... τή σή χάριτι. [Κύριε Ελέησον / Αμήν]

[π. Μάξιμος]

πάτερ ὁ κόσμος ξέρει καὶ νὰ διαβάζει καὶ νὰ κρίνει.

Ἐσεῖς κρατήσατε ὅτι θέλετε.

Τό Πρωτίστως ἡ λατρεία εἶναι Μυστικὴ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον λέγουν οἱ Πατέρες το προσπεράσατε.

Ὀδηγὸς στὴν Προσευχὴ εἶναι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, Ματθ. ϛʹ 5-6· «Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὡς οἱ ὑποκριταί· ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἄν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ».

Εἰς τὴν Λειτουργίαν [ἐν ταῖς συναγωγαῖς / ἐν ταῖς ἐκκλησίαις], ταμιεῖον εἶναι ἡ διάνοια, ἡ θύρα εἶναι τὸ στόμα (καὶ οἱ κινήσεις ποὺ γίνονται πρὸς τὸ θεαθῆναι).

Παγκόσμια πρώτη ἔχεις !!!
Ἄν μᾶς προσάγεις ἔστω καί ἐλάχιστη βιβλιογραφία πού ὑποστηρίζει αὐτά, τὀτε θά σοῦ βάλω μετάνοια !!!

Αὐτά εἶναι πρωτόγνωρα καί πρωτάκουστα !!!
Τί νά προπεράσω ;;;; Σέ κάθε μήνυμα μᾶς κοπανᾶς τά φανταστικά σου συμπεράσματα, παγκόσμιας πρώτης !!!
Ὁ κόσμος, σαφῶς, ξέρει καὶ νὰ διαβάζει καὶ νὰ κρίνει !!!
Σοῦ ἔχουν ἀπαντήσει (π.χ.) καί περιφρονεῖς τούς πάντες !!!
Ἔχεις τό ἀλάθητο !!!
Μέ (ὑ)γειά σου !!!

 

[Παναγιώτης]

Παγκόσμια πρώτη ἔχεις !!!
Ἄν μᾶς προσάγεις ἔστω καί ἐλάχιστη βιβλιογραφία πού ὑποστηρίζει αὐτά, τὀτε θά σοῦ βάλω μετάνοια !!!

Αὐτά εἶναι πρωτόγνωρα καί πρωτάκουστα !!!
Τί νά προπεράσω ;;;; Σέ κάθε μήνυμα μᾶς κοπανᾶς τά φανταστικά σου συμπεράσματα, παγκόσμιας πρώτης !!!
Ὁ κόσμος, σαφῶς, ξέρει καὶ νὰ διαβάζει καὶ νὰ κρίνει !!!
Σοῦ ἔχουν ἀπαντήσει (π.χ.) καί περιφρονεῖς τούς πάντες !!!
Ἔχεις τό ἀλάθητο !!!
Μέ (ὑ)γειά σου !!!

Πάτερ, δὲν ἔχω τίποτα, οὔτε κυνηγῶ πρωτιές, καὶ σᾶς μιλῶ μὲ ἡρεμία. Αὐτὰ εἶναι λόγια δικά σας. Ἐγὼ ἁπλῶς ἐρευνῶ, καὶ δὲν διεκδικῶ κανένα ἀλάθητο.


Ὅσο γιὰ τὴν βιβλιογραφία, πάρτε τό PG, ψάξτε λογικὴ (λατρεία), καὶ μυστικὴ (λατρεία), καὶ κάνετε τὴν στατιστικὴ τῶν ἀποτελεσμάτων.


Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης (+96): «τὰ τῆς μυστικῆς τῆς παρ’ ἡμῖν ἱερουργίας μυστήρια», [PG 4, 564].

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (329-390): «Μυστικῶς τὰ μυστικὰ φθέγγεσθαι, καὶ ἁγίως τὰ ἅγια, καὶ μὴ ῥίπτειν εἰς βεβήλους ἀκοὰς τὰ μὴ ἔκφορα» [PG 36, 17].

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (347-407): «Μυστήρια καὶ λέγεται, καὶ ἔστιν· ἔνθα δὲ μυστήρια, πολλὴ σιγή», [PG 49, 372], καὶ «ὅταν ἐστήκῃ πρὸ τῆς τραπέζης ὁ ἱερεύς, τὰς χεῖρας ἀνατείνων εἰς τὸν οὐρανόν, καλῶν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τοῦ παραγενέσθαι καὶ ἅψασθαι τῶν προκειμένων, πολλὴ ἡσυχία, πολλὴ σιγή», [PG 49, 397-398].

Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (370-431): «προσκομισθήσεται δὲ πρὸς ἡμῶν καὶ ὑπὲρ ἡμῶν ὁ Χριστός, μυστικῶς ἱερουργούμενος ἐν ταῖς ἁγίαις σκηναῖς», [PG 68, 708].

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὀμολογητής (580-662): «τῆς μυστικῆς ἱερουργίας», [PG 91, 696].

Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός (ἐπ. Ἐφέσου) (1392-1444): «ἐν αὐτοῖς [τοῖς ναοῖς] τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐν οἷς ἡ μυστικὴ καὶ ἀναίμακτος ἱερουργία τελεῖται, ὅπου παρακύψαι ἐπιθυμοῦσιν Ἄγγελοι», [PG 160, 1165].

Προστεθήτω καὶ τὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «ἀντὶ θυσίας τῆς δι’ αἱμάτων, λογικὴν καὶ ἀναίμακτον καὶ τὴν μυστικὴν, ἥτις εἰς τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου συμβόλων χάριν ἐπιτελεῖται, τοῦ Σώματος Αὐτοῦ καὶ τοῦ Αἵματος», [PG 1, 972].

«Ταῦτα περὶ τῆς μυστικῆς λατρείας διατασσόμεθα ἡμεῖς οἱ Ἀπόστολοι ὑμῖν τοῖς ἐπισκόποις, καὶ τοῖς πρεσβυτέροις, καὶ τοῖς διακόνοις», [PG 1, 1113].

Πρβλ. «Πῶς ἐτέλεσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν «θείαν Εὐχαριστίαν» εἰς τὸν Μυστικὸν Δείπνον, μυστικῶς ἢ εἰς ἐπήκοον;» (καὶ ἐδῶ).

 

[π. Μάξιμος]

Αὐτά ἔχουν σχέση μέ τό "Ἀμήν" στό "Ἀντιλαβοῦ" ;;;;
Μπερδεύεις τά πάντα καί ἀνακυκλώνεις τά ἴδια σέ ὅποια συζήτηση καί ἄν συμμετέχεις.
Ὁ κόσμος, σαφῶς, ξέρει καὶ νὰ διαβάζει καὶ νὰ κρίνει !!!

 

[Παναγιώτης]

καί


καί ἀπὸ τὸ ἴδιο ἄρθρο τῆς Λαοδικείας:


«Ἐφ’ ἑκάστῳ δὲ τούτων ὧν ὁ διάκονος προσφωνεῖ, ὡς προείπομεν, λεγέτω ὁ λαός· Κύριε ἐλέησον· καὶ πρὸ πάντων τὰ παιδία», [PG 1, 1077]. Ἐννοεῖται ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ Κύριε ἐλέησον «ὡς προείπομεν» εἶναι κατὰ διάνοιαν (μυστικῶς) ὡς ἀνεφέρθη στὴν ἀρχή, καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἐπεξηγεῖται συνεχῶς (ἦταν τότε βίωμα τοῦ λαοῦ).

Προστεθήτω τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «ἑστῶτος παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ προσευχομένου ἡσύχως». [PG 1, 737], καὶ τοῦ Ἁγίου Κλήμεντος: «καὶ ἡμεῖς οὖν ἐν ὁμονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐτὸ συναχθέντες, τῇ συνειδήσει ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος βοήσωμεν πρὸς Αὐτὸν ἐκτενῶς, εἰς τὸ μετόχους ἡμᾶς γενέσθαι τῶν μεγάλων καὶ ἐνδόξων ἐπαγγελιῶν Αὐτοῦ», [PG 1, 277].

Ἀπὸ τὸ Κοντάκιον τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Τετάρτης: «ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω Σοι».

Προστεθήτω καὶ ἀπὸ τὴν Πρὸς Ῥωμαίους 14η ὀμιλία τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «ἦν καὶ Εὐχῆς χάρισμα, [...]· καὶ ὁ τοῦτο ἔχων, ὑπὲρ τοῦ πλήθους παντὸς ηὔχετο». Ἀλλὰ πῶς ηὔχετο; «Ὁ γὰρ τοιαύτης καταξιωθεὶς χάριτος, ἑστὼς μετὰ πολλῆς τῆς κατανύξεως, μετὰ πολλῶν τῶν στεναγμῶν τῶν κατὰ διάνοιαν τῷ Θεῷ προσπίπτων, τὰ συμφέροντα πᾶσιν αἰτεῖ. Οὗ καὶ νῦν σύμβολόν ἐστιν ὁ διάκονος τὰς ὑπὲρ τοῦ δήμου ἀναφέρων Εὐχάς», [PG 60, 533].

