Makam Bestenigar - Βαρύς μαλακός διατονικός ΖΩ ως μέσος του πλαγίου πρώτου (Βαρύς τετράφωνος)

Shota

Παλαιό Μέλος
Πολύ πιθανόν να έγινε έτσι. Με τη διαφορά ότι, όπως φαίνεται, δεν οξύνθηκε ο Γα, αλλά χαμήλωσε ο Ζω!

Και τα 2 μπόρεσαν να συνυπάρξουν, ο ένας έψαλλε έτσι με τον χαμηλό Ζω και ο άλλος με τον υψωμένο Γα. Βλ. π.χ. την εκδοχή του Φωκαέως• έχει αφερεθει την υφεση από τον Δι και σημειώνει Γα διεση στις καταληξεις στον Ζω (1, 2). Αυτό μάλλον σαν υπενθύμιση. Όποτε ο Γα είναι γενικά εν διεση. Κάπου κάπου που έχει τον Δι ύφεση, θέλει μάλλον τα σκληρά διαστήματα, με πολύ μικρό Γα διεση - Δι υφεση και άκουσμα του σπάθη επί τον Γα διεση (3).

Με λίγα λόγια, χαμηλώνοντας τον Ζω, ώστε να αντιφωνεί με τον άνω Ζω, λύνονται όλα τα προβλήματα, σημειογραφικά και εκτελεστικά.

Όμως αφού χάνεται ο πρώτος ήχος, μένουν αυτά τα πλέον περίεργα Κε (4, 5).
 

Attachments

  • 25568882-348A-42EC-87EF-9D888EFAD796.jpeg
    25568882-348A-42EC-87EF-9D888EFAD796.jpeg
    192.4 KB · Views: 16
  • 3DEB884C-7235-45FD-AE1D-452BA3AF0325.jpeg
    3DEB884C-7235-45FD-AE1D-452BA3AF0325.jpeg
    647.6 KB · Views: 18
  • D62BEC32-B158-4C13-B24D-2BBBEAE99C98.jpeg
    D62BEC32-B158-4C13-B24D-2BBBEAE99C98.jpeg
    400.3 KB · Views: 16
  • 9FC17F30-D6DE-43B0-A173-ADB784D641B1.jpeg
    9FC17F30-D6DE-43B0-A173-ADB784D641B1.jpeg
    103.9 KB · Views: 14
  • 590B4779-507A-4154-9D9B-8DE595299C6C.jpeg
    590B4779-507A-4154-9D9B-8DE595299C6C.jpeg
    74.5 KB · Views: 14

Shota

Παλαιό Μέλος
εδώ όπως και σε άλλες περιπτώσεις ημετέρων μελών δείχνει τον βου χαμηλό ώστε να είναι σε αρμονία με τον επίσης χαμηλό ζω.

Στην ίδια σειρά γράφει ενα Γα με διεση. Άρα εννοεί πρώτα το φυσικό Γα, αμέσως μετά το ψηλό και λήγει στον χαμηλό Ζω; 🤕
 

Attachments

  • 6F3409AC-63CF-4198-8D09-549993542CC2.jpeg
    6F3409AC-63CF-4198-8D09-549993542CC2.jpeg
    425.2 KB · Views: 18

emakris

Μέλος
Και τα 2 μπόρεσαν να συνυπάρξουν, ο ένας έψαλλε έτσι με τον χαμηλό Ζω και ο άλλος με τον υψωμένο Γα. Βλ. π.χ. την εκδοχή του Φωκαέως• έχει αφερεθει την υφεση από τον Δι και σημειώνει Γα διεση στις καταληξεις στον Ζω (1, 2). Αυτό μάλλον σαν υπενθύμιση. Όποτε ο Γα είναι γενικά εν διεση. Κάπου κάπου που έχει τον Δι ύφεση, θέλει μάλλον τα σκληρά διαστήματα, με πολύ μικρό Γα διεση - Δι υφεση και άκουσμα του σπάθη επί τον Γα διεση (3).

