Ασφαλώς δεν είναι κακό (απεναντίας) να υπάρχουν δύο εγκεκριμένες ακολουθίες -αν και τίθεται το ερώτημα με ποια κριτήρια κάποιος θα επιλέξει.
Αλλά θα έπρεπε να υπάρχει ομοφωνία τουλάχιστον ως προς το Απολυτίκιο, που είναι ένα στοιχείο της ταυτότητας του αγίου και η εκκλησιαστική παράδοση που τηρείτο πριν τις νέες μελοποιήσεις ήταν να υπάρχει ένα επίσημο απολυτίκιο για κάθε άγιο (με αιτιολογημένες εξαιρέσεις).
ΥΓ Το πρόβλημα είναι γενικότερο με τις νέες ακολουθίες. Το συναντάμε π.χ. στον άγιο Πορφύριο, τον άγιο Λουκά Συμφερουπόλεως και άλλους αγίους. Ίσως θα έπρεπε κάθε νέα ακολουθία να αποδέχεται το πρώτο χρονικά απολυτίκιο και απλώς να προτείνει βελτιώσεις του, όχι όμως γραφή εξ υπαρχής. Ή θα πρέπει το Απολυτίκιο να θεσπίζεται μέσω κάποιου πιο επίσημου εκκλησιαστικού φορέα. Δεν ξέρω ποια ειναι η γνώμη σας.
Πολλά τα θέματα με τις νέες υμνογραφίες.
1. Έτερα και ξανά έτερα και έτερα των ετέρων, απολυτίκια.
2. Κανόνες μόνο στο "Αρματηλάτη Φαραώ", "Υγράν διοδεύσας", και "Ανοίξω το στόμα μου".
3. Οίκοι πάντα με μακρόσυρτους χαιρετισμούς.
4. Δοξαστικά ιδιόμελα πάρα πολύ μεγάλα (όλο τον βίο σε ένα ιδιόμελο!)
5. Προσόμοια απόστιχα σχεδόν πάντα στο "Χαίροις ασκητικών".
Το είχα στο μυαλό μου πάρα πολύ καιρό για να το θίξω. Ο Γιώργος μου έδωσε το έναυσμα.
