόν".

Διάτορος
Σούδα : "διά τορον, εξάκουστον, οξύτερον, μεγαλόφωνον" (διάτορον· ήχος που ακούεται με ευκρίνεια, πιο οξύς ψηλός , ηχηρός).


Διαύλιον
Η λέξη εμφανίζεται και ως διαύλειον στη Σούδα .

Διάψαλμα
η Σούδα λέει "μέλους εναλλαγή".

Δίδυμος
... ". Επονομάστηκε επίσης Χαλκέντερος (ακαταπόνητος, ακούραστος) για την επίμονη εργατικότητά του στη συγγραφή βιβλίων, και Βιβλιολάθας, γιατί, έχοντας συγγράψει τεράστιο αριθμό βιβλίων (κατά τη Σούδα 3500 )

Διονύσιος
.Σύμφωνα με τη Σούδα έγραψε μια Ιστορία της μουσικής (σε 36 τόμους)· επίσης, Περί μουσικής παιδείας ή διατριβών (βιβλ. 22), Τίνα μουσικώς είρηται εν τη Πλάτωνος Πολιτεία (βιβλ. 5), ...

Εξόδιον
Σούδα: "Εξόδιοι νόμοι· αυλήματα, δι' ων εξήεσαν οι χοροί και οι αυληταί" (εξόδιοι νόμοι, κομμάτια (μελωδίες) για σόλο αυλού, με τα οποία οδηγούνταν στην έξοδο έξω από την ορχήστρα οι χοροί και οι αυλητές ...

Εφύμνιον
Σούδα : "το επί ύμνω άσμα" (το τραγούδι που έρχεται μετά τον ύμνο).


Ηρακλείδης
σύμφωνα με τη Σούδα , αντικαταστάτης του ... [Πλ.]
κατά τη διάρκεια της απουσίας του δασκάλου του στη Σικελία.

Θηρεπωδός
Σούδα στο λ. "σοφός".

Ιθύφαλλοι
Η Σούδα καθορίζει: "ιθύφαλλοι· οι έφοροι Διονύσου και ακολουθούντες τω φαλλώ γυναικείαν στολήν έχοντες. Λέγεται δε φαλλός οτέ μεν το εντεταμένον αιδοίον και ποιήματα δε καλείσθαι, ά επί τω ισταμένω φαλλώ ...

Καλαβρισμός
κατά τη Σούδα , "χοιρίδιο", ο χορός θα μπορούσε να ονομαστεί "χορός του χοίρου". Το ρήμα κολαβρίζω σήμαινε χορεύω τον κολαβρισμό·


Καρικόν
Σούδα .

Κεκλασμένα
από πολλούς μελετητές μεταφορικά ως "θηλυπρεπής". κεκλασμένως, επίρρ., Σούδα ·


Κινησίας
Η Σούδα λέει: "ούτος επ' ασεβεία και παρανομία διετεθρύλητο" (ήταν διάσημος για την ασέβεια και την παρανομία του)· αληθινά, η αναίδειά του και η ανευλάβειά του προς τους θεούς ήταν τέτοια που, μαζί με φίλους ...

Κόρδαξ
Η Σούδα γράφει: "κορδακίζειν· αίσχρώς ορχείται. Κόρδαξ γαρ είδος ορχήσεως κωμικής". Η εκτέλεση του κόρδακα λεγόταν κορδακισμός και κορδάκισμα·

Κόριννα
Σύμφωνα με τη Σούδα , νίκησε τον Πίνδαρο πέντε φορές σε λυρικούς αγώνες και συνέθεσε πέντε τόμους με λυρικούς νόμους και επιγράμματα· "ενίκησε δε πεντάκις ως λόγος Πίνδαρον. Έγραψε βιβλία πέντε και επιγράμματα και νόμους λυρικούς".

Κραδίας
Σούδα : "φαρμακός· ο επί καθαρμώ πόλεως αναιρούμενος, άλλως κάθαρμα, κακούργος, θυσιαζόμενος προς εξιλασμόν άλλων" (φαρμακός· αυτός που θυσιαζόταν για τον εξαγνισμό μιας πόλης, ένα κάθαρμα, κακούργος θυσιαζόμενος

Κρέκω
Η Σούδα γράφει: "κρέκειν και κρεκόντων, κρουόντων την κιθάραν" και "κρέκω· το ηχώ... πλάκτρω Λοκρίς έκρεξε" (κρέκω· ηχώ... η Λοκρίδα κορασίδα έπαιξε με το πλήκτρο). Το ρήμα κρέκω ...