Όμως αφού χάνεται ο πρώτος ήχος, μένουν αυτά τα πλέον περίεργα Κε (4, 5).

Μη συγχέετε αυτό που ψάλλεται ή ψαλλόταν αφενός, με τον τρόπο που το κατανοούσε ο κάθε θεωρητικός ή εκδότης αφετέρου. Ναι, φαίνεται ότι ο Φωκαεύς το βλέπει ως Γα δίεση, όπως το βλέπει και ο Ψάχος στο "Οκτάηχον σύστημα". Το άκουσμα είναι το ίδιο, αλλά έχει μεγάλα θεωρητικά προβλήματα, με ανάγκη όξυνσης σε Νη (εν μέρει), Πα, Βου, Γα, Κε και άνω Νη, ύφεση στον Δι ενώ ο Γα είναι σε δίεση και μόνιμη ύφεση τοποθετημένη πάνω στον Κε, που είναι ήδη υψωμένος, για να δηλωθεί ο Ζω στη θέση του! Χάος δηλαδή. Ενώ, με τον τρόπο που σας λέω, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά, παρά μόνο ένας χαμηλός Ζω. Ο Κε που επισημαίνετε δεν έχει κανένα πρόβλημα, είναι στη θέση του με τον υπερκείμενο Ζω χαμηλωμένο. Ούτε ο πρώτος ήχος χάνεται, μπορείς να βάλεις ίσοκράτημα Πα σε εκείνο το σημείο, όπως και σε άλλα αντίστοιχα. Δοκιμάστε το σε κάποιο όργανο και θα δείτε πως έτσι είναι.
 
Last edited:

Shota

Παλαιό Μέλος
Μη συγχέετε αυτό που ψάλλεται ή ψαλλόταν αφενός, με τον τρόπο που το κατανοούσε ο κάθε θεωρητικός ή εκδότης αφετέρου. Ναι, φαίνεται ότι ο Φωκαεύς το βλέπει ως Γα δίεση, όπως το βλέπει και ο Ψάχος στο "Οκτάηχον σύστημα". Το άκουσμα είναι το ίδιο, αλλά έχει μεγάλα θεωρητικά προβλήματα, με ανάγκη όξυνσης σε Νη (εν μέρει), Πα, Βου, Γα, Κε και άνω Νη, ύφεση στον Δι ενώ ο Γα είναι σε δίεση και μόνιμη ύφεση τοποθετημένη πάνω στον Κε, που είναι ήδη υψωμένος, για να δηλωθεί ο Ζω στη θέση του! Χάος δηλαδή. Ενώ, με τον τρόπο που σας λέω, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά, παρά μόνο ένας χαμηλός Ζω. Ο Κε που επισημαίνετε δεν έχει κανένα πρόβλημα, είναι στη θέση του με τον υπερκείμενο Ζω χαμηλωμένο.

Υπάρχουν έγκυροι άνθρωποι οι οποίοι σε βαρύ φαίνονται να ψάλλουν (ενδεικτικά το λέω) κάτι σαν ζω 9 Νη 12 Πα 9 Βου 12 Γα.

Βλ. εδώ και κ.ε.

https://analogion.com/forum/index.p...ου-πλαγίου-πρώτου-Βαρύς-τετράφωνος.17/page-12

Δεν κάνουν το δίτονο ζω - Πα (άρα τον ζω στη εναρμονια του θέση). Αλλά η πέμπτη είναι καθαρή η σχεδόν καθαρή στην πράξη.

Ούτε ο πρώτος ήχος χάνεται, μπορείς να βάλεις ίσοκράτημα Πα σε εκείνο το σημείο, όπως και σε άλλα αντίστοιχα. Δοκιμάστε το σε κάποιο όργανο και θα δείτε πως έτσι είναι.

