Romeiko Ensemble: Today, upon the Cross (DVD)

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Τα επιστημονικά θέματα που ανακύπτουν μπορούν (και πρέπει) να συζητηθούν αλλού. Διότι αν συζητηθούν εδώ, όλο και κάποιος θα πεταχτεί να πει το γνωστό: "εάν ήταν έτσι η βυζαντινή μουσική, εγώ δεν θέλω να έχω σχέση με αυτήν" και λοιπές συνήθεις μεγαλοστομίες (το λέω ευγενικά), οπότε και η συζήτηση θα χαλάσει και εκνευρισμός θα δημιουργηθεί (πιθανώς όχι μόνο σε εμένα). Γι' αυτό θα παραμείνω στο σχολιαζόμενο οπτικοακουστικό παράδειγμα.
Παραπάνω έγινε ένας εύστοχος παραλληλισμός με τη σειρά "Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής" ("Muhteşem Yuzyıl") της τουρκικής τηλεόρασης. Και λέω εύστοχος, όχι γιατί υπάρχει κάποια άμεση σχέση, αλλά γιατί στην Τουρκία η σειρά αυτή, μολονότι ιδιαίτερα δημοφιλής, έχει ξεσηκώσει έντονες αντιδράσεις από τους ισλαμιστές, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, ως παρουσιάζουσα δήθεν με αρνητικό τρόπο την ιστορία τους! Και αυτό τη στιγμή που είναι προφανές ότι παρουσιάζεται μια εξιδανικευμένη εικόνα της ιστορικής αυτής προσωπικότητας, αγγίζουσα τα όρια της αγιογραφίας...
Συνεπώς αυτό που μάλλον τους ενοχλεί είναι να βλέπουν μπροστά τους "με σάρκα και οστά" κάποια πρόσωπα και καταστάσεις της ιστορίας τους που έχουν φανταστεί διαφορετικά (πιο "άυλα" ίσως), πιθανόν να έχουν διδαχτεί διαφορετικά στο σχολείο κ.λπ. Μήπως και με εμάς συμβαίνει το ίδιο; Προσπάθησαν οι άνθρωποι να κάνουν μια αναπαράσταση, βασιζόμενοι σε εικονογραφικές μαρτυρίες, σε μουσικά χειρόγραφα, πιθανόν και σε άλλες πηγές. Όποιος θεωρεί ότι ξέφυγαν από την επιστημονική ακρίβεια, ας προσπαθήσει να κάνει κάτι πιο ακριβές. Προς τι αυτή η μιζέρια; Γιατί εμείς οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ να προβάλλουμε το ένδοξο παρελθόν μας, έστω ακόμη συμπληρώνοντας κάποια κενά με τη διαίσθηση του σοβαρού επιστήμονα και τη φαντασία (εντός ορίων) του εμπνευσμένου καλλιτέχνη; Δεν σας κάνει εντύπωση, για παράδειγμα, που, με εξαίρεση την περίοδο της επταετίας (για προφανείς λόγους), δεν υπάρχουν ελληνικές φιλόδοξες παραγωγές με θέματα από την ιστορία και τη μυθολογία μας, τη στιγμή που το Χόλυγουντ έχει "ξεσκίσει" (ενίοτε και γελοιοποιήσει) και τα δύο; Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι γνωστή και έχει να κάνει με την ιδεολογικοπολιτική μας πραγματικότητα, μια ανάλυση της οποίας εκφεύγει των ορίων του παρόντος φόρουμ.
Επιστρέφω στο θέμα μας: Στο παρελθόν έχω εκφραστεί αρνητικά για μια συναυλία του εν λόγω συνόλου, όπου φορούσαν τις γνωστές στολές. Το ίδιο θα έκανα π.χ. και για τα συγκροτήματα που, για τουριστικούς λόγους, παρουσιάζουν στη Βιέννη μουσική του Μότσαρτ με στολές εποχής. Και στις δύο περιπτώσεις χάνεται η σοβαρή μουσική έκφραση, γιατί το όλον μετατρέπεται σε φολκλόρ και σόου, με κίνδυνο να φτάσει κανείς στα όρια της γελοιότητας. Αυτά ως προς τις ζωντανές εμφανίσεις. Εδώ όμως είναι κάτι διαφορετικό. Πρόκειται για μια προσπάθεια οπτικοακουστικής προσέγγισης του παρελθόντος σε μέσο που ενδείκνυται για αυτό το σκοπό (internet, τηλεόραση ή κινηματογράφος). Με όλες τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχω ως προς την ποιότητα του αποτελέσματος, θέλω να συγχαρώ τους συντελεστές για την πρωτοβουλία τους και να ευχηθώ στο μέλλον να δούμε μια πιο ολοκληρωμένη παραγωγή.

Τὸ πρόβλημα εἶναι πὼς ὅλο τὸ show παρουσιάζεται ὡς original. Εἶναι ὅμως;

Ἑκτὸς κι ἄν δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια ἀλλὰ ἡ προπαγάνδα.

