Ὄρθρος & Θ.Λειτουργία Κυριακῆς ΙΑ´ Ματθαίου 08-08-2010

nektar

νεοαρχάριος
Ἀποστέλλεται συνημμένως ἔγγραφον* περιέχον συνήθη Ἀκολουθίαν Ὄρθρου, τροπάρια καὶ Ἀναγνώσματα Θ. Λειτουργίας. Μορφοποίησις καὶ διασκευὴ Συναξαρίου ὑπὸ π.Θ.Α., ἱστολόγιον «Περὶ Ψυχῆς». Μορφὴ ἀρχείου pdf διὰ τὴν ἐξασφάλισι τῆς μορφοποιήσεως.
* διορθ.σημ: «Σήμερον σωτηρία» ἦχος δ´. Ἐπίσης, λείπουν: ὁ στίχος στὸ γ´ «Πᾶσα πνοὴ» ἑωθινοῦ εὐαγγελίου, «Ἅγιος Κύριος» ἐκ γ´ στὰ Ἐξαποστειλάρια, «Πληρωθήτω» ἦχος β´. Μεγαλυνάρια προτιμῶνται (ἄνευ στίχου) μετὰ τὸ «Ἀντελάβετο-Τὴν Τιμιωτέραν» καὶ πρὸ τῆς καταβασίας τῆς θ´ ᾠδῆς.

Ἁγιολογικὸν τῆς ἡμέρας ἐδῶ, πρὸς μελέτη, κάνει καλό, ὅπως γράφει κι ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος ἐδῶ.

* * *

Ἐπίσης, ἀναρτᾶται καὶ μικρὰ σύνοψις Μεγαλυναρίων περιόδου Δεκαπενταυγούστου, ὅ,που ἡ εὐλαβὴς συνήθεια τὰ συμπεριλαμβάνει εἰς τὰς Παρακλήσεις.

* * *

Ἀφιεροῦται ἡ ἀνάρτησις εἰς μνήμην τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σηλυβρίας κυροῦ Αἰμιλιανοῦ Τιμιάδου (Ἰκόνιον 1916 - Αἴγιον 2008), ὃς ἑώρταζε τῇ Η´ Αὐγούστου, τὴν μνήμην τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Αἰμιλιανοῦ, Ἐπισκόπου Κυζίκου, τοῦ Ὁμολογητοῦ.

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Σηλυβρίας, ὑπέρτιμος καὶ ἔξαρχος Εὐρώπης, κυρὸς Αἰμιλιανὸς (Τιμιάδης) ἐγεννήθη τῷ 1916. Τελειόφοιτος τῆς Ἐμπορικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν καὶ ἀπόφοιτος τῆς κατὰ Χάλκην Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς, ἀπὸ τὸ ἔτος 1941. Διάκονος ἐχειροτονήθη τῇ 8ῃ Αὐγούστου 1940 ὑπὸ τοῦ Φιλαδελφείας Αἰμιλιανοῦ καὶ Πρεσβύτερος τῇ 29ῃ Ἰουνίου 1941 ἀπὸ τὸν Δέρκων Ἰωακείμ. Ὑπηρέτησεν εἰς τὴν Κοινότητα Μακροχωρίου (Ἱ. Μητρ. Δέρκων) μέχρι τῷ 1947, ὡς Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱ. Μητρ. Θυατείρων ἐν Λονδίνῳ μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1947-1952 καὶ ἐν συνεχείᾳ ὡς ἐφημέριος εἰς Βρυξέλλες Βελγίου (1952-1959). Διετέλεσεν Μόνιμος Ἀντιπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν Γενεύῃ, παρὰ τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν, κατὰ τὰ ἔτη 1959-1984. Ἀπὸ τοῦ 1984 συνεταξιοδοτήθη, παραμένων ἐν Γενεύῃ. Ἐσπούδασεν μεταπτυχιακῶς εἰς Ὀξφόρδην. Τῷ 1951 (ἢ 1966) ἀνεκηρύχθη διδάκτωρ Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ἐδίδαξεν ὡς κεκλημένος Καθηγητὴς εἰς Εὐρωπαϊκὰ καὶ Ἀμερικανικὰ Πανεπιστήμια. Ἀνεδείχθη ἐπίσης Συμπρόεδρος τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξων – Λουθηρανῶν. Τῇ 25ῃ Σεπτεμβρίου 1960 (ἢ 6 Δεκεμβρίου) ἐχειροτονήθη τιτουλάριος Ἐπίσκοπος Μελόης εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Στεφάνου Παρισίων ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων Ἀθηναγόρου, συμπαραστατουμένος ὑπὸ τῶν Ἐπισκόπων Κατάνης Κασσιανοῦ, Ῥηγίου Μελετίου, Θερμῶν Χρυσοστόμου καὶ Ἀπαμείας Ἰακώβου. Τῇ 30ῇ Μαρτίου 1965 προήχθη εἰς τιτουλάριον Μητροπολίτην Καλαβρίας. Τῇ 15ῃ Νοεμβρίου 1977 ἐξελέγη Μητροπολίτης Σηλυβρίας. Ἀπὸ τοῦ 1998 ἐφιλοξενήθη εἰς Αἴγιον, ὅπου καὶ ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ τῇ 22ᾳ Φεβρουαρίου 2008.

