Mεσώδιο κάθισμα 11/1

[domesticus]

Το ίδιο ισχύει και για κείμενα του επίσημου Μηναίου:
π.χ. το μεσώδιο κάθισμα της 11ης Ιανουαρίου (αγ. Θεοδοσίου) έχει ως εξής (σίγουρα κάτι λείπει στο τέλος):

Καὶ νῦν... τῆς Ἑορτῆς (Τὴν σοφίαν....)

Ἰορδάνης τῷ ῥείθρῳ καθυπουργεῖ,
Ἰωάννης ἐκτείνει χεῖρα φθαρτήν,
φανέντος σοῦ Ἀόρατε,
ἐν σαρκὶ πρὸς τὸ βάπτισμα,
ἀλλ' ὁ μὲν ἐστρέφετο, εἰς τὰ ὀπίσω φόβῳ,
ὁ δὲ αὖθις ἐκράτει, ἐν τρόμῳ τὸν ἄφθαρτον,
ὄντως ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ἡ πηγὴ ἡ ἀείζωος,
πηγάς τε καὶ θαλάσσας, καὶ ἀνθρώπους ἡγίασας.
Ἡ Τριὰς γὰρ ἐπέλαμψεν·
ἄνωθεν Υἱὸν σε ὀνομάζει ὁ Γεννήτωρ,
καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα συγκατέρχεται.

Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ παραπάνω μηνύματος ἀπὸ τὸν Γιῶργο Μ. παραθέτω τὸ κείμενο ἀπὸ τὸ Μηναῖο τοῦ 1890, καθὼς καὶ τὴν μελοποίηση ἀπὸ τὸν π. Κωνσταντίνο Παπαγιάννη στὸν τόμο τοῦ Ἰανουαρίου.

 

[π. Μάξιμος]

Εὐχαριστοῦμε Δομέστικε· ὁ π. Κωνσταντῖνος ὅλα τά «οἰκονομεῖ» μέ σοφία.

Ὅπως ἔχω ἀναφέρει πάλιν, ἔχω ἕνα παμπάλαιο ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ, ἐκδόσεως Βενετίας μᾶλλον (λείπουν οἱ πρῶτες σελίδες τῶν ἐπιγραφῶν), τό ὁποῖον ἔχει τό ἐν λόγῳ μεσῴδιον κάθισμα Καὶ τῆς Ἑορτῆς, ὅμοιον. πρός τό κάθισμα τοῦ ὁσίου τῆς ΙΑ΄ Ἰανουαρίου ὡς ἑξῆς:

Ἰορδάνης τῷ ῥείθρῳ σοὶ ὑπουργεῖ·
Ἰωάννης ἐκτείνει χεῖρα φθαρτήν,
φανέντος σου ἀόρατε, ἐν σαρκὶ πρὸς τὸ βάπτισμα·
ἀλλ᾿ ὁ μὲν εἰς τὰ ὄπισθεν, ἐμφόβως ἐστρέφετο·
ὁ δὲ κρατῶν σε τρόμῳ, ἐβόα σοι Κύριε·
Πῶς σε τὸν ἡλίου, καθαρῶν λαμπηδόνων,
καὶ πάσης ἐπέκεινα, καθαρότητος πέλοντα,
ἐκκαθάρω βαπτίσματι;
Ἅπασαν τὴν φύσιν αὐτός,
τῶν ὑδάτων δέομαι ἁγίασον,
κἀμὲ Σωτήρ μου, τῇ θείᾳ ἐπιφανείᾳ σου.​