Ἐπίσης, ἡ κριτικὴ εἶναι πάντα εὐθέως ἀνάλογη τοῦ πρὸς κρίσιν ἀντικειμένου. Στὴν περίπτωσή μας χάλια ἡ παρουσίαση συνολικά, ἀρνητικὴ στὸν ὑπερθετικὸ ἡ κριτικὴ. Τὸ ξεπατίκωμα τοῦ ψευδοΚωδινοῦ ἤ τῆς Περὶ βασιλείου τάξεως δὲν ἀρκεῖ.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Τα επιστημονικά θέματα που ανακύπτουν μπορούν (και πρέπει) να συζητηθούν αλλού. Διότι αν συζητηθούν εδώ, όλο και κάποιος θα πεταχτεί να πει το γνωστό: "εάν ήταν έτσι η βυζαντινή μουσική, εγώ δεν θέλω να έχω σχέση με αυτήν" και λοιπές συνήθεις μεγαλοστομίες (το λέω ευγενικά), οπότε και η συζήτηση θα χαλάσει και εκνευρισμός θα δημιουργηθεί (πιθανώς όχι μόνο σε εμένα). Γι' αυτό θα παραμείνω στο σχολιαζόμενο οπτικοακουστικό παράδειγμα.
Παραπάνω έγινε ένας εύστοχος παραλληλισμός με τη σειρά "Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής" ("Muhteşem Yuzyıl") της τουρκικής τηλεόρασης. Και λέω εύστοχος, όχι γιατί υπάρχει κάποια άμεση σχέση, αλλά γιατί στην Τουρκία η σειρά αυτή, μολονότι ιδιαίτερα δημοφιλής, έχει ξεσηκώσει έντονες αντιδράσεις από τους ισλαμιστές, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, ως παρουσιάζουσα δήθεν με αρνητικό τρόπο την ιστορία τους! Και αυτό τη στιγμή που είναι προφανές ότι παρουσιάζεται μια εξιδανικευμένη εικόνα της ιστορικής αυτής προσωπικότητας, αγγίζουσα τα όρια της αγιογραφίας...
Συνεπώς αυτό που μάλλον τους ενοχλεί είναι να βλέπουν μπροστά τους "με σάρκα και οστά" κάποια πρόσωπα και καταστάσεις της ιστορίας τους που έχουν φανταστεί διαφορετικά (πιο "άυλα" ίσως), πιθανόν να έχουν διδαχτεί διαφορετικά στο σχολείο κ.λπ. Μήπως και με εμάς συμβαίνει το ίδιο; Προσπάθησαν οι άνθρωποι να κάνουν μια αναπαράσταση, βασιζόμενοι σε εικονογραφικές μαρτυρίες, σε μουσικά χειρόγραφα, πιθανόν και σε άλλες πηγές. Όποιος θεωρεί ότι ξέφυγαν από την επιστημονική ακρίβεια, ας προσπαθήσει να κάνει κάτι πιο ακριβές. Προς τι αυτή η μιζέρια; Γιατί εμείς οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ να προβάλλουμε το ένδοξο παρελθόν μας, έστω ακόμη συμπληρώνοντας κάποια κενά με τη διαίσθηση του σοβαρού επιστήμονα και τη φαντασία (εντός ορίων) του εμπνευσμένου καλλιτέχνη; Δεν σας κάνει εντύπωση, για παράδειγμα, που, με εξαίρεση την περίοδο της επταετίας (για προφανείς λόγους), δεν υπάρχουν ελληνικές φιλόδοξες παραγωγές με θέματα από την ιστορία και τη μυθολογία μας, τη στιγμή που το Χόλυγουντ έχει "ξεσκίσει" (ενίοτε και γελοιοποιήσει) και τα δύο; Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι γνωστή και έχει να κάνει με την ιδεολογικοπολιτική μας πραγματικότητα, μια ανάλυση της οποίας εκφεύγει των ορίων του παρόντος φόρουμ.
Επιστρέφω στο θέμα μας: Στο παρελθόν έχω εκφραστεί αρνητικά για μια συναυλία του εν λόγω συνόλου, όπου φορούσαν τις γνωστές στολές. Το ίδιο θα έκανα π.χ. και για τα συγκροτήματα που, για τουριστικούς λόγους, παρουσιάζουν στη Βιέννη μουσική του Μότσαρτ με στολές εποχής. Και στις δύο περιπτώσεις χάνεται η σοβαρή μουσική έκφραση, γιατί το όλον μετατρέπεται σε φολκλόρ και σόου, με κίνδυνο να φτάσει κανείς στα όρια της γελοιότητας. Αυτά ως προς τις ζωντανές εμφανίσεις. Εδώ όμως είναι κάτι διαφορετικό. Πρόκειται για μια προσπάθεια οπτικοακουστικής προσέγγισης του παρελθόντος σε μέσο που ενδείκνυται για αυτό το σκοπό (internet, τηλεόραση ή κινηματογράφος). Με όλες τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχω ως προς την ποιότητα του αποτελέσματος, θέλω να συγχαρώ τους συντελεστές για την πρωτοβουλία τους και να ευχηθώ στο μέλλον να δούμε μια πιο ολοκληρωμένη παραγωγή.