Καὶ ἐπίσης ἀπὸ τὸν Χρυσοῤῥήμονα Ἅγιον: «Οὕτω καὶ Μωϋσῆς ηὔχετο· διὸ καὶ μηδὲν αὐτοῦ φθεγγομένου, φησὶν ὁ Θεός, Τί βοᾷς πρός με; Ἄνθρωποι μὲν γὰρ ταύτης μόνον ἐπακούουσι τῆς [ἐξωτερικευμένης] φωνῆς. ὁ δὲ Θεὸς πρὸ ταύτης τῶν ἔνδοθεν κραζόντων ἀκούει. [...]», [PG 54, 646].

Ἔχοντες πάντοτε ὑπ’ὅψιν ὅτι «Πάντες μὲν εὐχόμεθα, ἀλλ’ οὐ πάντες ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὅταν γὰρ τοῦ σώματος ἐπὶ γῆς κειμένου, καὶ τοῦ στόματος εἰκῆ ληροῦντος, ἡ διάνοια πανταχοῦ τῆς οἰκίας [ἐκκλησίας] καὶ τῆς ἀγορᾶς περιέρχηται, πῶς ὁ τοιοῦτος δυνήσεται εἰπεῖν, ὅτι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ηὔξατο; Ἐνώπιον γὰρ Κυρίου εὔχεται ὁ πάντοθεν ἑαυτοῦ τὴν ψυχὴν [νοῦν] συλλέγων, καὶ μηδὲν ἔχων κοινὸν πρὸς τὴν γῆν, ἀλλὰ πρὸς αὐτὸν τὸν οὐρανὸν ὁ ἑαυτὸν μετοικίσας, καὶ πάντα ἀνθρώπινον λογισμὸν ἀπὸ τῆς ψυχῆς [νοῦ] ἐκβαλών· καθάπερ οὖν καὶ αὕτη ἡ γυνὴ ἐποίησε τότε· ὅλην γὰρ ἑαυτὴν συναγαγοῦσα, καὶ συντείνασα τὴν διάνοιαν, ἐκάλει τὸν Θεὸν μετ’ ὀδυνωμένης ψυχῆς», [PG 54, 644].

 

[Παναγιώτης]

Αὐτά ἔχουν σχέση μέ τό "Ἀμήν" στό "Ἀντιλαβοῦ" ;;;;
Μπερδεύεις τά πάντα καί ἀνακυκλώνεις τά ἴδια σέ ὅποια συζήτηση καί ἄν συμμετέχεις.
Ὁ κόσμος, σαφῶς, ξέρει καὶ νὰ διαβάζει καὶ νὰ κρίνει !!!

Πάτερ, στὸ #41, παραθέσατε, τό "Πρωτίστως ἡ λατρεία εἶναι Μυστικὴ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον λέγουν οἱ Πατέρες". Και για αυτό σας απάντησα.

Ποιος μπερδεύει, κτλ., άστε το να το κρίνουν άλλοι.

Για το Αμήν στο Αντιλαβού σας είπα ενωρίτερον.

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

Μόνον μία ἐξήγηση ἐνδεχομένως ὑπάρχει ἀπό τά παλιά (πού πρώτη φορά τό γράφω), στόν ᾀσματικό ἑσπερινό, μεταξύ τοῦ "Ἀντιλαβοῦ" καί τοῦ "Τῆς Παναγίας", ἔχουμε παρεμβολή τοῦ δομεστίχου καί ἴσως ἔλεγε τό "Ἀμήν", πού πάλι δέν τό βλέπω γραμμένο, ἀλλά ὑποθέτω ὅτι θά τό ἔλεγε.

Δεν μαρτυρείται στα προψάλματα των μουσικών χειρογράφων.
Η τάξη μάλλον ήταν:
Έτι και έτι...
Κύριε ελέησον.
Ευχή.
Αντιλαβου...
Κύριε ελέησον...
Προψαλμα από δομέστικο.
Της Παναγίας...
Σοι Κύριε.
Εκφώνηση.
Αμήν.

 

[Π. Δαβίδ]

Σημείωμα συντονιστοῦ
Ἀγαπητοί μου,
μετά λύπης μου παρατηρῶ τὸν ἐκτροχιασμὸ τῆς συζητήσεως.
Κλειδώνω το θέμα.
Βοήθειά μας ὁ Πρωτόκλητος Μαθητὴς τοῦ Κυρίου.
Εὐχαριστῶ.