1974-10-27 Κυριακή ήχος τέταρτος - Εωθινό Ι'
- Thread starter Nikolaos
- Start date
Νικόλαε,
Αυτά τα Λειτουργικά μάλλον είναι δικιά του σύνθεση σε Ήχο β'. Μοιάζουνε πολύ με τα δικά του σε «Δευτερόπρωτο» (όχι μόνο μοιάζουνε, αλλά είναι σχεδόν ακριβώς τα ίδια), με την μόνη διαφορά ότι αντί να κάνει καταλήξεις στο ΠΑ, τα έχει αλλάξει και κάνει καταλήξεις στο ΒΟΥ (σαν τα Λειτουργικά του β' ήχου του Πρίγγου). Νομίζω ότι το «Άξιον εστίν» είναι όντως του Πρίγγου.
Ίσως οι παπάδες δεν ξεύρουν να κάνουνε εκφωνήσεις στο άνω ΠΑ' για να ταιριάζουν με τα του Δευτεροπρώτου.
Απόστολος
Αυτά τα Λειτουργικά μάλλον είναι δικιά του σύνθεση σε Ήχο β'. Μοιάζουνε πολύ με τα δικά του σε «Δευτερόπρωτο» (όχι μόνο μοιάζουνε, αλλά είναι σχεδόν ακριβώς τα ίδια), με την μόνη διαφορά ότι αντί να κάνει καταλήξεις στο ΠΑ, τα έχει αλλάξει και κάνει καταλήξεις στο ΒΟΥ (σαν τα Λειτουργικά του β' ήχου του Πρίγγου). Νομίζω ότι το «Άξιον εστίν» είναι όντως του Πρίγγου.
Ίσως οι παπάδες δεν ξεύρουν να κάνουνε εκφωνήσεις στο άνω ΠΑ' για να ταιριάζουν με τα του Δευτεροπρώτου.
Απόστολος
Last edited:
Θερμότατες ευχαριστίες στον πάντα μερακλή Νικόλα!
Ο Απόστολος τα έθεσε πολύ ωραία ( κ το Άξιόν εστιν κυρίως Πρίγγου). Να θυμίσω επίσης πως αναφέρεται ότι μια χρονιά του Αγ. Δημητρίου ο Άρχων είχε νευριάσει ( μάλλον το '74) γιατί δεν προσήλθαν οι βοηθοί του στις καθιερωμένες πρόβες, εμφανίστηκαν όμως στον Εσπερινό, κι αμέσως τους έδιωξε, με μια εξαίρεση: έναν που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία τότε, και βρέθηκε με άδεια για την πανήγυρη εκεί. Αν η παραπάνω πληροφορία αληθεύει, τότε ίσως θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πιθανόν ο άρχων να είναι και την επόμενη ημέρα ενοχλημένος, και ίσως γι αυτό τον λόγο να επέλεγε να αυτοσχεδιάσει ακόμα και στα λειτουργικά. Κι άλλη μια φορά τουλάχιστον είχε ψάλει ένα ''κράμα'' λειτουργικών σε Β΄ ήχο (όπου η βάση ήταν τα ομόηχα του Πρίγγου- Hüzzam- και του Χατζηαθανασίου) με εμφανείς τάσεις αυτοσχεδιασμού, που εξέλιπαν όμως με το Άξιόν εστίν σε Β ήχο, το οποίο ειπώθηκε περίπου όπως υπάρχει στη Μουσική Ζωοδόχο Πηγή, μάλλον από χφ του Άρχοντα.
Last edited:
Αληθεύει! Αληθεύει! ....
Πώς μου ξέφυγε το ηχητικό και ... το άκουσα μόλις σήμερα, απορώ και εξίσταμαι!
Έχουμε και λέμε:Τα Λειτουργικά είναι τα του δευτερόπρωτου με ... αντικατάσταση καταλήξεων... μάλλον αλλαγή της στιγμής...
Το Άξιον εστιν είναι Λέγετος ..... 83,37%
Πώς μου ξέφυγε το ηχητικό και ... το άκουσα μόλις σήμερα, απορώ και εξίσταμαι!
Έχουμε και λέμε:Τα Λειτουργικά είναι τα του δευτερόπρωτου με ... αντικατάσταση καταλήξεων... μάλλον αλλαγή της στιγμής...
Το Άξιον εστιν είναι Λέγετος ..... 83,37%
Αυτό το 16.63% αμφιβολίας ως προς τον ήγο του «Άξιον εστί» νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο! Η μελωδική πορεία όντως μοιάζει με την του Δασκάλου σύνθεση του Λεγέτου, με μερικές διαφορούλες (ιδίως στο «την αειμακάριστον... και μητέρα»... το «του Θεού ημών» είναι του Λεγέτου). Αλλά τα ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ χρωματίζουν αρκετά στις καταλήξεις. Τον ΖΩ τον ακούω σηκωμένο πολλές φορές που, στον Λέγετο, θα ήταν ελκόμενο προς τα κάτω. Δεν ξεύρω... εγώ σαν Δεύτερο το ακούω. Να μην ξεχάσουμε ότι ήταν τελείως αυτοσχεδιασμένη η όλη εκτέλεση.