Είναι πάμπολλα τα ανακύπτοντα ζητήματα. Απλώς τώρα θα αντιγράψω αγγλιστί από την οικεία ιστοσελίδα

᾽᾽Like some of the previous Romeiko Ensemble recordings, this is indeed a production with its aim being not only recreating the Byzantine chant of Holy Friday as it would have been heard in the Palace Church (Hagia Irene), but also taking the listener on a visual tour via the DVD. Thus, this is not on a musical production, but a type of architectural/historical/musicological tour guide of just what it would have been like to have been an observer of these services before the Byzantine Emperor at the time. The quality of the DVD is exquisite: ultra high resolution, superb cinematography and editing--suffice it to say, you feel like you're there. What is added in a unique turn is a very good quality and delightful children's chorus that sing the "folk laments" that form part of the Holy Friday tradition in Greece. Added to that is the superb rendition of the manuscript transcriptions by Romeiko Ensemble, and the experience is exquisite overall. For any fan of Romeiko Ensemble, or anyone serious about the history of Byzantine chant, this will be a library addition you will return to frequently.

Όσοι τυχόν θέλουν ελληνικό κμν, δόξα τη google μεταφράζει αυτόματα...

Για τις μεταγραφές θα επανέλθω,

δ.

ΥΓ Ο τίτλος δεν είναι μίζερος...απλή αυτοσυνειδησία σε καιρούς χαλεπούς, που διακριβώνει το τζατζίκι από το χούμους έστω και οργκάνικ...
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium


Μόνο σημεῖο ἐπαφῆς ὁ μοναχισμὸς τῆς Κάτω Ἰταλίας. Ἐκεῖ πιθανῶς ὑπάρχει ἀλληλεπίδραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς καὶ στην ἐποχὴ ποὺ ἀναφέρεις.


Καὶ κάτι σχετικό, εἰδικά ἀπὸ σελ. 22 κ.ἐξ.

Ο. Gerlach, Byzantine Italy and Reciprocal Influences between Greek and Latin Chant (11th-13th Century), "Crossroads: Greece as an Intercultural Pole of Musical Thought and Creativity (Thessaloniki, 2011, June 6-10).
 

Attachments

  • bari.pdf
    6.5 MB · Views: 27

nikosthe

Νίκος Θεοτοκάτος
Αρα η ιστορική πορεία κατά τον τρόπο που την παρουσίασες εσύ, και με τον οποίο επίσης δεν πολυσυμφωνώ, θα έπρεπε να είναι: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ=> ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ / ΠΑΛΑΙΟΡΩΜΑΪΚΟ και εκεί να χωρίζει και το ένα σκέλος να είναι => ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟ => ...=> ΔΥΤΙΚΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ, και το άλλο => ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ (όπως πάνω κάτω την γνωρίζουμε). Το ότι η Αρχαία Ελληνική ΔΕΝ είναι ίδια με την Βυζαντινή η οποία ΔΕΝ είναι ίδια με την σημερινή, δεν σημαίνει πως δεν είναι στην ίδια ευθεία εξέλιξης.

Και ένα σχόλιο για τις ακουστικές ομοιότητες. Δεν είναι φυσικό, αν λάβεις υπ' όψιν τα παραπάνω, όταν κάποιος προσπαθεί να αναβιώσει εκείνη την μουσική, να έχουν ομοιότητες στο άκουσμα;
Ευχαριστώ και πάλι φίλε Αντώνη για τις παρατηρήσεις σου, με βάση τις καλές γνώσεις σου πάνω στο θέμα. Μένω στη συμφωνία μας στα ιστορικά, αλλά και στο βασικό συμπέρασμα, που το τόνισα στην παράθεση. Στην ίδια "ευθεία εξέλιξης" μπορεί να είναι, αλλά από τη στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα (σημερινή βυζαντινή μουσική) είναι διάφορο του αρχικού, η επίκληση της αρχαιοελληνικής ή παλαιοβυζαντινής προέλευσης μάλλον μπερδεύει τα πράγματα, παρά τα ξεκαθαρίζει: είναι γεγονός ότι από μια φάση και πέρα η μουσική μας "Πετρο-ποιήθηκε" και απέβαλε πολλά από τα χαρακτηριστικά των προηγουμένων μορφών της. Το να τις επικαλούμαστε λοιπόν συνεχώς δεν έχει νόημα, γιατί στους μη γνωρίζοντες καλώς τα πράγματα, που είναι και οι περισσότεροι, αυτή η "απευθείας συνέχεια" μεταφράζεται και ως ακουστική ομοιότητα. Οπότε αν μετά ακούσουν το πρώτο, δικαίως εξανίστανται... (όπως ήδη γίνεται, στην περίπτωση του Γιάννη Αρβανίτη).

Λέω δηλαδή: ας οικοδομήσουμε πρώτα την αντίληψη ότι θα πρέπει να ξεφύγουμε από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις περί ακουστικής ομοιότητας της σημερινής βυζαντινής μουσικής με παλαιότερες μορφές, ακόμα και με την... αρχαία ελληνική και μετά παρουσιάζει ο καθένας την προσέγγισή του και την έρευνά του για το πώς ήταν τα πράγματα και πώς έφτασαν ως εδώ. Αλλιώς, αν κάνουμε έρευνα που δείχνει ακουστική διαφοροποίηση και μετά μιλάμε για "απευθείας συνέχεια", ε, τότε τα τραβάει ο οργανισμός μας να τ' ακούσουμε...

