Να εκφράσω και εγώ με τη σειρά μου τις ευχαριστίες μου στον π. Μάξιμο τη οτρύνσει του οποίου συνετάγη η ακολουθία και να συγχαρώ και τον συγγραφέα της κ. Μπούσια.
Να εκφράσω επίσης την εν Κυρίω καύχησή μου διότι λατρεύουμε τον Θεό στην ελληνική γλώσσα και ακόμη και τώρα "επ' εσχάτων των χρόνων" έχουμε ακολουθίες που τιμούν τους αγίους και μπορούν να "σταθούν" ικανοποιητικά πλάϊ στα έργα των αρχαίων υμνογράφων, αν και οπωσδήποτε υστερούν. Ατυχώς στις άλλες ομόδοξες εκκλησίες μαζί με την παρακμή της ψαλτικής επήλθε και παρακμή της υμνογραφίας: απολυτίκια "ιδιόμελα" μισή σελίδα, απολυτίκιο "Ως απαρχάς της φύσεως", όλος ο κανών σε πλ. δ΄ ήχο πλην της στ΄ ωδής που είναι σε α΄ "δια το συμπίπτειν την μνήμην του αγίου εν τη πασχαλίω περιόδω" (το τελευταίο από την ακολουθία Αγ. Βασιλείου του Οστρόγκ, μεγάλου θαυματουργού της Σερβίας) κλπ. Και ενώ οι παλαιότερες ακολουθίες τηρούν τουλάχιστον το "λεκτικό" της ορθοδόξου υμνολογίας σύγχρονες ακολουθίες υστερούν και σε αυτόν τον τομέα-ας μην γράψω όμως παραδείγματα!