Ίδιο λέμε.

https://analogion.com/forum/index.php?threads/Δοξολογία-σύντομη-σε-ήχο-βαρύ-Γρηγορίου-Πρωτοψάλτου.9040/post-254810
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Στην ίδια σειρά γράφει ενα Γα με διεση. Άρα εννοεί πρώτα το φυσικό Γα, αμέσως μετά το ψηλό και λήγει στον χαμηλό Ζω; 🤕
Είπα και πιο πάνω ότι με διάφορους τρόπους ήθελαν οι εξηγητές αλλά και όσοι ακολούθησαν την νέα μέθοδο να αποτυπώσουν αυτό που έψαλλαν στην πράξη, το ίδιο πράγμα εδώ άλλος θα έβαζε δι ύφεση, ο ποιητής θέλει να πει ότι το δι γα το θέλει μικρό απλά εσύ τώρα το παίρνεις απόλυτα και προβληματίζεσαι. Αν ψάλλεις πολλά μέλη από διαφορετικές εκδόσεις και καταλάβεις πως πάνε τότε θα δεις ότι το ίδιο πράγμα το δειχνουν με διαφορετικό τρόπο. Τότε θα καταλάβεις ότι κι η θεωρία δεν είναι κάτι τετραγωνισμένο όπως νόμιζες
 

emakris

Μέλος
Υπάρχουν έγκυροι άνθρωποι οι οποίοι σε βαρύ φαίνονται να ψάλλουν (ενδεικτικά το λέω) κάτι σαν ζω 9 Νη 12 Πα 9 Βου 12 Γα
Σεβαστό αυτό που λέτε, μολονότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη με μέτρηση και στατιστική ανάλυση διαστημάτων από πολλές και διαφορετικές εκτελέσεις, ώστε να σχηματιστεί εμπεριστατωμένη άποψη για την προφορική παράδοση του βαρέος τετραφώνου. Εμένα, ωστόσο, με ενδιαφέρει ένας τρόπος ψαλμώδησης που α) παρεκκλίνει όσο το δυνατόν λιγότερο από το πρωτότυπο μουσικό κείμενο, β) μπορεί να διδαχτεί σε μια χορωδία και να αποδοθεί ικανοποιητικά από αυτήν, που σημαίνει ότι δεν χωρούν "περίπου" καθαρές πέμπτες ή "περίπου" φυσικές τρίτες κ.τ.ό., γ) δεν ενοχλεί το αυτί και μπορεί να γίνει αποδεκτή και από παραδοσιακούς ψάλτες, πλην των μουσικολογούντων. Ε, όλα αυτά τα παρέχει η χορωδιακή εκτέλεση του Στανίτσα και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια. Αυτός ο συνδυασμός προφορικής (από χορωδία έμπειρων ψαλτών, καθοδηγούμενων από το κατάλληλο άτομο) και γραπτής παράδοσης αποτελεί το πλέον σταθερό έδαφος για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων περί διαστημάτων. Τώρα, το ότι ο Α ή ο Β "έγκυρος άνθρωπος" (ακόμη και ο ίδιος ο Στανίτσας) μονωδών μπορεί να ψάλλει κάτι διαφορετικό, είτε περιστασιακά, είτε σε πιο μόνιμη βάση, είναι λιγότερο σημαντικό.
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Είπα και πιο πάνω ότι με διάφορους τρόπους ήθελαν οι εξηγητές αλλά και όσοι ακολούθησαν την νέα μέθοδο να αποτυπώσουν αυτό που έψαλλαν στην πράξη, το ίδιο πράγμα εδώ άλλος θα έβαζε δι ύφεση, ο ποιητής θέλει να πει ότι το δι γα το θέλει μικρό απλά εσύ τώρα το παίρνεις απόλυτα και προβληματίζεσαι. Αν ψάλλεις πολλά μέλη από διαφορετικές εκδόσεις και καταλάβεις πως πάνε τότε θα δεις ότι το ίδιο πράγμα το δειχνουν με διαφορετικό τρόπο. Τότε θα καταλάβεις ότι κι η θεωρία δεν είναι κάτι τετραγωνισμένο όπως νόμιζες

Εγώ δεν έχω έτοιμες θεωρίες. Ψάχνω να καταλαβαίνω τα πράγματα. Τα υπάρχουσα διαστήματα του βαρύ δεν τα αμφιβάλλω, αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα.

