H Θέση της Βυζαντινής Μουσικής και του Ιεροψάλτου μέσα στην λατρεία

Από μία εκδήλωση παρελθόντων ετών , η κεντρική ομιλία , που την βρήκα επίκαιρη .
 

Attachments

  • ομιλία.pdf
    2.6 MB · Views: 106

Louisgr

Νέο μέλος
Συμφωνώ απολύτως με τις απόψεις του κ. Καλπακίδη αναφορικά με το ύφος και το ήθος της Ορθόδοξης μονοφωνικής ψαλμωδίας, καθώς και με την ελλιπή φροντίδα εκ μέρους των μητροπόλεων για τη στελέχωση των ναών με άξιους ψάλτες. Έχω προσωπική εμπειρία τέτοιας κατάστασης σε μια μικρή εκκλησία, σε ένα μικρό χωριό στην επαρχία, όπου ο ψάλτης - και, δυστυχώς, και ο ιερέας λειτουργούν αποτρεπτικά για την προσέλευση των πιστών. Σε παρόμοιες περιπτώσεις θεωρώ ότι μια ομάδα θρησκευόμενων και καλλίφωνων γυναικών δε θα ήταν παράταιρη. Άλλωστε, σε γυναικεία μοναστήρια έχω ακούσει θαυμάσιες και κατανυκτικές γυναικείες χορωδίες.
Louisgr.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Συμφωνώ απολύτως με τις απόψεις του κ. Καλπακίδη αναφορικά με το ύφος και το ήθος της Ορθόδοξης μονοφωνικής ψαλμωδίας, καθώς και με την ελλιπή φροντίδα εκ μέρους των μητροπόλεων για τη στελέχωση των ναών με άξιους ψάλτες. Έχω προσωπική εμπειρία τέτοιας κατάστασης σε μια μικρή εκκλησία, σε ένα μικρό χωριό στην επαρχία, όπου ο ψάλτης - και, δυστυχώς, και ο ιερέας λειτουργούν αποτρεπτικά για την προσέλευση των πιστών. Σε παρόμοιες περιπτώσεις θεωρώ ότι μια ομάδα θρησκευόμενων και καλλίφωνων γυναικών δε θα ήταν παράταιρη. Άλλωστε, σε γυναικεία μοναστήρια έχω ακούσει θαυμάσιες και κατανυκτικές γυναικείες χορωδίες.
Louisgr.

Ἄντε καὶ ἀνέβασες στο ἀναλόγιο τὶς καλλίφωνες θρησκευάμενες. Ἄς ὑποθέσουμε πάλι ὅτι μετὰ ἀπὸ κάποιο διαστημα βρῆκε ἡ ἑνορία κανονικὸ ψάλτη τῆς προκοπῆς καὶ ζητᾶ ἀπὸ τὶς ἐν λόγω καλλίφωνες θρησκευάμενες νὰ κατέλθουν. Ἐτοίμαζε ποπ κόρν ...

Στὰ μοναστήρια οἱ ψάλτριες ἐπιλέγονται, ἀσχολοῦνται καὶ προετοιμάζονται συνεχῶς στὸ συγκεκριμένο διακόνημα γι' αὐτὸ κὰι ἀποδίδουν (προσωπικὰ δὲν μοῦ ἀρέσει καθόλου τὸ γυναικεῖο ψάλσιμο, πλὴν τῆς Ὁρμύλιας καὶ μόνο). Συμβαίνει τὸ ἴδιο καὶ στον κόσμο; Καὶ δὲν μιλῶ μόνο γιὰ τὶς παρακλήσεις
 

Δημήτρης Μαούνης

Παλαιό Μέλος
Συμφωνώ απολύτως με τις απόψεις του κ. Καλπακίδη αναφορικά με το ύφος και το ήθος της Ορθόδοξης μονοφωνικής ψαλμωδίας, καθώς και με την ελλιπή φροντίδα εκ μέρους των μητροπόλεων για τη στελέχωση των ναών με άξιους ψάλτες. Έχω προσωπική εμπειρία τέτοιας κατάστασης σε μια μικρή εκκλησία, σε ένα μικρό χωριό στην επαρχία, όπου ο ψάλτης - και, δυστυχώς, και ο ιερέας λειτουργούν αποτρεπτικά για την προσέλευση των πιστών. Σε παρόμοιες περιπτώσεις θεωρώ ότι μια ομάδα θρησκευόμενων και καλλίφωνων γυναικών δε θα ήταν παράταιρη. Άλλωστε, σε γυναικεία μοναστήρια έχω ακούσει θαυμάσιες και κατανυκτικές γυναικείες χορωδίες.
Louisgr.