Δεν πρόκειται για λεπτομέρειες, αλλά για μια πολύ μεγάλη διαφορά αντίληψης. Οι Μονουμεντισταί πίστευαν ότι τα μέλη δεν είχαν ρυθμό, αλλά ήταν ένα είδος μουσικής απαγγελίας ("free oratorical rhythm"). Εγώ πιστεύω, και αποδεικνύω, ότι είχαν έναν πολύ συγγεκριμμένο και "σφιχτό" ρυθμό.
Ναί, σωστότερα θα το λέγαμε "συλλαβική ερμηνεία". Ωστόσο στην δική μου ερμηνεία υπάρχει πρόσθεση φθόγγων, είτε κανονικών είτε "ημιφώνων" (το στολιδάκι του Ομαλού), που δεν υπάρχει στους Μονουμεντιστάς.
Ευχαριστούμε Γιάννη για τις διευκρινήσεις. Πάντως συμφωνείτε στον τρόπο ανάγνωσης των φθόγγων, έτσι; Οι δικές σου προσθέσεις φθόγγων, προφανώς είναι λεπτομέρεια, μπροστά στον βασικό κορμό της μελωδίας, ο οποίος ταυτίζεται με των Μονουμεντιστών, σωστά; (άλλωστε, η ανάγνωση γίνεται με τον ίδιο τρόπο, συλλαβικά).
Ως προς δε το ύφος τους (την εκφορά), είναι διαπιστωμένο μέσα από πηγές ότι δεν το έψαλλαν με τις φωνές που ακούμε σήμερα (οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν και από τους Μονουμεντιστές για τα Βυζαντινά), αλλά με φωνές πιο "ανατολίτικες".
Είναι όμως εξίσου βέβαιο ότι οι "ανατολίτικες" αυτές φωνές δεν έχουν καμία σχέση με το παραδοσιακό ύφος, έτσι όπως το βιώσαμε από τους μεγάλους ψάλτες του προηγούμενου αιώνα. Κι αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να το καταλάβει κανείς, νομίζω... Μια απλή μουσική αίσθηση αρκεί για να καταδειχθεί η διαφορά του ύφους κι ότι δεν μπορείς με το ένα ύφος να ερμηνεύσεις πράγματα του άλλου.
Πάντως για τους ανθρώπους της εποχής τους και το Αμβροσιανό και το Γρηγοριανό μέλος σίγουρα "απέπνεεαν λιβάνι και εκκλησιαστικότητα".
Αν επιμείνει και συνειθίσει κανείς και το άκουσμα των μεταγραφών μου, είμαι σίγουρος ότι θα τα βρεί και σ' αυτές. Με ένα τυχαίο και, επιτρέψτε μου, μάλλον προκατειλημμένο, άκουσμα δεν γίνεται τίποτα, όπως συμβαίνει να μην καταλάβει κάποιος με ένα τυχαίο άκουσμα και τα χαρακτηριστικά του σημερινού Βυζαντινού μέλους
Καμία αντίρρηση, δεν ισχυρίστηκε κανείς ότι το Γρηγοριανό μέλος είναι κοσμική μουσική. Απλώς λέω ότι η εξ ανατολών εξέλιξή του, δηλ. το σημερινό βυζαντινό μέλος, δίνει κάτι άλλο που, προσωπικά, το βρίσκω πιο οικείο στην ελληνορθόδοξη παράδοση. Άλλωστε είναι πολύ πιο κοντά και στην παραδοσιακή μας μουσική, και από άποψη διαστημάτων αλλά και μελωδικών φράσεων πολλές φορές (επ' ουδενί φυσικά δεν υπάρχει και εδώ πλήρης ομοιότητα).
 
P

PANROUST

Guest
Ἐάν ἔψαλλαν ἔτσι στήν Ἁγία Σοφία, ἡ «Πόλις» θά εἶχε πέσει πολύ νωρίτερα.
Και δεν θα χρειαζόταν βοήθεια.Θα είχε πέσει από μόνης της...

είναι πολλά γνωστά πρόσωπα, ιδιαίτερα μετά το 8:25 (στο βάθος δεξιά!)
Τι θέλει να πει ο ποιητής...αυτό που βλέπεις εσύ είναι αυτό που βλέπω κ εγώ; :wink:
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Νὰ σημειωθεῖ πὼς κάποιοι ἀξιωματοῦχοι της βυζαντινῆς αὐλῆς ἦταν καὶ ... εὐνοῦχοι. Ναὶ, ξέρετε ὅλοι ποιοὺς ... ἐννοῶ ...

Θὰ τηρηθεῖ ἄραγε ἡ ἀρχαία αὐτὴ παράδοση τοῦ ἐνδόξου ... παρελθόντός μας;
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Καὶ κάτι σχετικό, εἰδικά ἀπὸ σελ. 22 κ.ἐξ.

Ο. Gerlach, Byzantine Italy and Reciprocal Influences between Greek and Latin Chant (11th-13th Century), "Crossroads: Greece as an Intercultural Pole of Musical Thought and Creativity (Thessaloniki, 2011, June 6-10).