Αλλά αφού λες η φυσική θέση του ζω είναι εναρμόνια, θα ήθελα να ρωτήσω τι ακούς εδώ. Συγκεκριμένα που είναι ο ζω, ο Γα και ο Πα. Ας πούμε ο Γα και ο ζω του «δια την μεγάλην σου δόξαν» και κάποιο Πα το οποίο μπορείς εύκολα να μετρήσεις.

 

Shota

Παλαιό Μέλος
Σεβαστό αυτό που λέτε, μολονότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη με μέτρηση και στατιστική ανάλυση διαστημάτων από πολλές και διαφορετικές εκτελέσεις, ώστε να σχηματιστεί εμπεριστατωμένη άποψη για την προφορική παράδοση του βαρέος τετραφώνου. Εμένα, ωστόσο, με ενδιαφέρει ένας τρόπος ψαλμώδησης που α) παρεκκλίνει όσο το δυνατόν λιγότερο από το πρωτότυπο μουσικό κείμενο, β) μπορεί να διδαχτεί σε μια χορωδία και να αποδοθεί ικανοποιητικά από αυτήν, που σημαίνει ότι δεν χωρούν "περίπου" καθαρές πέμπτες ή "περίπου" φυσικές τρίτες κ.τ.ό., γ) δεν ενοχλεί το αυτί και μπορεί να γίνει αποδεκτή και από παραδοσιακούς ψάλτες, πλην των μουσικολογούντων. Ε, όλα αυτά τα παρέχει η χορωδιακή εκτέλεση του Στανίτσα και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια. Αυτός ο συνδυασμός προφορικής (από χορωδία έμπειρων ψαλτών, καθοδηγούμενων από το κατάλληλο άτομο) και γραπτής παράδοσης αποτελεί το πλέον σταθερό έδαφος για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων περί διαστημάτων. Τώρα, το ότι ο Α ή ο Β "έγκυρος άνθρωπος" (ακόμη και ο ίδιος ο Στανίτσας) μονωδών μπορεί να ψάλλει κάτι διαφορετικό, είτε περιστασιακά, είτε σε πιο μόνιμη βάση, είναι λιγότερο σημαντικό.

Εγώ βλέπω την αδιάκριτη χρήση του fast food σαν κίνδυνο για την παραδοσιακή κουζίνα. Αλλά αυτά είναι γούστα.
 

emakris

Μέλος
Αλλά αφού λες η φυσική θέση του ζω είναι εναρμόνια, θα ήθελα να ρωτήσω τι ακούς εδώ. Συγκεκριμένα που είναι ο ζω, ο Γα και ο Πα. Ας πούμε ο Γα και ο ζω του «δια την μεγάλην σου δόξαν» και κάποιο Πα το οποίο μπορείς εύκολα να μετρήσεις.
Μην τα μπλέκουμε όλα, εδώ μιλάμε για τον βαρύ τετράφωνο.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Εγώ δεν έχω έτοιμες θεωρίες. Ψάχνω να καταλαβαίνω τα πράγματα. Τα υπάρχουσα διαστήματα του βαρύ δεν τα αμφιβάλλω, αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα.

Αλλά αφού λες η φυσική θέση του ζω είναι εναρμόνια, θα ήθελα να ρωτήσω τι ακούς εδώ. Συγκεκριμένα που είναι ο ζω, ο Γα και ο Πα. Ας πούμε ο Γα και ο ζω του «δια την μεγάλην σου δόξαν» και κάποιο Πα το οποίο μπορείς εύκολα να μετρήσεις.


