Και τι γίνεται με το ομόηχο θεοτοκίο <<Θεοτόκε σὺ εἶ ἡ ἄμπελος...>>; Είναι σε ειρμολογικό μέλος και απαραίτητα είναι ομόηχο με το δοξαστικό. Αντίθετα, το μεθέορτο τροπάριο των Χριστουγέννων ψάλλεται σε στιχηραρικό μέλος και μπορεί να είναι διαφορετικού ήχου από το δοξαστικό (π.χ. βλέπετε στο μηναίο: 20 Δεκεμβρίου).
Αυτό λέω, ότι το θεοτοκίο μαρτυρεί συνήθως καταγραφή λάθος ήχου.
(Πρόσφατο παράδειγμα: Στο χειρόγραφο κώδικα της ιεράς μονής Σίμωνος Πέτρας MS14, όπου είναι γραμμένη η ακολουθία της μετακομιδής του λειψάνου του αγίου Νικολάου, το δοξαστικό της λιτής είναι σε πλ. δ΄ και θεοτοκίο έχει το <<Δέσποινα πρόσδεξαι...>>. Στο δε βιβλιάριο της Ανέμης, όπου η ακολουθία του ανωνύμου είναι η ακολουθία από το χειρόγραφο, έχει καταγραφεί το δοξαστικό σε δ΄ ενώ το θεοτοκίο παρέμεινε το ίδιο).