Κι ἄλλο ἕνα σχετικὸ ἄρθρο τοῦ ἰδίου, εἰδικὰ ἀπὸ σελ. 4 κ.ἐξ., σελ. 10 κ.ἐξ., 21 κ. ἐξ. μὲ πολλὰ καὶ ἐνδιαφέροντα στοιχεία καὶ γιὰ τὸ θέμα μας ἀλλὰ καὶ γιὰ θέματα ἤχων καὶ ὄχι μόνο, τῆς μέσης καὶ ὕστερης βυζαντινῆς περιόδου.

Ο. Gerlach, Byzantine Chant and its Local Traditions in Southern Italy before and after the Reform of Desiderius, στὸ Musica e liturgia a Montecassino nel medioevo. Atti del Simposio internazionale di studi (Cassino, 9-10 dicembre 2010), ἐπιμ. Nicola Tangari, Rome 2012.
 

Attachments

  • Montecassino.pdf
    2.4 MB · Views: 32

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Νὰ σημειωθεῖ πὼς κάποιοι ἀξιωματοῦχοι της βυζαντινῆς αὐλῆς ἦταν καὶ ... εὐνοῦχοι. Ναὶ, ξέρετε ὅλοι ποιοὺς ... ἐννοῶ ...

Θὰ τηρηθεῖ ἄραγε ἡ ἀρχαία αὐτὴ παράδοση τοῦ ἐνδόξου ... παρελθόντός μας;

Σωστα... Δεν το ειχα σκεφτεί και αυτό!....

ΥΓ.: Εγώ παντως,την θέλω την γυναίκα μου!....:wink:
 

greek487

Tasos N.
Για την ακρίβεια, ο τίτλος "Original Byzantine Hagia Sophia - reenactment HD" είναι από το youtube βίντεο από το κανάλι George ATLANTIANapollodemopolous και όχι από τον τίτλο του DVD που είναι "Today, upon the Cross: the Ninth Royal Hour and Apokathelosis Serivces of Good Friday". Οπότε ο τίτλος του θέματος εδώ "Original (sic) Byzantine (sic) Hagia Sophia (sic)!" κακώς δημιουργήθηκε και θα έπρεπε να διορθωθεί.

Επίσης, όπως δείχνει η σχετική ιστοσελίδα, το παρακάτω Αγγλικό κείμενο ...

Είναι πάμπολλα τα ανακύπτοντα ζητήματα. Απλώς τώρα θα αντιγράψω αγγλιστί από την οικεία ιστοσελίδα

᾽᾽Like some of the previous Romeiko Ensemble recordings, this is indeed a production with its aim being not only recreating the Byzantine chant of Holy Friday as it would have been heard in the Palace Church (Hagia Irene), but also taking the listener on a visual tour via the DVD. Thus, this is not on a musical production, but a type of architectural/historical/musicological tour guide of just what it would have been like to have been an observer of these services before the Byzantine Emperor at the time. The quality of the DVD is exquisite: ultra high resolution, superb cinematography and editing--suffice it to say, you feel like you're there. What is added in a unique turn is a very good quality and delightful children's chorus that sing the "folk laments" that form part of the Holy Friday tradition in Greece. Added to that is the superb rendition of the manuscript transcriptions by Romeiko Ensemble, and the experience is exquisite overall. For any fan of Romeiko Ensemble, or anyone serious about the history of Byzantine chant, this will be a library addition you will return to frequently.

... είναι από το Review του Benjamin Williams και όχι από την περιγραφή της παραγωγής που βρίσκεται στο ίδιο το προϊόν.

Το ότι προσπάθησαν να πετύχουν μια αναπαράσταση είναι ξεκάθαρο, αλλά τα μεγάλα λόγια και οι διαφημίσεις δεν είναι ούτε του Δρ. Ιωάννη Αρβανίτη ούτε του Romeiko Ensemble.

Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στον Γιάννη Αρβανίτη, στον Γιώργο Μπιλάλη, στο Romeiko Ensemble, και σε όλους τους συμμετέχοντας!

Πιστεύω ότι τέτοιες έρευνες και τέτοια έργα οφείλονται στον αοίδιμο δάσκαλο του Γιάννη Αρβανίτη τον Σίμωνα Καρα ο οποίος άνοιξε νέους δρόμους και νέα τμήματα στην σημερινή πραγματικότητα της βυζαντινής μουσικής.


 
Last edited:

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Για την ακρίβεια, ο τίτλος "Original Byzantine Hagia Sophia - reenactment HD" είναι από το youtube βίντεο από το κανάλι George ATLANTIANapollodemopolous και όχι από τον τίτλο του DVD που είναι "Today, upon the Cross: the Ninth Royal Hour and Apokathelosis Serivces of Good Friday". Οπότε ο τίτλος του θέματος εδώ "Original (sic) Byzantine (sic) Hagia Sophia (sic)!" κακώς δημιουργήθηκε και θα έπρεπε να διορθωθεί.

Επίσης, όπως δείχνει η σχετική ιστοσελίδα, το παρακάτω Αγγλικό κείμενο ...



... είναι από το Review του Benjamin Williams και όχι από την περιγραφή της παραγωγής που βρίσκεται στο ίδιο το προϊόν.