Είπα σε προηγούμενο μήνυμα, ότι η ποιότητα του λεγέτου ακούγεται τόσο σε μεγάλη όσο και σε μικρή τρίτη και ονομαστοί ψάλτες συγχέουν τον βαρύ λέγετο με τον πλάγιο δεύτερο λέγετο, έτσι συγχέουν τον βαρύ μπεστενκιάρ με το φεραχνάκ το οποίο είναι τέταρτος φθορικός (ή κατ εμέ μπορείς να το πείς το φεραχνάκ πλάγιο τέταρτος κατά τετραφωνία). Εδώ ο π. Δοσίθεος ψάλλει μικρό λέγετο στον βαρύ, ακούγεται μεν αλλά δεν είναι κατ' εμέ το προβλεπόμενο μέγεθος του λεγέτου για αυτήν την περίπτωση. Σε αυτήν την ηχογράφηση (μετά το 5ο λεπτό) των μακαρισμών όπως τα ψάλλει εδώ ο Στανίτσας είναι τα σωστά κα'τ εμέ διαστήματα του βαρέος :
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ένα από τα πολλά γραπτά παραδείγματα που τώρα μόλις είδα. Στο χερουβικό του Κωνσταντίνου πρωτοψάλτη του πλαγίου πρώτου δείχνει τετράφωνη κατάβαση από τον Γα στον Ζω. Δεν γίνεται αυτή η πέμπτη να είναι ελαττωμένη. Επίσης να γίνει εκεί ο γα δίεση δεν ευσταθεί, το μέλος όλο είναι πλαγίου πρώτου και οδεύει ομαλώς ως εκείνο το σημείο.
 

Attachments

  • tetraphonh_katavash_ga-Zo.jpg
    tetraphonh_katavash_ga-Zo.jpg
    76.2 KB · Views: 46

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Δεν γίνεται αυτή η πέμπτη να είναι ελαττωμένη
Δείξτε μας ένα θεωρητικο που να το απαγορευει. Έστω μία υποψια αναφορας από κάποιον σε οποιοδηποτε βιβλιο. Πόθεν προκυπτει οτι καθε 3φωνη ή 4φωνη αναβαση-καταβαση πρεπει να ειναι 4η-5η καθαρη παντοτε;;
Στους χρωματικους ηχους δεν εχουμε πχ αυξημενες τεταρτες;; (πχ Νη-Γα#, Γα-Ζω) Στον λεγετο δεν εχουμε 5ες ελαττωμενες;; (βου-ζω υφεση)
Καλές και αγιες οι συμφωνιες δια τριων και δια τεσσαρων, αλλα το να ισχυριζομαστε οτι παντοτε εχουμε τετοιες γιατι ετσι μας βολευει ή ειναι πιο ευκολο, μου φαινεται απλώς αυθαιρετο και ανυποστατο...
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Δείξτε μας ένα θεωρητικο που να το απαγορευει. Έστω μία υποψια αναφορας από κάποιον σε οποιοδηποτε βιβλιο. Πόθεν προκυπτει οτι καθε 3φωνη ή 4φωνη αναβαση-καταβαση πρεπει να ειναι 4η-5η καθαρη παντοτε;;
Στους χρωματικους ηχους δεν εχουμε πχ αυξημενες τεταρτες;; (πχ Νη-Γα#, Γα-Ζω) Στον λεγετο δεν εχουμε 5ες ελαττωμενες;; (βου-ζω υφεση)
Καλές και αγιες οι συμφωνιες δια τριων και δια τεσσαρων, αλλα το να ισχυριζομαστε οτι παντοτε εχουμε τετοιες γιατι ετσι μας βολευει ή ειναι πιο ευκολο, μου φαινεται απλώς αυθαιρετο και ανυποστατο...

Άλλο προς τα άνω η πέμπτη να βγει ελαττωμένη το οποίο γίνεται πολύ συχνά και είναι αρμονικό επειδή χαμηλώνει περεταίρω ο γα( κίνηση παρανήτης προς τα κάτω) και το οποίο εύκολα ρυθμίζεται με ένα γλίστρημα της φωνής κι άλλο να κατέβεις ελαττωμένο πεντάχορδο. Η με φορά προς τα κάτω ελαττωμένη πέμπτη είναι ανέφικτη, δεν πάει η φωνή (τουλάχιστον η δική μου ) κι αν πάει είναι φάλτσο (στα δικά μου αυτιά).
Σας αρέσει να μαζοχίζεστε με χωρίς λόγο ελαττωμένες πέμπτες και να μπαλώνετε τα φάλτσα με ισοκρατήματα, όπως στην δοξολογία του Ιακώβου για να αισθάνεστε ότι δικαιώνετε την λάθος θεωρία, εμένα δεν μ' αρέσει. Προτιμώ τα "παραποιημένα" για σας διαστήματα της προφορικής παράδοσης να δω πως αντιστοιχίζονται με την αρχαία αρμονική, το οποίο κι έκανα και φυσικά με βολεύει πολύ μάλιστα!

