MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Ἀρχέτυπες διατάξεις:
Τὰ Κύριε ἐλέησον ἤ Παράσχου Κύριε λέγονται ἐναλλάξ ἀπὸ τοὺς χορούς
(σσ. 28, 55, 71, 79).
Τὸ διακονικὸ παράγγελμα «Σοφία» προηγεῖται τῆς ἐπιγραφῆς τῶν ἀναγνωσμάτων τῆς παλαιᾶς διαθήκης
(σσ. 122, 127).
Τὰ ἀναγνώσματα τῆς παλαιᾶς διαθήκης ἀνήκουν στὸν ἀναγνώστη καὶ ὄχι στὸν ἐπίσκοπο
(σ. 10).
«Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησον ἡμᾶς»
(σσ. 18, 87).
Τὰ μεσῴδια καθίσματα ἀρχίζει ὁ β’ χορός
(σ. 29).
Καταβασίες δὲν λέγονται ἀπὸ ἐπίσκοπο
(σ. 30).
Τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» κάποτε ἀντικαθιστᾶ τὸ «Σήμερον Σωτηρία...»
(σ. 35).
Ἐὰν γίνεται μικρὴ εἴσοδος λειτουργίας μὲ δύο διακόνους, ὁ πρῶτος φέρει θυμιατό
(σ. 122).
Τὸ «῎Αξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς» ψάλλεται σὲ β’ ἦχο
(σ. 76).
Στὸ τέλος τῆς πασχάλιας διαλογικῆς ἀπόλυσης ὁ ἱερεύς λέγει «Χριστὸς ἀνέστη...» καὶ δὲν ἀπαντᾶμε «Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος»
(σ. 157).
Τὰ Κύριε ἐλέησον ἤ Παράσχου Κύριε λέγονται ἐναλλάξ ἀπὸ τοὺς χορούς
(σσ. 28, 55, 71, 79).
Τὸ διακονικὸ παράγγελμα «Σοφία» προηγεῖται τῆς ἐπιγραφῆς τῶν ἀναγνωσμάτων τῆς παλαιᾶς διαθήκης
(σσ. 122, 127).
Τὰ ἀναγνώσματα τῆς παλαιᾶς διαθήκης ἀνήκουν στὸν ἀναγνώστη καὶ ὄχι στὸν ἐπίσκοπο
(σ. 10).
«Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησον ἡμᾶς»
(σσ. 18, 87).
Τὰ μεσῴδια καθίσματα ἀρχίζει ὁ β’ χορός
(σ. 29).
Καταβασίες δὲν λέγονται ἀπὸ ἐπίσκοπο
(σ. 30).
Τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» κάποτε ἀντικαθιστᾶ τὸ «Σήμερον Σωτηρία...»
(σ. 35).
Ἐὰν γίνεται μικρὴ εἴσοδος λειτουργίας μὲ δύο διακόνους, ὁ πρῶτος φέρει θυμιατό
(σ. 122).
Τὸ «῎Αξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς» ψάλλεται σὲ β’ ἦχο
(σ. 76).
Στὸ τέλος τῆς πασχάλιας διαλογικῆς ἀπόλυσης ὁ ἱερεύς λέγει «Χριστὸς ἀνέστη...» καὶ δὲν ἀπαντᾶμε «Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος»
(σ. 157).