MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Στὸν μοναχικὸ ὄρθρο, μετὰ ἀπὸ τὶς κατανυκτικὲς στιχολογίες τοῦ ψαλτηρίου, ὁ πεντηκοστὸς ψαλμός, «...Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου...θυσίαν δικαιοσύνης (ἑωθινὴ)...», εἰσάγει τὴ χαρμόσυνη ψαλμωδία τῶν ᾠδῶν τοῦ ὡρολογίου, τῶν αἴνων καὶ τῆς δοξολογίας τῆς ἀνατολῆς. Ἀλλὰ καὶ στὸν παλαιὸ κοσμικὸ ᾀσματικὸ ὄρθρο μετὰ τὸν πεντηκοστὸ ψαλμὸ «...Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου...», ἀκολουθοῦσαν οἱ ἐνθουσιώδεις αἴνοι καὶ ἡ δοξολογία.
Ἀντίθετα, ὁ παλαιὸς μοναστικὸς ἑσπερινὸς δὲν εἶχε ποτὲ πεντηκοστὸ ψαλμό οὔ τε ᾠδές. Εἶναι συντομότερη ἀκολουθία (μετὰ τὴν ἐργασία) μὲ στιχολογία «Πρὸς Κύριον...», προκείμενο «Κατευθυνθήτω...θυσία ἑσπερινή», μία ἐπιλύχνιο εὐχαριστία «Φῶς ἱλαρὸν...» καὶ ἀπόλυση «Νῦν ἀπολύεις...».
Ἀντίθετα, ὁ παλαιὸς μοναστικὸς ἑσπερινὸς δὲν εἶχε ποτὲ πεντηκοστὸ ψαλμό οὔ τε ᾠδές. Εἶναι συντομότερη ἀκολουθία (μετὰ τὴν ἐργασία) μὲ στιχολογία «Πρὸς Κύριον...», προκείμενο «Κατευθυνθήτω...θυσία ἑσπερινή», μία ἐπιλύχνιο εὐχαριστία «Φῶς ἱλαρὸν...» καὶ ἀπόλυση «Νῦν ἀπολύεις...».