Υπάρχει κι η άλλη λύση, εκεί που δεν βολεύει το "στριφνό"- τι την θέλει τώρα την τετράφωνη κατάβαση ο έρμος ο Κωνσταντίνος;, να μας ταλαιπωρεί άδικα;;;!!!- Ας το "διορθώσουμε " λοιπόν κι όλα καλά όπως κάνει εδώ ο νύν άρχων
 
Last edited:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Γιατὶ δὲν τὸ βλέπετε πιὸ ἁπλά, δηλ. ὅτι εἶναι δύο μουσικὰ συστήματα ὴ ἁπλῶς δύο διαφορετικοὶ τρόποι ποὺ δὲν ἕχουν συγχωνευτῇ καὶ ὅπου ὁ καθεὶς διατηρεῖ τὴν ἀνεξαρτησία του. Τὰ ἐπίδικα σημεῖα μπορεῖ νὰ εἶναι ἀκριβῶς ἐκεῖνα στὰ ὁποῖα οἱ διαφάνειες διαφέρουν, ἄν τὶς βάλει κανεἰς τὴν μία ἐπάνω στὴν ἄλλη. Μπορεῖ ἐπίσης ὁ ἕνας τρόπος νἀ ἐπέχει θέση συνοδείας ἢ μουσικῆς γέφυρας καἰ νἀ ἀποκαλύπτεται ὅτι παίζει βαρύνοντα ῥόλο στὰ ἴδια σημεῖα.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Αν δεν είναι 5η ελαττωμένη τότε τι είναι; Και ποια είναι η θέση των φθόγγων στην κάθε περίπτωση;
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Υπάρχει κι η άλλη λύση, εκεί που δεν βολεύει το "στριφνό"- τι την θέλει τώρα την τετράφωνη κατάβαση ο έρμος ο Κωνσταντίνος;, να μας ταλαιπωρεί άδικα;;;!!!- Ας το "διορθώσουμε " λοιπόν κι όλα καλά όπως κάνει εδώ ο νύν άρχων
Βαγγέλη, σε ποιο χρονικό σημείο αναφέρεσαι; ευχαριστώ
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Tὰ Πα-Βου, Κε-Ζω εἶναι ἐλάσσονες τόνοι. Οἱ δυτικοὶ [προσθήκη κάνω τὴν παραπομπὴ μόνο γιὰ λόγους ἱστορικῆς εἰκονογράφησης] ὅταν προσπαθοῦν νὰ μετατρέψουν τὸν ἐλάσσονα σὲ "ὁλόκληρο" τόνο ἢ "ἡμιτόνιο", ἔχουν νἀ διαλέξουν ὅσον ἀφορᾷ τὸ Ζω μεταξὺ Φα καὶ Φὰ δίεση. Διαλέγουν φά, διότι αὐτὸ τοὺς πάει στὸ νὰ ἔχουν ἕναν δώριο (αὐτοὶ τὸν λένε ἐλάσσονα "φυσικὸ") ποὺ νὰ ξαναξεκινάει ἀπὸ πέμπτη, παρόμοιος, στὴν ἀνάβαση, σὰν ἀπὀ δευτέρα δηλαδὴ Λα-σι-ντο-ρε. μι -φα -σολ -λα. Μὲ ἄλλα λόγια (πετσο)κόβουν τὸν ἐλάσσονα. καὶ τὸν κάνουν ἐλάχιστο. Ὅμως ὅταν γίνεται κατάβαση μιὰ πέμπτη καὶ τελειώνει ἡ φράση ἢ τὸ κομμάτι στὸ... δοξαπατρὶ δηλ. τὸν Ζω ποὺ ἔγινε Φα χωρὶς δίεση εἶναι σὰν πέμπτη κατιοὐσα αὐξημένη κατὰ τί, καὶ ὰν πάλι γίνῃ στὸ Φα δίεση γίνεται ἐλαττωμένη κατὰ τί. Καμία δὲν ἱκανοποιεῖ, εἰδικὰ γιὰ κατάληξη, διότι θέλει ἐπακριβῶς πέμπτη γιὰ νὰ δοθῆ ἠ αἵσθηση τῆς ὀκτάβας. Ὅπως γιὰ νὰ γίνῃ ὁκτάβα=ταὐτοφωνία θέλεις ἀκριβῶς ὀκτάβα, ἔτσι θέλεις καὶ ἀκριβῶς πέμπτη, οὔτε ἐλαττωμένη οὔτε αὐξημένη. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὑπόθεση: ὅτι ὁ δώριος χρειάζεται ὁπωσδήποτε ἑλάσσονα τόνο. Εἶναι σὰν τὴν μπλοὺ νόουτ - δὲν τὴν πετυχαίνουν στὸ πιάνο ὁπότε κοπανανε ἀναγκαστικὰ δύο συνεχόμενα πλῆκτρα.
Θυμᾶμαι ποὺ προσπαθούσαμε μὲ ἕναν φίλο μου νὰ βγάλουμε ἕνα κομμάτι τοῦ Ῥοσσίνι (ἀρχὴ 19ου αἰ.). Ἥμουνα σίγουρος ὅτι τὸ διάστημα πάει σὲ φα δίεση , λ.χ,. ἐνῷ ἡ παρτιτούρα ἔγραφε: φα φυσικό. Συμπέρασμα: πρέπει νὰ ὑπάρχει μιὰ μεσαιωνικὴ κατάληξη, ἴσως αὐτὴ ποὺ λέω σὲ πέμπτη, ποὺ προϊόντος τοῦ 19ου αἰῶνος μισοξεχάστηκε καὶ οἱ Τοῦρκοι τὴν διατήρησαν.
 