Λυκάων
( ...Την 8η χορδή η Σούδα αποδίδει στον Σιμωνίδης Σιμωνίδη.

Λύρα
... τετράχορδον τετράχορδα : mi-re-do-si και la-sol-fa-mi. Ο Βοήθιος (Boethius, 480-524 μ.Χ.) αποδίδει την προσθήκη της όγδοης χορδής στον Λυκάων Λυκάονα τον Σάμιο, ενώ η Σούδα στον Σιμωνίδη .

Μεσομήδης
Η Σούδα σ' ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα λέει ότι ο Μεσομήδης έγραψε ένα εγκώμιον εγκώμιο για τον Αντίνοο και διάφορα άλλα μέλη.

Μολπή
Σούδα : "μολπή· ωδή· παρά Ομήρω δε το παίγνιον".

Μούσα
Σούδα : "Μούσα· η γνώσις· από το μώ, ζητώ· επειδή απάσης παιδείας αυτή τυγχάνει αίτια".

Μουσικός
Σούδα : "Μουσικά" τερπνά. Τα δι' αυλών και κινύρας και τα όμοια" (Μουσικά· οι ευχάριστες μελωδίες που παράγονται από τους αυλούς, την κινύρα και τα παρόμοια όργανα).

Μουσουργός
Σούδα : "μουσουργοί· ψάλτριες· βάρβαρες γυναίκες... Μερικές από αυτές παίζουν τον αυλό, ενώ άλλες παίζουν σ' ένα πεντάχορδον πεντάχορδο ή σ' ένα επτάχορδο ψαλτήριον ψαλτήριο ·

Μυρτίς
Κατά τη Σούδα υπήρξε δασκάλα του Πίνδαρος Πινδάρου και της Κόριννα Κόριννας .

Όλυμπος
Η Σούδα τον τοποθετεί στην εποχή του Μίδα (γιου του Γορδίου)·

Παλινωδία
Σούδα : "παλινωδία, εναντία ωδή· ή το τα εναντία ειπείν τοις προτέροις" (παλινωδία· αντίθετη ωδή· ή το να πεις τα αντίθετα από εκείνα που είπες προηγούμενα).

Πάππος
... (Συναγωγή) σε οκτώ βιβλία και Σχόλια πάνω στα Στοιχεία του Ευκλείδη, στην Μεγάλην Σύνταξιν του Πτολεμαίου και πάνω σε έργα άλλων αρχαίων μαθηματικών ( Σούδα ).

Πλήκτρον
Σύμφωνα με μια παράδοση ( Σούδα ), η εφεύρεση αποδιδόταν στη Σαπφώ , αλλά η χρήση του ήταν, φαίνεται, γνωστή πολύ πιο πριν από την εποχή της.

Πλούταρχος
Η Σούδα λέει πως έζησε πριν και κατά την εποχή του αυτοκράτορα (Μάρκου Ούλπιου) Τραϊανού (98-117 μ.Χ.).

Πτολεμαίος
Η Σούδα αναφέρει πως έζησε στην εποχή του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου (161-180 μ.Χ.)· "γεγονώς επί των χρόνων Μάρκου του βασιλέως".

Σαμβύκη
Κατά τη Σούδα και τον ιστορικό Νεάνθη τον Κυζικηνό (Αθήν Δ', 175D-E), η σαμβύκη εφευρέθηκε από τον ποιητή Ίβυκο (6ος αι. π.Χ.)
..
Σαπφώ
κατά τη Σούδα , ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε το πλήκτρον πλήκτρο στην κιθάρα . Συνέθεσε ύμνος ύμνους , επιθαλάμιον επιθαλάμια , επιγράμματα κτλ.

Σιμωνίδης
Η Σούδα αποδίδει σε αυτόν την προσθήκη της 8ης χορδής στη λύρα

Τυρταίος
Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).

Υποκρέκω
Η Σούδα γράφει: "υποκρεκόντων, κρουόντων, εγγιζόντων, τερετιζόντων".