Το ότι προσπάθησαν να πετύχουν μια αναπαράσταση είναι ξεκάθαρο, αλλά τα μεγάλα λόγια και οι διαφημίσεις δεν είναι ούτε του Δρ. Ιωάννη Αρβανίτη ούτε του Romeiko Ensemble.

Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στον Γιάννη Αρβανίτη, στον Γιώργο Μπιλάλη, στο Romeiko Ensemble, και σε όλους τους συμμετέχοντας!

Πίστεως ότι τέτοιες έρευνες και τέτοια έργα οφείλονται στον αοίδιμο δάσκαλο του Γιάννη Αρβανίτη τον Σίμωνα Καρα ο οποίος άνοιξε νέους δρόμους και νέα τμήματα στην σημερινή πραγματικότητα της βυζαντινής μουσικής.






AUTHENTIC BYZANTINE CHANT

(SIC)

ΥΓ Cherubic Chorus (SIC).....
 
Last edited:

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Πρόχειρα μια καλοπροαίρετη ερώτηση- έχω περισσότερες:
από που προκύπτει (π.χ. έρευνα) ότι ο 85ος ψαλμός (του Εσπερινού) απαγγέλεται από τον Αρχιδιάκονο;
 
Πρόχειρα μια καλοπροαίρετη ερώτηση- έχω περισσότερες:
από που προκύπτει (π.χ. έρευνα) ότι ο 85ος ψαλμός (του Εσπερινού) απαγγέλεται από τον Αρχιδιάκονο;

Πως θα κολλούσε διαφορετικά ο Kavarnos ; Ε ;


Υ.Γ. Από όλες τις ερωτήσεις που είχες στο μυαλό σου , αυτή σου ήρθε ;:D:D
Τελικά είσαι "κακόβουλον λογισμικόν ...":eek:
 

nikosthe

Νίκος Θεοτοκάτος
Πίστεως ότι τέτοιες έρευνες και τέτοια έργα οφείλονται στον αοίδιμο δάσκαλο του Γιάννη Αρβανίτη τον Σίμωνα Καρα ο οποίος άνοιξε νέους δρόμους και νέα τμήματα στην σημερινή πραγματικότητα της βυζαντινής μουσικής.
Πρόσεχε εσύ, μη χάσεις... Σε προλάβαμε όμως:
Το ύφος πάντως της ερμηνείας παλαιοβυζαντινών μελών, είναι ένα θέμα. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα μέλη αυτά το παραδοσιακό ύφος των μεγάλων ψαλτών που γνωρίζουμε. Φαντάζεστε, π.χ. το Ναυπλιώτη ή το Φιρφιρή να πάει να πει τέτοια πράγματα;;; :eek: Έτσι, όσοι δεν ασχολούνται με το ύφος αυτό, είτε από τεμπελιά είτε... εξ ιδεολογίας, ίσως μπορούν να ερμηνεύσουν καλύτερα τα παλαιοβυζαντινά αυτά μέλη... (τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξέρω αν η διαπίστωση αυτή είναι μπηχτή για κάτι, αλλά... ας μην το πάμε παρακάτω! :cool:)

Υ.Γ.1: Αναρωτιέμαι αν έχεις καταλάβει ότι οι Μονουμεντιστές, τους οποίους πολεμούσε ο Καράς και τότε οι όμοιοί σου τους επέκριναν, είναι σε πλήρη συμφωνία με τον Γιάννη Αρβανίτη ως προς τη συλλαβική ερμηνεία και τη βασική μελωδική γραμμή του παλαιοβυζαντινού μέλους... Οπότε: είναι ο Καράς αντίθετος με κάποιους; Τους βγάζουμε άσχετους. Είναι ο μαθητής του Καρά σύμφωνος με τους ίδιους; Τους βγάζουμε... το καπέλο!
Υ.Γ.2: Πού να γνώριζε ο αείμνηστος ότι μετά από χρόνια θα τον ευγνωμονούσαμε επειδή συνέβαλε στην προώθηση της συλλαβικής ερμηνείας, της οποίας... ήταν πολέμιος!! Είμαι πλέον σίγουρος πως, όταν ο Αϊνστάιν είπε αυτό το απόφθεγμα, προηγουμένως είχε μιλήσει με καραϊκό...
 
E

emakris

Guest
Υ.Γ.1: Αναρωτιέμαι αν έχεις καταλάβει ότι οι Μονουμεντιστές, τους οποίους πολεμούσε ο Καράς και τότε οι όμοιοί σου τους επέκριναν, είναι σε πλήρη συμφωνία με τον Γιάννη Αρβανίτη ως προς τη συλλαβική ερμηνεία και τη βασική μελωδική γραμμή του παλαιοβυζαντινού μέλους... Οπότε: είναι ο Καράς αντίθετος με κάποιους; Τους βγάζουμε άσχετους. Είναι ο μαθητής του Καρά σύμφωνος με τους ίδιους; Τους βγάζουμε... το καπέλο!
Υ.Γ.2: Πού να γνώριζε ο αείμνηστος ότι μετά από χρόνια θα τον ευγνωμονούσαμε επειδή συνέβαλε στην προώθηση της συλλαβικής ερμηνείας, της οποίας... ήταν πολέμιος!! Είμαι πλέον σίγουρος πως, όταν ο Αϊνστάιν είπε αυτό το απόφθεγμα, προηγουμένως είχε μιλήσει με καραϊκό...
Πώς τα λέτε έτσι... Τσ, τσ, τσ...
 

greek487

Tasos N.