Εξ' άλλου, ΓΙΑΤΙ να αλλάξη ήχο ο Άρχοντας από Δεύτερο και να κάνη το «Άξιον εστί» σε Λέγετο; Αυτό δεν έχει νόημα. (Το ξεύρω, το ξεύρω... Άρχων ήταν, ό,τι ήθελε έκανε....
)Απόστολος
Αγαπητέ φίλε κ. Γιάννου,
Αυτό το 16.63% αμφιβολίας ως προς τον ήγο του «Άξιον εστί» νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο! Η μελωδική πορεία όντως μοιάζει με την του Δασκάλου σύνθεση του Λεγέτου, με μερικές διαφορούλες (ιδίως στο «την αειμακάριστον... και μητέρα»... το «του Θεού ημών» είναι του Λεγέτου). Αλλά τα ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ χρωματίζουν αρκετά στις καταλήξεις. Τον ΖΩ τον ακούω σηκωμένο πολλές φορές που, στον Λέγετο, θα ήταν ελκόμενο προς τα κάτω. Δεν ξεύρω... εγώ σαν Δεύτερο το ακούω. Να μην ξεχάσουμε ότι ήταν τελείως αυτοσχεδιασμένη η όλη εκτέλεση.
Εξ' άλλου, ΓΙΑΤΙ να αλλάξη ήχο ο Άρχοντας από Δεύτερο και να κάνη το «Άξιον εστί» σε Λέγετο; Αυτό δεν έχει νόημα.(Το ξεύρω,.. Άρχων ήταν, ό,τι ήθελε έκανε..) Απόστολος
Αυτό το 16.63% αμφιβολίας ως προς τον ήγο του «Άξιον εστί» νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο! Η μελωδική πορεία όντως μοιάζει με την του Δασκάλου σύνθεση του Λεγέτου, με μερικές διαφορούλες (ιδίως στο «την αειμακάριστον... και μητέρα»... το «του Θεού ημών» είναι του Λεγέτου). Αλλά τα ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ χρωματίζουν αρκετά στις καταλήξεις. Τον ΖΩ τον ακούω σηκωμένο πολλές φορές που, στον Λέγετο, θα ήταν ελκόμενο προς τα κάτω. Δεν ξεύρω... εγώ σαν Δεύτερο το ακούω. Να μην ξεχάσουμε ότι ήταν τελείως αυτοσχεδιασμένη η όλη εκτέλεση.
Εξ' άλλου, ΓΙΑΤΙ να αλλάξη ήχο ο Άρχοντας από Δεύτερο και να κάνη το «Άξιον εστί» σε Λέγετο; Αυτό δεν έχει νόημα.(Το ξεύρω,.. Άρχων ήταν, ό,τι ήθελε έκανε..
) Απόστολος
Με βάση τους λίγους χρωματισμούς που κάνει, που σημειωτέον δεν ακούγονται και καλά, θα μπορούσα να διαφοροποιήσω το νούμερο σε 90, 95, κπλ (και πάει λέγοντας). Υπάρχει "Άξιόν εστιν" σε λέγετο με πολλές ομοιότητες προς το ψαλλόμενο, αντιγραφή από χειρόγραφό του, με ένδειξη Στανίτσα - Παλάση, που ψάλαμε με τα λειτουργικά, του πλ του δ' σε τρίσημο του Παλάση που έχω ανεβάσει, και φυσικά γινόταν αλλαγή ήχου...
Και για να έρθω στα λόγια σου...
Αν στην προκειμένη περίπτωση χρωμάτισε ελαφρώς τον λέγετο.... ή άσπρισε λίγο τον δεύτερο,
Άρχων ήταν, ό,τι ήθελε έκανε....
και συμπληρώνω ότι το έκανε επιτυχώς γιατί ήξερε να το κάνει.... Και αντίρρηση δεν σηκώνω!
Μπορεί! :wink:
Θρ. Στανίτσας - Κυριακή 27-10-1974
ΥΓ. Το ίδιο μέλος, φίλε Λεωνίδα, δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα σε άλλες περιπτώσεις, που το πρόβλημα δεν είναι μόνο το φύσημα...
Θρ. Στανίτσας - Κυριακή 27-10-1974
ΥΓ. Το ίδιο μέλος, φίλε Λεωνίδα, δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα σε άλλες περιπτώσεις, που το πρόβλημα δεν είναι μόνο το φύσημα...
Μπορεί! :wink:
Θρ. Στανίτσας - Κυριακή 27-10-1974
ΥΓ. Το ίδιο μέλος, φίλε Λεωνίδα, δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα σε άλλες περιπτώσεις, που το πρόβλημα δεν είναι μόνο το φύσημα...
Θρ. Στανίτσας - Κυριακή 27-10-1974
ΥΓ. Το ίδιο μέλος, φίλε Λεωνίδα, δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα σε άλλες περιπτώσεις, που το πρόβλημα δεν είναι μόνο το φύσημα...
Τό ὑπονοούμενο ἐλήφθη, ὄβερ (πού θά 'λεγε καί ὁ Βέγγος). Νά εἶσαι καλά, ἀδελφέ! Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι ὅσο δέν πάει ἄλλο.