Δυστυχώς είναι σε όλους γνωστό, ότι στα χωριά υπάρχει μεγάλη έλλειψη ιεροψαλτών, ιδίως λόγω της μετανάστευσης των νέων από τα χωριά, μόλις τελειώσουν το σχολείο εκεί. Το ίδιο έχει γίνει και στο χωρό μου. Είναι δύο ενορίες. Στη μία ψάλλει ένας ηλικιωμένος πρακτικός ψάλτης, καλή του ώρα και ο Θεός να τον έχει καλά, και στην άλλη, που είναι και ο μητροπολιτικός Ναός, ψάλλουν γυναίκες. Και ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές.
Στη δική μου τη γεννιά μάθαμε να ψάλλουμε τέσσερα παιδιά. Και μόλις τελειώσαμε το Δημοτικό φύγαμε.
Γενικώς θα πρέπει να γίνει κάτι στο θέμα αυτό και να βρεθούν κάποιες λύσεις. Διαφορετικά θα μείνουν μόνο οι ιερείς, οι οποίοι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να εκτελούν συγχρόνως και χρέη ιεροψάλτου.
Κατά τη γνώμη μου απαιτείται συνεργασία Μητροπόλεων, ιερέων, ιεροψαλτών (όπου υπάρχουν), Σχολείων και Δημοτικών Αρχών.
Πρέπει, επίσης να δοθούν κίνητρα στους νέους για να μάθουν να ψάλλουν και να μάθουν και Β.Μ., ώστε να παραμείνουν κάποιοι στα χωριά μας, ή να επιστρέψουν κάποιοι σε αυτά. Τώρα, μάλιστα, με τη μεγάλη ανεργία και την οικονομική κρίση, που πολλοί αποφασίζουν να επιστρέψουν στά χωριά και άλλοι αποφασίζουν να παραμείνουν σε αυτά, δημιουργείται μια πρόσθετη ευκαιρία. Άλλωσε "μάθε τέχνη κι' άστηνε..."
 
Last edited:

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Από μία εκδήλωση παρελθόντων ετών , η κεντρική ομιλία , που την βρήκα επίκαιρη .

Κατά πάσα πιθανότητα από την εποχή που ήσουν στην Λήμνο... [?]

Κατά τη γνώμη μου απαιτείται συνεργασία Μητροπόλεων, ιερέων, ιεροψαλτών (όπου υπάρχουν), Σχολείων και Δημοτικών Αρχών.
Τί γίνεται όμως όταν ο ένας φορέας βλέπει ως "ανταγωνιστική" κίνηση τον άλλο φορέα; και τί γίνεται όταν ο έτερος φορέας δεν έχει την "άδεια" (!) ή την ευχή [!] του οικείου Μητροπολίτη; Είναι προβλήματα που τα έχουμε βιώσει... Δημιουργούμε προβλήματα και εκεί όπου δεν υπάρχουν και χάνονται μαθητές οι οποίοι θα μπορούσαν να προσφέρουν. Υπάρχει κι άλλη προσέγγιση των πραγμάτων δυστυχώς. Είμαστε στην εποχή όπου θα έχουμε μόνο "αρχων"μανίες και συζητήσεις ρηχές και επιφανειακές και κροκοδείλια δάκρυα για το κατάντημα της ψαλτικής. Μια τυπική σχολή να υπάρχει για καμμιά εκδήλωση - βιτρίνα, δυο τρις φωτογραφίες με τους επισήμους. Ουσία μηδέν. Καλές και οι εκδηλώσεις, καλές και οι σχολές, αλλά το μεγαλύτερο διδασκαλείο είναι το αναλόγιο. Να γίνει υποχρεωτική η συμμετοχή στις ακολουθίες! Αλλά εκεί υπάρχει και ένα άλλο μεγάλο θέμα. Αν αυτοί που "προΐστανται" των χορών δεν γνωρίζουν;...
Πρέπει, επίσης να δοθούν κίνητρα στους νέους για να μάθουν να ψάλλουν και να μάθουν και Β.Μ.
Πάντως εγώ από "πιτσιρικάς", μόνο αντικίνητρα θυμάμαι...
 
Last edited:
Top