Ὄρθρος & Θ.Λειτουργία Κυριακῆς ΙΕ´ Ματθαίου 05-09-2010

[nektar]

Ἀποστέλλεται συνημμένως ἔγγραφον περιέχον συνήθη Ἀκολουθίαν Ὄρθρου, τροπάρια καὶ Ἀναγνώσματα Θ. Λειτουργίας. Μορφοποίησις καὶ διασκευὴ Συναξαρίου ὑπὸ π.Θ.Α., ἱστολόγιον «Περὶ Ψυχῆς».

Τοῦ Προφήτου Ζαχαρίου τὴν Κυριακή, ἀνάρτησις ἀφιερωμένη στὸ φίλο τὸν Ζαχάρη τὸν Ὀρφανό, τὸν καλὸ λαγουθιέρη, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μάμα Μυλοποτάμου.

* * *​

Ἐπειδὴ ἐτέθη θέμα περὶ τοῦ τόνου «βαρεῖα» τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος κι ἐπειδὴ «πολυτονικὸ χωρὶς βαρεῖα εἶναι μισὸ μονοτονικό», ἂς ὑπενθυμίσουμε τὸν ἁπλὸ κανόνα: Θέτουμε βαρεία στὴ λήγουσα καὶ στὴ θέση τῆς ὀξείας, ὅταν δὲν ἀκολουθῇ σημεῖο στίξεως ἢ ὅταν ἡ λέξη, ποὺ ἀκολουθεῖ, δὲν ἐγκλίνεται, π.χ. τὸ καλὸ παιδί, τὸ παιδὶ τὸ καλό, τὸ παιδί μου τὸ καλό. Περισσότερα ἐδῶ κι ἐδῶ. Γενικότερα κι ἀναλυτικότερα, στὸν ἱστοχῶρο «Κίνηση Πολιτῶν γιὰ τὴν Ἐπαναφορὰ τοῦ Πολυτονικοῦ Συστήματος».

 

[π. Μάξιμος]

Σύμφωνα μέ τό ΤΓΡ (σ. 258) καί τό ΣΤ (σ. 149) στούς αἴνους ψάλλονται δ΄ ἀναστάσιμα καί δ΄ τοῦ προφήτου (τά παραλειφθέντα 3 ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ εἰς 4).
Τά Δίπτυχα 2010 (Διον. Ἀνατολικιώτης) ὁρίζουν τά 8 ἀναστάσιμα. Τό αὐτό καί τά Δίπτυχα 2004 (Ἀπ. Παπαχρήστου), 1999 (Ἀπ. Βαλληνδρᾶς) καί 1993 (Ἀπ. Βαλληνδρᾶς), μέ τή διαφορά ὅτι στά τῶν ἐτῶν 1999 καί 1993 ὑπάρχει ἡ ἑξῆς ὑποσημείωσις· «Τῆς ἀκολουθίας τοῦ Προφήτου ἐχούσης δύο ἰδιόμελα Δοξαστικὰ καὶ στιχηρὰ εἰς τὸν στίχον τοῦ ἑσπερινοῦ, δύναται, εἰ βούλεται ὁ προεστώς, νὰ ψαλῶσιν εἰς τοὺς αἴνους ἀναστάσιμα 4 καί τοῦ Προφήτου τὰ τοῦ στίχου 3 εἰς 4».
Κατά ταῦτα, κατόπιν συνεννοήσεως μετά τῶν προεστώτων εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος δύνασθε (δές συνημμένο):
Ὅπως τά ἔχει καί ὁ Χρῆστος Τσακίρογλου.

 

[Κων/νος Βαγενάς]

Εγώ κράτησα τα 8 Αναστάσιμα, σύμφωνα με τα Δίπτυχα, αλλά πράγματι σημαντική η πληροφορία του π. Μαξίμου και η αναφορά στα παλαιότερα τεύχη των Διπτύχων, ιδίως για εμάς τους νεώτερους που δεν τα προλάβαμε.

Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα από την αυριανή περίπτωση, δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι, όταν δεν δικαιολογείται απ' το Τυπικό, δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιλέγουμε την εύκολη λύση των προσομοίων του Εσπερινού για να αποφύγουμε τα 4 τελευταία Αναστάσιμα (οποιουδήποτε ήχου) που δεν είναι γνωστά. Σε τελική ανάλυση, τα αναστάσιμα της Οκτωήχου είναι το βασικό corpus της Κυριακής και πρέπει να τα ξέρουμε, εκτός του ότι είναι πολύ ωραία.