Ἐτύχαμε τιμητικῶς πολλοῦ περιπατητικοῦ χρόνου πνευματικῆς ἀλληλεπιδράσεως, συλλογιστικῆς κυρίως διδαχῆς ἀλλὰ καὶ πατρικῆς ἐκτιμήσεως...

Σχετικοὶ σύνδεσμοι, παρακάτω:
κείμενα τοῦ ἰδίου: http://www.myriobiblos.gr/texts/contents_aimilianos_gr.html
κείμενο στὸ τέλος τῆς σελίδας: http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1120&Itemid=115
ἐκδημία: http://mkka.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html
κηδεία: http://mkka.blogspot.com/2008/02/blog-post_23.html
 

Attachments

  • 2010-08-08_kyriakh_11_mat8aioy.pdf
    275.8 KB · Views: 120
  • megalynaria_15aygoystos.doc
    35.5 KB · Views: 53
Last edited:

Greekψαλτης

Ψαλῶ τῶ Θεῶ μου, ἕως ὑπάρχω.
Μια ερωτηση: Θα πρεπει να λεγονται στις παρακλησεις τα μεγαλυναρια των εορταζομενων Αγιων? Εαν δεν κανω λαθος η τυπικη διαταξη δεν τα ζητα.
Ευχαριστω.:)
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Μια ερωτηση: Θα πρεπει να λεγονται στις παρακλησεις τα μεγαλυναρια των εορταζομενων Αγιων? Εαν δεν κανω λαθος η τυπικη διαταξη δεν τα ζητα.
Ευχαριστω.:)
Ἐξηγεῖ «ὅ,που ἡ εὐλαβὴς συνήθεια τὰ συμπεριλαμβάνει εἰς τὰς Παρακλήσεις». Ὄντως αὐτό ἰσχύει. Περί αὐτοῦ ἔχω γράψει ἐδῶ.

Ἐμένα μοῦ ἔκανε ἐντύπωση, Νεκτάριε, τό· «Μεγαλυνάρια προτιμῶνται πρὸ τῆς καταβασίας τῆς θ´ ᾠδῆς». Τί ἐννοεῖς; Πρόκειται γι᾿ αὐτό πού ἔχω γράψει ἐδῶ; «Καθιερουμένου τοῦ «Τήν τιμιωτέραν» ὡς μεγαλυναρίου καί συνταχθέντων βάσει αὐτοῦ ὅλων τῶν ἄλλων μεγαλυναρίων, στήν ψαλτική παράδοση τῆς Πάτμου μετά τό «Καθεῖλε δυνάστας» ἀντικαθιστοῦν τό «Τήν τιμιωτέραν» μέ τό μεγαλυνάριο τῆς μονῆς ἤ τοῦ ναοῦ, καί στόν ἑπόμενο στῖχο μέ τό μεγαλυνάριο τῆς ἀγομένης ἑορτῆς ἤ τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου (ἤ τό ἀντίστροφο, δέν θυμᾶμαι)». Ἤ νά ψάλλονται ἄνευ στίχου μετά τήν Τιμιωτέρα;


 
Top