AUTHENTIC BYZANTINE CHANT

(SIC)

ΥΓ Cherubic Chorus (SIC).....

Όντως, σε κάθε φυλλάδα γράφει "Authentic Byzantine Chant". Δεν το είχα δει αυτό όταν έγραψα. Απλά είδα ότι ήταν το Review του Benjamin Williams που ανέφερες και όχι λόγια του Romeiko Ensemble. Οπότε, έχεις δίκιο. Κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται οι χορωδίες (ούτε η μεν ούτε η δε) να γράφουν τέτοιες ταμπέλες για τα ίδια τα δικά τους έργα.

Για το "Cherubic Chorus (SIC)", δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα. Το να ονομάζεται μια παιδική χορωδία "Cherubic Children's Chorus", δεν το θεωρώ λάθος ή κακό. Τα παιδιά ωραία τα λένε στα 13, 14, και 15 από τι φαίνεται.

Υ.Γ. 'Οποιος διόρθωσε τον τίτλο του θέματος, πολλές ευχαριστίες.


Α ρε Αϊνστάιν, κάτι ήξερες...

Πρόσεχε εσύ, μη χάσεις... Σε προλάβαμε όμως:

Το ύφος πάντως της ερμηνείας παλαιοβυζαντινών μελών, είναι ένα θέμα. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα μέλη αυτά το παραδοσιακό ύφος των μεγάλων ψαλτών που γνωρίζουμε. Φαντάζεστε, π.χ. το Ναυπλιώτη ή το Φιρφιρή να πάει να πει τέτοια πράγματα;;; :eek: Έτσι, όσοι δεν ασχολούνται με το ύφος αυτό, είτε από τεμπελιά είτε... εξ ιδεολογίας, ίσως μπορούν να ερμηνεύσουν καλύτερα τα παλαιοβυζαντινά αυτά μέλη... (τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξέρω αν η διαπίστωση αυτή είναι μπηχτή για κάτι, αλλά... ας μην το πάμε παρακάτω! :cool:)

Ας με βρίζεις αγαπητέ και ας μου γράφεις αμέσως σε προσωπικώ επίπεδο χωρίς λόγο, θα σου απαντήσω.

Δεν συμφωνώ εδώ στα περισσότερα. Το θέμα δεν είναι (και πάλι) το ύφος. Το ποιο σημαντικό θέμα κατά την γνώμη μου είναι πως θα γίνει μια σωστή μεταγραφή. Και γιατί ο Ναυπλιώτης ή ο Φιρφιρής να μην μπορούσαν να ψάλλουν τα παλαιοβυζαντίνα μέλοι όπως τα εξηγεί π.χ. ο Αρβανίτης? Μακάρι να έψελναν και ο Ναυπλιώτης και ο Φιρφιρής "τέτοια πράγματα" να τους ακούγαμε.

Υ.Γ.1: Αναρωτιέμαι αν έχεις καταλάβει ότι οι Μονουμεντιστές, τους οποίους πολεμούσε ο Καράς και τότε οι όμοιοί σου τους επέκριναν, είναι σε πλήρη συμφωνία με τον Γιάννη Αρβανίτη ως προς τη συλλαβική ερμηνεία και τη βασική μελωδική γραμμή του παλαιοβυζαντινού μέλους... Οπότε: είναι ο Καράς αντίθετος με κάποιους; Τους βγάζουμε άσχετους. Είναι ο μαθητής του Καρά σύμφωνος με τους ίδιους; Τους βγάζουμε... το καπέλο!

Μουσικολόγος δεν είμαι, και έχω πολλά να καταλάβω. Πάντως το σκεπτικό μου δεν ήταν τα παραπάνω.

Υ.Γ.2: Πού να γνώριζε ο αείμνηστος ότι μετά από χρόνια θα τον ευγνωμονούσαμε επειδή συνέβαλε στην προώθηση της συλλαβικής ερμηνείας, της οποίας... ήταν πολέμιος!! Είμαι πλέον σίγουρος πως, όταν ο Αϊνστάιν είπε αυτό το απόφθεγμα (Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν.), προηγουμένως είχε μιλήσει με καραϊκό...

Δεν είχα ποτέ ούτε την ευκαιρία ούτε την καλή τύχη να μελετήσω την παλαιογραφία του Καρα ούτε την θεωρία των Μονουμεντιστών. Ακόμα ούτε πως ακριβώς προσεγγίζει το θέμα ο Αρβανίτης (ας προσπάθησα πόσες φορές να καταλάβω την διατριβή του) και πως διαφέρει από τους προαναφερθέντες. Μακάρι να είχα τέτοιους δασκάλους κοντά μου και σίγουρα θα γνώριζα περισσότερα και δεν θα έγραφα 'υπερβολές'.