Last edited by a moderator:

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Βαγγέλη, σε ποιο χρονικό σημείο αναφέρεσαι; ευχαριστώ
Έχει αντικαταστήσει την θέση που ξεκινά με την τετράφωνη κατάβαση που έχω κυκλώσει στο #331 μήνυμα.
Άνοιξε Προγάκη ή Πανδέκτη και τσέκαρε
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ένα από τα πολλά γραπτά παραδείγματα που τώρα μόλις είδα. Στο χερουβικό του Κωνσταντίνου πρωτοψάλτη του πλαγίου πρώτου δείχνει τετράφωνη κατάβαση από τον Γα στον Ζω. Δεν γίνεται αυτή η πέμπτη να είναι ελαττωμένη. Επίσης να γίνει εκεί ο γα δίεση δεν ευσταθεί, το μέλος όλο είναι πλαγίου πρώτου και οδεύει ομαλώς ως εκείνο το σημείο.
Το έψαλλα το αργό χερουβικό του Κωνσταντίνου του πλ α προχθές στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού στην Σκιάθο. Το ηχητικό το ανέβασα εδώ . Το σημείο που κάνει την τετράφωνη κατάβαση είναι στο 2'.15'' σημείο της ηχογράφησης
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Συγκεκριμένα που είναι ο ζω, ο Γα και ο Πα. Ας πούμε ο Γα και ο ζω του «δια την μεγάλην σου δόξαν» και κάποιο Πα το οποίο μπορείς εύκολα να μετρήσεις.


Σε σημεία που μέτρησα εγώ η πέμπτη ζω-Γα ήταν εμφανώς ελαττωμένη, αλλά και ο ζω-Πα είναι μικρότερος από τον δίτονο. Βλ. «καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», «διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν».

Ο πραγματικός λάθος είναι η απόρριψη του πλουραλισμού των διαστημάτων του βαρύ όπως έχει διασωθει στη προφορική παράδοση.
 
Top