Φιλόξενος
Κατά τη Σούδα , έγραψε 24 διθύραμβος διθυράμβους , που εγκωμιάστηκαν από μερικούς για την πρωτοτυπία στην έκφραση, τη μελωδική δροσιά και ποικιλία, και επικρίθηκαν από άλλους για το πολύ διακοσμητικό στιλ τους και τις τολμηρές ...

Φρύνις
Κατά τη Σούδα , άρχισε τη σταδιοδρομία του ως αυλωδός , γρήγορα όμως στράφηκε προς την κιθάρα , με την καθοδήγηση του φημισμένου κιθαριστή ("ευδόκιμος κιθαριστής") Αριστοκλείδη: "παραλαβών δε Αριστοκλείδης Φρύνιν αυλωδούντα, κιθαρίζειν εδίδαξεν".

Χορεία
Και η Σούδα επίσης γράφει: "χορείαν, την μετά ωδής όρχησιν" (χορεία· όρχηση με τραγούδι).

Χορείος
Η Σούδα λέει: "η χόρευσις"· χορεία (τα)·

Χορεύς
όρχησις όρχηση ( Σούδα στο λ. χορεία)

Ψάλτιγξ
Σούδα : "ψάλτιγξ· κιθάρα".

Αρκτίνος
Η Σούδα τον θεωρεί μαθητή του Ομήρου και τον τοποθετεί στον 8ο π.Χ. αι.

Αρχέλαος
συνέταξε (κατά τη Σούδα) και σύγγραμμα με τίτλο "Φυσιολογία". Εκεί (πρώτος στην Παγκόσμια Ιστορία της Ακουστικής) έγραψε ότι η φωνή είναι ήχος σχηματιζόμενος από τη διαταραχή (χτύπο) του αέρα.


Βροντείον
Κατά τη Σούδα , άλλο είδος ήταν ένας πήλινος αμφορέας που περιείχε βότσαλα ("κροκάλας"). Αυτά χύνονταν απότομα σε χάλκινο καζάνι και ο προκαλούμενος ήχος θύμιζε βροντή.

Γυμνοπαιδίαι:
(Σούδα).

Δίδυμος ο του Ηρακλείδου
Μνημονεύεται στη Σούδα ως Έλληνας μουσικός και γραμματικός που φιλοξενήθηκε για λίγο στην Αυλή του Νέρωνα.


Επιμύλια μέλη
(ή "μυλωθρικά" ή ιμαία") Έτσι ονομάζονταν από τους αρχαίους Έλληνες διάφορες ωδές και άσματα ( Σούδα και Ησύχιος ) που τραγουδιόνταν στους μύλους την ώρα του αλέσματος, για να αυξηθεί η επιμέλεια και η εργατικότητα των μυλωνάδων.Ήταν συνταγμένα σε απλή γλώσσα και πολλές φορές περιλάμβαναν εύστροφα κοροϊδευτικά σχόλια και σκώμματα .

Θεόκριτος
όπως καταγράφει η Σούδα : βουκολικά, ύμνοι, ελεγεία, ίαμβοι, εγκώμια, επιγράμματα.

Κεκλασμένα μέλη
«χαυνωτικών ή «θηλυπρεπών» μελών ( Σούδα ).

Κορδακισμός
άσεμνο χορό ( Σούδα ).


Ξενόφιλος
(4ος π.Χ. αι.). Πυθαγόρειος φιλόσοφος και μουσικός από τη Χαλκιδική, δάσκαλος (κατά τη Σούδα ) του περίφημου Αριστόξενου .

Παλαίφατος
Αρχαίος Αθηναίος αοιδός, "εποποιός" και μάντης. Γιος του Ακταίου και της Βιούς ή του Ιοκλή και της Μετάνειρας ("Σούδα" Β 807)


Σωτάδης ο Κρης
Καταγόταν από τη Μαρωνεία (Μαρωνιές) της Σητείας, όπως βεβαιώνει ο Παυσανίας, η Σούδα και η «Μεγάλη Ιταλική Εγκυκλοπαίδεια»

Τιμόθεος ο Μιλήσιος
Κατά τη Σούδα , συνέθεσε 19 νόμους, 26 προοίμια, 21 ύμνους και 18 διθυράμβους (τα έργα του καταλάμβαναν 18 βιβλία με 8.000 στίχους...).

Απόλλων
Σούδα.

http://www.musipedia.gr/wiki/Ειδικό:Αναζήτηση?search=Σούδα&fulltext=Αναζήτηση&ns0=1&page=11