Δεν ευγνωμονώ τον Καρα συγκεκριμένα "επειδή συνέβαλε στην προώθηση της συλλαβικής ερμηνείας". Ευγνωμονώ τον Καρα επειδή ήταν μια μεγάλη αφορμή ("ιστορικώς η πρώτη σοβαρή αφορμή δια την επάνοδον εις το 'αρχαίον κάλλος' και την πρόοδον της καθ' ημάς εκκλησιαστικής μουσικής" κατά τον Αρβανίτη) για όλο αυτό το γόνιμο ενδιαφέρον (τουλάχιστον το ελληνικό ενδιαφέρον) για τα ιστορικά, για τα κλασσικά, και για τα παλιά μέλοι.

Αυτό ήθελα να εκφράσω ως σχετικό με το θέμα εδώ.

Εύχομαι να συνεχίσουν και να γράψουν ακόμη περισσότεροι γνώστες των θεμάτων μπας και μάθω κάτι από τους άψυχους χαρακτήρες στην οθόνη.

TN


 
Last edited:

Laosynaktis

Παλαιό Μέλος
......
Το ύφος πάντως της ερμηνείας παλαιοβυζαντινών μελών, είναι ένα θέμα. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα μέλη αυτά το παραδοσιακό ύφος των μεγάλων ψαλτών που γνωρίζουμε. Φαντάζεστε, π.χ. το Ναυπλιώτη ή το Φιρφιρή να πάει να πει τέτοια πράγματα;;; :eek: Έτσι, όσοι δεν ασχολούνται με το ύφος αυτό, είτε από τεμπελιά είτε... εξ ιδεολογίας, ίσως μπορούν να ερμηνεύσουν καλύτερα τα παλαιοβυζαντινά αυτά μέλη... (τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξέρω αν η διαπίστωση αυτή είναι μπηχτή για κάτι, αλλά... ας μην το πάμε παρακάτω! :cool:)

Επιτρέψτε μου (και σύ Νίκο και όλοι) να υπενθυμίσω κάτι:
http://analogion.com/forum/showpost.php?p=103002&postcount=6
Βλ. και τις σχετικές συζητήσεις, βρέστε και την ηχογράφηση του π. Γ. Τσέτση, να δείτε αν σας κάνει.
Ή μήπως αυτή; (ως μια προσπάθεια έστω)
 

Attachments

  • Xristos gennatai-palaion-IN.mp3
    1.2 MB · Views: 61

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Γράφονται, τυπώνονται και ακούγονται υπερβολικά πράγματα.

Αὐτὴ ἡ φράση τὰ λέει ὅλα.

Ἀφήνει μόνο ἀπ' ἔξω τὸ γιατί.

Τὸ ξέρουμε ὅσοι παρακολουθοῦμε ἐδῶ μέσα τὶς συζητήσεις περὶ τῆς πρὸ τῆς Αλώσεως μουσικῆς.

Ἄν κανεὶς τὸ ἔχει ἀγοράσει, ἄς ἀναφέρει ἁπλῶς τὴν πηγὴ γιὰ τὸ τελετουργικό.

ΥΓ. Σκέφτομαι μήπως πρέπει νὰ γράψουμε κάτι ἀπὸ τὰ παραπάνω στὸ ἀγγλικὸ τμήμα τοῦ forum, ὥστε μὲ τὸ κατάλληλο tagging νὰ χτυπάει στὰ διάφορα ψαχτήρια. Θὰ προσπαθἠσω νὰ βρῶ χρόνο ...
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Πρόχειρα μια καλοπροαίρετη ερώτηση- έχω περισσότερες:
από που προκύπτει (π.χ. έρευνα) ότι ο 85ος ψαλμός (του Εσπερινού) απαγγέλεται από τον Αρχιδιάκονο;
Πως θα κολλούσε διαφορετικά ο Kavarnos ; Ε ;
Υ.Γ. Από όλες τις ερωτήσεις που είχες στο μυαλό σου , αυτή σου ήρθε ;:D:D
Τελικά είσαι "κακόβουλον λογισμικόν ...":eek:

Επιμένω καλοπροαίρετα κι όχι κακόβουλα Απόστολε. Κι αν έλεγα οτιδήποτε άλλο (απο αυτά που σχολιάσαμε τηλεφωνικά :D ) δημόσια θα το έλεγα με χιουμοριστική διάθεση. Σέβομαι την έρευνα (αν υπάρχει- κι όπου υπάρχει), έχω επιφυλάξεις για πολλά, αλλά και απορίες. Ας ξεκινήσουμε από την απάντηση αυτής της απορίας για τον 85ο Ψαλμό και μετά πάμε και στις υπόλοιπες. Η ερώτησή μου είναι καλοπροαίρετη. Ίσως δεν γνωρίζουμε κάποια πράγματα και χρήζουν απαντήσεως. Έχουμε αναπαράσταση του Ασματικού Εσπερινού; των Βασιλικών Ωρών; τί; αν εξηγηθούν κάποια πράγματα μπορεί να γίνει ένας διάλογος. Αλλά αν- όπως λες- γίνονται για να "χωρέσουν" κάποιοι στο εν λόγω βίντεο- οι οποίο προφανώς προσέφεραν υπηρεσίες για το μοντάζ- προς τί οι τίτλοι περί "αυθεντικότητας", "γνησιότητας";
 
Top